Aafke schreef op dinsdag 15 juli 2008, 16:14:
> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 15 juli 2008, 13:07:
>
>> Sieta was een ongeluk !Een ongeluk loert in een klein hoekje
> duidelijk bepaald op dat moment. Is tot op vandaag een heerlijk
> stel. Maar goed, wat gebeurt er wanneer er meerderen in deze
> mini-groep komen. Ben er beslist niet bang voor, toch stel ik
> al jullie reacties op prijs! Dank daarvoor.
Okay, mijn ervaringen hiermee, dan...
Eerste paard hier was Jolah, voskleurige merrie, ca. 1.54 m, over de 20 jaar oud. Toen zij hier een jaar alleen woonde hebben we Fjordson (ruin, 3 jr.) gekocht. We hebben ze meteen samen op het land gezet en later in de "paddock" (stukje land waar niets meer groeide). Geen enkel probleem. Beetje rennen, maar niet vechten.
Drie jaar later kwam Froukje erbij. Zelfde manier gedaan, ook geen probleem. Froukje was en bleef lager in rang dan Jolah.
Toen Froukje na jaren alleen over was, kwam Willem (ruin, bijna 3) erbij. Ook eerst samen op het land, later samen in de "paddock". Froukje pikte meteen echt alles van Willem, liet zich zelfs bij het hooi vandaan zetten. Kwam misschien omdat hij zoveel jonger was, ik weet het niet. I.i.g. geen probleem gehad.
Nu, met de introductie van Boully bij Willem, voor het eerst gezien dat het ene paard het andere aanviel (Zie verslag in fotoalbum). Gelukkig heeft dat maar heel kort geduurd. Ze doen het nu prima samen. Boully is veel beweeglijker dan Willem en zodra hij te ver weg gaat, rent Willem naar hem toe. Ze staan ook te groomen en staan met de hoofden vlak bij elkaars staart om vliegen te weren. Soms lijkt Boully de baas, soms Willem, maar meer dan eens een oor in de nek zien we niet.
Els.
Warboel
