Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 12 januari 2005, 11:27:


Hihi Foenegriek is GEEN zeewier, ook geen merk, het is een ander plantje.
Ik ben net ook eens bij de paardendrogist gaan kijken, schrik ervan wat er allemaal als gezond wordt aangeraden. Nu weet ik niet precies wat er in 30 gram knoflook precies zit, maar dat moet de dagdosis zijn, zit vol met vitamines B. En laat ör nu juist daar een enorm tekort aan hebben, juist door die knoflook.

Groeten Esther

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 10:39:


Ja maar het een sluit het ander toch niet uit? Schoenen zijn misschien een goede oplossing idd. Heeft niks met de bekapping te maken verder...


Aha...ik had al een heel verhaal getypt en toen ging ik nog eens jouw verhaal lezen, en nu snap ik het pas.
Is dat zo? Groeit er aan het hoefbeen een punt? Dat heb ik nog nooit gehoord....

Saskia

Spirithorses schreef op woensdag, 12 januari 2005, 10:40:

Ze ziet er gewoon somber uit, en natuurlijk kan het best zijn dat ik een 2 bener ben en zij niet, maar ze ziet er gewoon niet gelukkig uit. Ook een enorm verschil met de rest, sinds zondag staat er hier ook een veulen bij, die past ook helemaal, ze is gelijk onder de hoede van Falka gekomen, die heeft zich als moeder opgeworpen, iedereen is leuk voor haar. Brella speelt met haar, en Björk vind het ook super. Alleen ons ouwtje hoort nergens bij.


Hoe ziet Holly er uit? Somber? Of geniet ze dan van de rust?

Alleen wil Ör idd niet zijn, als iedereen wordt gehaald wil ze toch wel mee. Ik denk wel dat ze alleen kan zijn en zich er onmiddelijk bij neerlegt.


Forceren zal ik ook niet doen, maar ik heb dit gedrag nog nooit gezien, daarom maak ik me toch wel wat zorgen, en ach wie weet als ze echt weer gezond is het dan wel komt?

Oeps als Ör mijn spiegel was, dan was het niet best met me. Gelukkig is de rest wel vrolijk, dus ik hoop maar dat dat mijn spiegel is, en dat Or ook gaat spiegelen.

groeten Esther

Idunn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 11:33:

Ja er groeit een punt aan. Ik wist dit ook niet, totdat in 2002 het vermoeden bestond dat Isabella zoiets had. Dus ga je lezen.
Ik moest toen röntgenfoto's laten maken zodat de hoefsmid kon bepalen in hoeverre hij eventueel weer wat van de toon af kon halen. Echter geluk voor mij, er was toen geen bevangenheid te zien, wel een te dunne zool.

Heb er niet meer aan gedacht, totdat er laatst op PN een berichtje stond over een pony die dit had. En daarom ging ik er weer over nadenken. Ja wat dan? Niemand reageerde ook op PN, dus ik verwacht eigenlijk hier ook niet.

Vandaar dat ik echt hoop dat Frans wat weet.

Ik ga het ook verder navragen bij andere natuurlijke bekappers, oa mijn eigen bekapper die ook nogal veel weet.

Want ben nu zelf ook benieuwd geworden. Die punt kun je niet meer van het hoefbeen afhalen, dat mag duidelijk zijn. Ik zal je vanavond als ik thuis ben een foto mailen (zal het plaatje uit het boek inscannen) dan kun je zien wat een zgn. hoedenrand aan een hoefbeen is. Praat wat makkelijker .

Groeten,
Ingrid

Esther schreef :

Pien schreef:

Holly blijft moeilijk te peilen. Ze is lichamelijk zeer getraumatiseerd door het harde werken bij haar vorige eigenaars. Ze heeft veel pijn gehad vanwege een botsplinter in het kootbeen die inmiddels operatief verwijderd is, en goed uiziet op de rontgen. Als gevolg van een halfslachtige revalidatie is ze stijf en gespannen.

