Frans Veldman schreef op maandag, 24 mei 2004, 8:57:

hoewel niet aan mij gericht ga ik toch even reageren.
Dit stukje ben ik helemaal met je eens.

Volgens mij wonen jullie ook in een provincie net als hier in Zeeuws-Vlaanderen waar oudere werkloze werknemenrs een brief van het UWV thuis krijgen dat ze niet meer hoeven te solliciteren voor hun uitkering.Dus zo dik zullen de banen niet voor het opscheppen liggen, ben ik bang.


In mijn ogen zijn er weinig gemakkelijke huisdieren. Voor elk dier wat je thuis houdt moet je bereid zijn concessies te doen en de zaken zo regelen dat bv vakantie zo weinig mogelijk schade aan een dier toebrengt.


Ik denk dat PaardNatuurlijk eigenlijk staat voor Paard zo Natuurlijk mogelijk. Net als Kip zo Natuurlijk mogelijk,of Varken zo Natuurlijk mogelijk, of aquarium, of konijn of hond en kat zo Natuurlijk mogelijk.
Maar om bij onze hobby te blijven:
als we de regels van PaardNatuurlijk toepassen op elk in gevangenschap gehouden paard, waar het ook staat, doen we in ieder geval ons best om, ieder binnen zijn of haar mogelijkheden de leefomstandigheden van het paard en de omgang ermee te verbeteren.
Het oordeel over het feit of een paard ergens wel of niet kan staan zal ook automatisch verbeteren. Per slot van rekening is het van site's als deze waar een enorme opvoedende werking en kennisoverdracht vanuit gaat en waarbinnen mensen kunnen geholpen worden om de juiste beslissingen te leren nemen. Als het nou altijd onwil was.....


Groeten
Piet

Hierbij kom ik terug op de vraag: Wat gebeurt er met de eieren van de paardenwormen als ze op de composthoop terecht komen.
Dit is een zeer terechte vraag, want het is voor te stellen dat via deze eieren in de wormenmest die als bemesting over de weide gestrooid gaat worden, het gras opnieuw besmet wordt.
Op deze vraag moest ik het antwoord schuldig blijven. Daarom heb ik naar de universiteit van Gent gebeld en met Professor Clarenbolt gesproken.
Een 100% hard antwoord is er niet omdat er nooit onderzoek naar gedaan is. Het is dus een theoretisch beredeneerd antwoord, maar volgens mij kunnen we er wel wat mee.
De Professor stelt dat de eieren in de composthoop mogelijk door de hogere temperatuur zullen sterven, terwijl de overlevenden door de aanwezige temperatuur en vochtigheid in de hoop zullen ontkiemen. Hij verwacht dat de geboren larven voordat zij het besmettelijke stadium L3 (staat voor aantal vervellingen) zullen bereiken reeds afgestorven zijn. Een larve kan volgens hem alleen overleven als hij terecht kan komen in het gras. Voordat hij dit kan doen is er al zoveel tijd overheen gegaan dat hij dus allang afgestorven is.

Conclusie:
Als je alleen goed omgezette mest, dus dat wat niet meer als mest te herkennen is, op de wei brengt, loop je geen kans je wei met paardenwormen te besmetten.

Dit sluit goed aan bij mijn artikel waarin ik stelde dat je om de wormenmest of humus te kunnen oogsten de bovenste laag verse mest en compostwormenlaag er vlak onder, naast de oude hoop moet leggen om een nieuwe hoop te starten.
Na enige tijd, want er verhuizen dan nog duizenden wormen naar het nieuwe voedsel en het is zonde om je werknemers uit te moorden kan je dus de humus zonder zorgen op je wei strooien.
Groeten
Piet

Nog even ter aanvulling
Hoe doe je het voorgaande als je niet met een hoop werkt waar je verse mest naast kan leggen maar in geval van bakken waar de mest in opgeslagen wordt?

