Er is altijd wel een 24/7 plek te vinden of te creëren , is me in Den Haag altijd gelukt en dat is nu ook weer.
Storm staat inmiddels al een jaar of 6 24/7 lekker buiten. Soms kost het alleen wat moeite.

Als ik ze in Hoek zou zetten kan ik haar net zo goed in Brabant doen, is minder ver en scheelt een tunnel.
@goudvisopmerking:
Nee hoor, ze komt hier lekker achter bij ons, we zijn de garage aan het verbouwen en kan prima op de achterplaats staan, dichtbij en veel mensen als gezelschap \
Het is tenslotte maar een paard en dat deden ze vroeger ook zo dus waarom nu niet?
Als ik dan toch bezig ben span ik haar maar meteen voor een kar en ga voddeboer worden.

Edith Janse schreef op vrijdag 20 maart 2015, 15:49:


Misschien helemaal nog zo gek niet. Gezelligjes samen de hele dag op pad... voduuuuh... lorru n benuuuh.... vodduuuuuh! Moet ongeveer 50 jaar geleden zijn dat ik dat voor het laatst gehoord heb. En we hebben nog geen voddenboer op PN

Wat grappig dat dit topic weer naar boven komt! Ik heb even wat terug zitten lezen, ook voor mij goed.
Jammer genoeg is er sindsdien wel een en ander gebeurd. Oscar blijkt spondylose en LSI te hebben en staat sinds een ruim half jaar op een hele flinke dosering pijnstillers. Omdat we hem op de foto wilden, heb ik geprobeerd hem een injectie met het verdovende middel te geven en dat is niet gelukt. Mijn zenuwen en zijn pijn (daardoor nam zijn vertrouwen heel erg af) hebben roet in het eten gegooid. Sindsdien probeer ik het weer goed te krijgen, maar dit gaat bijzonder moeizaam. Onbedoeld heb ik zijn vertrouwen toch weer een deuk gegeven. Opvallend is wel dat dit alleen het injecteren betreft, alle andere handelingen kan ik nog precies zo goed, of inmiddels nog makkelijker uitvoeren.
Al met al maakt het feit dat we niets kunnen injecteren de behandeling nu ook heel lastig. We kunnen geen goede foto's maken en we kunnen ook geen bloedonderzoek doen om de effecten van de pijnstilling te monitoren. En de operatie die aangeraden werd is al helemaal geen optie.

Voordat de pijnstilling goed ingesteld was hebben we echt een rottijd met hem gehad. Toen de pijnstilling eenmaal op de rit was, kreeg hij een flinke maag/darm bloeding. Toen wisten we het even niet meer. Gelukkig knapte hij weer op en is hij al maanden redelijk stabiel met de pijnstilling en alle supplementen die hij krijgt. Zolang dat is maken we ons maar zo min mogelijk zorgen en genieten we van alle leuke momenten. We hebben een loopplank gemaakt om in en uit de auto te komen, de stoep voor de opstap bij de voordeur verhoogt, zijn slaaphok 2,5 keer zo groot gemaakt zodat hij hierin nog wat bewegen kan (los mag van ons ook, maar dan speelt de verlatingsangst op, dan is de ruimte hem te groot). Ik had een half jaar geleden niet durven hopen dat het nu weer zo goed zou gaan, dus we genieten er maar goed van!

Dat over de hond. Ik vind het leuk te lezen dat dit topic nog steeds mensen raakt!

Wieteke schreef op vrijdag 20 maart 2015, 8:21:


Dat heeft inderdaad helaas niets met Zeeland te maken... Mindset... (geld...)
Maar ook mij lukt het nu al jaren in de Randstad. Het kán, maar het is enorm lastig.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 20 maart 2015, 22:14:


Klopt natuurlijk, maar de bodem hier werkt niet bepaald mee. Er wel plekken waar ze aangeven dat ze in principe best 24/7 paarden buiten zouden willen hebben, maar omdat die ^&%zeeklei in de winter zelfs bij beperkte belasting al snel in een grote blubberzooi van een halve meter diep verandert, zien ze er toch vanaf. Om die reden wil ook vrijwel niemand hier een weiland verhuren aan mensen die er het jaar rond paarden op willen houden.

Uiteindelijk heb ik na jaren gelukkig wel een fijne plek gevonden (koop, bij gebrek aan andere opties), maar heb wel heel veel moeten investeren om de boel ook 's winters begaanbaar te houden.

Wel is het leuk dat er steeds meer aandacht lijkt te komen voor bewegingspensions, bijvoorbeeld via dit initiatief: https://www.google.com/maps/d/viewer?authuser=1&mid=zxyibjLBl5PU.k-DHoW-nusLs . Wie weet merken boeren/stalhouders dan ook op dat er wel degelijk een markt voor is.

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 maart 2015, 13:11:


Ikke in Kapelle Welkom hier

Wieteke schreef op vrijdag 20 maart 2015, 23:06:


Ik vind veen nog minder geschikt dan klei; eigenlijk is enkel zand (of loss) geschikt en dat vind je maar op weinig plekken...

Je moet zo iemand goede afspraken maken; bv. dat je alles in oorspronkelijke staat terugbrengt. Maar dan nog snap ik dat bijna niemand daar happig op is...

Ik merk idd ook een trend, bitloos en ijzerloos lijken ook steeds hipper. Maar ik ben sowieso niet meer zo thuis in het tradi-gebeuren.
Laatst kwam de dierenarts hier en die keek heel verbaasd toen hij in de ene box hooi vond, en in de andere box een konijn (niet van mij btw). En ik vroeg mij nog eventjes af waarom hij verbaasd was... Ghehe...