Wij zijn nu in de paar maanden dat we haar hebben al een heel eind met haar, inmiddels loopt ze soepeler en begint ze wat meer 'los te laten' en worden haar spieren minder gespannen. Maar ze blijft weglopen als je met een halster aankomt. Ze blijft je van een afstand gadeslaan en vaak sta ik te kijken en dan denk ik : Wat gaat er in jouw hoofd om.... En als ik niets van haar vraag komt ze juist naar me toe....

Ik weet zeker dat er een wereld voor haar is opengegaan : Bij ons hoeft ze bijna niks, staat ze dag en nacht op de wei met vriendjes en we zijn heel aardig en zacht met haar. Het is zo'n lieverd! Ze kan er zelfs niet goed tegen als ik op haar gezeten les ben aan het geven, heeft een hekel aan hard gepraat enz.

Toch is ze bijzonder werkwillig en ik zie hoe ze geniet als we buiten gaan wandelen of rijden. Je voelt dan haast haar dankbaarheid.
Dit is dus een bomproof paard dat ik zo vertrouw dat ik haar op alleen een touwhalstertje door het drukke verkeer rijd!

Het gekke is wel dat zij graag in de inloopstal staat, de omslotenheid lijkt haar veiligheid te geven, iets wat ik nooit gedacht had. (Gewoonte?)
En ja : Ze staat dan soezelig te genieten van haar rust. Ik kan haar geen groter plezier doen dat haar de hele dag alleen in de stal te laten staan, maar dat wil ik natuurlijk niet, dat snap je wel.

Over het algemeen is ze wat stilletjes ja, maar ik vind het niet somber, eerder beschouwend en afwachtend. Als ze boos of geirriteerd is laat ze dat duidelijk merken hoor, ze is niet 'blanco' in haar emoties.


Hier ook : Als de hele groep loopt te dollen op de wei sjokt zij er in haar eigen tempo achteraan. Komt BD haar dan uitdagen en opjutten om te spelen levert dat BD een vuile blik op met een hoop staartgezwiep....

....Knip... Es schreef:

Tja, het duurt wel een jaar voordat een paard gewend aan een nieuwe omgeving, en wie weet hoe het inderdaad is als ze gezond is.
Het zal ook best een karaktertrek zijn. Als je maar niet het gevoel hebt dat ze diep ongelukkig is.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....----> Nou , de vraatlust van Steffie zouden ook niet mijn spiegel moeten zijn, of de dominantie van Cherokee, het hyperige van BD, het drukke kletserige gehinnik van Winner, het afzonderige van Holly. Alleen Izzy, die komt er nog het beste vanaf : Ik zou best zo gezellig en open als haar willen zijn.........

Ons nieuwe paard, Winner is nogal, hoe zal ik het zeggen : Vocaal ingesteld. Hij kletst als een Siamese kat, ik vind het prachtig om te zien. Eindelijk heeft BD, die ook een beetje zo is, een kletspartner.
Het lijken welhaast hele verhalen.

Om jullie een idee te geven :
Winner liep op de wei naast de bak, de rest van de paarden stonden in de bak. Wij liepen naar het hek en hij volgde ons, nieuwsgierig als ie is.
Plots hoorden wij BD heel schril hinniken, beledigd haast, zo van :
"Juhuh gaat toch niet weg zonder mij....."
Winner, die met zijn aandacht bij ons was draaide zich op zijn hakken om, riep iets van : "Neeheej schatje, ik ga niet weg zonder jou" en galloppeerde met opgeheven staart naar haar toe.

Van de achterburen hoorde ik dat ze zondagnacht in de pyama met de zaklamp bij onze paarden zijn gaan kijken omdat Winner hen wakker hield met zijn gehinnik (Gelukkig hebben ze zelf ook 3 paarden....)
Bleek niks aan de hand te zijn er vonden alleen hele conversaties plaats tussen BD en Winner, in het holst van de nacht....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 12 januari 2005, 10:08:


Sorry Ingrid, maar ik begrijp nu je verhaaltje even niet.
De titel van het boek heet Natuurlijk Paard Houden, de praktijk van Natural Horsmanship.
Toen ik dit boek zag liggen dacht ik, net als met de eerste kennis making van deze site, hee er zijn toch meer mensen die denken zoals ik .
Inderdaad...zonder dekens, ijzers en bepaalde andere zaken....
De inhoud van het boek heeft echter totaal niks te maken met mijn gedachte over het op een zo natuurlijk mogelijke manier houden van paarden.

