Michiel schreef op maandag 20 oktober 2008, 21:55:
> Chlorella roer ik dagelijks een theelepeltje door de rauwkost
> voor mezelf en 2 lepeltjes door wat grasbrokken voor het paard,
> samen met wat gras-stuifmeel. Van vis hebben ze onderzocht dat
> het uit maakt waar ze gevangen zijn, en ja de soort vis ook.
> Simpel gezegd alles wat zo dicht mogelijk in de bewoonde wereld
> gevangen is, bevat het meeste gif. De wilde zalm uit Alaska
> (Aldi) is beter dan vis uit het Middellandse Zeegebied, paling
> en mosselen zijn het slechts.
>
> Michiel
Weet je Michiel, met dat
dagelijkse gedoe (soms zelfs het hele jaar door) heb ik enorme moeite.
waarom?
Omdat ik Augusta (de koe, weet je nog?) , maar ook Olly nooit het hele jaar het zelfde heb zien eten.
Zolang er blad aan de eiken staan - kùnnen - ze dat blad eten, toch doen ze dit
niet!
Ooit een proef gedaan met Augusta om knoflook te voeren, hele teentjes.
Een x aantal dagen werden die grif gegeten, alsof het snoep was.
Dan plotsklaps, was er niet één meer in die schuif te krijgen, alsof het vergif was.
De mineralensteen precies het zelfde, het ene moment (zoals heden dus) staan ze vaker als 10x per dag aan die steen te likken, terwijl ie de hele zomer niet is aangeraakt.
Door dat we vaak (bijna altijd) die "dingen" ergens door mengen, geven we de dieren geen kans
zelf de keuze te maken, het te eten of niet.
Heb ik eens met Biergist gedaan bij Olly, na 3 dagen liet hij zijn "eten" in de voerbak staan en at alleen het hooi.
Pien
kijkt nog óf dat er iets bij gevoerd moet worden.
Zijn de dieren weer "in orde" dan stop je daar mee, toch?
De simpele stelling; Baat het niet - schaad het niet, is mij te simpel.
Nils en Olly
Warboel
