Muguet schreef op zaterdag 26 april 2008, 19:56:


euhm mag ik even opmerken: dus voer jij ook bij likstenen e.d.

die hangen er in de natuur toevallig ook aan de bomen?

dus zo natuurlijk als we het zouden willen kan nooit, en trouwens dan zouden we niet meer rijden.
dan zouden we ze moeten opeten, roofdieren die we zijn...

PaardEnSchool schreef op zaterdag 26 april 2008, 22:48:


Ja en anijs zouden ze ook niet vreten, maar dat is een ander verhaal.

Moniek schreef op zaterdag 26 april 2008, 14:52:



Zoals ik al eerder schreef, hij gaat mee in de beweging en neemt die dan "over", gaat dat leiden, sturen. Ja dus, hij synchroniseert of misschien wel beter gezegd, er is sprake van synchronisatie.


Ik denk dat het een geheel onbewust proces is, het gebeurt gewoon. Maar blijkbaar is het niet onprettig, dat is het voor ons ook niet.


Ik kan het niet zoveel anders omschrijven als hierboven of lichaamstaal.


Voor mij is dat ook zo, 2 verschillende dingen die ik voor verschillende doelen gebruik en ook nog afhankelijk van het paard.
Want wat ik mis in (het grootste deel van) grondwerk via klikkeren is energie. Naar mijn idee kun je met de klikker wel snelheid in en opbouwen maar geen energie. Met lichaamstaal kun je wel energie overbrengen, iets dat het paard als vanzelfsprekend over kan nemen.
Ik denk dat dat komt omdat je met de klikker de gewilde (gymnastiserende) beweging eerst bewust moet maken, hetgeen imo in langzame bewegingen pas bewust kan worden (dus niets met trainingstechniek en stap voor stap van doen), het vervolgens onbewust wordt zoals dat met de meeste bewust gemaakte processen gaat, zoniet alle en je dan met lege handen staat om er energie in te krijgen.
Snelheid is geen energie en ik zie de mogelijkheid niet om dan alsnog energie te vragen, over te brengen.
Ik kan dat ook verkeerd zien natuurlijk en gewoon (nog) niet weten hoe je dat zou moeten doen , maar eerlijk gezegd vind ik de via klikker getrainde paarden in grondwerk sloom overkomen en mis ik meestal het energieke, het lijkt voor mij in elk geval zo dat het laatste stapje in de training maar niet komt
Ik maak dus met dat werk liever gebruik van lichaamstaal en het meer onbewuste proces en geef gewoon voedselbeloningen als er goed gewerkt is. Niet altijd bij elk paard even gemakkelijk, dat dan weer niet

Karin

e m kraak schreef op zaterdag 26 april 2008, 16:28:


Onze boer hooit van eigen land. We zitten op kleigrond en daarop grazen 44 paarden en nog eens 40 vlees koeien. Alles wat er af gaat voor de dieren komt ook weer terug in de vorm van mest en gier. De grond zou hiermee in balans zijn dacht ik. Blijkt niet zo te zijn.

Elke 3 jaar worden er grondmonsters genomen, en daaruit blijkt verlies van voedingsstoffen en komt er een mestadvies. En elk jaar moet er weer van alles bij op en in. aangekocht stro uit de winterstallen komt er al extra bij, de brokken die bijna alle dieren krijgen ook. Dat moet er ook nog kunstmest bij om het voorjaars gras hoog en vol te krijgen. En dan nóg mag hij mest van buiten in laten rijden.

Die cultuuromslag zal meerdere soorten moeten bevorderen neem ik aan en geen mest meer inspuiten waardoor het bodemleven gezonder blijft. Geen volledige scheiding van urine Egon als de dieren buiten lopen wordt er toch ook niets gescheiden. Jij bedoelt natuurlijk drijfmest van buiten aanvoeren, dan kan het inderdaad te veel worden. Maar als al het hooi van eigen land komt dan is de mest hoeveelheid van de dieren nooit te veel. En volgens de grondmonsters bij ons, zelfs te weinig mest. Iets wat ik niet begrijp. Als je jarenlang bij een gesloten systeem alleen maar extra's toevoegt, zal het toch wel een keertje genoeg zijn? Onze boer zegt, er zullen wel verliezen zijn. Hoe zo dan, wat weg waait?

