Ik ben gisteren voor de eerste keer terug gaan wandelen met Liske en dochter met Amar na het ongeval. Ja Pien, had het zelf niet verwacht maar het was terug beetje naar af. De schrik zat er terug in. Ik dacht aan jouw woorden Pien, ademhalen met je buik, dieper zitten, ogen vriendelijk en dat werkt wel ontspannend. Op een plaats waar een nieuw verkeersbordje stond deed ze zo een beet argwanend. Zij wou naar links en ik had aangegeven naar rechts te willen. Ik had de neiging maar beetje rechtdoor te gaan zodat ik niet helemaal maar gedeeltelijk wilde toegeven om mijn spanning te verminderen. Belachelijk en gelukkig een stenge dochter" neen mam helemaal rechts". Stop gemaakt bij de hangbuik zwijntjes en een lekker Oelegems titsenbiertje gedronken en de terugweg ging ontspannen. De spanning zat gelukkig heel duidelijk bij mij want Liske was even cool als vroeger tov auto's. Eigenlijk weten we helemaal niet waar zij exact was toen de aanrijding gebeurde en misschien was het al voorbij als zij op de baan kwam! We kwamen terug bij de wij en Branco had zich waarschijnlijk zo druk gemaakt dat hij zich in het zweet gewerkt had. Heeft vervolgens proberen te rollen met gevolg wonden vies.Dat was snel verzorgd maar opnieuw mank en slepen met zijn been.Waar ik nu over kopbreek is de bosal. CH wilde contact opnemen met Eddy ivm "Therapie" voor Branco. We hebben de poedertoren bezocht, kennis gemaakt met Eddy en een positieve mening gevormd. Ik hoop erbij te kunnen zijn wanneer hij met Branco voor de eerste keer werkt. Heel zeker ben ik overtuigd van je kunnen waarin jij op een eerlijke manier in jouw krachten staat tov een paard. Geleidelijk aan leer ik meer over de professinals van PN en ontdek, wat ook niet anders kan omdat we toch allemaal verschillende individuen zijn en vooral uit eigen ervaringen spreken, de persoonlijke verschillen. Ik kan hieruit leren en doe dit graag door verschillende meningen te horen. Onderwerp is "BOSAL". Ik vind dat mijn paard dat goed verstaat en oefen Pien, als ik wil draaien, door met mijn lichaam en gedachten in de richting van de kant waar ik naartoe wil te gaan. Daarbij moet ik gewoon teugel beetje van de hals afnemen. Wringt ze richting stal, moet ik ze helaas meer terugtrekken maar duidelijk is, ze begrijpt het wel. Gisteren heeft Yas, geprobeerd met Amar om hoofd te laten geven om one rein stop te oefenen en die draaide blijkbaar toch soepel????Daar heb jij je twijfels over Eddy of dat wel kan lukken met een bosal, ik vind je mening waarom belangrijk ??? Ik heb ergens op internet gelezen dat een bosal een hard bitloos hoofdstel is??? Wij rijden altijd met losse teugel en als zij richting onze wei wil en ik haar de andere kant op wil sturen, trek ik haar gewoon de andere kant op zonder snokken. Die extra druk veroorzaakt zij dan toch zelf??

Hopelijk leerrijke reactie's
Myr

Conrad van Pruijssen schreef op donderdag 8 mei 2008, 8:02:


*als het paard gemotiveerd is* - dàt is wat ik zeg. Maar het gaat om de verhouding tussen inspanning en beloning achteraf.
Dit is een interessante daarover:
http://seab.envmed.rochester.edu/jeab/articles/2007/jeab-87-02-0275.pdf

En ja, inspanning is aversief. Niksdoen en luieren in de zon is veel prettiger - elk levend wezen gaat energiebewust om met zichzelf. Anders zouden leeuwen de grootste zebra uitkiezen, en niet het kleinste/zieke/trage exemplaar. Je doet van nature nét genoeg om te krijgen wat je wil.
Maar! ->


Dat is Funktionslust en bestaat, uiteraard. Funktionslust = plezier krijgen in het doen van waar je goed in bent. Ijverig zijn (of google op "industriousness") heeft daar ook mee te maken.
Wat in het begin niet is, kan achteraf wel komen: je kan wel degelijk gaan van extrinsieke motivatie naar intrinsieke, bvb een kind leert lezen omdat juf en mama/papa daar blij mee zijn en uit nieuwsgierigheid - maar ontdekt zo dat lezen fijn is, en gaat boeken uit zichzelf lezen.
Het is dus iets trainbaars, iets aanleerbaars; en in onderzoeken waar mensen gevraagd werd om iets moeilijks te doen, en dan aangemoedigd werden om het niet "gewoon" goed te doen maar héél goed te doen (preciezer, nét wat moeilijker enz.) namen dit als instelling mee - ze gingen het vaak uit zichzelf beter doen, ook als het niet gevraagd werd.
Instapartikel bvb hier : http://www.psichi.org/pubs/articles/article_103.asp


"If it aint broke dont fix it", Tom Dorrance . Mijn eerste "guru" hehe.

En nu naar buiten!

amar schreef op vrijdag 9 mei 2008, 10:33:


Wel , nee ik twijfel er niet aan dat dit met Bosaal OOK kan , is een belangrijke nuance !!Echter in het stadium waarin jij nu zit met je paardje is dit een 'bridge to far .Bosaal is inderdaad een hard bitloos hoofdstel en het feit alleen dat je nog redelijk hard moet trekken wil ze je gehoorzamen zegt eigenlijk al voldoende !Dus km's maken , techniek bijschaven , paardje beter leren kennen enz.......dan komt alles in orde ! Je hebt me een vijftal paarden zien rijden op zaterdag was er na een dikke 15 min nog iets te zien van trekken en sleuren ??? Toch kunnen ze er allemaal onderuit muizen als ze willen :)* .Laten we zeggen dat een bosaal een mooie optoming is die hard "kan " inwerken maar dit eigenlijk de opzet van het ontwerp niet is .Jij en je paard moeten hiervoor al een (h)echt team zijn om hierop over te schakelen .Nu duik ik terug de bakoven in tot vanavond

Ook ik gebruik druk. Player heeft sinds haar blessures de neiging om haar hoofd scheef omhoog te doen tijdens de draf. Osteopaat vindt niet echt iets zorgwekkend. Wel is ze stijf in haar hals en heeft tijd nodig om los te werken. Dat is altijd wel zo geweest maar nooit zomers (warmte) Dat is nu veranderd en nu moeten we ook met dit waar haar soepel rijden. Heb geprobeerd haar met losse teugel erdoorheen te rijden maar dat heeft geen effect, ze maakt haar rug hol en gebruikt de speieren die ze moet gebruiken om die soepel te maken niet. Dus na de eerste warmloopronden aan de lange teuegel, pak ik al snel licht contact en laat ik ze niet meer naar de hemel kijken. Na een half uur is ze het helemaal door en loopt ze zoals het moet; soepel. Doe oefeningen als grote voltes, verkleinen, stelling vragen in de hoeken, schouderbinnenwaarts en uiteindelijk kleine voltes. Ook vraag ik al redelijk snel een eerste galop omdat ze daar haar rug mee soepel maakt. Het is nog niet helemaal zoals het zou moeten maar we boeken wel vooruitgang. Zonder druk zou ze alleen maar stijver en stijver worden en denk ik dat ik ze binnen de kortse keren op pensioen zou kunnen zetten.