Jo Bird is dus niet het enigste boek dat tegen valt, zo zal er in elk boek wat staan waar men het niet mee eens is.
In dit boek echter kom ik zoveel dingen tegen die tegen alles in gaan wat ook hier besproken is dat er erg weinig nuttige info over blijft.

Even voor de goede orde...dit is een boek wat volgens de eerste pagina is uit gegeven in het jaar 2002....een jaar dus waarin men kan weten via oa. deze media, dat vroegere kennis over diverse zaken toch aardig wat fouten heeft, die inmiddels al lang achterhaald zijn....

De stal als voorbeeld wordt als normaal gevonden. Met deken op in de stal ook.
zijn dit dingen die onder natuurlijk paardhouden vallen?

Een 3 a 4 jarige kan je best een buitenritje van een uur op maken,3 keer in de week.....er staat een heel schema in hoe dat te doen...dan heb ik het nog maar neit over de zondag waarop dit paardje volgens schema wel 2 uur op een pacours op een springwedstrijd of 2 rubrieken op en keuring achter elkaar kan doen??
Dit heeft niet met natuurlijk paardhouden te maken maar met de omgang met je paard....in mijn ogen een groot gebrek aan kennis over het wezen paard...

IJzers onder je paard is ook gewoon...dat kan nodig zijn, zegt men...
Ook dit valt toch weer onder natuurlijk paardhouden...en als we nou ergens weten dat een ijzer niet hoeft is het hier wel..

Een citaat uit het boek...

Of een paard al dan niet hoefijzers nodig heeft , is afhankelijk van:

Zijn bouw en hoefstruktuur..
Of het in het verleden beslagen is geweest...
Het soort werk dat hij doet...
Of hij zich zonder ijzers prettig voelt (of kan voelen)

Nou als dat de redenen zijn om een ijzer onder te gooien???

Bij het herachement, bitten en snufjes...staan vele foto´s van allerlei soorten hoofdstellen...met bit en een plaatje van een hackmore...maar wel een met een enorme hefboom. Men heeft het dan wel, gek genoeg weer over het onnodig zijn van een neusriem die voor het bit langs loopt...
Tja, dit valt niet onder het houden van ....maar weer bij de omgang.

Zo zie je, nou ja ik dus, vele zaken die niet kloppen in mijn beeld van Natuurlijk Paardhouden in dit boek voorbijglijden....die dus de titel van dit boek niet waardig zijn...in mijn ogen....zeker niet voor iemand die net kennis maakt met een geheel andere manier van denken over paardrijden en houden...
Deze mensen zouden nmm. een volkomen verkeerde indruk krijgen over hoe men een paard zo natuurlijk mogelijk (voor het paard) houd.
Maar nogmaals...das mijn mening he..
Ben benieuwd wat Piet er van vind.

Gr, Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op woensdag, 12 januari 2005, 12:32:


Wat Piet ervan vindt, weet ik zo ongeveer.
Wat ik ervan vind ook :) Je verwoordt perfect wat ik bedoel.
Ik ben een groentje. Pony is hier 2 maandjes. Ik heb vroeger ooit eens op een "fiets met benen" in de manège gereden en dat is alles. Ik haal mijn kennis uit sites zoals deze en... bij onze lieve Piet.
Een boek als dit is dus behoorlijk lastig omdat ik niet op alle vlak weet wat ik dus niet mag onthouden en wat wel.
Op zich zijn de "fouten" (de zaken waar wij niet achter staan) vrij duidelijk, maar nogmaals, wat ik niet weet...
En die titel, inderdaad, die slaat niet op de inhoud maar wel op een verwoede verkoopspoging (bij mij dus geslaagd )

iebie

Het lijkt een beetje op het probleem van Jo haar paardje. Met dat verschil dat wij nu dus inderdaad een probleem hebben door die scheur. Ik leg het hele verhaal toch even voor:

Mijn Shire heeft een scheur in haar hoef (rechtsvoor) die bovenaan begint. Dat heeft ze al zolang ik haar heb. Door aan de onderkant een V-tje te maken houdt de smid er de spanning van af.

