Nils Vellinga schreef op zondag 13 september 2009, 23:15:


We hebben er hier ook al veel over gepraat.
En zoveel dingen bedacht , maar nooit zeker van de uitkomst.
Wat zou er bv gebeuren als Namkje de kans kreeg om in een kudde te staan , en te ervaren hoe leiderschap er ook uit kan zien.
Namkje moest hier met haar 8 maand al de baas uithangen , heeft nooit echt ervaren hoe ze dat moet doen , en is in onze ogen geen geboren leider.[anders had ze het wel anders aangepakt , toch?!]
Zou ze ''normaal'' leiderschap nog kunnen overnemen? Of valt een ''kuddecursus'' direct weer weg zodra ze weer in onze situatie geplaatst wordt?

Wat als we Namkje weg zouden doen? Hoe gaat Tekla zich dan ontwikkelen?
Dan wordt die de leider , maar kan die het wel aan dan?

We willen geen overhaaste beslissing nemen , maar af en toe ben ik zo boos op Namkje!
En dat komt onze relatie niet ten goede.

Hoeveel invloed heb ik zelf op deze hele situatie? Ben ik niet ook een factor die dit alles veroorzaakt? Of minstens in stand houdt?

Zelfs in een hele grote kudde van paarden die vele uren op stal staan , zie ik niet dit gedrag terug [ ook omdat ik die natuurlijk niet dag en nacht kan observeren , en maar eens in de zoveel tijd kan bekijken]

Gevoel , soms heb je teveel , en soms zou ik er veel meer van willen hebben en er naar willen luisteren en handelen......

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 1:17:


Marlies... zij heeft ook goede en minder goede dagen. Niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch.
En je hebt het helemaal goed. IN haar geval is belasting van de rug geen optie. In veel andere situaties met KS zijn wel nog mogelijkheden, maar bij haar speelt er meer mee. En beweging is dan goed, maar als rugpatient ga je zelf ook niet meer met rugzakken op je rug lopen. Dat is in haar geval niet goed. Nog even afgezien van het psychische aspect.
Clickeren was voor haar een uitkomst, vooral omdat ze geen da en geen bekapper en niets anders aan haar lijf moest hebben. Na de therapeut was ze in staat iemand ondersteboven te schoppen als die in de buurt van haar achterbenen kwam.
Ik heb het clickjeren vanaf de basis opgebouwd en ze doet alles voor een click'
Dat maakt het leven van de bekapper een heel stuk prettiger.En voor mij ook omdat ze meer problemen heeft, zoals gezegd, en verzorging wel nodig is.

Nils... Hier is dus oa iemand bij geweest die hetzelfde doet als AdB. Ik weet dat hij goede resultaten haalt, ook bij KS vandaar. Helaas waren haar problemen te complex en flipt ze volledig als ze ook maar denkt dat je wil opstappen. Dat maakt haar zelfs voor de zeer ervaren mensen met deze problemen gevaarlijk. (je krijgt niet eens de kans op op te stappen, want ze doet alles wat in haar macht ligt om het te voorkomen)
De enige optie was het proberen onder zware pijnstillers en evt kalmerend middel, maar dat gaat mij simpelweg te ver. In mijn visie doe je het paard daarmee bepaald geen plezier.
Ik trek hier dan ook een grens.
Hoe mennen is... tja... daar hoop ik binnenkort achter te komen.
Voor de shetten iig een uitkomst. Dat zijn vierjarige levendige pubers met veel streken en te dikke buiken. Droog mennen en al het grondwerk gaat prima. Ze hebben er zin in. Nu ff aanschaf doen voor de volgende stap
En wil ik werkelijk rijden, dan jat ik het paard van mijn man wel.
Een zeer eigenzinnige merrie met een karaktertje waar je u tegen zegt.
Leuk beest.

Wil... ik heb idd het hele circuit wel doorlopen en heb op een bepaald punt een grens getrokken. Dat heb ik hierboven al genoemd.
Ik ben overigens niet de enige...
Maar jij had dat al begrepen.

Anja Seijn schreef op maandag 7 september 2009, 22:56:


Goed artikel. Nu de uitvoering nog.
Gezien de gemiddelde leeftijd van een paard tegenwoordig op 7 jaar staat
(is uit een onderzoek gekomen... heeft te maken met het vroeg inslapen/afmaken van paarden vanwege zware lichamelijke problemen veelal ontstaan door training en erop gaan zitten terwijl het paard daar de benodigde spieren nog niet voor heeft om de rug te beschernen)

Waarom nog geen toepassing?'
Kost wel veel tijd en geduld om dat werkelijk te doen...