hoi allemaal,

aangezien pien nog niet op mijn aanbod heeft gereageerd, stel ik hier op het forum voor 1 zomerexceempaard van zijn exceem af te helpen.

de producten dien je zelf aan te schaffen, de doormetingen doe ik gratis.

reiskosten en telefoonkosten zijn wel voor de eigenaar.

voor degene die daarna komt, is het no cure no pay

en daarna is het gewoon tarief

door middel van een logboek op internet wat we zullen aanmaknen kan iedereen het bijhouden

wie o wie meldt zich als eerste aan?

PaardEnSchool schreef op maandag 14 juli 2008, 10:32:


Als ik een exceempaard had : "ik"... onmiddellijk. Ik ben gek op mensen die hun nek uit durven steken. Als je zo overtuigd bent......
Ik zou het willen weten.
Nou kan ik me nog voorstellen dat je hem bij jou van z'n exceem af kan helpen, maar welke criteria stel je? M.a.w. wanneer is een paard eraf geholpen:
Als mijn paard er gedurende een bepaalde tijd ook thuis geen last meer van heeft?

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Herman schreef op zaterdag 12 juli 2008, 23:04:


Het is een feit dat hoe meer een paard in handen komt, des te gemakkelijker, veelzijdiger, vloeiender de samenwerking wordt. Kijk maar naar het voordeel van een veulen aan huis in de groep laten opgroeien en dagelijks enkele malen in handen nemen. Dat bevordert de gehoorzaamheid en de samenwerking en het scheelt later een versneld leerproces.
Ik kan me zo voorstellen dat een paard dat 2x per week uit de groep wordt gehaald voor 'werk', zich minder snel aan je zal aanpassen dan een paard dat meermalen per dag in handen is/in contact is met zijn mens.
Veel in handen zijn zegt iets over de omgang en staat uiteraard los van hulpartikelen als stal, bit, sporen, zweepjes en krachtvoer. Een paard dat veel in handen is, zal gemiddeld 'gehoorzamer' zijn dan een paard dat weinig in handen is. Die gehoorzaamheid versneld afdwingen met hulpartikelen, is natuurlijk niet de weg.

PaardEnSchool schreef op maandag 14 juli 2008, 10:32:


Dit lijkt me enkel zinnig met bloedcontroles en controles van dierenartsen bijv. van de faculteit Utrecht.
En zet het bij de advertenties ipv weer het forum te vervuilen met je reclame. Handel in wanhoop hoort hier niet.
Jijhad er wel 7 genezen he, een indrukwekkende lijst, hier gaat het spontaan over bij paarden, gratis en voor niets. Als ze terug gaan naar oude plek hebben ze het weer.

Arabesk schreef op maandag 14 juli 2008, 9:38:


Pssssst, met 5 stalelementen en een dak er boven heb je 2 magnifieke inloop stallen. als in een E

Nils en Olly

Tis gewoon zo simpel en eigenlijk hebben ze daarmee wel gelijk ...

Een paard dat op stal staat om te komen uit verveling, bij gebrek aan sociaal spel, dat niet kan grazen zoals de natuur het voorzien heeft, dat niet kan rondlopen, in het zonneke liggen soezen, enz verlangt natuurlijk ontzettend naar die dingen
Als de eigenaar van zo'n stalpaard dan langskomt om hen mee te nemen naar de piste en zeker de wei ("eindelijk de benen strekken!), ze te voederen ("eindelijk kunnen mijn kaken kraken), enz, tjaaa, dan zou het wel dom zijn van het paard om hiertegen te protesteren; want dat wilt die net zo graag
Het stalpaard zal natuurlijk de eigenaar "volgen en gehoorzamen" maar dat is maar schijn UITERAARD. Het stalpaard doet het niet uit "volgen en gehoorzamen" van de mens uit respect, vertrouwen, leiderschap en andere NH-woorden, maar omdat het hem oplevert wat die graag heeft.

Ik hoorde eens iemand argumenteren: ik zet mijn paard nooit op de wei want dan kent ze mij niet meer, ziet ze me niet meer staan, doet ze niet wat ik vraag, doet ambetant, enz; terwijl ze in de stal veel liever tegen me is, daar voelt ze zich duidelijk beter.

Wij paardnatuurlijke mensen maken het ons niet altijd zo eenvoudig hoor
Wij laten ze los lopen, zonder halster om ze makkelijk te vangen in de wei, wij rijden zonder bit, nog minder controle, ...

En het grootste verschil natuurlijk:
Wij halen ze uit hun natuurlijke habitat waar het zo goed vertoeven is, op de wei, tussen de andere paarden, grazen en spelen, lopen en slapen, altijd en wanneer ze willen, ... daarvoor moeten we ze iets gelijkaardigs bieden, wij moeten hen dieveiligheid uit de kudde kunnen garanderen, maar ook het spel, het plezier, kortrom, het moet het waard zijn om UIT die zalige habitat te komen, en geef toe, dat is net het "moeilijke" doel van NH.
ZIJ halen ze uit een uitzichtloze situatie NAAR die natuurlijke habitat...
Is veel makkelijker, gaat vanzelf, moet je niet streven naar NH doelen...
Maar het blijft een vals gevoel van respect, vertrouwen, gehoorzaamheid, volgen bij het stalpaard

Krijg ze dat maar es uitgelegd!

Esther schreef op dinsdag 8 juli 2008, 19:31:

...knip...
...KNIP...

Joh, Esther, wat een tranendal weer! Waardeloos...

Maar Esther, even iets om over na te denken:
Pijn wordt vaak als iets gezien wat inslapen rechtvaardigt... Maar onderschat 'geestelijke pijn' niet Es! Of het niet normaal meer kunnen functioneren, wat ook weer geestelijke pijn met zich mee brengt... Voor een dier kan dat nóg erger zijn. Die moet overleven en het instinct zegt overleven doe je door zo normaal mogelijk te functioneren. Lukt dat niet.......

