marjolijn schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 16:51:


Hoi, ik heb een vraag omdat ik geen ervaring heb met rubber tegels:

Wordt het geen bron van bacteriën onder de tegels, op de echte ondergrond ? En hoevaak moet je de tegels opnemen om eronder schoon te maken ? Lijkt me best zwaar werk met die dikke tegels , of valt dat wel mee ? Dus de urine en mestsappen stromen daar gewoon tussendoor, of erdoorheen ? Nee, zal toch niet...Hoe zit dat met de afvoer ?
Misschien vreemde vragen maar ik probeer me een voorstelling te maken van het voordeel van rubber tegels, behalve dan dat het zachter ligt voor de paarden. Volgens mij zijn er ook nadelen aan rubber tegels : Duur, net zo goed veel werk (opnemen), bacteriebron, en erg zacht voor de hoeven..... Maarja, goed, ik weet er weinig van... Groet, Pien

@nita schreef op Tue, 31 Aug 2004 14:42:50:

Het paard wat de wetenschap verbaasde bedoel je, maar wat uiteindelijk de spanning van het komende goede antwoord aflas aan zijn toeschouwers.
Ja goed mogelijk dat het bij mij ook zo werkt en dat ik er een verkeerde conclusie aan verbind, want dat ik hem eigenlijk stiekem vertel wat de borstel en wat de steen is. Ik zal het eens testen.


Ja absoluut. En eigenlijk moet ik nog veel meer leren genieten van het moment, maar dat is een hele omschakeling. We worden als mens allemaal afgericht door onze omgeving om te presteren. Het doel is heilig en rentabiliteit komt eerst. Ik kan nu accepteren dat hij soms van me weg loopt en tegen me zegt "zoek et lekker ff uit, dat gras is net zo lekker als dat brokje, ik doe niet meer mee" omdat ik weet dat hij tien minuten later geweldig zijn best staat te doen en weer van alles staat te bewegen om toch maar te snappen wat ik bedoel. Dat is iets heel speciaals, boeit me ontzettend en ontroert me ook. Ik heb dus geleerd dat het moet in het tempo van het paard, niet in het mijne. In wezen geeft hij aan wat er gedaan wordt en of hij het leuk vindt of niet. Ik heb dat maar te respecteren. Want anders is de band weg en zoals je zegt, daar draait het uiteindelijk allemaal om.
Ik heb me laten verleiden op te sommen wat hij allemaal kan. Dat doe ik nooit meer, het is geen wedstrijd.Maar daar sprak dan weer de ondernemer in me die reclame maakt voor zijn bedrijf. Het gaat erom dat we samen bezig zijn op de manier die allebei het best bevalt en hoe snel hij iets leert is bijzaak en volgens welke methode? De pot op! Ik doe wat Shiny het leukst vindt en als er nog iets prettigers en vrijers dan clickeren wordt uitgevonden wordt , ga ik dat doen. Ik moet nog veel meer het doel uit het oog verliezen en genieten van de band die we hebben.....NU.... op dit moment.

Piet

Hallo allemaal.
Wij hebben nogal wat brandnetels en distels in onze wei staan.
De brandnetels maaien wij reens in de paar weken helemaal af, we laten ze liggen als tractatie voor de paarden. Zij staan letterlijk te wachten tot ze eetklaar zijn en in een mum van tijd is alles verdwenen. De distels niet, daar kijken ze amper naar om, behalve de ijslander van een vriendin, die knabbelt de toppen uit de distels.
Bij de paarden van Ilona en Frans is dat dus precies andersom ! Daar worden de distels gegeten en de brandnetels niet.

Hoe zou dat nou komen ? Het enige wat ik mij kan bedenken is dat bij ons kleigrond en een beetje zand op enkele plaatsen is (bak), en in Drenthe veengrond. Ik vond het opmerkelijk om te zien. Eea moet te maken hebben met de voedingsbehoefte van het paard, dat lijkt me wel.

Wij zijn daardoor best wel blij met de brandnetels (voor zover je met brandnetels blij kunt zijn, maarja, dan hebben ze tenminste een functie he), zolang we het maar bijhouden, daarbij komt ook dat ze veel aanvullende voedingsstoffen bevatten.

Wat de distels betreft : Ook die maaien we af, voor de bloei, maar die gaan dus gewoon afgetopt door met in bloei te komen zeg. Wat een sterke overlevingsdrang hebben die planten.... Groet, Pien


Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag, 1 september 2004, 9:17:

Leuke aanvulling : Er is een oude gezegde over distels :
Van maaien komt zaaien, van trekken verrekken. Heb ik een vet probleem dus, wat is jullie ervaring hiermee ? Groet, Pien

Mijn paard heeft sinds 1 week enorme uiers zijn ze heel zacht en hangen echt. Nou heb ik mijn veearts opgebelt en die heeft gezegt dat het een soort van schijn drachtig was wat overgens niet vaak voorkomt bij paarden. Ze is de laatste tijd ook erg sagerijnig zowel op stal als naar andere paarden toe. Heeft iemand ervaring hiermee en een manier om op te lossen. Ze is net 3 jaar en nog nooit gedekt naar mijn weten ook niet in de wei. Van mijn veearts moet ik het schoonhouden met spiritus zodat het ook sneller weg zou gaan maar ik zie nog geen verbeteren ze lijken wel groter te worden. Zijn er meerdere mensen die hier wat tegen weten?
mvg

