Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 14:21:


Ik vond het ook erg interessant, had ook nog nooit het clicker gebeuren aanschouwd. Veel stof om over na te denken en inderdaad niet iets waar ze zo maar even mee begint.
(Nick, leuk kennisgemaakt te hebben)
groeten,
Marina

Spirithorses schreef op zondag, 14 november 2004, 11:48:


Ja Grappig! :)

Maaike schreef op zondag, 14 november 2004, 12:10:

Maaike schreef op zondag, 14 november 2004, 12:10:


HUH .... rechterkant ? dan maar goed dat mijn paard
meer brains heb dan ik :)

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 15:10:


Inge zei het leuk in het tijdschrift van BHA: voor paarden maakt het geen verschil of je schouderbinnenwaarts doet of je paard iets laat apporteren. tiss allebei een kunstje vanuit het paard bekeken.

En daar heeft ze groot gelijk in. Als paard en mens het leuk vinden is het goed

Ilona
--
let's keep on moving

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 15:10:


Hoi Piet,
Om verwarring te voorkomen....
Ik schrijf niet dat je het niet mag gebruiken voor leuke kunstjes....
Ik zie niet altijd de noodzaak in van sommige kunstjes al zien ze er dan misschien wel leuk uit...
Wat ik bedoelde en ook schreef dacht ik , is dat de meeste mensen cklickeren juist kennen als die manier... voor het aanleren van deze leuke kunstjes...en niet als leermethode om er ook andere dingen mee op te kunnen lossen of als spier-oefiningen.
Das dus ook weer het mooie hiervan...een ieder kan het gebruiken waarvoor hij/zij het wil....

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 18:12:


Kunstjes... Veel vrijheidsdressuur kunstjes hebben zeker wel nut. De buiging voor het strekken van de hals en rugspieren (rekoefeningen), op een verhoging staan ook voor de rugspieren. De spaanse pas om de schouder losser te maken... Van het complement kan ik niets goeds bedenken, het lijkt me eerder neit zo goed voor je paard, je strekt de spieren nl ongelijk. Of je zou hem evenredig aan alle kanten moeten doen maar dan nog, volgens mij komt er op 1 kant veel meer spanning te staan als op de andere.
En het trainen van een paard, of het nou op de klikkermanier is of op een andere manier, is zo moeilijk. Timing, consequentie, alertheid, kleine stapjes, duidelijkheid... Zo moeilijk...
groetjes Ebby

ebby schreef op zondag, 14 november 2004, 18:19:


Volgende week gaaan we weer een boel leren Ebby!
De voorsprong van de Noordelijken is maar tijdelijk. Vlaanderen boven! :)

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 8:53:


Hoi Piet,
De clickerdag vond ik erg leuk en leerzaam. De indruk die ik er aan over
gehouden heb, is inderdaad dat je leert te kijken naar je paard, veel meer
en veel nauwkeuriger dan je gewend bent te doen. Volgens mij is clickeren een ontzettend leerzaam proces, zowel voor jezelf als voor je paard als voor de relatie en samenwerking. Het paard leert volgens mij ook nog meer na te denken; in dat opzicht zie ik het als een stapje verder dan grondwerk.
Voor mezelf heb ik dan ook besloten een paar oefeningen op te pakken d.m.v. clickeren; ik zie het als een nieuwe uitdaging voor Jovarna en mij.
Wel zit ik met nog wat vragen en heb ik het gevoel dat ik beter een soort
van 'stappenplan' kan gaan maken voordat ik begin.

groetjes,
Petra
www.jovarna.tk

(ps Frans: de emailfunctie functioneert weer 'es niet )

Peet schreef op zondag, 14 november 2004, 19:24:


Jaaaaaaaaaaaaa stappenplan is belangrijk!!!
En kijken!!! Het kijken is moeilijk voor mij met Bret, die doet alles tegelijk Bret is voor de zienden hier. Falka is superbraaf, het leuk is dat je haar na "ziet" denken. Ik leer haar woorden, en ga proberen haar de bakletters te leren. Het woord laag verstaat ze!!! Ik vraag laag, en in kleine stapjes is ze omlaag gegaan. Haar neus gaat naar de grond. Superfalk.
Hoe ik het met de letters in de bak doe, daar ben ik nog over aan het puzzelen voor ik er echt aan begin.
Ik wil haar ook gaan vragen wat vind je lekkerder, een wortel of een appel. Keuzes maken dus. Ben erg benieuwd, maar daar moet ik echt lang over gaan denken, voor ik er aan begin, maar ben benieuwd.

Groetjes Esther

ik heb deze website pas een maand geleden ontdekt en met veel interesse het artikeltje 'zweten,gevaarlijk of niet' gelezen. erg relevant voor mijn paard, die dik in het haar zit en al snel zweet, omdat ze helaas ook dik in het vet zit... en ze staat nog dag en nacht buiten. de wei is wel beschut, op het oosten een muur, op het westen bomen en op het zuiden, op iets grotere afstand, ook bomen. maar dus helaas geen inloopstal. nu ben ik eigenlijk van mening dat je een paard droog moet stappen, maar vandaag dus de laatste anderhalf uur gestapt en dan is ze nog niet droog... dus dat is niet echt een optie. haar niet in het zweet rijden, dus alleen stappen, zou kunnen, maar omdat ze nog vrij dik is vind ik dat ze veel beweging nodig heeft en ze houdt zelf ook erg van een goede galop of draf.
na het lezen van bovengenoemd artikeltje ben ik wat gaan eksperimenteren met bezweet buiten zetten, altijd na een lekkere rolbeurt in de buitenbak, en het gaat erg goed. ik ga dan wel na een uurtje of 2 weer even kijken of ze weer opgedroogd is en niet staat te rillen, en tot nu toe is ze inderdaad (bijna) droog en heft ze het niet koud. maar...... hoe moet dat nu als het regent? dan kan ze niet opdrogen doordat het zweet verdampt omdat ze tegelijk nat wordt van de regen. krijgt ze het dan niet koud? en hoe werkt het als het buiten vriest? bevriest de damp van het zweet dan op haar vacht? weet iemand hier iets van? moet ik bij regen en vorst haar niet in het zweet rijden? of dan wel een zweetdeken op (al gaat ze daar juist vaak weer ekstra van zweten, ze heeft het snel warm)? of in de boks tot ze helemaal droog is (dat duurt dan wel ekstra lang omdat ze niet gewend is binnen te zijn en daar veer van gaat zweten)?
alvast bedankt voor de tips,

leonie

Hallo,
Probeer ik op een bericht te reageren, heb ik mijn tekstje geschreven, druk ik op plaatsen, krijg ik een totaal leeg scherm met vanboven ook geen titel. Uhh, wat doe ik fout? En niet 1x hoor...
groetjes Ebby

Hallo,
Liep vandaag met Stella te wandelen en we naderden vreemde paarden. En het leek opeens alsof ze verlegen ze naderde. Gewoonlijk gaan dan de oortjes naar voren en stevig doorstappend loopt ze er dan opaf. Maar nu niet, achter mn rug, oortjes opzei, en aarzelend (of iig zo leek het) voetje voor voetje richting andere paarden. Die sloegen af, dus geen contact. IN mij kwam heel sterk de gedachten op dat ze verlegen was om die paarden te ontmoeten.
Zouden paarden de emotie verlegenheid kennen of is die puur mensenlijk?
groetjes Ebby

Trudy schreef op zondag, 14 november 2004, 10:08:

Gelukkig heb ik mn ruiterbewijs gehaald vóór ik ook maar had 1 seconde erover had nagedacht dat je ook zonder bit kon rijden, hahaha