Niet helemaal te vergelijken maar wel gedeeltelijk; mijn schoonzus heeft al jaren een 'goedaardige' hersentumor. Is al 2x geopereerd, de laatste keer met een gedeeltelijk verlies van controle over haar linkerhand en been (de tumor zit rechts) terwijl de technieken door de jaren weer verbeterd zijn notabenen. Het blijft een klote plek hè...

Als ik zie waar zij als mens, die dus heel goed begrijpt wat er aan de hand is en waar het heen zou kunnen gaan, dit in tegenstelling tot Bjork, allemaal doorheen gaat al deze jaren... Na de laatste OP heeft ze een aantal keren een nieuw soort chemotherapie gehad, pillen die ze thuis innam. De ervaring was dat je er niet erg ziek van zou zijn, en wat gebeurd er? Tuurlijk... die week lang chemo slikken en ze is vanaf pil 1 dood en dood ziek. Daarna een paar weken 'rust' waarin ze langzaam weer op de been kwam, en dan weer de volgende sessie...

En de opmerking die ik steeds lees dat jij de enige bent die kan bepalen wanneer het einde moet zijn vind ik niet helemaal juist...
Als we een geliefd dier moeten laten inslapen, vooral als de mate van lijden niet klontje klaar is, spelen onze emoties en het niet willen laten gaan toch altijd een rol! Ik persoonlijk merk dat het na het zoveelste 'spuitje' wel iets 'makkelijker' te beoordelen wordt, maar nooit helemaal objectief. Een buitenstaander kan soms beter zien dat iets niet meer dierwaardig is.

Sterkte in ieder geval... Vind het heel erg voor Bjork en jullie.

"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter." - Pete Ramey.

PaardEnSchool schreef op maandag 14 juli 2008, 10:32:


Ik meld me aan, alleen dan op mijn voorwaarden. Alle kosten zijn voor jou, je komt hier (telefoonkosten is ieder voor zich)
Je geneest Nancy voor de volle 100% (->geen jeuk meer, geen plekjes, geen eczeemdeken meer nodig)
Jou voordeel is een groot stuk reclame op het internet via het PN-forum + de weblog die jij wilt aanmaken. Plus dat ik een speciaal gedeelte op mijn site (www.dekleinekudde.nl) zal reserveren voor het genezingsproces wat jij belooft. Dit gedeelte zal zolang mijn site blijft bestaan erop blijven.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 juli 2008, 17:22:

Hier kan ik het alleen maar eens mee zijn. Ik houdt ook niet van geweld, maar als er zeer zwaarwegende factoren van afhangen zou ik het gewilde gedrag zeker proberen af te dwingen!

Gelukkig heeft Esther weer iets gevonden wat Bjork wél lust. Laten we hopen dat het een opening geeft voor een geweldloze oplossing want dat is te prefereren wanneer toepasbaar. Absoluut.

"The second we decide we know it all, we'll stop growing; stop
getting smarter." - Pete Ramey.

Eva Saegerman schreef op maandag 14 juli 2008, 11:02:


Tuurlijk is het simpel. Jarengeleden al ontdekt hoe dat bij sommige eigenaren werkt toen een toenmalig helemaal gelukkig pensionpaardje weer verhuizen moest omdat baasje het toch wel erg jammer vond dat haar paardje niet meer zo blij was als ze kwam. Dat kon nooit goed zijn.

Maar het verhaal klopt niet, want als paarden langer onder natuurlijk omstandigheden staan, dan vertrouwen ze op de continuïteit daarvan en komen ze met plezier voor je de wei uit. Hier wel tenminste. Ze komen gewoon uit de wei het erf op lopen om te kijken wat we aan het doen zijn. Kwestie van niet teveel lastigvallen denk ik, ze lekker paard laten zijn. .

De hele discussie doet me trouwens denken aan een verhaal van iemand die op een kamp was geweest - ik meen bij een (afgedwaald?) parelli-man - waar de paarden geen eigen water kregen, maar alleen samen met hun mens gingen drinken. Werden de mensjes erg populair van was het idee.

Esther schreef op maandag 14 juli 2008, 10:46:


Ik durf nog geen keiharde conclusie te trekken, maar;
Olly had vroeger geen manen en geen staart meer in augustus.
Nu hij sinds ruim 2 jaar alleen nog maar gras en in de winter hooi en weidegang te eten krijg (dus niks geen stopkes of muesslie), heeft hij nog al zijn manen en een volledige staart.
Heb ik hem niet eens voor hoeven te verhuizen naar Friesland of naar de kust streek.
Ook Woody had vorig jaar nog last van exeem (leefde toen nog in aalsmeer), sinds afgelopen winter krijgt ze niks meer bij gevoert.
was ze eerst nog wat afgevallen, nu zit ze goed in het vlees en in haar vel.
Nu nog een Dazen-val plaatsen

Nils en Olly

marjolijn schreef op maandag 14 juli 2008, 11:24:


Ja, en leg hen dat maar es uit!

Hier wel tenminste. Ze komen gewoon uit de wei het erf op

hoorde ik onlangs ook nog hoor
doen ze trouwens zo in parelli land
elke dag enkele keren met de paarden naar de waterbevoorrading stappen
daar zie ik nou net geen graten in
begrijp voor een keer parelli zijn denken daarrond
of het werkt, geen idee, zou best kunnen, en schade aanrichten zal wel niet

Eva Saegerman schreef op maandag 14 juli 2008, 11:02:


Makkelijker?? Je moest de paarden eens op je wei hebben die hun kont keren als je de stal in stapt


Nils en Olly