In onze krant staat een artikel over de dodelijke paardenziekte: "atypische myopathie" een niet besmettelijke spierziekte die alleen toeslaat bij paarden die in een wei staan. De symptomen zijn vreemd. Een ogenschijnlijk kerngezond paard kan binnen 24 uur plots sterven. Het gaat steeds om paarden die dag en nacht in een wei staan. De ziekte slaat meestal toe in de herfst. Er zijn ook enkele gevallen in de lente bekend. Het paard wordt suf en stijf en zakt na enkele uren door de benen. Alles wijst in de richting van een algemene en acute spieraantasting. De juiste oorzaak van deze ziekte is nog onbekend.

kornelius schreef op zondag, 7 november 2004, 20:44:


Trouwens,
ik heb zelf een half fjord / half quarter. Ik zou haar volgens mij in kunnen schrijven als "Henson". Kent iemand dat ras. Dat is een ras met een filosofie erbij, die mij best PaardNatuurlijk overkomt ( www.henson.fr ).

Mijn paard by the way heeft hoefijzers, staat 's nachts op stal en wordt zo nu en dan geschoren en staat met deken buiten. Kortom not very PN, maar dat zegt niet dat ik niet open sta voor andere ideeën. Zodoende mijn interesse.

Els schreef op zondag, 7 november 2004, 20:46:


Ja die is ook in Limburg NL gesignaleerd. doodeng.

Bianca_6 schreef op zondag, 7 november 2004, 18:09:


Ik ben Frans niet maar reageer toch even. Ik vind dit namelijk een leuk v.b. van te veel vragen.

Je wil het paard met je buitenbeen begrensen en aangeven die anderekant weg van je been te gaan. Wat doet je paard wijkt voor je been door zijn lichaam aan die kant hol te maken. Je bereikt dus met je been een stelling die je niet wil hebben. Ga je dan de bocht verder afmaken dan krijg je dus een recht paard die omstapt om om te komen.

Probeer is zoals gezegt hier te kijken met je hele lichaam waar je heen gaat. Het gewicht daardoor licht naar binnen te verplaatsen zonder over te gaan hangen (schouders op gelijke hoogte) Je zult merken dat het binnenbeen wat meer naar voren komt en dus zorgt voor de juiste stelling. Je buitenbeen gaat wat naar achteren en begrenst het paard aan die kant zodat zijn kont niet uitzwaait.

Er komt heel wat gevoel bij kijken om zonder zadel en niks aan het hoofd een mooie wending te rijden. Daarbij zou een goed getraind paard zelf de juiste stelling vinden als je hem niet tegen werkt of andere onbedoelde hulpen geeft.

Bianca_6 schreef op zondag, 7 november 2004, 18:09:


Natuurlijk Horseman? Welnee, heb alles wat ik doe en weet ook gewoon moeten leren.


Leuk bedacht, maar als ik onze kudde zie dan zie ik ze gewoon lekker door elkaar lopen. Enne, ik zie niet in wat dat met rijden te maken heeft. Aandrijven doe ik zowiezo nooit.


Tja. Zat hier net nog over te filosoferen waar iedereen zich nou zo druk over maakt. Ik denk dat het grote verschil is dat sommige mensen in een bak rijden, en andere buiten rijden. Ik rij voornamelijk buiten, en als ik een ander bospad in wil slaan dan gaan we dat bospad in, en eerlijk gezegd zal het mij een zorg zijn hoe mijn paard dat precies doet, zolang hij maar zorgt dat we ook op een glad modderpad niet onderuit gaan (en dat doen ze uitstekend!). Ik bemoei me daar dus niet zo mee, ga er van uit dat ze zelf wel weten hoe ze een bocht moeten maken. Maar misschien is het anders als je iedere 20 of 40 meter een bocht tegenkomt...

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op zondag, 7 november 2004, 17:53:


Tuurlijk Isabel. Je gedachten spelen ook een rol. Die hadden we nog niet gehad. Zeggen je gedachten rechtdoor en je lichaam rechtsaf dan zou een goed getraind paard rechtdoor gaan.

Zelf denk ik dat het heel goed is om over deze zaken na te denken. Wil je weten wat je met het paard doet en hoe je het paard het beste kan helpen dan moet je toch weten welke handelingen je moet verrichten om dat voor elkaar te krijgen. Zeker word het een automatisme, maar je moet altijd weten wat je nu precies doet wil je ook het paard kunnen corrigeren.

Frans jij geeft toch ook les? Hoe wil je mensen leren sturen als je het zelf niet weet hoe je het precies doet?