"Maar lijkt desalniettemin op de bezorgdheid van een Boeing-engineer die hoort dat er leken zijn die zelf een vliegtuig bouwen, of hoefsmeden die horen dat mensen zelf hun paard gaan bekappen. Bij al die dingen geldt dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt. Zelfbouwers crashen niet bij bosjes met hun zelfgebouwde vliegtuigen, zelf bekapte paarden worden niet massaal reddeloos verprutst bij de slacht afgeleverd. Hoofdreden is dat de doe het zelvers andere doelen en methoden erop nahouden dan de professional."



Deze bang van water miep heeft ook ooit gezeild, met een stalen vlet dat wel, maar op dat pokke IJsselmeer. Naar het schijnt het gevaarlijkste water. Zolang jullie daar dan maar vandaan blijven.

Ik hou het ondertussen wel bij paardjes. Water en vooral veel water is niet zo mijn ding.

Hoewel we onze ziel bewust aan de duivel verkocht hebben bestaat de Pn feest -of vrees- boek pagina vandaag een jaar.
In dat jaar zijn 3400 mensen lid geworden, lezen nog veel meer mensen mee zónder dat ze lid worden, staan er zoveel berichten dat het eerste begin alleen nog met ongelooflijk veel geduld mogelijk is terug te vinden maar hebben ze kennis gemaakt met waar PaardNatuurlijk voor staat. De onderwerpen gaan van zeer serieuze en interessante, tot nagellak voor paarden en de manier van met elkaar omgaan varieert van lief tot bonje... en dan denk jer soms : "wáár ken ik dat ook alweer van"

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op zaterdag 21 maart 2015, 19:11:

toch wel met bijpassende jarretelletjes en netkousen, mag ik hopen?
GEEN naaldhakken!
Ik twijfel tussen medeleven en een vind-ik-leuk-je... doe ze allebei maar

Precies,
- waarom - geef je lookpoeder? Wat is het doel? zeker in de winter periode.

Nils en Olly

Barefoot is not about being "bare". It's about a
better quality of life....... for the horse's
entire life. Good luck with your rehab. You will
be greatly rewarded for your efforts.

Het probleem is dat er hier in de buurt heel veel van grote maatschappen is (natuurmonumenten, stichting Wilhelminapolder, stichting zeeuws landschap), en die willen schapen en koeien op hun weitjes hebben of ten hoogste boerenpaarden, alles als beeld voor de toerist. Ze verpachten eens in de zoveel tijd de grond onder heel strikte voorwaarden. Als er al iets vrijkomt van een particulier is dat over het algemeen alleen in de zomermaanden. Het kapotlopen van het gras is voor hen inderdaad een groot struikelblok. Zal wel overal in Nederland wezen denk ik.
Sommigen zoeken jaren naar een plekje dus gewoon geduld hebben, overal de antennes uitsteken en wachten.

Wat mij bij fbPN aanspreekt is het feit dat je merkt dat het werkt... de kennis dijt uit en straks vinden de pennymeiden het ook leuk..hun paard op blote voeten.
Omdat hoeven iets meer inzet en kennis vraagt dan manen vlechten hoop ik maar dat er méér "leer hoe je moet bekappen" mensen komen. Dát zie ik nog niet zo rooskleurig in, zeker niet voor paarden waar voeding en huisvesting achterblijven.
Maar goed.. elke druppel doet het water rimpelen.
En oh ja..je merkt wél bij fb dat de spirit van PN er is; er wordt streng gehouden aan de regels: inhoud voor het paardenwelzijn. Er wordt wel eens een zakdoek uitgedeeld om de pennytranen te drogen maar er wordt geen duimbreed geweken voor waar het écht om gaat.
Daar zien een heleboel mensen met de PN spirit op toe :) onder de hoede van Piet, Marlies en Wil!

Myriam

Edith Janse schreef op zondag 22 maart 2015, 7:14:


Maar wel een paard kopen terwijl je al weet dat je in een buurt zonder "aquaria" woont vind ik ook raar. Ik ga toch ook geen ponies in mijn villa in Amsterdam houden? Dáárom ben ik 30 jaar geleden naar Oost-Groningen verhuisd! Gekke Kraakie woont sindsdien in een ouwe boerenschuur wat ze hier een boerderij noemen, maar het is wél geschikt voor mijn leefstijl met mijn dieren.
Het praktische probleem van kapot gelopen land is er niet wanneer de geboden ruimte in juiste verhouding staat tot de begrazingsdruk. Houdt gemiddeld minstens 1 ha/GVE aan en er zullen weinig problemen optreden. Simpel rekensommetje ook: als je 2 paarden wil, ongeveer 2 ha land voor ze huren/pachten/kopen/whatever. Samen doen, zoals 10 ha voor 10 paarden, is beter, 50 ha voor 50 paarden nog beter. Relatieve grootschaligheid loont want je hebt ook ruimte nodig voor wat schapen voor wisselbegrazing en wat hooiland. Waarom ontstaan er nergens coöperatieve paardenhouderijen? Moet ik het eerst weer bedenken en voorstellen? Bij deze dan en zoek het zelf maar uit, agrarische makelaars vragen, kosten (renten, lasten, onderhoud, etc.) berekenen. Eérst huisvesting hebben, dan pas dieren.
Het kan ook op allerlei andere manieren, maar jullie willen 24/7/365 inscharing.
Wat ik echter zie op die kaart lijkt nmm in de meeste gevallen nergens op. Valt allemaal onder intensieve veehouderij. Dat mag, maar is nu eenmaal niet houdbaar, niet duurzaam voor 24/7/365 inscharing. Daarom vind ik dat het gebodene de vraag vooralsnog gebrekkig dekt.