Het is nooit een probleem geweest, tot nu. Nu heeft ze een hoefzweer door een opening die deze scheur toch veroorzaakt heeft. (je ziet het spoortje zwart naar binnen inderdaad zo lopen).

We zijn dat nu aan het behandelen (open gemaakt - spoelen etc.). Maar als het straks over is moeten we een goede oplossing gaan zoeken.

Nu opperde de veearts misschien toch hoefijzers voor om die scheur bij elkaar te houden... En daar heb ik dus helemaal geen goed gevoel bij. (Ze heeft nog nooit ijzers ondergehad.) Nu ben ik wel zo reëel om te zeggen wat moet, moet. Maar ik zou toch eerst graag andere ideeën, argumenten of oplossingen willen leren van mensen die er meer verstand van hebben dan ik.
Ik las hoeflijm? - je hebt wel met een kilootje of 1000+ te maken, dus de krachten zijn enorm.

Ik heb een foto online gezet, waarop te zien is dat de scheur vanuit de kroonrand komt.



Alvast hartelijk dank voor iedere reactie.
Marjolijn

Spirithorses schreef op woensdag, 12 januari 2005, 10:24:

Zij heeft een liksteen en zij eet alles wat los en vast zit
groeten carla

Bedankt, daar zal ik mij is verdiepen.

groeten carla

marjolijn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 12:51:


Als er ontstekingen beginnen te ontstaan klinkt het toch wel redelijk ernstig. Als je echt twijfelt over dat speciaal beslag denk ik dat je best nog eens een andere dierenarts laat kijken. Misschien heb je hier ook iets aan: http://www.hoofcare.nl./frame_pagina/hoornwandscheuren_index_pag.html
De website heeft niets met natuurlijk bekappen te maken, maar de beschrijvingen en foto's van zowat alle mogelijke hoefproblemen zijn zeer uitgebreid.

Groetjes,
Elke

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 8:13:


Haha, het waarom zal ik hieronder zeggen...


Waarom ik dit dan niet zo betrouwbaar vind is het volgende,

Als je bekapt zoals op deze site en dus de zool aan houd heb je met een aantal problemen met meten op deze manier te maken.
Die zool kan bijvoorbeeld wel eens helemaal niet gelijk zijn aan de zijkanten.

Dit zou nmm. alleen opgaan als je op de hoef een lijn kan trekken van achter naar voor, dus door het midden van de straal, dan zouden beide helften van de hoef exact gelijk moeten zijn.
Een soort spiegelbeeld dus maar dat is natuurlijk nooit het geval.

Dan ga ik naar de kromming in de kwartieren kijken...als je latje dan ook maar een beetje scheef ligt klopt jou beeld niet meer..ofwel de plaats waar beide eindjes van dat latje de hoef raken zouden exact gelijk moeten zijn.

De hielen zou je ook eerst exact op moeten meten of die wel even hoog zijn..dus of je niet een kant een milimeter lager hebt gevijld dan de andere...

Als ik onder de hoef kijk moet de straal gewoon wat boven de denkbeeldige lijn tussen de hielen uitsteken.
Is dit erg veel dan kun je er wat af halen. Is het niet zo heel erg veel dan slijt dit vanzelf weg en is de straal altijd lang genoeg.
Alleen wanneer je met het oog al goed kan zien dat de straal te kort is zou het kunnen zijn dat het de grond niet raakt.
Das dus eigenlijk wat een hoefsmid doet..

Of weet je wanneer je die hoef in de hand hebt hoe ver die hoef straks vervormd als er gewicht op komt? Ik niet hoor..

Als jij op jou meetwijze maar 3 milimeter onder dat latje zit met die straal dan denk ik dat als je paard staat die straal wel op de grond komt hoor.
Ik zou me daar maar niet zorgen om maken.


Haha ik vond die inkt ook al wat vreemd ja...


