Arabesk schreef op zaterdag 21 november 2009, 17:53:


Om nog meer in detail te treden: als het echt niet gaat, ga ik voor het paard staan met mijn gezicht naar hem toe, dan een stuk door m'n knieën zodat ik met mijn hoofd onder de nek kom. Mijn armen sla ik om hem heen en mijn handen komen bij elkaar bij de schoft. Dan kom ik omhoog door de buiging uit mijn knieën te halen en duw mijn schouder tegen de nek (niet met een klap of zo, zie het maar als een innige omhelzing).

Mijn handen blijven op de schoft, ik duw met mijn schouder zo hard mogelijk tegen de nek. Het paard wordt niet omgeduwd doordat ik hem met mijn handen op de schoft naar me toe trek. Ik knijpt de nek als het ware dicht met mijn handen aan de bovenkant en de schouder aan de onderkant.

Mijn armspieren houd ik gespannen en met mijn schouder houd ik de druk ook op de nek, maar m'n schouder gaat wel langzaam naar boven, zodat ik de prop in de nek langzaam omhoog duw. Het werkt net zoals een tube tandpasta leegknijpen. Als je een stuk heel goed uitknijpt, dan een stuk wat minder en dan weer goed, blijft er wat achter. Daarom dus over de hele lengte goed de druk er op houden.

Het is natuurlijk niet erg vriendelijk, maar liever dat dan dat een dierenarts een slang door de neus ragt.

SimoneS schreef op zaterdag 21 november 2009, 17:23:


NAaaah , dan krijg ik pijn aan men miniscussen !

Lena schreef op zaterdag 21 november 2009, 19:24:


Dat doet me eraan denken nog eens het telefoonnr. van mijn DA ergens op te sporen voor we op weekend vertrekken. Onze DA is hier de laatste 4 jaar nog maar 1 of 2 keer geweest (waarvan 1x om te chippen).

Lena schreef op zaterdag 21 november 2009, 19:24:
Aangezien ze zo jong is, is haar reactie een afspiegeling van de huidige veterinaire opleidingen...

Christel Provaas schreef op zaterdag 21 november 2009, 21:11:


De ene slaagt cum laude en brengt er niets van terecht ,de andere eindigde in de middenmoot en word een briljant chirurg .Beide zijn een produkt van hun opleiding

Unartica schreef op zaterdag 21 november 2009, 14:22:


Indy heeft dit een keer of 4 gehad en alle keren kwam het vanzelf goed nadat Jack haar keel zachtjes masseerde in de richting van de maag. Je voelde daar echt een bobbel (prop) zitten. Toch waren dat best spannende momenten voor ons. Ik had al die keren de DA al gebeld maar kon die gelukkig afbellen omdat het probleem binnen een half uurtje opgelost was.
Het zit iedere keer op dezelfde hoogte, vrij hoog, net na het strottehoofd en Indy krijgt dit als ze heeft lopen schrokken, drie van de vier keren nadat de hele groep in galop van de weide afkwam en zij haar hooi begon op te schrokken. Die ander ekeer was nadat ik iemand anders op haar had laten rijden in de les en ze daar helemaal van over haar toeren was en gestresst haar hooi begon te eten.

Inmiddels hebben we dus geleerd dat Indy helemaal rustig moet zijn voordat ze mag eten.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 21 november 2009, 22:47:


Volare heeft dus hetzelfde sinds die verstopping met compactgras. Ik denk dat het ook aan de neurotische tik ligt die dravers over het algemeen hebben. Iets in die maffe kop denkt dan: "JAAAAA SNEL ETEN ETEN ETEN VOORDAT IEMAND ANDERS HET OPEET!!!!!"

Arno8 schreef op zondag 22 november 2009, 0:29:


Over het algemeen en in de groep is Indy een heel rustig paard, die zich niet laat opjagen of gek maken. Mensen die haar niet kennen en haar voor het eerst zien vinden haar juist een beetje sloom overkomen (met van die slaapkamer ogen).
Totdat ze een versnelling hoger gaat dus. Ze kan dan heel gehaast zijn.

Groet, Pien

Arabesk schreef op zaterdag 21 november 2009, 9:56:


Wat zie ik daar? Ben jij vandaag jarig?
Proficiat en een fijne dag gewenst van Jack en mij. Yes!

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 22 november 2009, 9:00:


Ik onderschrijf dat! Gefeliciteerd!

ohw ik zie nu dat er zo'n feest poppetje bij mijn naam staat, tja dan kan ik het niet meer ontkennen

Thanks

Arabesk schreef op zondag 22 november 2009, 10:53:


Gefeliciteerd!