E Hanse schreef op zaterdag, 16 oktober 2004, 21:08:


Hoe lang je ze ook vakantie geeft..............

De laatste herinnering aan tweevoeters op hun rug...........hoe is die?
Dat krijg je er niet zomaar uit.
Daar zal de mens en elk èèn die het paard gebruikt wel aan moeten werken en op èèn lijn zijn.

Vanmiddag was op Animal Planet een documentaire over Kelly Marks, "pupil" van Monty Roberts. Zij ging met een team mensen naar Namibië om daar met wilde paarden te "werken" en van ze te leren. Wat ik zo geweldig vond om te zien - en nu te weten - is dat volledig "wilde" paarden, die nog nooit in aanraking waren geweest met mensen, binnen een paar dagen te berijden waren.
Nu is dat berijden op zich niet zo belangrijk, danwel de manier waarop ze die paarden benaderde en hoe snel ze het vertrouwen van deze paarden (hengsten) kreeg.
Kelly werkt in haar dagelijks leven met die zgn. "probleempaarden"; paarden die niet tot moeilijk te benaderen zijn, niet/moeilijk in de omgang, te trainen, te berijden zijn, etc.; allen al in aanraking geweest met mensen.
De echt wilde paarden, die nog nooit in aanraking zijn geweest met mensen, waren haar ultieme droom en uitdaging. Hierbij ging ze er tegelijkertijd van uit dat deze wilde paarden nog moeilijker te benaderen en te berijden zouden zijn en dat hier nog meer tijd en geduld voor nodig was dan bij de paarden die ze gewend was.
Tot hun eigen verbazing ging het wonderbaarlijk snel. Deze wilde paarden hadden geen (negatieve) ervaringen met mensen, ze hadden dus ook geen enkele reden om deze mensen te wantrouwen. Er ging dan ook totaal geen dreiging van ze uit; niet steigeren, bokken, trappen, bijten, niets van dat alles. Binnen een paar dagen kon ze de hengsten vol vertrouwen overal aanraken, waren ze op haar gericht, kon ze een zadel opleggen, hoofdstel omdoen en rijden....
Wat mij hier zo in aansprak, was het feit dat volledig wilde paarden, die nog nooit in aanraking geweest zijn met mensen, zo open staan, en zo puur en ongeschonden zijn. Ongelooflijk hoe je, door ze eerst te geven wat hun basisbehoeftes zijn (water en eten en zelfs een plekje om te kunnen rollen) hun vertrouwen zo snel kunt winnen. Op afstand contact vragen, pas een stapje dichterbij komen wanneer het paard aangeeft dat hij het vertrouwt, op het juiste moment een stap terug doen om het paard de kans te geven het gebeurde te verwerken enz.....

Reden voor mij om het hier op het forum ter sprake te brengen, is dat wij, mensen, in de veronderstelling zijn dat wilde paarden ook echt "wild" en niet zomaar "te temmen" zijn. Voor echt wilde paarden gaat dit dus blijkbaar niet op, mits je ze op een goede manier benadert en met ze omgaat. Het "wilde" (of in onze beleving "probleemgedrag") gaat pas op zodra de mens het paard ook maar enigszins (lichamelijk, emotioneel of spiritueel) beschadigd heeft.

Ik vond het een geweldige documentaire om te zien, al was het een beknopte samenvatting van hun "expeditie" naar Afrika en had ik graag meer willen zien en leren.
Ter verduidelijking: Kelly hanteerde geen join up.
Reacties??

groeten, Petra

Die programma's worden toch regelmatig herhaald?? Weet je misschien ook wanneer deze herhaald wordt?

Groetjes
Cindy

Hoi,
Vandaag heeft mijn tinker, die ik al 1 jaar heb en berijd me afgebokt.
Gelukkig ben ik er enkel met een zere rug vanaf gekomen; maar de vraag waarom bokte ze, plots blijft door mijn hoofd spoken.
Ze heeft dit nog nooit gedaan en is anders zeer makkelijk te berijden.
Zou het kunnen dat ze door verandering van voeding ineens zoveel energie heeft en dat die even weg moest?
We geven sinds 3 weken voorverpakt hooi; daar onze appaloosa en allergie hiervoor heeft. Onze paarden staan winter en zomer buiten; ze kunnen dus de ganse dag rond rennen op een weide van 2ha.

Hoe moet ik reageren als ze tijdens het rijden plots begint te bokken ?

Vandaag lag ik op de grond voor ik het zelf wist. We vertrokken na ongeveer 5 km stappen, in draf en dan in galop en toen gebeurde het, ik op de grond en mevrouw er in volle vaart vandoor; ze is wel teruggekomen naar ons ander paard natuurlijk en ik ben onmiddellijk terug opgestapt.
Na dit voorval hebben we dadelijk terug gegaloppeert en een lang stuk, kwestie van haar even te laten uitrazen en mij mijn zelfvertrouwen terug te vinden. We hebben toe nog 3u gereden en zoals altijd is dit perfect verlopen en heb ik zoals toch nog genoten van ons ritje.
Maar mijn vraag blijft, WAAROM????
Toffe site trouwens we hebben hier al veel van opgestoken.
Groetjes Inez

Peet schreef op zaterdag, 16 oktober 2004, 22:02:


Ik vraag me af wat er achteraf met deze paarden is gebeurt en of dat ook zo paardvriendelijk en doordacht is?

Joke.

wanneer deze herhaald wordt?

Geen idee Cindy. Ik heb geen tv-gids en vanmiddag was voor mij echt een
toevalstreffer. Was ik dus ook wel blij mee
Staat het niet ergens op teletekst?

zo paardvriendelijk en doordacht is?

Ze hebben ze weer vrij gelaten. Lieten ze ook zien.

Ik heb deze documentaire al eerder gezien.
Of ik er veel wijzer van ben geworden? nee.

Mooi om te zien hoor hoe een paard op die manier toe geeft (zonder gevecht). Maar of dat nou zo moet? het paard van zijn kudde afhalen en opsluiten binnen een kooi van zijl?

In mijn ogen is het mooier als je op een gegeven moment met een kudde om kan gaan en de dieren in hun eigen omgeving leert begrijpen en je bij de kudde kunt voegen, waarbij je het vertrouwen en leiderschap van een laag geplaatste groep kunt winnen.
Het zal misschien niet mogelijk zijn....maar om die paarden nou op deze manier te storen in hun leven, en dat dan alleen voor jezelf..... Ik kan er niet zo enthousiast over zijn.

Goossens Inez schreef op zaterdag, 16 oktober 2004, 22:12:


Kan ze ergens van geschrokken zijn? Of gaf ze vantevoren een signaal (dat ze ergens last van had)? Reden jullie in galop toen ze begon te bokken of gewoon in stap?

Edward