O Ik zou er zeker verschillende dingen mee doen.
Heb vanmiddag nog met mijn vest over heel Donderboy zijn lichaam geoefend, erop leggen maar ook zwaaien, ik doe alles wat er in me opkomt, erg leuk.
Alles wat je al gedaan hebt voor je er daadwerkelijk op gaat is mooi meegenomen, maar je kan het ook zien als voorbereiding, zodat als je er op gaat er niks aan de hand is bwvs.
Anita

margaretha schreef op zondag 15 juni 2008, 22:01:


De bronchoscopie is achter de rug - tot mijn verrassing is mijn eigen dierenarts toch gekomen. Indy is sinds jaren zijn patiente en hij liet het zich toch niet nemen zelf te komen. Indy was wat nerveus toen mijn dierenarts naast haar kwam staan, maar na wat geknuffel liet ze gewillig de injectie toe waardoor ze wat suf zou worden. Hij hield de hele tijd haar hoofd vast, praatte tegen haar en legde zijn wang tegen haar aan. Zo'n dierenarts heb ik nog nooit gehad. Ik sta er elke keer weer versteld van hoe erg Indy bereid is hem te vertrouwen.

Je zag Indy binnen enkele seconden rustig wegzakken, een enorme hanglip, hangoren en halfgesloten ogen. Ik heb haar hoofd de hele tijd vastgehouden terwijl mijn dierenarts de slang in haar luchtpijp schoof. Hij is tot 1,40 m geweest en zag binnen in de longen een grote etterige massa, die volkomen vastzat. Hij had haar van te voren afgeluisterd, maar niets kunnen horen, zo vast zat de boel. De keel was erg rood door het vele hoesten. Indy stribbelde een keer iets tegen toen ze moest hoesten. Verder echter geen enkel probleem, alles ging met grote rust toe. Helaas was mijn dierenarts iets te laat met het afdekken van de opening waardoor hij net wat vloeistof in haar longen wilde inbrengen om een monstertje te nemen toen Indy begon te hoesten - de gele drab spoot eruit en ik zat er helemaal onder. Mijn vriend kwam net de achterdeur uit om een blik te werpen en om te vragen of we hulp nodig hadden - en deinsde met een ontzet gezicht terug. Brrrrr.... ik zag er niet echt fijn uit en ben daarna even lekker onder de douche geweest. Donderdag krijg ik de uitslag. Tot die tijd krijgt ze voor de zekerheid antibiotica, het is te link om op de uitslag te wachten.

Indy mocht twee uur niets eten of drinken omdat ze moeilijk kon slikken door het roesje. Mevrouw werd echter na een uur al weer behoorlijk actief (vooral de kauwspieren) en begon wanhopig de stal en de bak naar eten af te zoeken. Alsof ze nooit wat krijgt.....

Indy is inmiddels weer helemaal bij en heeft weer controle over alle spieren en heeft de eerste dosis antibiotica (een half kopje poeder) in wat sinaasappelsap gehad. Het smaakte haar goed, de emmer werd uitgebreid uitgelikt. Ze staat nu lekker op het weiland te knabbelen alsof er niets aan de hand is. Nu is het nog afwachten wat de uitkomst is.

Pfffff.... ben blij dat dit eerst achter de rug is.

Monique

muiske07 schreef op maandag 16 juni 2008, 21:28:


Nee hoor.... je staat zeker niet alleen.
Ik rij bijv. ook wel eens een paard met bit.... tis alleen niet mijn eigen paard.
De "eigenaar" van dat paard rijd nml. zelf met bit.
Als er iets niet lukt en ik neem dat paard over , blijft het bit er gewoon in zitten.
Ik ga het dier nml. geen andere signalen geven/aanleren dan de normale ruiter doet , want dat zou het dier alleen maar in verwarring brengen.
Ik train het dier niet , ik help alleen het paard en/of de ruiter op dat specifieke moment.

Overigens,
Er zijn er hier die bitloos rijden , maar....
Er zijn er ook zat hier die wel met bit rijden.
Er zijn er ook zat hier die wel een stok zonder blaadjes vast houden.
Er zijn er ook zat hier die wel een deken gebruiken.
Er zijn er ook zat hier die wel een paard op stal hebben in bijv. de winter.
Er zijn er ook zat .... die anders zouden willen maar niet durven of kunnen.
Er zijn er zat die alle of slechts een van deze zaken gebruiken en verder heel PN gericht zijn.

Er zijn er dus zat.... maar die zie je hier zelden of nooit schrijven omdat ze dat óók niet durven !

We hebben er zelfs een naam voor...... semi -PNers .....

Anita Cats schreef op maandag 16 juni 2008, 16:13:


Wat een prachtige foto's. Zo jammer dat ik de zondag niet durvde te komen. Iedereen straalt zo geluk uit op die foto's, de paardjes zo ontspannen zonder bit, het lijkt een droom...Hopelijk wordt dit nog eens georganiseerd.

Monique Meijer schreef op maandag 16 juni 2008, 22:12:


Wees maar zuinig op je DA Monique.... daar lopen er niet zoveel van rond die zo met de dieren omgaan....
Succes en beterschap voor Indy

Nick Altena schreef op maandag 16 juni 2008, 22:16:


amai en dan krijg ik de volle lading terwijl er velen niet eens aan de regels voldoen.

zoals ik al zei, de mens heeft al meer dan werk genoeg met eerst naar zichzelf te kijken en te corrigeren alvoren een ander gaan beoordelen en becritiseren.

amar schreef op maandag 16 juni 2008, 14:55:


Nee ... shetter

Kiriaki schreef op maandag 16 juni 2008, 20:10:


Laat voor die tijd een ervaren bekapper komen zodat het dier iig. (weer) goed op de voeten staat.
Die 5 weken wei zal het best overleven

Nick Altena schreef op maandag 16 juni 2008, 22:21:


En of ik zuinig op hem ben....

Monique

Judith A schreef op maandag 16 juni 2008, 15:36:


euhm ... het naaldje voor de verdoving is veel veel fijner dan die dierenbeulen naald van een Chipnaald. Sommige afweerreacties (hangt van paardje af natuurlijk) zijn zo fel dat je chip bijna in het oog van de eigenaar beland bij wijze van spreken. Een groot aantal paarden reageert nog fel op een chipnaald, maar minimaal tot zelf niet op de verdovingsnaald. Toch maar aardig doen voor de beestjes?

muiske07 schreef op maandag 16 juni 2008, 22:23:


Ja muiske lieverd, dit is wel het "incasso-forum tot en met", als je ook grijs -tinten hanteert.
Normaal is alles hier "zwart versus wit".
Ik snap er ook nog niks van 'blijkt'??
Maja...

Koen

Anita Cats schreef op maandag 16 juni 2008, 21:33:


Yep, zer is 4 en ze heeft pas haar eerste veulen.
Twee ingrediënten om af en toe niet helemaal geconcentreerd te zijn.

Pien

Nick Altena schreef op maandag 16 juni 2008, 22:25:


Ik wil je paardje tussentijds wel een controle-en of bekapbeurt geven hoor.
Je hoeft daarvoor niet echt aanwezig te zijn.(alleen even laten weten wat je wil)

Koen