Paul schreef op woensdag, 23 juni 2004, 10:15:


Hoi Paul,

Tja moeilijk. Mijn mening is dat het houden en berijden van paarden en ponys niet natuurlijk is. Maar ja, dat geldt voor alle (huis)dieren door de mens gehouden. Natural Horsemanship houdt denk ik in dat je op een voor het paard zo natuurlijk mogelijke wijze met hem om probeert te gaan en dus rekening houdend met het wezen en de ‘taal’ van paarden. En dat hoeft niet persé zonder zadel: ergo, er zijn zelfs paarden die zonder zadel niet te berijden zijn. (Hoge schoft, merkbare ruggegraat, hoog opgooien). In zo'n geval is het voor paard én ruiter niet comfortabel. NH kun je dus beoefenen met diverse zadels. Parelli is Amerikaan, en rijdt zijn paarden met Western zadel, maar het kan dus ook op een Engels, Spaans, Portugees of wat voor zadel dan ook. Er is alleen een maar: als NH je aan het hart gaat wil je een zadel wat zo comfortabel mogelijk te dragen is door het paard, b.v. een boomloos zadel. (Torsion, Barefoot, Randals Trekker.) Dit type zadel is licht van gewicht en doordat het geen stijve constructie heeft vormt het zich beter naar het paard. En omdat een bit in de mond van een paard nou niet bepaald als comfortabel gezien kan worden, gebruiken NHers die niet. Het is ook niet nodig, net als zweep of sporen. Controle over je paard kun je naar mijn mening alleen krijgen doordat het paard je respecteerd en vertrouwd en jouw als mens als het even kan als de leider ziet. En respect en vertrouwen verkrijg je nu eenmaal niet door pijn of terreur.

Piet schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 23:40:


Ik wil er toch nog even op terug komen. Ik ben het helemaal eens dat hij jong is en zich zo moet kunnen gedragen. Dat doet hij ook, gezien hij dag en nacht met vriendjes in de wei loopt. De vraag wanneer je een goede balans bereikt tussen leren en vrij zijn, vind ik toch een hele moeilijke om te beantwoorden.
Ik denk dat ik per week toch wel tussen de 15 en 20 uur met hem bezig ben. Dat is niet alleen hem direct dingen laten oefenen maar ook indirect, zoals lange wandelingen maken, hem aan alles laten wennen, grasmaaiers, honden, verkeer. Ook met koeien over de draad heen neus aan neus staan, een dijk die we tegenkomen beklimmen en afdalen enz. enz. Ik vergelijk het met de inprentingstijd die je met een jonge hond zo goed mogelijk moet benutten.
Of met je kinderen opvoeden. Kinderen moeten ook al jong naar de kleuterschool, moeten wennen dat ze daar een aantal uren bezig zijn om hun vaardigheden te vergroten en discipline te leren,totdat ze weer naar huis mogen om thuis verder te spelen.
Het is ook enorm verleidelijk om met hem nieuwe dingen te doen omdat hij zo verschrikkelijk snel leert. Elke keer probeer ik hem iets nieuws te leren, was dat eergisteren door een gemeen fel kleurige vliegendeken op zijn rug te leggen, gisteren in tien minuten een zoals wij dat hier noemen " karrekussen", zo'n singel met ogen aan de bovenkant, twee kussentjes op z'n rug en plaatsen waar de bomen van een kar aan bevestigd kunnen worden. Beetje snuiven in het begin, paar pasjes achteruit. Maar na goed eraan ruiken en langs zijn hals wrijven kwam er geen enkel protest meer, zelfs niet toen ik hem zachtjes, gaatje voor gaatje wat aansingelde.
Toen kreeg ik de gedachte om een volgende keer hem te laten wennen aan touwen rond zijn achterbenen en vanzelf kom je dan bij hem iets te laten trekken. Tijdens een gesprek met die paardenman had ik het idee dat dat wel eens goed voor zijn ontwikkeling zou kunnen zijn, maar ja het natte apen verhaal over die hoeven bracht me over hem aan het twijfelen.
Dus mijn vraag op jullie reactie: Als een jong paard tussen de lessen door enorm veel "vrije tijd" heeft, mag je dan niet volop gebruik maken van het feit dat hij heel snel leert, zolang je hem niet lichamelijk overbelast?
Hoe kan je zien dat het geestelijk te veel is ?
Hij is van de week voor het eerst sinds ik hem heb, uit zich zelf, naar me toe komen lopen, ik hoefde niet meer de wei in. Dit betekent toch niet dat hij geestelijk met me in staat van oorlog is?
Ik wil alles doen vanuit de gedachte dat het goed moet zijn voor het paard, dus wil ik ook alles wat meer ervaren paardenmensen tegen me zeggen serieus overwegen, alleen zeggen ze niet altijd hetzelfde helaas.
groeten
Piet

