oh, dank je esther had al geschreven terwijl jij ondertussen bijna alle antwoorden op het scherm toverde met je link. Top.

Piet schreef op woensdag 9 januari 2008, 9:10:




Ik haal mijn forumachterstand wat in... Aafke, ik leef met je mee, als dat helpt. Advies mag en kan ik niet geven, want ik ben bij deze: http://www.vhemt.org/
Piet, gouden idee heb jij trouwens. Bij deze: ik ben ook altijd bereid hier thuis te tonen hoe mijn paarden leven, wat we samen doen, wat Parelli is enzomeer. Ik zeg niet dat ik goed kan rijden of vergevorderd ben in dressuur, maar het plaatje wat je dochter wil zien 'aan de teugel' kan ik hier makkelijk bitloos tonen zonder vechten of slofteugels.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 10 januari 2008, 18:52:


Gelukkig Nathalie dat het de goede kant opgaat!
Nog effetjes - zal heerlijk zijn als hij weer naar huis mag...
Myriam

Peter Donck schreef op donderdag 10 januari 2008, 15:12:


Peter! Mooi zeg, graag vervolglessen!! En niet vergeten ons tussendoor examenvraagjes te stellen om te zien of we het al wel gesnopen hebben eer je verder uitlegt

Over dat Agouti, is dat vergelijkbaar met het siamesekatten-effect? Ik weet van die genetica niks, maar weet enkel dat het een gen is die de kleur productie temperatuur afhankelijk maakt, te warm en het werkt niet. Dus op de koude delen van het lichaam: voetjes, oren, neus, staart (de 'points' van een siamees) komt de kleur door (traditioneel zwartbruin, maar tegenwoordig bestaat vanalles), het lichaam is een verdunde versie van die kleur (beige). Kittens worden dan ook vanuit de warme moederschoot wit geboren.

Mijn paarden hebben dus heel erg simpele kleuren, want bij je volgende lesje zal ik kennelijk al meteen begrijpen hoe het zit met zwarte Huppel uit bay Lolita en zwarte papa.

Hoe zit dat trouwens met de kleur van veulenvacht? Ik heb het idee dat die vaak hetzelfde kleur heeft als de merrie, om dan vervangen te worden door de echte kleur. Zoals mijn Hupsje die bruin geboren werd en nu zwart is geworden, of Kito van Irene die als veulen vos was net als mama, dan donkerbruin is geworden wat nu aan het verbleken is tot schimmelkleur (zoals verwacht: papa is schimmel).

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Michiel schreef op woensdag 9 januari 2008, 21:51:


Nee Michiel.... geen strijd..... wel discussie en uitleg , soms met letterlijke voorbeelden.
Discussie omdat ik , uit respect, ook haar reden van handelen aan zal moeten horen , want hoe kan ik anders van haar het tegenovergestelde verwachten.
Daarna mijn uitleg hoe het ook anders en vooral diervriendelijker zou kunnen.

Indien ze een dier pijn doet is er geen discussie maar vertel ik haar gewoon mijn mening over haar manier van handelen , geen strijd, geen discussie... maar ook niet vriendelijk.(komt eigenlijk zelden voor)
Ze doet geen buitenzinnige dingen met dieren als schoppen ofzo , maar wel de traditionele handelingen die mij lang niet altijd even diervriendelijk over komen.

Het "kloppen" op de hals als beloning bijvoorbeeld.....ik vind dat een domme manier van belonen.
Iedereen kent dat wel, je hoort het aan de andere kant van de rijhal.
Op zich al leuk dat ze haar paard bedankt....velen doen dat niet eens.... alleen de manier waarop staat mij niet aan.
Nu kan ik daar over gaan discussieren met haar , maar dat schiet nmm. weinig op.
Dus "klopte" ik haar bij de eerst volgende gelegenheid (ze had koffie voor me gehaald) dus ook eens met even veel kracht op haar schouder.
Dat vond ze niet fijn natuurlijk en liet ze ook duidelijk horen....auw en mopperen....
Mijn enige opmerking is dan..... Tja.... dan vond je paard dit net vast ook niet zo fijn na al zijn werk voor jou.
Verder ga ik over zoiets niet discussieëren , laat ik dus aan haar over wat ze een volgende keer bedenkt om dat paard te belonen.
Slechts een maal was dit handelen voldoende om haar nu te laten aaien ipv. kloppen, ze heeft er dus erg snel van geleerd en handeld nu nadenkend over wat ze doet.
Geen discussie...geen strijd...maar wel geleerd.

