Gudrun schreef op dinsdag 29 januari 2008, 16:28:
> Ik blijf dus vasthouden, met iets meer maar niet veel meer
> druk. Vanmorgen meer dan 2 minuten voor hij inboog en beloond
> kon worden, en 2 minuten voelt heeel lang. De volgende keer
> gaat het soms sneller, soms ook niet.
Tsja, ikzelf ga zo lang niet wachten, zeker niet bij een paard dat al weet wat de bedoeling is. Dan zorg ik dat het op een of andere manier sneller gebeurt. Ik heb er ook geen probleem mee om in dat geval meer druk te gebruiken, dus in plaats van zacht vragen gewoon wat harder duwen, mijn vinger wat spitser te maken, of desnoods zorgen dat het ietwat onaangenaam wordt om niet te reageren. Voor we weer een hele discussie krijgen: zo doe ik het, en alleen bij paarden die al weten wat ze moeten doen. Per slot van rekening wil ik onderweg, tijdens het rijden, ook niet dat het twee minuten duurt voor ik een response krijg, dus waarom zou ik dat op de grond dan wel tolereren?
> Het gekke vind ik dat jij schrijft dat je paard het binnen een
> paar minuten geleerd heeft, nou, ik ben al een week aan het
> aanleren en heb totaal niet het gevoel dat ik tot een bruikbaar
> resultaat kom.
O ja, ik begin sowieso altijd even met wat algemeen "
wijken voor druk" zodat het paard weet dat er een release komt zodra hij reageert. Niet alle paarden weten dit immers, zo leren ze dit alvast, en het is handig als je het paard al een stapje opzij, achteruit, etc. kan laten doen. Spelenderwijs ga ik dan naar het hoofd, en het reageren op een zachte druk door de nek te buigen komt dan eigenlijk al vanzelf.
> Heb eht de pony ook geleerd, ging wel heel snel, Dixie kan het
> ook. Nu zijn die allebei vroeger traditioneel opgeleid...
Ik denk dat het voortraject inderdaad wel iets er mee te maken heeft. Het is wel handig als het paard het concept "
wijken voor druk" al door heeft.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