Piet schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 9:15:


Ik begrijp je gevoel,zelf heb ik ijslandse paarden,laat rijp,ijslandermensen rijden hun paarden pas in rond de 5 jaar,zelf heb ik 2 jonge merries,nu 4 jaar,vorig jaar ben ik ook met ze gaan wandelen,ook zo'n singeltje omgedaan en ze vonden het leuk,ik heb er toen zelfs even overheen gehangen.Dit jaar,ze zijn nu 4,heb ik het zadel erop gelegd,en af en toe stap ik er een honderd meter op.Ze vinden het GEWELDIG.
Je merkt echt aan je paard of ze het leuk vinden hoor,die van mij staan echt te wachten en zijn teleurgesteld al ik de oudere paarden pak.
Dus zolang het paard aangeeft het leuk te vinden is het mijns inziens goed,Spieren opbouwen bij een 2 jaar vind ik eigenlijk wel een beetje onzin,dat komt vanzelf later wel,maar spelletjes doen en dingen ontdekken vind volgens mij ieder jong paard wel spannend,niet overdrijven en gewoon zorgen dat het leuk blijft dan blijft het paard geestelijk gezond en bouw je een superband op samen,succes hoor!!Els

Piet schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 23:40:

HannahFroukje schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 21:49:


Bedankt voor je reactie. Er zitten zeker wat goede tips bij. Wel grappig dat je pup zo klein was dat je haar in de voerbak kon zetten, maar ik denk dat dat bij onze pup niet gaat lukken. Maar die oefening in de stal met het zweepje, tja daar zit wel wat in, de pup moet inderdaad leren dat die grote hoeven ( helemaal van een Tinker ) erg gevaarlijk zijn.
Het "nadeel" van een Flatcoat is dat ze super enthousiast zijn en daardoor ook best druk ( op een leuke manier hoor ) maar ik denk dat ik er echt in het begin voor moet waken dat de pup niet als een dolle hond om het paard heen gaat lopen. Dus eerst veel oefenen op afstand en als ik hem vasthoud. Hoe dan ook ik vind het allemaal erg spannend, maar het lijkt me inderdaad super als je uiteindelijk met je paard door het bos rijd en je hond kan ook mee. Heb jij je hond ook echt geleerd dat ze niet achter het paard langs mag ? Ja, dat kan natuurlijk ook weer met dat zweepje. Trouwens wel leuk als je zo'n klein hondje hebt, neem je haar ook wel eens mee op het zadel ? Nou, nogmaals bedankt, ik ga me maar weer eens voorbereiden op een lekkere bosrit ( nu nog zonder hond ) Groetjes, Elke.