Voor er nou vragen komen....
Ja zeker.... ook de tik met de zweep heeft ze al eens mogen voelen.
Hierover is dan weer wel eerst een discussie vooraf gegaan.
Waarom gebruik je dat ding eigenlijk en snap je wel wat het doet.
Hoe denk je dat een paard dit voelt.... je ziet dat hij zelfs een vlieg op zijn haar voelt zitten.
Ik kan een hoop hebben, pak de zweep en mep mezelf met zon ding en laat haar de rode streep op mijn arm zien.
Nu jij....en ik geef haar die zweep.
Ze slaat zichzelf natuurlijk niet zo hard....maar schrok er behoorlijk van.
Met het gevolg dat ze nu duidelijker weet wat dat ding nu eigenlijk doet en vooral wat het paard voelt.
Ze rijd niet meer met zweep als gevolg , heeft het soms wel vast , maar gebruikt hem niet om te slaan.
Wel discussie/uitleg , nergens geen strijd.... en toch geleerd.

Zo ook het trekken met de handen, wat ze nu ook al niet meer doet.
Slechts uitleg, geen vragen van haar kant ....haar zichzelf met een stukje touw als bit in de mondhoeken laten trekken.
Het bitloos rijden mag niet tijdens wedstrijden en lessen....maar er wordt nu niet meer aan getrokken en meer met zit gereden.

Kijk Michiel....wel discussies/uitleg , maar nergens strijd.
Ik verbied haar niet om te rijden met bit , dat is haar keus.... wel de manier waarop ze met dat bit , zweep of wat dan ook om kan gaan wordt uitgelegd.

15 jaar is ze nu , nog lang niet handelend zoals pa....maar wel op weg.
Haar schoolkeuze is er zelfs al door veranderd, dat wordt horeca ipv. de paardenopleiding....
Hoeft niet van mijn hoor... is geheel haar eigen keus....

Eva Saegerman schreef op donderdag 10 januari 2008, 17:16:



De vraag is of het niet veel meer volgen van druk is dan wijken voor druk.
Bill Dorrance heeft hier een dik boek over geschreven "True Horsemanship Through Feel.
Dominant zijn? Als er al sprake van dominantie is tussen mens en paard, moet je die toch als eerste oplossen? Hoe kun je ooit iets met clikkeren aanleren als je iedere keer bang bent dat je paard "dominant" wordt? Je geeft een opdracht, paard doet het, dus waarom zou je dat niet markeren en belonen?
Dus je mag niet clikkeren en paard niet belonen als hij naar je toe komt maar wel belonen door de druk op het touw te laten vallen?
Er is een gouden regel: Elk moment dat je bij een paard in de buurt bent, train je het paard. In dit geval zeker, omdat een trainingssituatie aan de hand is, nl. het paard staakt.
Je zegt verder dat je het geen 5 minuten zou tolereren, hoe had jij het aangepakt ? en wat bedoel je met "omdat jij het toelaat"?


Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

shentje schreef op donderdag 10 januari 2008, 17:32:


Bietenpulp!
http://www.shady-acres.com/susan/beetpulp.shtml

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Moniek schreef op zondag 6 januari 2008, 18:26:


Ja, en nu eindelijk hier even op terugkomen ook. Puberen we hebben er al over gehoord recent. Dat zal dan nog wel een tijdje duren! Ik denk wel dat dit gedrag leeftijdsgebonden is, ik vermoed niet dat ze aan haar twintigste nog zo bokkerig en springerig is.

Een speelkameraadje, ja, daar was ik net aan het werken. Ik had gepland om de shet van een vriendin op te halen, een merrietje die schijnt het wel speels is, maar nu met Cesar is dat even uitgesteld, maar wat ik daarentegen wel ga doen nu is de ruin van de buren (Des heet hij) toch maar even lenen. Dat is een echte man, die Lolita gedekt heeft en wie weet denkt dat hij de vader van Huppel is. Mannen spelen meer, zegt men, we zullen zien, maar waar ik eigenlijk ook op hoop is dat hij Huppel wat opvoedt. Van Lolita en Cesar mag Hup namelijk alles. Ik ben zelf strenger dan de paarden eigenlijk tot nu toe! Zaterdagochtend mogen we hem ophalen...
Als jullie denken dat dat zeer onverstandig is: laat snel weten! Ik had er vroeger ook al aan gedacht om Des erbij te pakken, maar was bang dat hij Huppel zou kunnen beschadigen... Nu ik echter dat Huppeltje met de dag zie groeien heb ik al minder schrik, tis al een stevige meid.

