Anja Seijn schreef op zaterdag 20 februari 2010, 23:44:
> Mag ik wat vragen? En ik bedoel het niet lullig ... maar waarom heb jij
> bij zo'n beetje ieder verhaal 80 voorbeelden/vergelijkingen nodig terwijl
> het in dit antwoord in de eerste alinea al duidelijk genoeg is. Je valt zo
> in herhaling. Is daar een reden voor? Het komt zo belerend en betuttelend
> over. Nogmaals niet om lullig te doen, maar mis ik een boodschap?
Redenen dat ik dat doe:
- (overdreven?) zorgvuldig en genuanceerd willen zijn
- bang dat ik verkeerd begrepen word - conflicten proberen te vermijden
- ik denk graag dóór over iets dat me bezighoudt en typ vaak al denkend, zoals bij dat laatste bericht, dat je aanhaalt. Dat al denkend typen is dan ook mijn manier om mijn eigen gedachten op een rijtje te krijgen. Voor mij is m'n gedachten op een rijtje krijgen door neurologische schade nu veel moeilijker dan dat dat vroeger voor mij was.
grt,
Karen