Piet schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 9:15:


***************Dat is de grote uitdaging, Piet, dat je nooit net dat stapje te ver gaat, waardoor je je jonge paard geestelijk overbelast.
Ze zijn heel leergierig, als het goed is, leren snel, maar daar ligt ook het gevaar. Opeens kan de "leer spons" vol zijn, en dan ben je te ver gegaan, en dat moet je zien te voorkomen.
Ik zou eerst er voor zorgen dat alle nieuwe dingen die hij geleerd heeft, er helemaal 'in' zitten, automatisch zijn, dat hij daar niet meer over na hoeft te denken, hem niet belasten. Dus nu gewoon een paar maanden dezelfde dingen met hem blijven doen, en niets toevoegen.
Anders zou je opeens over de top kunnen gaan, en ben je terug bij af.
Misschien heeft het zin een dagboekje bij te houden, dan kan je terugkijken wanneer je wat gedaan hebt, hoeveel nieuws je hebt toegevoegd.
Waar ik voor zou willen waarschuwen, is dat je denkt, o het gaat zo goed, we stomen door. Mij lijkt het beter alles 100x te bevestigen voordat je door gaat.
Hoop dat ik duidelijk ben.

**************Natuurlijk is dat geweldig, en zo wil je het houden.

**********************Er zijn evenveel methodes/manieren/ideeen als er paardenmensen zijn, ik kan je alleen maar aanraden, naar alle verschillende meningen te luisteren, en dan doen wat jij denkt dat het beste is voor jouw paardje.

Geniet van Shiny, volgens mij heeft dat paardje ongelooflijk geboft.

Groet,
Isabel

Piet schreef op vrijdag, 2 juli 2004, 23:40:

Hoi Piet.

Je was er al uit, zag ik...................2 jarige is nog te jong. :)

Over witte/lichte hoeven.

In een boek: staat in de stallen, moet ik de naam van opzoeken, worden lichte hoeven en de volkspraat ook genoemd.

ÈÈn witte hoef brengt geluk, meerdere witte hoeven zou niet zo goed zijn.

De fjordingen hoer hebben lichte hoeven.
We hebben er drie, èèn heeft steenharde, is nooit beslagen geweest.
Nummer twee haar hoeven groeien hard en zijn heel breed.
Nummer drie heeft slechte, zachte hoeven.

We hebben èèn Dølepaard, hij is zwart en zijn achterbenen hebben twee witte hoeven.
Hij had slechte, kruimelige, zachte, beetje schimmelige hoeven, toen hij ijzers onderhad.
Nu loopt hij een winter zonder ijzers en worden al zijn hoeven veel beter.

Kortom, volkspraat en zegt verder helemaal niets.

Elke Straatman schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 10:21:

> Bedankt voor je reactie. Er zitten zeker wat goede tips bij. Wel
*********
Wel doen op een moment dat je pup niet in de gaten heeft dat die tik van dat zweepje komt (is LASTIG! ).

*********
Ja, bij een flatcoated zou ik daar ook mee beginnen, dat hij weet dat hij respect voor het paard moet hebben. Anders loop je ook het risico dat hij later totaal zonder angst wild blaffend en misschien happend mee gaat rennen als je met je paard in draf gaat. Niet dat iedere hond dat doet natuurlijk, maar flatcoateds zijn inderdaad errug enthousiast.

Hoe dan ook ik vind
**********
Nee, ik heb mijn hond geleerd dat ze naar het paard moet blijven kijken (en dat ze als ze dat niet doet dus niet oplet een vervelende tik zomaar ergens vandaan krijgt). Dat heeft haar wel respect voor de hoeven bijgebracht maar gelukkig geen angst. Verder heb ik mijn paard geleerd dat hij op mijn HOND moet letten. Dan liet ik mijn hond b.v. naast z'n achterbenen zitten (blijven), liet ik het paard achteruit yo-yo-en , en zodra hij met zijn snuit parallel aan de hond kwam (dus een hele paardlengte achteruit gelopen), dan kreeg hij wat lekkers ... en de hond ook natuurlijk. Zo gaat je paard wel naar je hond kijken hoor!!! Ik begon met de hond niet helemaal bij de achterbenen (zolang dat teveel risico was). Nu kan ik er gerust op zijn dat m'n hond op m'n paard let, maar m'n paard let ook op m'n hond!