Nathalie

Anna van Rheeden schreef op donderdag 10 januari 2008, 14:18:


Door mijn pfysio ben ik ooit in de vorige eeuw in '93 begonnen met paardrijden, was goed voor mijn hernia zei ie
Pure massage en spiertraining.
Geen hernia meer gehad!

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Gudrun schreef op zondag 6 januari 2008, 20:20:


Dank Gudrun, hier ook weer herkenbaar (maar hier minder extreem, voel ik mij ook al beter ). Voetjes geven is nog steeds niet zomaar evident. Ik heb misschien te snel willen dingen doen met die voetjes, uitkrabben, doen alsof-vijlen, daar ben ik nu weer mee gestopt. Eerst die voetjes rustig en goed kunnen geven, in kleinere stapjes. Ik heb Huppel ooit twee keer met voer beloond voor voetjes, en sindsdien is ze (uit enthousiasme?) bijna gevaarlijk, alsik een voet vraag slaat ze er namelijk eerst mee! Ik blijf vragen tot ik de voet een seconde kan vasthouden, en het komt wel weer in orde denk ik, maar simpel en vanzelfsprekend is het allemaal niet, zo'n jong ding!


Het is dubbel, aan de ene kant ben ik veiliger voor rondvliegende hoefjes als ik bovenop Lolita zit, langs de andere kant laat Lolita zich zoals gezegd opzijdrummen door haar kind, en dat is jammer. Maar eigenlijk, als Huppel wil meewerken werkt ze even goed mee aan de hand als als handpaard, en als ze niet wil heb ik op de grond nog minder te zeggen als fragiel mensje dan als eenheid met Lolita.

Groetjes,
Nathalie

Even gekopieerd:
Als je deze bovenste paarden weer kruist met paarden kun je paarden met een dubbele verdunningsfactor krijgen wat resulteerd in b.v.
zwart x smoky kan worden silversmoky
bruin x valk kan worden perlino
vos x isabel kan worden cremello

Mijn reactie:
Ik ga er van uit dat je hier bedoeld dat als beide ouders de verdunningsfactor minstens 1 keer hebben (die dus tot uiting komt als hij slechts 1 keer voor komt...) de nakomeling een dubbele verdunning kan hebben.

Om een overzicht te geven gebruik ik even 2 palomino's als ouderdieren.
Deze zijn beide vos als basis kleur; ee
Nakomelingen hebben dus van papa een 'e' en van mama een 'e'.
Hierdoor heeft ook de nakomeling als basis de vos kleur.
Er zijn nu verschillende mogelijkheden.
Zowel papa als mama hebben namelijk een verdunning op 1 van de 'e-tjes'.
Laten we die verdunning even de letter 'D' geven. Welke daar meestal voor gebruikt wordt weet ik zo niet.

Papa en mama zijn dus beide eDe.
Nu kan de nakomeling dus van beide ouders eD of e overerven.
De mogelijke combinaties zijn;

e + e = vos
eD + e = palomino
e + eD = palomino
eD + eD= cremello

Als een van de ouderdieren vos is en de ander palomino krijg je het volgende; ee * eDe

e + eD = palomino
e + eD = palomino
e + e= vos
e + e= vos

Terwijl als een van beide ouders cremello is deze kansen natuurlijk weer anders zijn. Een van ouders vos en 1 cremello; ee * eDeD

e + eD = palomino
e + eD = palomino
e + eD = palomino
e + eD = palomino

Een ouder palomino 1 ouder cremello: eDe * eDeD

e + eD = palomino
e + eD = palomino
eD + eD = cremello
eD + eD = cremello

Ik hoop dat dit een duidelijke uitleg is?

Snoopy schreef op donderdag 10 januari 2008, 17:28:

Je wil ze de kost niet geven!

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 10 januari 2008, 18:52:


Kan dat oedeem niet gewoon een gevolg van de zwaartekracht zijn? Dat er wat wondvocht zakt naar de laagste gelegen plek?

