@Wil, ik heb ook nog een andere foto van hem maar die ene foto is marketingtechnisch natuurlijk perfect geweest van hoeveel paarden zal 30 jaar na dato nog gelijk de foto op het netvlies staan en weten dat zijn baas in Lisse woonde en waarschijnlijk bollenboer.

Perfect Host ziet eruit als heel mooi paard met mooie tekening zijn sire en dam komen mij enkel meer over als type appaloosa's of heb ik dan een verkeerd beeld van het orginele type. Het lijn/in-teelt percentage valt me trouwens heel erg mee als je de pedigree bekijkt van de genoemde paarden enkel Perfect Host via de vaderlijn een halfbroer/halfzus combinatie.

Wat geven de rode sterretjes aan in de pedigree?.

is Lua gestorven aan de skindisease? Die nachtblindheid waar je over vertelde welk paardje is dat en weet je vanuit welke bloedlijn ze dit heeft meegekregen.

Ik had al stiekem naar Chilqat lopen loeren, geweldig paard. Bedoel je met splash een sabino factor?

Caatje schreef op dinsdag 8 januari 2008, 9:34:


Wanneer het moet:
-als ik alleen (of met zus) op de baan wil met paard en ouders zijn thuis,
-als men zus wil rijden,
-als we op een veld rijden
-...

Waneer mag het zonder bit:
-als ik op de wei rij thuis,
-als niemand het weet hier
-of als ze denken dat ik aan de hand ben gaan wandelen met haar, maar een straat verder eropkruip

Blijde schreef op maandag 7 januari 2008, 23:50:


Was dat bij de andere Maja dan? van de manege waar ik de naam weer niet van weet?[de Greencorner?]
Misschien kan Eva , of jijzelf eens aan Marleen vragen[van de buckwalhoeve] of zij niet iemand weet . Die kent zoveel mensen!

Succes!

Gr Esther

Peter Donck schreef op maandag 7 januari 2008, 12:36:


Ik kan het niet helpen om hier toch weer lekker over door te drammen, dat veulens fokken..............tja, om je bestaande, werk-kudde te vervangen. Maar, Pien bv, kijk nou eens wat je hebt aan Puck, toch een 2e kans paard, 't gaat toch goed? De band is goed, je hebt er een prima paardje aan. Als je zelf fokt, verlies je een hele tijd de merrie (hoe lang werkt ze door in haar zwangerschap?) De risico's die er aan vast zitten voor moeder en veulen, dan nog 4 jaar wachten voordat je kunt beginnen je paard te berijden...........ondertussen lopen de andere paarden ook nog rond..........;tenzij je die ondertussen "herplaatst" hebt, bij mensen die al die paarden die onbruikbaar zijn geworden, met een groot hart, opvangen?? En veulens die met een handicap geboren worden?? En wij maar opvangen...........ik wéét dat jullie je brood ermee verdienen, maar zoals je ziet met bv Puck, kun je ook verder met 2e kans paarden!! En het neemt minder tijd in beslag, je ziet wat je hebt en je doet iets goeds. Niet met nog méér paarden op de wereld zetten..........;;alles zou prompt steriel moeten worden, Nù!

Herman schreef op dinsdag 8 januari 2008, 9:34:


Sorry, maar dat onderste is geen hengstenketting, dat is gewoon een kinketting!

Caatje schreef op dinsdag 8 januari 2008, 9:34:


Hihi

Spirithorses schreef op dinsdag 8 januari 2008, 10:00:


en nog een beetje lachen ook hehe!

Herman schreef op dinsdag 8 januari 2008, 9:34:

De tweede ketting die je beschrijft noemen wij gewoon een kinketting, die vast onderdeel is van de optoming met een stang. Deze heeft niets met het geslacht of hitsigheid van het paard te maken, ook merries worden ermee uitgerust. De hefboom is niet bedoeld om alleen bij een noodstop in te werken, maar is een middel om het afbuigen te verfijnen (lees: gemakkelijker af te dwingen).
Maar wellicht heeft België zijn eigen middelen, altijd leuk dat taalverschil.

Herman schreef op dinsdag 8 januari 2008, 9:34:


en wordt ook standaard gebruikt in menoptomingen
je eerste hengstenketting wordt in westernmiddens trouwen niet over de neus gelegd
maar over de tong
of beter nog, onder de bovenlip op het tandvlees .......

eddy DRUPPEL schreef op maandag 7 januari 2008, 12:15:


Allemaal heel erg bedankt voor de steunwensen, tis stom maar ik heb er echt veel aan, als ik nu lees dat jullie allemaal meeleven.
Cesar kon inderdaad nog geopereerd worden, hoewel ik over die beslissing wel even getwijfeld heb. Vroeger, met de operatie voor zijn gewricht, en de lange manke periode heb ik me wel eens afgevraagd wat ik hem allemaal aandeed, of hij zelf het niet liever had opgegeven. Nu weet ik dat dat niet zo was, (hij is altijd alert gebleven, altijd zin om met mij beter gras te zoeken ed, zelfs op drie benen) als ik het verschil zie met zondagnacht. Hij had zoveel pijn, vreselijk gewoon, ik zag hem ook al opgeven, en ik was klaar om hem te laten gaan als het moest. Maar we waren er heel snel bij, ze vertelden mij dat de kansen echt nog goed waren (relatief gezien voor zo een zware operatie) dus zijn we ervoor gegaan, maar wel met als afspraak dat als de darmen er slechter uitzagen dan gedacht, of als er te uitgebreide resecties moesten gebeuren en de kansen op vlot herstel miniem waren dat ze hem dan op tafel zouden laten inslapen. Dat was dus gelukkig niet nodig, ze hebben zeven meter (van de gemiddeld 35) dunne darm moeten wegnemen, en er was maar een heel klein stukje al echt afgestorven.
Gisteren was hij nog erg suf en zielig, maar stond wel recht. En naar een passerend veulen deed hij toch eens 'huhuhuhmm', waarop ik hem dan probeerde te vertellen dat Huppel het goed stelde en hem miste.
Vandaag heb ik hem nog niet gezien want ik zit nog op het werk, probeer hier zo snel mogelijk weg te lopen om hem weer te bezoeken. Ik hoorde wel al dat hij het goed stelt en al wat honger heeft! Straks controle echo van de darmen, en misschien al wat mogen eten... Sterke vent. Ik zit maar aan iedereen uit te leggen dat 18 nog helemaal niet oud is voor een paard!

Bedankt,
Nathalie