Oei Amar,
Ik lees je verhaal nu pas en dat moeten inderdaad verschrikkelijke bange momenten zijn geweest. Ik ben wel blij te lezen dat de schade allemaal nog meevalt.
Om je twijfels te doen verdwijnen: een bit helpt echt niet! Een vriendin van mij was eens van haar paard gevallen tijdens een buitenrit en haar paard sloeg op hol. Ik kon mijn pony echt niet tegenhouden en wij erachteraan. We gingen steeds sneller en sneller (mijn ponyke kan echt hard gaan) en het werd een nek-aan-nek-race richting de manege. Ik heb alles geprobeerd wat in mij opkwam, hard trekken aan 1 teugel, aan 2, volte willen maken, 'zagen' aan de 2 teugels en het hielp NIETS. Integendeel, Blackske had 2 gescheurde mondhoeken als gevolg, verschrikkelijk eigenlijk.
Ik kan heel goed begrijpen dat je je afvraagt wat de gevolgen zijn voor de paarden. Ik zou zo snel mogelijk terug naar buiten gaan. Eventueel aan de hand wanneer jij of je maatje niet gerust zijn. Probeer zelf als ruiter zoveel mogelijk vertrouwen te hebben want paarden voelen echt veel aan. Vertrouw je het zelf niet, stap dan af en stap terug op wanneer je je wel op je gemak voelt.
Persoonlijk denk ik dat vertrouwen één van de belangrijkste gegevens is, zelf heb ik nog geen 100% vertrouwen om met mijn paarden op straat te gaan zonder dat er iemand bij is die meteen kan ingrijpen indien het nodig zou zijn, dus doe ik dat ook nog niet. Vertrouwen moet ook groeien, kleine beetjes en stap voor stap en je vertrouwen komt er wel.
Die ORS vind ik in theorie echt een heel goed plan, maar ik heb wel mijn vraagtekens in de praktijk. Jeanneke reageert zeer goed als ik de ORS oefen, maar ik weet dat als ze van iets schrikt ze een tijd in een blinde paniek geraakt. Zo heb ik een jaar of 2 terug eens de grootvader van een mederuiter onderstenboven gelopen, haar paard stapte op een plaat ijzer en schrok even, Jeanneke rende vooruit en daar stond die arme man. Jean ziet in haar paniek echt naar niets, ze loopt over en door alles heen wat op haar vluchtweg komt en daarom ben een beetje bang dat de ORS niet zal helpen.
In ieder geval Amar, ik hoop dat je ondertussen al een beetje van de schrik bekomen bent en dat dit ongeval niet in de weg gaat staan voor nog vele mooie en plezante momenten met de paarden.
Groetjes

N.a.v. de discussie over wel of geen vitamine E in het hooi, vroeg ik me af wat dan de dagelijks aanbevolen hoeveelheid vit. E is voor paarden per 100 kg lichaamsgewicht.

Ik kan het nergens vinden, iemand anders die het me kan vertellen hier?

Peter Donck schreef op zondag 27 april 2008, 15:14:


gewoon nieuwsgierig, wat kost het bij jullie om een paard te houden, gewoon de prijs voor t voer als hij geen gras krijgt, per maand bv

Arabesk schreef op zondag 27 april 2008, 16:41:


Hier staat het een en ander in .
http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Vlaanderen_paarden.pdf

Maar in het volgende stuk staan weer andere waardes[is ook reclame]

http://www.primeval.nl/pdf_artsenbrochure_smc_paard_nl.pdf

Daar staat dan weer in dat de behoefte aan vitamine e onderschat is , en nu dus flink verhoogd is...

Als er mensen zijn met betere bronnen , houd ik mij ook aanbevolen!

Gr Esther

Arabesk schreef op zondag 20 april 2008, 9:17:


Dat kan koop een Casio EX-F1 foto camera en je kunt tot 60 seconden hi-speed HD opnames maken. Kost tussen de 600-800€ dat is niets vergeleken met andere hi-speed camera's helaas zit het niet meer in mijn spaarpot.

Zoek maar op het type op Youtube om voorbeelden te zien.

Hoi hoi

Ik heb mijn Tinker gezellig in een kudde staan met andere Tinkers. Nu is er sinds kort een nieuwe paardje bij ingekomen. Geen tinker trouwens.

Opzich ben ik redelijk vaak de leuke kudde aan het observeren, maar wat ik nu zie heb ik niet echt een directe verklaring voor, aangezien ik het ook nog nooit eerder heb gezien.

Dit nieuwe paardje lijkt het gemunt te hebben op 1 van de tinkers. Hij (ruintje) staat continue aan de zijde van een van de merries. Het is zo dat de merrie niet bij de kudde mag komen, hij jaagt alle paarden weg en gaat vervolgens tussen de kudde en de merrie in staan. Elke stap die zij maakt zet hij ook, als de eigenares haar merrie uit de kudde haalt loopt het ruintje rond te rennen en te gillen.
Het vreemde is is dat de merrie niet echt hiervan gedient lijkt te zijn. Ze kijkt vaak boos naar hem en haalt nog wel eens uit, maar meneer de ruin blijft gewoon in haar buurt. Het lijkt wel dwangmatig ofzo!

De ruin gaat gevechtjes met andere paarden ook aan, in die zin, hij loopt er absoluut niet voor weg en zit ook behoorlijk onder de schrammetjes.

Hij lijkt nergens anders aandacht voor te hebben als voor de merrie, zo'n extreem geval heb ik nog niet eerder gezien.
Overigens toen deze 2 paardjes elkaar ontmoette, was de merrie hengstig. (weet niet of het wat uitmaakt) iig is ze niet meer hengstig en zit ze onder de plak!

