Mijn laatste foto's krijg ik hier niet op (ben nu ook wel geen computerkrak
) en die waren van op wandeling, maar ja.
Sinds ik de vorige keer hier mijn gezaag heb geplaatst, ging het pakken beter. Elke dag heb ik geoefend, buiten vorige maandag dan want dat was me hier echt te nat. Den dierentuin en de brug hebben we een aantal keer gepasseerd, maar ik heb wel geprobeerd om altijd een andere weg te nemen. We zijn auto's, moto's, brommers, tractors, een racende buggy (zoiets met een motor, ni me een kindje in) die niet vertraagde, een bende kinderen op fietsen met fluovestjes die van de brug kwamen gekoerst met veel lawaai (en ze zegden dag meneer, merci zenne
), ruiters, koetsen, ... tegengekomen. Soraya was eigenlijk heel braaf, af en toe stopte ze wel is maar ze ging meteen verder wanneer ik het vroeg. Telkens was er iemand mee.
Gisteren was er niemand en wat is er nu mooier om na een werkdag op een warme zomeravond een wandeling te doen met je paard? Dus beet ik effe door en ben alleen op stap gegaan voor maar een klein toertje. Het eerste kleine stukje ging goed tot ik links een weg wou inslaan, daar wou ze niet in hoewel ik er al een aantal keer ben ingedraaid. Ze spande zich helemaal op en met dat bokken in mijn achterhoofd ben ik afgestapt, dan volgde ze wel zonder problemen dus na een paar meter terug opgestapt. Geen probleem meer tot de weg een bocht maakte, ze wou niet verder. Er was helemaal niks om van te schrikken ofzo maar 't was wel de eerste keer alleen dus geven we ze maar wat respijt. Terug afgestapt en weer hetzelfde scenario: ze volgde braaf dus terug opgestapt. Verder ging het goed tot ik bijna terug aan de wei was, ik had haar aan een losse teugel en er zat een daas op haar buik die ze weg wilde doen dus draaide ze haar hoofd richting haar buik. Bij het terugkomen kwam mijn teugel achter mijn voet te liggen, mijn rechterbeen zat dus mee in de teugels. Maar das ni zo erg hè, beugel uit en voet even opheffen. Dat was buiten Soraya gerekend dan want dat vond ze niet leuk. Ze begon wat te springen telkens ik mijn been wou opheffen en op den duur was ze helemaal gespannen. Gespke losdoen dan, maar das ni zo simpel met 1 hand op een rondspringend paard. Ondertussen was er al een auto aangekomen en die kon ni weg want ik was de volledige baan aan het blokkeren. Eindelijk het gespke losgekregen en we konden terug verder.
Wie maakt er nu zoiets mee, ikke natuurlijk
'k Heb er al is goe me gelachen maar als ze zou begonnen zijn met steigeren en bokken en ik zou gevallen zijn had het schoon geweest. In't verolg de teugels maar wat opheffen wanneer ze een daas van haar buik wil jagen
Vandaag gingen we een grotere toer doen maar Soraya had geen zin. Ze staakte al op de oprit. Ze ging sneller achteruit dan ze normaal stapt. Wat kregen we nu? Dit heeft ze nog ni gedaan, buiten dat gisteren 2 keer toen ik alleen was maar dan ging ze zo niet achteruit. Eerst ging ze richting mijn auto, dan richting het moestuintje van mijn bompa. Omdat ik niet wou dat ze 1 van de 2 zou beschadigen ben ik afgestapt en een aantal meter terug opgestapt maar daar kreeg ze het weer. Dan is mijn vriend van zijn fiets afgestapt om Soraya mee vast te houden en dan ging ze vanzelf mee. Juist op straat gekomen ging hij zijn fiets terug pakken en Soraya weer zo achteruit stappen, alleen had ze zich nu al 90° gedraaid en gingen we richting gracht. En tuurlijk zat ze daar ineens in met haar achterbenen, ze verschoot, is er terug uitgesprongen en ze ging vlotjes naar waar ik wou. Tot we op de brug waren, daar kreeg ze het nog eens en later op nog een aantal plekken. Zonder enige reden, er was niks waar ze bang van kon zijn. Voor de rest was ze wel heel braaf en ik heb een aantal keren gedraaft zonder problemen.
Ik vraag me af wat de oorzaak van dat staken zou kunnen zijn, ze gaat achteruit en versnelt wanneer ik benen geef en ik geef haar vrije teugel. Ik denk dat we die zandweggeskes met prikkeldraad dan maar even mijden tot het over is want een gracht tot daar toe, prikkeldraad echt niet!!
Maar de vorige keer ging het de dag nadien vééél beter nadat ik hier had geschreven, dus wie weet is ze morgen weer zo mak als een lammetje
Warboel