De verse mest van de oude bak en de laag eronder die de meeste wormen bevat schep je in de nieuwe bak.
Dan begraaf je bovenin de oude bak in een hoek een of meerdere sinaasappelnetjes met keuken of groentenafval. Na een week of 3 a 4 trek je dit netje eruit en je vangt daarmee nog een heleboel wormen die je weer vrij laat in je nieuwe bak. Het kan helemaal geen kwaad om je oude hoop/bak nog wat te laten liggen/staan omdat de bacterie werking alleen maar toeneemt.
Groeten
Piet

Is het al moeilijk om een mail te schrijven zonder mensen in de gordijnen te jagen als je je mening geeft en je kan er dan nog eens rustig naar kijken , wat aan veranderen, een nachtje over slapen, met chatten is dit bijna onmogelijk. Ik heb nog nooit een chat meegemaakt die niet binnen de kortst mogelijke tijd ontaardt in een theekransje of een strijdperk waar binnen mensen elkaar schriftelijk naar het leven staan. Het bokt gehalte zal enorm omhoog gaan.
Ik weet ik geef nu zeer ongevraagd mijn mening omdat ik bang ben dat er minder gebruik gemaakt zal worden van de mail en dat de onderwerpen zullen vervlakken, omdat deze voor een groot deel via de chat "behandeld" zullen worden. Mijn vraag aan jullie is dus, weten jullie wel zeker dat je de mogelijkheid van een chatruimte willen openen? Niet alles wat moet kan, niet alles wat kan moet. Wat denken mijn mede schrijvers en lezers hiervan? Of vinden jullie dat het niet aan mij is om deze vraag te stellen?
Groeten
Piet

Jos Verhoeven schreef op maandag, 24 mei 2004, 23:59:


Ja, wormen komen uiteindelijk altijd in een mesthoop, maar ik denk dat je nog wel geduld moet hebben. Als de hoop gewoon op de grond ligt komt het bodemleven vanzelf op gang, eerst natuurlijk bacterien die de onderste laag beginnen voor te verteren en daarna groter spul. Het snelste gaat het als je de hoop kunt "enten" met wormen. Op internet zijn er ongetwijfeld sites die wormen verkopen, of misschien is er in de buurt iemand die een oude hoop heeft? Als je er twee kunt vinden , ben je van start. Maar 200 is sneller :) De wormen verdubbelen elke 3 maanden in aantal en kunnen hun totaalgewicht aan mest omzetten per 24 /48 uur. Dus bij 200 wormen zal dat 50 tot 200 gram per dag zijn. Maar de hoeveelheid wormen past zich aan naar het voedselaanbod. Je hoop wordt dus nooit te vol met wormen.
Groeten en succes!
Piet

Nick Altena schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 0:48:


Groeten
Piet, die als kind al vond dat een box een bedreiging voor de vrije nieuwsvergaring was en zeker niet is overgegaan naar de "chat"

Zo, ik heb me een nieuw project op de hals gehaald.
Ik heb een paard “overgenomen” . Ruin, bijna 2 jaar , nu ongeveer 1.50 mtr hoog en een kruising waarschijnlijk tussen een arabier en grote welsh, erg schrikkerig en bang van mannen . Dus een paard met een niet zo fraaie achtergrond. Wel halstermak. De huidige eigenares ( die hem naar eigen zeggen gered heeft) zegt dat in de paar maanden dat hij bij haar is het paard al enorm bijgekomen is. Laten keuren door de dierenarts die zei dat hij het een heel mooi gezond paardje vond. Maar hij vroeg zich af of “het plaatje” wel ging passen. Hij had het hierbij over karakter en hoogte. Waarschijnlijk omdat ik zelf een dikke negentig kilo weeg? Over een week of twee ga ik hem halen. Op dat moment kan ik altijd nog nee zeggen, maar eigenlijk heb ik voor mezelf al besloten de uitdaging aan te gaan. Temeer, wanneer ik er zelf niet op ga rijden ik er altijd wel een liefhebster voor weet en ik er ontzettend veel van zal kunnen leren.
Mijn bedoeling is om met mijn Hempfling kennis en met wat ik o.a. al van jullie geleerd heb, via grondwerk vertrouwen te laten krijgen en het paard alles te leren wat hij nodig heeft om hem later te (laten) berijden.
Maar voordat ik daar mee kan beginnen loop ik dan al tegen de eerste punten aan. Ik hoop dus op wat begeleiding en tips van jullie.
Concrete vragen: ik moet er een eind voor rijden dus zien is kopen. Ik kan hem niet eerst leren hoe hij ontspannen de trailer inloopt. Dus krijg ik hem met zo min mogelijk geweld de trailer in? Wat zou een eenmalige noodgreep zijn?
Als ik er mee op de plaats van bestemming kom, zet ik hem in de wei? Zo ja: hoe krijg ik hem ooit weer te pakken als hij bang voor me is? Beter eerst op stal? Vind ik eigenlijk jammer omdat hij nu altijd buiten loopt en de stress misschien alleen maar groter wordt?
Groeten
Piet

Frans Veldman schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 13:45:

dank je wel, ik hoop dat het allemaal positief uitpakt. Ik ga er in ieder geval mijn uiterste best voor doen.
Kn je deze zin na de komma even verder uitleggen? Ik denk wel dat ik het begrijp maar wil het graag zeker weten.