Spirithorses schreef op woensdag, 1 september 2004, 9:28:

Dat doet ST Jacobskruiskruid ook, ik zag een plantje van nog geen 10 cm hoog, volledig in bloei staan
Gelukkig kun je spuiten, buiten.
Ja is een taai kruid zo'n distel. Uittrekken heeft geen zin want de distel loopt enorm gemakkelijk uit op wortelstekken. Ik weet wel , hoe minder stikstof in je grond, hoe minder distelgroei, maar ja, waar ligt het evenwicht omdat je toch ook gras wilt hebben.
Als ik chemisch moet bestrijden probeer ik dit zoveel mogelijk pleksgewijs te doen. Ik heb er een speciaal apparaatje voor gemaakt. Ik geloof ook dat het wel in de handel is. Het is een plastic flesje met de schroefdop gelijmd op een buis van een meter ofzo. In de schroefdop zit een gaatje, zodat het middel uit de fles kan lopen Met aan het andere (dichtgemaakte) eind een aantal kleine gaatjes. Om dat uiteinde een spons een spons geschoven, wat rondgeknipt in de lengte van de spons Daar doe ik een wat sterkere oplossing in van het middel wat voor distels geschikt is en daar strijk ik mee langs de distel. Zo kan je op zo min mogelijk belastende manier toch chemisch werken. Want je houdt geen rug over als je die zooi wil steken of trekken, buiten dat het weinig helpt. Tip, als je hem wilt maken en hij is gebruiksklaar probeer hem dan eerst met gewoon water, misschien moet je nog wat aan de gaatjes veranderen en dan kan je het nog zonder risico doen. Werkt het goed, knijp dan eerst goed de spons uit, want anders verdunt de boel zo dat je voor niks bezig bent geweest.
Piet
Heb ik een vet

Piet schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:06:


Ehm nou ik heb wel goede ervaring met het trekken van distels. Nee, ze verdwijnen niet direct voor 100%, er komt wat terug maar ik schat dat 80% wel echt weg is... Dat vind ik eigenlijk wel de moeite waard.

Eruit trekken gaat ook helemaal niet zo heel moeilijk, sommige planten wel maar niet allemaal -althans, das mijn ervaring-

Gewoon proberen dus (zeg ik ff tegen mensen die anders direct denken: distels kun je niet met de hand uittrekken)

Groetjes Ilona

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:20:


He ik keek toevallig eens in het gastenboek, en er zijn mensen die een biologies bestrijdingsmiddel hebben ontwikkeld tegen JKK. Daar zou ik wel meer van willen weten. Hebben jullie dat berichtje al gezien???

groetjes Es

Spirithorses schreef op woensdag, 1 september 2004, 8:53:


Hoi Pien,

Nou zoals je begrepen hebt, heb ik er zelf dus nog geen ervaring mee maar van diegene van wie ik tot nu toe de "resultaten "gehoord heb, zijn allemaal erg tevreden. Men zegt dat je eens in het half jaar de tegels eruit moet halen en schoon moet spuiten/borstelen.( inderdaad een zware klus ) Doordat er dus hele kleine gaatjes inzitten, loopt de urine erdoor, maar doordat de paarden ook zand e.d. mee naar binnen nemen, loopt dit dus toch wel een beetje vol. De mest schep je er gewoon dagelijks uit . Ik ken ook iemand die de tegels in de stal heeft liggen, en er toch stro overheen doet. Ten eerst is dit dubbel-op, en er zit zoveel stof in het stro dat je de tegels veel vaker moet afspuiten. Ik denk ook wel dat je en goede afvoer
( b.v. in de vorm van een put ) eronder moet hebben, want de urine en mestsappen moeten toch ergens heen.
En in eerste instantie is het een dure hobby, maar ik denk dat het zichzelf uiteindelijk wel terug verdiend, de mest uitnemen is een makkie ( kleine mesthoop ), en het is juist geen bacterienbron.
Maar....dit is dus van horen zeggen, ik ben er echt zelf ook nog niet helemaal uit. Groetjes Elke.

Wil schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 19:08:


Dank je Wil, ik krijg er steeds meer zin in.
Wel een goede tip, het weglaten van die ene tegel.
Ik weet niet in hoeverre de paarden ook een harde ondergrond ( beton, klinkers o.i.d. ) nodig hebben, maar misschien dat ik dat dan bij de wei kan maken, dat ze toch af en toe op het harde / droge kunnen staan.
En inderdaad, ik vind het ook een heel groot voordeel dat je niet zoveel stof in je stallen hebt, mijn paard heeft een tijd erg gehoest, toen moest hij ook van het stro af, dus die rubberen tegels zijn wat dat betreft ook wel ideaal.
Wat hebben jullie voor een ondergrond ? En hoe heb je dat met de afvoer gedaan ?

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:20:


Je hebt gelijk voor zover het jullie grond (veen heb ik gelezen?) betreft. Maar ook ik ging even van mijn persoonlijke situatie uit.
Zware kleigrond en dus veel afbrekende wortels. Wat eigenlijk dan ook wel wat helpt is er een riek onder steken en de grond wat opwippen.
Maar et blijft een klus die je veel beter aan een ander kunt overlaten :)
Piet

Piet schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:36:

Dat is zo Piet