Gr. Nick

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 8:13:


Zag dat je er nog een vraag inverstopt had.
Die straal kan natuurlijk wel scheef zijn? waarom niet?
Als dit voorheen eens scheef is afgesneden(door hoefsmid) en je die vorm hebt aangehouden bijv.?
Het kan natuurlijk ook zijn dat de hielen niet exact even hoog zijn maar dat kan ik niet zien.


Gr. Nick

Ik ben het heel erg met Michiel eens. Ik heb het boek niet gelezen.
Wat hier op deze lijst, onder dit groepje mensen als "natuurlijk" wordt gedefinieerd is voor andere mensen een onwezenlijke ver-van-hun-bed show. Weer andere mensen nemen na dezelfde argumentatie die jullie onderling hebben opgebouwd, heel andere beslissingen. Toch een bit; verzameling vragen, toch een deken, 's nachts op stal. Er is niet maar één waarheid, die jullie hier toevallig zouden gevonden hebben. Denk je dat het daarbuiten, in de grote-paardenwereld met manèges en zondagse wedstrijdjes ook maar enisgzins over die nuancetjes gaat? Welnee, daarbuiten is een hele, héle grote wereld waar mensen er echt en oprecht (!!) van overtuigd zijn dat ze het allerbeste doen voor hun paard, en die heel, héél andere dingen doen. Ze hebben een heel andere woordenschat; en ik verzeker je: als je dáár iets moet beginnen uitleggen, dan moet je heel, héél ver terug gaan.
Als zo iemand dit boek uit het rek in de winkel neemt en in de zetel thuis gaat zitten lezen, dan leest hij daar misschien voor de allereerste keer dat ijzers niet absoluut moeten. Wat maakt het uit onder welke titel het boek verkocht wordt - het gaat over die ene mens die begint na te denken. Eén mens, en dat boek heeft z'n werk gedaan.

Vanochtend was ik bij iemand die heel erg haar best doet. Toen ik haar voor het eerst zag, werd ze onder de voet gelopen door haar paard. Na een heleboel maanden daartussen zie ik haar terug, en ze doet een hele goeie poging om het beter te doen - en dat telt. Wat maakt het uit dat haar touwhalster te los zit, dat haar vragen en vooral haar loslaten slordig zijn en de timing ernaast zit, dat haar paard hoefijzers heeft en daarna met deken op de paddock in gaat? Wat IK zie, is dat ze haar best doet. Vroeger zou het paard naar stal gegaan zijn. Ze heeft vandaag voor het eerst gevoeld wat het verschil is tussen zijwaarts vallen en een binnenachterbeen dat onder het paard wordt gezet. Ze heeft vandaag voor het eerst prompt durven reageren als haar paard eerst niet vooruit wil op de cirkel, en dan achteruit denkend voortslenterd, dreigend om uit te slaan. Een half jaar geleden zou ze dat nooit gedurfd hebben. Ze kiest niet voor de gemakkelijkste weg. Wat voor een gek zou ik zijn om tegen haar te roepen wat ze allemaal fout doet!?
Noem het dan een halfwegboek - het heeft vast z'n plaats.

met vriendelijke groeten,
Inge (ook met een halfwegboek bezig, want ik durf vandaag niet zeggen dat ik weet wat ik over tien jaar zal denken)

Hoi.

Ik heb de foto gezien.
Ik zou het twee scheuren vlak naast elkaar hebben genoemd.

Ook ik zou niet aan ijzers beginnen, omdat het paard ze nog nooit gehad heeft.

Wat ik zo denk is: dat ik de hoef laag zou houden, de naad schoon blijven maken (eventueel met azijn en water), mustangrol bijhouden en het paard veel laten lopen/bewegen in natuurgebied.

Ik wacht nu op nieuwe (scherpe messen) en dan zet ik mijn hoofdlamp op en ga het meer bijhouden.
Ook het samen wandelingen maken, meer doen.

Een zwaargebouwde Dølepaard weegt ongeveer 600 kilo, per hoef....150 kilo.
Jij moet dan helemaal wel een kolos hebben.

p.s. ik wacht met smart op het mulitmediapakket.
Misschien ligt daar de oplossing in. :)