Hoi Mensen

Vorige week heb ik mijn hakken kapot gelopen. Ik heb dus ondervonden wat het betekend om "geveolig te lopen". Was niet echt fijn.

Ik realiseerde me toen maar weer dat onze paardjes zo van ons afhankelijk zijn. Ik kon andere schoenen pakken, een pleister plakken, verzin het. Onze paarden zijn afhankelijk van de zorg die we ze geven.

Ik zeg dit niet om negatief te zijn over gevoelig lopen. Het kan bij het proces horen en leidt uiteindelijk tot een verbetering voor het paard. Ik zeg dit alleen omdat ik me bewust was van onze keuze en het feit dat wij die ook voor ons paard maken. Ik ben ook blij dat Fen tot nog toe niet gevoelig loopt. Ik hoop dat dat zo blijft!

Wat ik ook erg fijn vond om te zien is dat Fen na het voeren, waarbij hij het naar mijn idee wel lekker vond even droog te staan, ook met plezier weer naar buiten liep het rotweer in. De theorie is altijd leuk en aardig, maar zien dat de vacht goed functioneerd en hij graag buiten is, dat is toch erg fijn om te weten!

Groetjes Karin

Tsja, maar dat is niet echt iets om je op te verheugen!

Florien (www.stalrohan.nl)

e m kraak schreef op woensdag, 22 december 2004, 17:12:


Ik heb het ook eens bekeken die site...
Het klinkt raar dat het ook bij mensen gedaan wordt maar zoals ik lees hier gaat het denk ik om het leren concentreren op 1 ding ?
Bij het sport filmpje kan ik me voorstellen dat de timing van een juiste positie zo exact aangegeven wordt...zonder ruis.
En ja...waarom zouden kleine kinderen bijvoorbeeld niet sneller iets leren net als onze paarden?
Tis ook hier wel weer een 2zijdig iets natuurlijk...als de trainer niet op tijd is wordt ook hier op het verkeerde moment geklikt en de nadruk gelegd...net als bij onze paardjes dus..tis zo gemakkelijk nog niet...

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Esther schreef op woensdag, 22 december 2004, 18:23:


dan zullen die boventanden over de ondertanden glijden
denk wel dat je die dan beter laat bijvijlen (de boventanden)
straks groeien ze door haar onderlip weer naar buiten !!
stel je voor !!!

Esther schreef op woensdag, 22 december 2004, 20:37:


altijd voorzichtig zijn met ballen !
als je te lang staart
zie je er twee voor één
lange staart !

Karin schreef op woensdag, 22 december 2004, 21:05:


mijn Shona is al aan haar tweede hoefblaar toe
in de zool onder de straal
eerst links, nu rechts
komt aan de punt van de straal naar buiten
de eerste is ondertussen goed genezen
uitspoelen met HAC, nootje zinkzalf erin
haar hoef houdt het beter dan verwacht
en haar stralen groeien stukje bij beetje
dan nog de hielen weer meer open ...
Taraf, Nopal en Kiva hadden quasi géén last
Nu ook niet meer op grind
(hier in vlaanderen "gravé", scherper dan grind)
maar hier staan ze liever binnen dan
buiten in de diepe modder ....
peter

Hallo Karin,

Zo hebben wij (mijn broer en ik of eigenlijk voornamelijk mijn broer en een
goede vriend) een grote schuilstal voor de paarden gemaakt. Volgens ons is
het een echte hangplek. De paarden vonden het geweldig om het winddoek aan
de zijkanten te mollen en waren aangenaam verrast dat ze elkaar konden
besnuffelen door het winddoek heen. Kennelijk was het een leuk gevoel om met
je neus van boven naar onder en weer terug langs het doek te gaan. Ook met
je tong gaf dat een appart gevoel. Kortom we worden vriendelijk bedankt voor
de moeite en mogen er best komen logeren, plek zat, want de paarden staan
gewoon in de koude regen midden in de wei te knabbelen en niet in de
schuilstal. En ik zei nog: ik ben benieuwd of we die stal bouwen voor de
paarden of voor onze gemoedsrust. Wellicht dat ze hem in de zomer kunnen
waarderen!

Groeten,

Florien (www.stalrohan.nl)

e m kraak schreef op woensdag, 22 december 2004, 17:12:


Lijkt me wel goed te kunnen werken Egon. Trainers van sporters doen dit al een beetje, YES roepen precies op het moment dat de sporter tijdens de training die beweging laat zien, wat het trainingsdoel is van dat moment. Dit gegeven is uitgewerkt in een methode. En het is het principe van clickertraining, zoals we dat met dieren doen.

Ooit heb ik eens tijdens een basketball wedstrijd, het uitgereikte toetertje gebruikt op deze manier. Tot ergernis van mijn vrouw en dochter die naast me zaten overigens. De honderd andere toeteraars maakten oorverdovend lawaai om de tegenstanders uit hun concentratie te halen. Ik was de enigste die signalen gaf als we goed bezig waren. ) Altijd al een einzelganger geweest

Michiel