>> Met een merrie? Nmm niet nodig.
Een merrie waarvan het in de genen zit, dat mensen iets is om je neus over op te halen........... haar ma is erger trouwens.
>> Maar... je bent zelf ook vrouw. Dat scheelt. Ik zou proberen
>> wanneer er tussen jou en je merrie sprake is van acceptatie
>> strijd, alternatieve bezigheden te bedenken/doen die ze iets
>> minder leuk vindt dan wat je net van haar wilde.
Ja, deed ik al.
Stilstaan en achteruit laten lopen, korte rukjes aan haar halster voor haar aandacht te krijgen.
Maar ze gooide haar hoofd omhoog en draaide weg ipv achteruit te stappen.
>>
>> En uuh... nette meisjes slaan toch niet? Die trekken aan haren!
Hum, daar heb ik niet voor op Teakwon-do gezeten.
Toen ik haar bij het verse gras wou weghouden, stond ik dan ook in de lucht te schoppen.............MIJN GRAS!!!!!!!!
Hahaha, moest wel lachen, midden in de pijpenstelenregen.
> Nou eh, Egon, ook bij alternatieve bezigheden kun je weer in die
> Duel! strijd geraken hoor, ze verzint dan wel iets anders om de
> strijd met je aan te gaan, zeker als dat iets minder leuk is dan
> het vorige en ze de balen van je heeft en liever haar eigen gang
> wil gaan.
Ja, in haar hoofd al bij de andere paarden.
>
> Ik ben het volledig met je eens dat als een paard die strijd wil
> aangaan, je zeker een alternatief moet proberen (afleiden enzo,
> haar/hem aan het werk zetten) maar dat dat niet altijd meteen
> afdoende werkt, misschien wel voor dat moment, maar niet
> blijvend. Zodra jij dan actief leiderschap toont is de strijd
> gestreden, en, dat hoeft inderdaad niet met slaan. Dat is alleen
> voor op kritieke momenten.
> Groet, een net meisje...
Precies.
Ik merkte ook toen ze een appel kreeg, dat ze aggressief naar voren kwam om het uit mijn handen te graaien.
Ik vermoed dat kinderen brood voeren en dat de paarden haniger en haniger er op af gaan.
Aggressie loont, zo iets.........van de paarden hun kant uit dan.
Warboel
