Ilona Kooistra schreef op donderdag, 2 september 2004, 17:28:


Ja prima informatie. Voor mij is het duidelijk als ik al die nadelen lees. Geen grammetje ijzer in Shiny's mond. Onderin die pagina wordt reclame gemaakt voor de bitless bridle. Daar heb ik hier toch ook wel tegenwerpingen tegen gezien. Hoe is de stand van zaken daar inmiddels over?
En Frans, als je dit allemaal zo leest zou het dan niet de moeite zijn om daar een hoofdstuk aan te wijden? Niet iedereen zal die info kunnen lezen.

Paardnatuurlijk, Frans en Ilona van harte gefeliciteerd met meer dan honderdduizend bezoekers. Een mijlpaal !
Hartelijke groeten.
Piet

8763. Dit is het nummer van een bericht wat ik op 11 juli geschreven heb.
Handig trouwens, die zoekfunctie als je het onderwerp nog weet , in dit geval "schofttuig" en hop, daar is je oude berichtje. Het viel me op dat ik nog geen weet had van clickertraining van paarden toen, maar hem wel al uitgebreid beloonde:) Dus, als je wil weten wat de aanleiding was tot mijn toe grootste fout met Shiny tot nu toe, even dat berichtje lezen.
Inmiddels heb ik het "tuig" weer tevoorschijn gehaald en om mijn nek gehangen. De reactie was vorige week onmiddelijke herkennig snuiven en van me weglopen. Een paard heeft een geheugen als een loden pot, als een olifant. Gewoon bang van het ding. Als ik er niet aan zou werken zal hij zonder dwang nooit meer iets op z'n rug velen, laat staan zoiets veel groters als een western zadel. Ik heb niet gereageerd tot zijn nieuwschierigheid het won van zijn angst en hij het toch aanraakte: Yes!!!! en belonen. Nu na een keer of 5,6 oefenen raakt hij het tuig aan met zijn manen en hals en stopt hij zn hoofd eronder als ik het voor me hou. Ga ik eventjes te hard, is ie weer weg. Maar we vorderen. Bij een volgende oefening is hij altijd nog wantrouwig voor het ding en beginnen we weer van voren af aan met aanraken met zijn neus, maar hij loopt er niet meer van te voren weg en de tussenstapjes zijn veel groter. Nu raakt hij het met zijn onderhals en manen aan in 4 of 5 tussenstappen en elke cm verder is een jackpot en stoppen. Dus ik heb goede moed, zover is het niet meer naar zijn rug, hoewel de singel aantrekken nog veel geduld en een hoop werk zal vragen.
Piet

Spirithorses schreef op vrijdag, 3 september 2004, 23:24:


Zo ik ben er door. Ben weggegaan om 10 uur vanmorgen, om half tien weer thuis gekomen, 70 nieuwe berichten !!!! Koelere, 't Lijkt wel werken :)
Piet

Piet schreef op vrijdag, 3 september 2004, 10:50:

Naar aanleiding van bovenstaand schrijfseltje een vraag.
Gezien de discussie over de verschillende leerstijlen en het feit dat dit een voorval uit de praktijk betreft (er zullen wel meer vergelijkbare ongelukken gebeuren, met zadels, met bomen van wagens, met hoofdstellen) Hoe los je dit op, binnen een redelijke termijn, met bv Parelli of elke andere methode, behalve de MOET methode natuurlijk?
Piet

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 3 september 2004, 11:18:


Ik zal niet zeggen dat Shiny nooit meer zegt van heej geef me es een snoepie. Hij vergist zich nog wel es.
Ik kan me voorstellen dat wanneer je alleen maar het begin van een clickertraining hebt gezien het eerste wat je opvalt is het schooieren.
Maar naast dat dit de theorie omver haalt dat een paard niet voor voer zou willen werken of iets extra's zou willen doen. --zelfs het schooien op zich bewijst dat in mijn ogen al-- Moet ik zeggen dat het paard van Marc van Cotthem voor mij dan het bewijs was dat het geen blijvende zaak is. Zijn argument was "als je clict beloon je altijd,
alleen het clicken wordt steeds minder. Als een paard geleerd heeft dat op een click altijd een snoepje volgt, hoeft ie niet te schooien."
En Ilona, als ik hem van voren iets aanleer met kleine stapjes, heb ik geen tijd om hem iedere keer onder zijn staart te kriebelen,
'k loop me rot te rennen dan.:) Het is zaak zijn concentratie niet te verliezen, dus je handelingssnelheid moet hoog zijn. Het paard moet zeggen "als ik dit probeer hoor ik dan een Yes? of dit, of dit? of dit?" Bv de stenen op een rij leren omgooien. Eerst een serie yessen om het hoofd te laten zakken richting steen, dan voor het aanraken van de steen, voor steeds harder ertegen duwen, voor 1 om gooien, lopen naar de volgende , belonen voor omgooien, de volgende belonen voor omgooien
Nu staat hij te wachten tot ik ze op een rijtje gezet heb, wijs met mn vinger naar de eerste en beloon hem als hij de laatste heeft omgegooid. Het shapen zou ik mijn ogen tig keer zo lang duren als je hem op een andere manier zou belonen en alleen een Yes is dan niet krachtig genoeg denk ik.
Piet

Inge Teblick schreef op zaterdag, 4 september 2004, 10:57:

?

