Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 22:16:
> Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 22:03:
>
>> Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 21:11:
> hoofdstel, daardoor zijn hoofd gemakkelijker te kunnen
> besturen door het paard rond je te houden , door de
> manier van vasthouden en het verplaatsen van je eigen
> positie.
En Ik heb nog een aantal voorbeelden waarin ik vind dat het prettiger voor mij , en het paard is ,als het touw aan de zijkant is bevestigd.
Maike mag van mij voor mij uit lopen , en hij mag galoperen als hij er zin in heeft. Ik kan niet zo hard als hij kan , dus gooi ik het touw los.
Maike houd zijn hoofd richting het touw , en zal er dus niet zo snel op gaan staan.Op het laatst draait hij ook naar het touw toe , en staat er dan niet op. Maar dat is geen goed voorbeeld voor algemeen gebruik.
Ook als ik de paarden laat grazen , en ik zit op de grond , is het makkelijker dat het touw aan de zijkant vastzit. De paarden stappen veel minder snel op het touw , of erover.
Mijn paarden , maar vooral Maike en Namkje , daar is het een cue voor , zit het touw links , dan moet hij altijd links blijven , of links uitkomen .Rechts idem.
Dit hebben ze zichzelf aangeleerd , en is voor mijn manier van werken erg handig.
Als mijn paard er van door schiet omdat hij geschrokken is , zal die dus uit zichzelf aan het einde van het touw de goede kant opdraaien .
Let wel , ik heb het niet over blinde paniek!
Tekla heeft er nog wel eens een handje van om te exploderen. Ik maak nog wel eens inschattingsfouten van haar spanningsboog geloof ik....Soms is het dan echt even noodzakelijk om haar kort bij je te houden , gezien haar loszittende achterbenen. Stilstaan lukt dan echt niet , dus ''vrolijk'' een beetje rondjes draaien , met hoofd bij mij in de buurt , snel naar de bak om los te gooien , en dan is het even feest!!!
[Met schrikken krijgt ze altijd de ruimte van 4,5 meter lijn.]
Ik vind dat wel prettig werken , en ben inmiddels er aan gewent.
En deze manier van werken deed ik eerder dan clickeren , dus daar heeft het niets mee te maken , behalve dat ik beide van dezelfde persoon geleerd heb dan...
Gr Esther
Warboel