In het bos hoef ik er nu niet meer op te letten. Roos heeft wel de neiging om als Torop in stap is, te dicht bij z'n achterbenen te lopen. Ik had het liever niet, maar erg is het niet, omdat ze dus nu wel blijft opletten. Als Torop rustig is, laat ik het zo. Is hij wat onvoorspelbaar, dan draaf ik telkens aan zodra ze te dichtbij loopt, en dan neemt ze meestal wel weer wat meer afstand of gaat ze ernaast lopen ipv er vlak achter.

Moet wel zeggen dat ik enorm gemazzeld heb met zowel paard als hond. Ik heb nooit een liever paard gezien met honden, hij vindt haar gewoon leuk! Roos vindt m'n paard ook wel leuk, en ze heeft verder geen angst meer voor hem, loopt onder hem door als het zo uitkomt (maakt Torop niks uit gelukkig), maar hij moet met z'n snuf niet te dicht bij haar komen want dat blijft ze eng vinden, die grote snuit.

***********
Wel geprobeerd, maar eh ... ik kwam er gewoon niet op terwijl ik m'n hond vast had. Paard stond geduldig te wachten en vond het prima, ik zet haar ook weleens op zijn rug, vindt hij ook goed. Iemand zou haar dan aan moeten geven. Maar dan zou'k het nog niet echt prettig vinden, want soms is mijn paard nogal een druktemaker en mijn hondje is geen held! Dus daar zou ze ontzettend van schrikken als hij opeens heftig zou gaan doen. Ik wil dat in de bak weleens gaan oefenen, kijken of het gaat.

Hee Nick,
grote verbetering je nieuwe foto.
Mij is het ook eindelijk gelukt een foto te plaatsen, als je geen eigen website hebt, kan je het doen via www.photobucket.com
Groet,
Isabel

Bram,
Hierbij wil ik je nog even bedanken voor het doorgeven van de naam van je collega Fred. Hij heeft de achterste ijzers van mn paard gehaald en bekapt. Ik wou absoluut geen risico nemen met gevoelig lopen omdat ze hoefbevangen is geweest, hij heeft het dus rustig aan gedaan en 't is perfect gegaan, nergens last van gehad. Na overleg met hem gaat ze nog gewoon voor de volgende controle naar Emmeloord. In ieder geval is de eerste stap naar een blootvoets bestaan gezet :)
Groeten,
Marina

jo schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 12:51:


Ik wist et!! Shiny heeft een wit voetje :)
Is dat een nieuw soort die fjordingen hoeren?
Bedankt voor de info, want achteraf realiseerde ik me dat ik deze kennis klakkeloos had overgenomen van deze site..... alleen omdat het er staat
groeten Piet

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 11:54:

absoluut!
Bedankt voor de reactie.
Weet ik niet hoor of hij zo boft. Ik denk dat elk normaal mens het beste voor zijn dieren wil toch?
groeten Piet

Piet schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 19:15:

Weet ik niet hoor of hij zo boft. Ik denk dat elk

Dat is zeker te hopen, maar voor sommige mensen is dat hun paard het grootste deel van de dag in een stal opsluiten, hem domineren, anders zou hij slechte manieren krijgen, ijzers onder doen,... zal ik nog een poosje doorgaan? en dat allemaal in naam van dierenliefde.
Misschien bedoelde ik dat jij verder kijkt, maar dat niet alleen, ik denk gewoon dat Shiny geboft heeft met jou, uit je verhalen klinkt een heleboel plezier dat jullie samen hebben.
groet,
Isabel

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 15:42:


Maar hoe versier je het dan dat die foto hier naast je naam staat?
Faq helpt me ook niet echt verder.
Piet

Piet schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 20:12:


Heb een foto uploaded naar photobucket (eerst verkleind met paint), die geven je dan een url die je kan copieren en in je foruminstellingen kan plakken, that's all.
Isabel
(ben wel benieuwd naar een foto van Shiney)

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 3 juli 2004, 20:22:


NIET forum instellingen, mijn gegevens en instellingen bedoelde ik.
Als het niet lukt, wil ik het wel voor je proberen, stuur me dan maar een foto op