Groetjes, Michiel

Esther schreef op zaterdag 26 april 2008, 22:53:




Maarrrr Es.... die kruidenzakjes .... uhhhh.... kruidenTakjes waren er toen al wel.
Niet in zakjes om de nek natuurlijk....maar ze konden al wel ff lekker tussen de takjes staan.... om een beetje op te knappen zeg maar..... een soort kruidentakjesbad dus.
Want opeten is natuurlijk niet de bedoeling, het moet door de huid heen opgenomen worden toch ?

waan schreef op zaterdag 26 april 2008, 12:19:

Toen ik me liet vallen( nu oninbeeldbaar) was mijn paard al zeker 20 of 30 meter achterop geraakt want mijn paardje is klein en de andere is 1.71 hoog en veel sneller. Mijn paard is in de paniek gevolgd en zou nooit stoppen zolang zijn leider bleef rennen. Voltes!!! Onmogelijk smal pad met bomen en water en omheiningen. Ch zei niets meer te kunnen sturen en zijn nekspieren keihard! Zij heeft ook een ogenblik gedacht eraf te gaan maar hoopte dat hij ineens alles zou dichtgooien voor de baan en wou hem niet alleen laten, zij dacht nog iets te kunnen tot het laatste moment. Ik heb geprobeerd haar te laten vluchten in de hoop ze dan te kunnen intomen. Zo goed mogelijk te blijven zitten maar ze bleef versnellen en ik wist dat ik volledig stuurloos was en daarbij is er een stuk vol putten en daar blijf ik niet zitten. Ik zag me ergens blijven hangen of in een put uit evenwicht gaan en dan had het fataal kunnen zijn. Nu kon ik de juiste kant zelfs kiezen en me opbollen. Ik verwachtte dat ch ze toch nog ging stoppen en mijn paard volgt hem gewoon. Die zou nooit alleen verder gerend zijn. Toen ik ze uiteindelijk vond stond Liske ook los want door een vreemde laat ze zich niet gauw pakken maar ze gaat ook niet van Branco weg. Vandaag is de dierenarts langs geweest en die heeft er een goed oog in. Als het enkel spieren zijn gaat hij vrij snel beteren maar als het binnen een week niet verbeterd is moeten er rontgenfotos genomen worden en is er misschien een barst in het bot. Dan zal het enkele maanden revalidatie worden. Gebeurd is gebeurd en ok van je afpraten helpt maar de toekomst baart me meer zorgen. Zal hij er een trauma aan overhouden en blijft hij in voor hem netele situaties dit vluchtgedrag vertonen??? Zijn baasje gaat wel hieromtrent eventuele hulp bespreken.
In ieder geval bedankt iedereen voor het medeleven, ik moet zeggen wij hebben ook spontane hulp gekregen, iemand achter de paarden aangerend, een man die mij richting stal reed om de paarden te zoeken terwijl zijn vrouw mee met de ziekenwagen naar kliniek ging met Ch. Die mensen betekenen echt wat op dergelijke momenten.
grtjes Myr

Dat de GD niks gemeten heeft, wil niet zeggen dat er ook niks inzit. Vitamine E is in werkelijkheid een mengsel van verschillende tocoferolen en komt vooral voor in plantaardige oliën. Het fungeert daar als een natuurlijk antioxidans. De exacte werking van vit. E is niet bekend. Wel bekend is dat het de oxidatie van meervoudig onverzadigde vetzuren tegengaat, m.a.w. het voorkomt dat de olie waarmee we ons eten klaarmaken 'ranzig' gaat ruiken en smaken.

Aangezien het een vet-oplosbare vitamine is, is het lastig om dat vrij te maken uit het hooi voor een analyse, daarbij kan het ook nog zo zijn dat de detectielimiet van het gebruikte analyseapparaat te hoog ligt. Oftewel lagere concentraties geven een uitslag alsof er niks in zit.

Bij een analyse is het zo dat je datgene wat je wilt meten moet vrijmaken uit de matrix, daar heb je oplosmiddelen voor nodig, in dit geval een apolair extractiemiddel, dat kan al dusdanig het hooi verwoesten dat er ook vitamine E verloren is gegaan. Bovendien kan je extraheren wat je wil, maar de opbrengst zal zelden 100% zijn.

Vitamine E/ Selenium zijn anti-oxydanten, die elkaar ten dele kunnen vervangen. Selenium komt in beperkte mate voor in de voeding, zoals gras. Bepaalde delen van Nederland hebben een tekort aan Selenium in de grond, daardoor het gras ook. Kan worden aangevuld met kunstmest, als er bodemanalyse is gedaan.

Selenium is beter analytisch te bepalen, dat gaat niet verloren bij destructie methoden.

En by the way... PN hééft een vitE/selenium supplement: www.paardnatuurlijk.nl/shopping/viteselenium.htm

Nils Vellinga schreef op zaterdag 26 april 2008, 14:39:


De meisjes die onze paarden rijden zijn 13 inmiddels en kunnen ook vijlen