Nils Vellinga schreef op woensdag 30 januari 2008, 23:38:


Geen idee. Is TNO eigenlijk wel onafhankelijk? Testen ze alles zelf of nemen ze (al dan niet in Europees verband) goedkeuringen gewoon over? Wie bepaalt eigenlijk het testprotocol? Waarop en waarmee wordt er getest?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Fred schreef op woensdag 30 januari 2008, 20:08:


Rara weer. Je geeft erg weinig antwoorden op vragen, en spreekt steeds in raadsels. Misschien dat dit bij sommigen imponeert, maar er zijn ook mensen die dit gewoon opmerken.


Smeden en veeartsen. Maar Hippopodisten worden helaas niet genoemd. Tsja, je moet ergens een grens trekken natuurlijk.


Zoals congressen aflopen? Inderdaad is het hier niet interessant als je nergens inhoudelijk op ingaat.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Peter Donck schreef op woensdag 30 januari 2008, 21:48:


Ohhhh oke :) mijn grieks zit schijnbaar schrikbarend ver weg.
Dan zou ik het nog eerder Hippopodoloog noemen, maar kom... Tis dan toch al duidelijk dat het om een paard gaat, niet :).

Het komt waarschijnlijk dat ik het opleuken zo leuk vind.
Jullie zijn daar wat natuurlijker in.
Ik vind het juist leuk alles wat ze voor paarden maken.
Paars is mijn lievelingskleur!
Op de natuurlijk paarden houden manier heb je alleen niet zo veel meer van nodig.
Als je zelf de deur uit gaat dof je jezelf toch ook een beetje op, dat zie ik een beetje hetzelfde.

Wat zijn jullie toch allemaal anders dan mij!

Ik ga de stap van dressuur naar bitloos dressuur kleiner maken voor de mensen.
Als ' jullie" zo verschillen met de traditionele ruiters is het zo 'anders".
Ik ga spetterend dressuur rijden, zonder bit.
Wat dacht je daarvan, haha,
(met leuke kleurtjes)!

Anita Cats schreef op donderdag 31 januari 2008, 8:15:


Nou ja, ik kan blij worden van een nieuwe pad, een mooi gepoetst zadel of een nieuw bitloos hoofdstelletje... Maar nee, paarse beenbeschermers en dat soort dingen vond ik ook al niks aan toen ik 12 was en nog gewoon met bit en al het andere ijzer reed... Zelf toen vond ik zo simpel mogelijk het mooiste (en de rest verklaarde me voor gek als ik weer eens riempjes en dingetjes wegdeed...).
Pien vindt het nog wel eens leuk om haar stoere hengst in het roze te steken (jaja Pien, geef het maar toe) dus misschien is zij een geschiktere persoon om mee te kletsen .

jan seykens schreef op woensdag 30 januari 2008, 22:01:


Ik zou ook zeker maatregelen nemen en niet wachten totdat je paard verschijnselen heeft. Want op 't moment dat ie gevoelig gaat lopen, is er waarschijnlijk al een tijdje iets "loos" in iedergeval heb je elke keer te doen met beschadiging binnen in de hoef. Op de lange duur lijkt me dat ook niet al te best. Ik zou persoonlijk ook kiezen voor de optie "muilkorf" of graaskorf in de gevaarlijke periode.
Caatje

Piet schreef op woensdag 30 januari 2008, 23:44:


Piet, als je na een paar maanden weer terug moet, belast je tussentijds iets fout. Rechtrichten dus dat lijf! Offeueu... je lijf correct leren gebruiken. Misschien wat Alexandertechniek of zo, ook voor mensen .

Geertje schreef op donderdag 31 januari 2008, 8:20:


Ach, ik geniet er soms ook wel eens van om Conquistador of Piablo een mooie hengtenvlecht te maken of op kinderkampjes de pony's te versieren. (jawel, tot vlechtjes met van die speciale kralen er in toe, en lintjes en strikjes, leuk toch!) Zowel Conny als Piablo geneiten van al die aandacht en het getut, en nadien mogen ze zonder alle "extra's" terug in de modder gaan rollen .
Beenbeschermers gebruik ik dan weer niet, vind het onhandige en nutteloze dingen (zijn die versieringen natuurlijk ook, maar toch).
Al vind ik lange wapperende manen ook absoluut prachtig.