Peter Donck schreef op donderdag 10 januari 2008, 17:12:


Leuk Peter,

Ik denk dat er veel meer mensen het erg interessant vinden en dat je het nog erg druk krijgt met dit onderwerp.
In het boek de kleuren van het paard (erfelijkheidsleer,terminologie,aftekeningen van Jeanette Gower) staan hele mooie foto's van verschillende paarderassen en ook dezelfde paarden in zomer en wintervacht.
Mijn valk van de foto had s'zomers zwarte benen en in de winter waren het gevlekte zwart/zandkleur benen ,net een toverbal zoals je ook kon zien bij de foto met de schimmelvlekken.
Ik heb ook wel eens gehoord dat een paard/pony echt zwart is als er totaal geen witte of bruine haren zijn,dus een meelsnoet en andere haarkleuren in de onderflank of geen zwarte hoeven ,klopt dat?
In het boek staan foto's van verschillende fjorden met verschillende kleuren.
_brunblakk fjord met primitieve aftekeningen in twee kleuren.
_en rodblakk,beetje palominoachtig.

In het verhaal geschreven:
Inheemse wildkleur(blakk)
De haarkleur is de meest opvallende karakteristiek van de fjord en tevens de eigenschap waarmee hij zich onderscheidt van alle andere paarden.
meer dan 1000 jaar zuiver gefokt in noorwegen,heeft de fjord veel eigenschappen van het primitieve paard weten te behouden.
tot 1900 liepen er ook bruine en donkerbruine fjorden rond,maar die zijn verdwenen toen het ras bijna uitgestorven was.
alle hedendaagse fjorden stammen van een hengstenlijn.
Dan op de pagina ernaast alle tinten die door het stamboek erkent zijn.
Je gaat op een heel andere manier naar paarden en pony's kijken.

Zo heb ik een bont pony (bruin /wit) en een witte pony ,staan in mijn fotoalbums.
De kleur wit van de witte is veel witter dan het wit van de bonte
Ook alle verschillende voskleuren zijn interessant om te vergelijken.
Ook lees je over stekelharige en betekent dat dat de struktuur van de haren stugger zijn dan van anderen want twee pony's van mij (welsch en shetlander hebben korte stekelachtig vacht wat statischer is dan van de anderen ,die hebben lekker zacht haar.?

Succes en ik leer natuurlijk ook mee..

Spirithorses schreef op zondag 6 januari 2008, 21:30:


Hoi, Pien, hier heb ik heel wat aan hoor.


Heb ik ook bedacht, ik nam dat lange touw vooral omdat het geen sluiting heeft die kan tegen hoofdjes slaan, maar zal me eens aanpassen. En een vriendin had ook nog een handige tip: een ander kleur touw voor handpaard en leidpaard!


Ja! Dat was dus hoe ik Huppel die ene keer kwijt was: zij stopte en wij draafden door, ik had het niet op tijd door en daar glipte het leidtouw door m'n vingers... Wat ik vroeger in Marokko deed was het touw van het handpaard samen in één hand nemen met één of beide teugels van het leidpaard, en dan nog op contact bijna. Zodanig dat als mijn hand door het handpaard naar achter werd getrokken (door niet volgen) ik automatisch ook aan de rem van m'n rijpaard trok. Nu deed ik dat met Lola niet omdat zij normaal wel op lichte hulpen stopt, maar ja, als ik het niet vraag


Das mooi! En handig. Super dat je zo al je paardn met een eigen 'taepakket' hebt.
Ik mis nu acuut m'n 'eigen' paardje in Marokko, Chérif (een ruin trouwens, uitzonderlijk daar) was enorm handig om los meelopende paarden mee te sturen. Ik mikte gewoon zijn neus naar de kont van het paard in kwestie, en hij dacht 'ik moet er niet rechts van, niet links, maar rechtdoor, maar daar loopt die merrie...dus...' en dan beet hij in haar billen! Werkte altijd.


Geruststellend dit


Ja, jij bent verstandig


Moeilijk hoor. Best wel consequent, ook als ze wat met beentjes begint te gooien, blijf ik zo kalm mogelijk vragen wat ik wou, maar het is toch echt iets nieuws voor mij hoor. Ik had vooraf graag een hengstje gewild, jewetwel, eindelijk een dapper paard en die met mij zou willen spelen en zo, maar nu ben ik achteraf heel blij, een merrietje is al moeilijk genoeg voor een veulenbeginner als ik. Ik spendeer er ook te weinig tijd aan, de meeste dagen is het hup voeren en uitmesten en gedaan, even een aai en een kriebel, wie weet één voetje vragen of even achteruit voor de voeremmer, maar dat is het dan ook. Echt Parelli doen bevoorbeeld is nog geen tien keer op haar hele leven gebeurd, terwijl nochtans de driving game echt wel van pas zou komen, en de achteruit van yoyo ook. Het komt wel. Friendly en porcupine zijn al redelijk goed, tis ook al iets.

Groetjes,
Nathalie