Marianne schreef op maandag, 24 januari 2005, 15:01:


Gelukkig heeft de eigenaar na het lezen van al jullie reacties besloten haar niet te laten dekken!! Dus nog maals hartelijk dank!!!
Maar nu degene die ik gevonden had, die ons wou helpen woont aan de andere kant van het land, dus dat gaat niet lukken!! Dus nog geen oplossing!!
Jah een goede vriendin van mij, heeft veel ervaring met paarden en heeft ook verscheidene paarden ingereden, gaat proberen te helpen!
Verder woon ik in Nieuw Amsterdam en dat ligt in Drente vlakbij Emmen!
Het paard staat vlakbij Nieuw Amsterdam... Dus als er iemand in de buurt woont en denkt, dat wil ik wel eens bekijken... Ga je gang!
Verder nog... Hoe kun je grondwerk doen als je het paard niet eens aan kunt raken? Er niet eens bij in de buurt kunt komen zeg maar! En het rare is ook weer, als je aan de andere kant van het hek staat, komt ze wel bij mij, alleen bij mij dan ook, aan mn handen likken. Dat andere meisje probeert ze dan steeds te bijten, en bij mij is dat na 1 of 2x weg!
Verder hebben we een hooi net hangen, daar doet ze heel lang over om die leeg te maken en heeft ze een lik steen en die vind ze helemaal geweldig! En we zijn sinds vorige week begonnen met het biks op de grond in de stal te verspreiden!!...

Groetjes Anika

Nick Altena schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:11:


Ja iedereen heeft zo zijn eigen paarden liefhebberij, mooi te lezen Nick. Vanmiddag (met al die gras story's in mijn hoofd) haalde ik Ulla uit haar zandbak. Toen ik haar mijn berberzadel op wou doen, draaide ze weg. Ze wou niet, al wist ik toen nog niet waarom. Ik heb haar terug gebracht naar haar maatjes, ook met het idee, je leuke uitje loop je mis, misschien wil je daardoor een volgende keer met meer plezier.
Gemeen hé, dat sluipt er dan zo maar in.

Uniek een ruin van bijna 4 heb ik toen voor de tweede keer mee genomen. Hij durft bijna niet en toch wel, met me mee weg bij zijn vriend. En alleen als we rondom de boerderij blijven. Met onze hoofden op 1 lijn, schrijden we heel voorzichtig samen verder. Ik pas er voor op zo min mogelijk leiding te geven. Dat zou zijn verkenning te niet doen, daar ben ik te grof voor, hij alleen weet wat hij wil leren kennen. Hij staat een tijdje voor de wc deur :) ruikt aan een oude melkbus, voelt met zijn lippen aan een hulst takje met rode bessen. Over onthaasten gesproken zo wandelen wordt al snel poëtisch Uniek trilt soms van opperste alertheid, een ezeltje, zou hem supersnel doen verdwijnen. En hij loopt verder en kijkt in het fietsenhok, luistert naar de paarden die binnen staan, en gaat zomaar de werkplaats binnen waar hij heel voorzichtig die vreemde wereld van de boer met al zijn zintuigen in zich op neemt. Soms leid ik hem iets terug, soms iets verder, meestal volg ik hem.

Toen nogmaals Ulla mee genomen, die had maar één wens en dat was gras eten. Onhandelbaar voor een goede wandeling, enkel gras eten. Ok nu snapte ik haar zadelprobleem. Het zou niets geworden zijn, ze had enkele dagen geen gras meer gezien, en voor haar is dat té lang. Dus iets langer laten grazen en toen heb ik haar terug gebracht. Achteraf dacht ik, ik had op haar kunnen gaan zitten (dat zou de vierde keer geweest zijn) met volledige vrijheid van grazen. Dat was wel goed gegaan vermoed ik. Toch is volledige vrijheid van grazen niet mijn manier van hoe ik graag zou willen rijden. En dus ben ik liever duidelijk en maak er een kort uitje van ... toch jammer we hadden een goede tijd samen kunnen hebben, al grazend wennen aan ruiter gewicht.

Michiel

Moniek schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 20:17:


Das inderdaad waar. Ben ik nu even blij dat ik te lui ben geweest om het schrikdraad daarop aan te sluiten.... Ik kreeg de tip van een boer, maar die zal er wel een aparte aansluiting voor zijn schuur hebben, zonder computers e.d.....

Ik laat het dus mooi bij de aardpin...

Groetjes, Angela