De merrie zelf is een allemansvriendje, ze had aardig wat maatjes in de kudde, maar ze mag er nu niet meer in de buurt komen!
Af en toe staan de merrie en ruin wel even te kroelen met elkaar. (Wellicht ook onder dwang ofzo :)

Heeft iemand een verklaring hiervoor?

Groetjes Tanja

Tanja schreef op zondag 27 april 2008, 17:49:


Tja, dat nieuwe ruintje is een mannetjesputter hé en hij heeft er een lievelingetje uitgekozen!

Marianne

Tanja schreef op zondag 27 april 2008, 17:49:


Ik heb juist hetzelfde meegemaakt met m'n haflinger. Hij was in't begin heel aggressief tegen m'n Shetlandermerrieke, maar toen ze hengstig was kreeg hij plots wel interesse. Hij was ondergeschikt aan de andere ruin, maar toen kwam hij in opstand om de 'paardige'merrie op te eisen. Precies of hij kreeg hengstemanieren (hij is ook laat gesneden, maar dat doet er niet toe). Ruinen hebben ook hun gevoelens, da's heel normaal, alleen staan ze niet meer zo heet door de hormonen dat ze nog willen dekken. Waarom zouden zij niet verliefd kunnen worden ?

Op zich normaal gedrag, hij wil gewoon zijn 'eigen' kudde vormen. In het wild worden hengsten rond hun derde uit de kudde gejaagd, de hengst van de kudde wil ze dan niet meer in de buurt hebben. Vaak vormen verjaagde hengsten dan samen 'bachelor herds' (vrijgezellen kudde). Ze zijn nog niet sterk genoeg om zelf een kudde te veroveren, maar samen rondtrekken heeft altijd voordelen, dus dan maar met andere mannetjes.

Rond hun zesde zijn ze wel sterk genoeg om zelf een kudde te beginnen. Vaak kunnen ze nog niet op tegen een echte kuddeleider (soms wel, als die oud genoeg is). Maar er zijn ook andere tactieken: doen wat die ruin nu doet. Uit de buurt van de baas blijven, maar ondertussen wel proberen een van zijn merries van de kudde af te splitsen. Vaak is een merrie trouwens de kuddeleider, maar het is de hengst met wie je de meeste problemen krijgt als je een merrie af wil pakken.

Als je een merrie maar lang genoeg verhindert om terug te komen naar de eigen kudde, hoort ze na een tijd bij jou en zo kun je een eigen kudde stichten. We zien het zelf ook bij onze paarden. Volare heeft vroeger Vanilla gedekt en zelf ziet ze zich ook als 'zijn' merrie. Maar Arabesk wil ook een merrie, hij zal nooit de confrontatie met Volare aangaan. Eerst probeerde hij haar van hem af te scheiden, maar dat pikte hij niet. Nu staan ze meestal zo dat Vanilla in het midden staat met aan beide flanken een heer.

van lennep schreef op zondag 27 april 2008, 17:21:


De ene bron is van havens de ander van primeval, zucht. Ik ga denk ik dr. Kalis of Martine van Tilburg maar ff mailen.

Arabesk schreef op zondag 27 april 2008, 18:12:


Havens? waar zie je dat staan?

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op zondag 27 april 2008, 10:07:


Dat is inderdaad goedkoop !

Arno8 schreef op zondag 27 april 2008, 18:11:


ja eigenlijk wel logisch ook ... zijn eigen kudde vormen haha! Toch blijft zo'n kudde paarden me toch elke keer verbazen. Bij ons is de kudde eigenlijk niet zoals in de natuur, wij hebben een paar ruintjes erin lopen, en wat merries, sinds kort wat veulentjes erbij. Er komen en gaan nog wel eens wat Tinkers, maar toch blijft het altijd een vredige kudde, en de tactiek van deze ruin heb ik nog nooit meegemaakt. Wel leuk om naar te kijken overigens!
Bedankt voor je reactie!

Moniek schreef op zondag 27 april 2008, 1:59:

.


Komen we weer bij de vraag: hoe leert een paard?
Een voorbeeld, ik stond laatst met Jur voor een 5 meter brede vaart.
En in de verte was onze boerderij te zien.
Via de weg moesten we een onaantrekkelijke omweg maken, die we al vele malen gegaan zijn. Ik merkte aan Jur dat hij bereid was naar de overkant te zwemmen. Helaas oa. door al het prikkeldraad aan de overkant zou dit geen zin hebben.

Het was wel een leermoment geweest, dat hij met me over had kunnen zwemmen. Het gedrag was zelf belonend geweest, innerlijk gemotiveerd en aangestuurd door synchroon mijn aanwijzingen op te volgen, had hij kunnen leren van die ervaring. Na enkele keren dit gedaan te hebben, wil hij het dan ook de tegengestelde kant op, met minder innerlijke motivatie en met wel de motivatie om in harmonie met mij te blijven. Zo gaat het leren "altijd" althans bij mij, ook al clicker ik ook hierbij. De marker Y E S dat doe je goed, heeft hij meestal al lang daarvoor beseft, het is een patroon immers, doen wat gevraagd wordt is de Y E S . De situaties dat een paard nog niet begrijpt wat er gevraagd wordt, zijn het effectiefst bij clickeren. Maar hoe vaak komt dat voor? Bij mij niet vaak in ieder geval. Toch leert mijn paard voortdurend door de ervaringen waarin ik hem breng.

De behoefte aan synchroniciteit is in het zadel even sterk als met grondwerk.
Dat is duidelijk voor mij.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Elzaliene Proost schreef op zondag 27 april 2008, 12:40:


Ik zou die gegevens dolgraag hebben , wil je ze me doormailen ?
Alvast bedankt.
Nick