Christel Provaas schreef op vrijdag 27 november 2009, 16:29:


Als ie ook nog te dik is, zou ik de magn. in een spuit geven. Ik heb er hier ook eentje (die ook chronisch te dik is). Rondom heeft ie een verbrede witte lijn, en gewoon nooit in de bevangen stand staan? Gelukkig heeft ie rondom schoenen en kan ie gewoon doorlopen, waarschijnlijk ook dankzij de magn. Dat shitgras ook, zelfs met korf op gaat het niet goed. Ik geef ook alleen asperine als er echt eentje stijf loopt op kreupel loopt. Een paar dagen en dan stoppen. Snel beginnen hoor met die magnesium..........sterkte, Ingrid

van lennep schreef op vrijdag 27 november 2009, 17:21:


Ach meid, het gaat altijd met ups and downs, hoef je je geen zorgen over te maken. Ook wij maken dat mee hoor

Hoi Andrea,
Mijn paard is net verhuisd naar een nieuwe plek met vreselijk veel gras (is een natuurgebied). In de winter is er over het algemeen geen gevaar, dan verkeert het gras als het ware in winterslaap (aldus mijn bekapper), maar in voorjaar/zomer wel.
In ieder geval zijn 2 ponies (de enige die daar langere tijd staan) licht chronisch hoefbevangen, maar zij zijn ook echt veel te dik - echt tonnetje rond. Vandaar dat ik me ook afvraag hoezeer de hoefbevangenheid wordt veroorzaakt/versterkt door hun overgewicht en hoezeer door de fructaan in het gras. Ik kan je dus niet vertellen over mijn eigen ervaringen en vraag me dus af wat ik zal doen: het aankijken en proberen of het goed gaat, of geen risico's nemen. Ik merkte zelf niks aan de pony's: zijn vrolijk, bewegen veel, maar als je echt de hoeven observeert zie je het wel aan de groeiringen.
Hoe lang staan jouw paarden al op dit gras? En je hebt nooit iets gemerkt - ziet niks geks aan de hoeven? Is de plek waar jouw paarden staan van jezelf, of van iemand anders?
Als je paarden echt te dik zijn en het lukt niet om ze af te laten vallen middels beweging, dan zou ik er zelf voor kiezen om, als je er geld voor hebt, iets in de zin van een paddock paradise te maken en op die manier het grazen te beperken zonder af te doen van de kilometers die ze per dag afleggen - als het goed is bewegen ze dan zelfs meer. Maar goed, dat kost wel wat natuurlijk...
Het lastige van hoefbevangenheid is dat het niet per se accuut is, maar er langzaam in kan kruipen volgens mijn bekapper. Hij vergeleek het met een mens dat zijn hele leven fastfood eet: eerst merk je er niks van, maar na 20 jaar wel.

vagebond schreef op vrijdag 27 november 2009, 18:52:


Bedankt voor jullie reacties!

Ben ik vergeten te zeggen omdat dit een korte versie van het verhaal is.
Hij heeft op buut gestaan en dit asprientje! Dit bijna een maand lang. Op het laatste op advies van de dierenarts die ook foto's heeft gemaakt, 2weken meer gegeven en daarna direct gestopt. Toen leek het goed te gaan, een maand lang liep hij super, we waren al weer aan het wandelen, voordat hij weer kreupel werd waren we 45min per dag aan het wandelen, 30min sochtends en 15 min savonds.

Sinds dat hij weer kreupel loopt, dat is nu 1,5 week geleden, krijgt hij weer dat asprientje. Maar niemand die met zekerheid kan zeggen dat hij hoefbevangen is, dit is ook weer anders kreupel lopen dan de vorige keer. Ik kan het niet goed omschrijven en ik mag het eigenlijk niet doen, maar hij loopt een beetje als de troepen van hitler deden. En dan alleen met dat rechter achterbeen. Het is al wel iets minder geworden. En het optillen van het been doet hem vooral zeer. De hoefsmid heeft hem ook met een tang in zijn hoef geknepen maar daar reageerde hij niet op.

Verder staat hij op speciaal beslag, ik weet dat niet iedereen hier over te spreken is maar het ging wel beter sinds hij op dat beslag staat. Tot voor kort dan.

Hij is trouwens wel te dik geweest, niet mega, maar ook niet gezond. Hij is al behoorlijk afgevallen, maar moet eigenlijk nog meer afvallen.

Wil graag Magnesium proberen. Hij heeft nu een himalya liksteen, dat mag ook niet?

Groetjes Marleen