Ik weet dat dit aan Egon gericht is en ik wil niemand afleiden van jouw uitleg, maar ik heb een paar kleine vraagjes: Het wrijven van de teugels vervangt bij de ors het belletje en het kwijlen is gelijk aan het hoofd omdraaien?
Betekenen je laatste zinnen dat er geen reden is om aan te nemen dat er bij de methode van leren die ik toepas, sprake is van "uitdoven" ? Dit is verscheidene keren een tegen argument geweest namelijk en ik doe het nog te kort om dat te kunnen weten, heb er geen ervaring mee dat hij iets vergeet. So far, so good dus eigenlijk, op de keeper beschouwd.
Piet

lotte schreef op zondag, 5 september 2004, 8:56:


Welke alternatieven raad je aan Lotte?
Piet

Inge Teblick schreef op zondag, 5 september 2004, 10:53:


Het tegenovergestelde van waar Marc mee bezig is. Hij is bezig zijn paard te leren te laten liggen vanaf een afstand. Of eigenlijk beter gezegd : hem nadat hij is gaan liggen, gereguleerd te laten gaan zitten en opstaan. ( wat overigens prima gaat) Hij gaat nl nog niet liggen op commando, maar klikt en geeft een teken als het paard uit zich zelf gaat liggen. Opvallend is dat zijn paard maar af en toe eens ging rollen tijdens de training, maar dat dit gedrag nu is opgevoerd tot 6, 7 keer per les.
Wat, zo zie ik nu ik het opgeschreven heb, niet anders als free shaping is natuurlijk en waar we gewoonlijk mee bezig zijn.

Piet

Spirithorses schreef op zondag, 5 september 2004, 16:18:


Pien, dus een paard NOOIT slaan is onmogelijk? Het is niet het opvoeden waar de mens op dat moment te kort in schiet?
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 5 september 2004, 16:43:


:) Ik maak me absoluut geen zorgen Pien. Het is mijn eerste leermeester Hempfling die zo ongeveer schreef: Als je in gevaar komt is er maar een remedie, dat is slaan en hard!! Wie ben ik om daar aan te twijfelen? Ook het aaien ipv geklop ben ik met je eens. Maar ik wilde graag ook de mening van anderen hierover lezen, een klein beetje uitdagend vraagje stellen helpt hierbij gezien het aantal reacties.
Piet

jo schreef op zondag, 5 september 2004, 16:57:

Als je mijn vraag nog even leest, zie je dat ik geen menig gegeven heb.
Maar, om mijn eigen vraag te beantwoorden: Ergens moet een grens zijn. Als ik echt kwaadwillig aangevallen zou worden zou ik vechten met alle middelen die me ten dienste staan. Dan is het hij of ik.
Toen ik Shiny pas had, een week ofzo, gaf hij ook een ruk aan mijn trui. Voor ik besefte wat hij deed was hij al weer verder bij me vandaan. Ik heb toen niet meer gereageerd en ben verder gegaan met de zelfde oefening, (korte wending om me heen, op zijn moeilijke kant, wat hij duidelijk niet prettig vond en waarschijnlijk ook wel wat veel gevraagd was) maar hem vanuit mijn ooghoek wel scherp in de gaten gehouden. Op het moment dat hij het nog eens wilde doen heb ik een schreeuw gegeven en mijn handen in de lucht gegooid en hem harder dan normaal achteruit gedwongen.
Sindsdien heeft ie geen pogingen meer gedaan.
Maar eigenlijk was ik wel de oorzaak. Hij maakte me duidelijk dat die oefening hem te zwaar viel. In ieder geval dat hij het r niet mee eens was en weglopen kon hij niet, want ik had em toen nog aan een touwtje.
Hoe verdedig je je tegen een eikel van een baas?
Piet

Door mijn antwoord aan Jo kom ik eigenlijk bij een volgende vraag.
We zijn o.a buigoefeningen aan het doen. Zijn hoofd naar rechts buigen gaat prima, zover dat hij dubbel gevouwen staat. Naar links is echter een heel ander hoofdstuk; hij komt niet verder dan zo'n negentig graden.
Nou weet ik natuurlijk dat elk paard een moeilijke kant heeft, maar zo stijf? is dat normaal? Krijg ik dat door te oefenen steeds beter of kan het iets fouts in zijn rug of hals zijn?
Piet

Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 8:34:


nu ik naar zijn foto kijk, zie ik dat ik me vergist heb in links en rechts.

ebby schreef op zondag, 5 september 2004, 15:10:


Tja, Ebby, uiteindelijk is jouw verhaal, met alle respect voor waar je mee bezig bent, toch niet veel anders dat wat ik regelmatig om me heen hoor. Doet ie niet wat ik wil, loopt ie te klieren? Bam! Ik zal wel even laten zien wie hier de baas is. Ik zie termen als vakantie, zij afgeleid, jij afwezig ...... Een van de belangrijkste dingen die ik de laatste tijd geleerd heb is dat wanneer ik niet geconcentreerd werk, mijn paard ook een vrije dag neemt. Misschien als je teruggaan was naar wat simpele oefeningen of als je begonnen was met de wandeling en onderweg wat oefeningen gedaan had tot ze wel bij jou, was, was het rijden misschien ook goed gegaan.
Ik denk dat iedereen wel eens denkt van Grr ,maar op dat moment kan je je beter ergens anders op richten en even wachten tot je kwaadheid is gezakt. In mijn ogen is dit slaan, in tegenstelling tot het verhaal van Jo, die uit een reactie handelde en waar ik me nog iets bij voor kan stellen, nou net niet de goede manier. Geduld is een schone zaak !
Piet