Eva Saegerman schreef op zaterdag 12 januari 2008, 12:22:
> Nav het topic "emoties weten we het altijd zo zeker", vertel ik
> over het spelletje "kies wat je wilt"
> Iets dat we wellicht allemaal wel doen, maar nu komt het even
> Ik wist maw niet aan haar fysieke uitingen van emotie te
> besluiten of ze dat nou graag had of niet, dus ik vroég het
> haar. Ik had kunnen besluiten dat ze het niet graag had, maar
> dat was zonde geweest
Mooi verhaal, ik ben het met je eens dat we snel oordelen over welke emoties ons paard laat zien. Precies het zelfde bij clikkeren, wanneer de oren niet netjes naar voren geen of waarom een ruin of een hengst altijd een zwabber onder zijn buik krijgt, tot erectie aan toe. ( er zijn zelfs mensen die zeggen als dat bij een mannelijk paard niet gebeurd, werk je niet goed) Maar waarom is het? Is het spanning? is het concentratie, is het gewoon lekker ?
De enige keer, zolang ik hem heb, dat de oren van Shiny ooit op zwaar onweer stonden en daar was absoluut geen vergissing mogelijk, was toen hij tien meter achteruit richting Joke ( nu van Myriam) rende om haar een ongenadige opdonder te geven , omdat ze te dicht bij "de baas" stond en hij daar hoorde te staan.
Hij verbaasde me door zo fel te zijn.
Alle andere oorstanden duiden op iets anders dan boosheid. Ook als hij op me af bokt/gallopeert zijn zijn oren ergens driekwart naar achteren.
Een ander zou er mogelijk bang van worden, ik zie dan dat het spelen is. Zie ik dat alleen aan zijn oren? Kweenie, ik ken hem natuurlijk. Misschien ook aan zijn manier van kijken.
Maar het maakt het zeker zo moeilijk een paard wat je niet kent te beoordelen en er niet vrolijk op te plakken als de oren niet naar voren staan.
Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction
Warboel
