Frans Veldman schreef op dinsdag 3 februari 2009, 12:53:
> Piet schreef op dinsdag 3 februari 2009, 11:33:
>
>> Timing is miz wel degelijk aan de orde, omdat je in het begin
>
> Het is zoiets als klikkeren met een blinddoek op. Klik maar op
> een willekeurig moment, zonder te kunnen weten wat zich op dat
> moment precies afspeelt. Zou dat ergens toe leiden?
Voor een goed begrip: bij een paard met een werkelijk ernstig probleem rijdt de eigenaar en sta ik achterop de trailer om in het oog te houden hoe het paard reageert op een úitdaging, zoals een drempel of een bocht.
Je ziet over het hoofd dat niet de beloning het markeringspunt is dat zegt "DAT heb je goed gedaan, maar de click. Alle gebeurtenissen daarna zijn de weg naar de beloning en kan gaan van in je zak grijpen om de beloning te gaan geven tot jes roepen, een sein naar de bestuurder geven, stoppen en het zijdeurtje openen en de beloning geven bij een clickerwise paard.
Niemand kan mij 'ínhuren' om alleen een paard trailermak te maken zonder dat ik eerst in een aantal sessies het paar(d) leer clickeren. Want heel vaak is het laadprobleem, niet meer dan een uiterlijke verschijningsvorm van veel meer onderliggende problemen.
Let wel, nu heb ik het over de lichte probleemvorm: het paard gaat de trailer niet op.
> maken. Wie daar zelf geen antenne voor heeft zal het
> waarschijnlijk ook niet zien, en met vraagtekens blijven zitten
> "waarom lukt het bij hun wel en bij mij niet? ik doe toch
> precies hetzelfde?"
Zoals ik hierboven schreef: het
trailerladen is iets - paard gaat er niet op, dus wat moet je dan- wat vaak heel concreet de problemen naar boven brengt die op een andere manier nog wel eens verbloemd of omzeild kunnen worden, omdat er omheen gewerkt wordt. Meestal ziijn er veel meer. Zelfs zoiets 'kleins' als voetje geven.
Daarom ga ik alleen in de slag als ik mensen die uitstraling, timing en focus via de seven steps aan kan leren. Je staat ervan te kijken hoeveel tot dan toe verborgen problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Warboel