Zodra het paard iets naar voren gaat

Dank je voor je advies Frans
Groeten
Piet

Frans Veldman schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 13:45:

dank je wel, ik hoop dat het allemaal positief uitpakt. Ik ga er in ieder geval mijn uiterste best voor doen.
Kn je deze zin na de komma even verder uitleggen? Ik denk wel dat ik het begrijp maar wil het graag zeker weten.

Zodra het paard iets naar voren gaat

Dank je voor je advies Frans
Groeten
Piet

Piet schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 18:26:

Sorry! voor dat twee keer zenden, als je na het "bericht verzenden " per ongeluk op "vernieuwen" ipv "terug naar het forum" drukt, helpt annuleren niet,alles staat er twee keer
Groeten
Piet

Esther schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 20:51:

Alles wat eventuele problemen kan oplossen sla ik op , dus bedankt!

Vraag dan meteen eens waarom hij geen deel paardenmest gebruikt?

Groeten
Piet

Piet schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 21:41:

Hebben jullie een idee hoe groot het paard zal worden, gezien het bovenstaande? Buiten dat , zoals de dierenarts zegt, hij zich afvraagt of het plaatje wel klopt, (wat ik overigens aan mijn laars lap,) denk je dat het paard moeite met mij zal hebben wat gewicht betreft? Of is daar nog helemaal niks van te zeggen?

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 22:07:

Dank je wel voor het advies, Het enige wat ik gezien heb van hem is een foto en wat erover verteld is, dus ik heb geen idee wat het uiteindelijk gaat worden. Heel belangrijk in mijn lerensweg (hopelijk niet lijdensweg :) ) vind ik het begeleiden en opvoeden van een jong paard naar rijpaard. Dus voor mij is op dit moment de weg om er te komen belangrijker dan het eindpunt. Financieel kan ik me geen buil vallen gezien de prijs die ik betaal en emotioneel ook niet ( zei de bikkelharde vent:) ) omdat het niet het type paard is wat ik voor mezelf zoek. Dus zo nobel is het nou ook weer allemaal niet hoor. De uitdaging is dus om er een kant en klaar recreatiepaard van te maken wat in westernstijl bereden kan worden.
Groeten
Piet

Volgende week zondag ga ik voor het eerst van mijn leven een paard ophalen, een rit van ruim drie uur heen en hopelijk niet langer dan een uur of vier uur terug. Ik zie het als een aardig avontuur en ben razend benieuwd hoe het dier er in real life uitziet en hoe hij zich gedraagt. Wat denken jullie, kan ik de rit terug in 1 ruk maken of moet ik voor het paard een stop inlassen? Ik laat hem er natuurlijk voor geen prijs uit, zoals ik met een hond zou doen, eventjes de benen strekken, want wie weet krijg ik hem er nooit meer in, maar ik bedoel, moet ik hem bv even laten drinken ofzo? Zijn er dingen die ik absoluut bij me moet hebben? Kan je met een paardentrailer met paard tegenwoordig zonder meer door het buitenland rijden? Ik heb het donkerbruine vermoeden dat ik niet meer dan een aankoopbon zal kunnen tonen aan een eventuele Belgische Flik
Groeten van
Piet, die van avontuurtjes houdt, maar wel graag redelijk voorbereid is :)

Esther schreef op maandag, 31 mei 2004, 11:18:

Dank voor alle adviezen en tips. Ik moet bekennen dat ik jullie ongewild een beetje op het verkeerde been heb gezet, door niet volledig te zijn in mijn mail.
Het is wel degelijk een Nederlands paard. En ik koop hem ook in Nederland. Alleen voor mij is het een kortere reis als ik via antwerpen richting Eindhoven rijd. Ik nam aan dat dit met het hedendaagse Schengen verdrag niet zo'n punt zou zijn. Maar poei, officiele gezondheidsverklaring enzo, terwijl hij net gekeurd is door een dierenarts. Ik zorg wel dat ik in Nederland blijf, via Bergen op Zoom naar de Westerscheldetunnel. Dan kom ik er ook.

Groeten
Piet