joop schreef op donderdag 22 oktober 2009, 13:43:


Hoe is het mogelijk dat je, je zo vergist met dat filmpje Joop en anderen? Luna loopt over een bospad en je ziet een brede donkere band, daarna een holle schone zool met een grote straal daarin. En jij denkt daar uitstekende hoefwanden te zien. Die er niet zijn! Haar hoefwand steekt 0 mm uit met een 1 mm hoekje bij de hielen. Perfect kan niet beter. Die zwarte rand op het filmpje is dan ook een haar draagvlak van zool en hoefwand, perfect gelijk afgesleten. Vandaar dat de grasberm vaker opzoeken zo gek nog niet is. Mocht de groei de slijtage even niet kunnen bijhouden. Woensdag (voor dat we weg gingen) stak haar straal nog iets uit, vandaag voor dat we weg gingen was die al op 1 lijn met de rest.
Je kan het filmpje nog eens bekijken:


Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:44:


Ga ik doen!
Die 2 keer naast de fiets kan ik uitbouwen naar 15 km en onze 3de keer even berijden heb ik vandaag anders slimmer aan gepakt. Met de fiets zijn we naar een stadspark op 5 km afstand gegaan, daar hebben we zo'n 3 km gereden en toen terug weer naast de fiets. Zwolle heeft zelfs stadsparken op 12 km afstand keuze genoeg, een rondje Zwolle is 40 km. Overigens Luna heeft een zware bouw en met een grasbuik lijkt ze al snel tonnetje rond. Haar vet op kont en hals valt mee, maar mag inderdaad minder. Ik hoop het met beweging gezond te kunnen houden. Die grasbuik zal daar wel niet minder van worden, noch haar bouw. Als het maar gezond kan, hoop ik op deze vette wei, dat is nog steeds een vraag.

Groet, Michiel

In mijn psychologieblad las ik dat mensen gemiddeld tussen de 3 en 6 maanden nodig hebben om een nieuw gedrags patroon zich volledig eigen te maken. Zou dat voor paarden ook zo zijn?

Ik weet wel dat we met Luna met "niets" begonnen zijn en nu meer dan een jaar verder zijn er verschillende dingen dood gewoon voor haar geworden. Een aantal dingen zijn echter nog halfweg en sommige zelfs amper geaccepteerd. Bij de moeilijkste dingen moeten we misschien aan jaren denken?

Wat ervaren/denken jullie?

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op zaterdag 24 oktober 2009, 23:06:


Ik heb de les van Mark Rashid goed in mijn oren geknoopt, hij benadrukt in zijn laatste boek dat regelmaat enorm belangrijk is voor een paard. Opwindende afwisseling heb ik al genoeg tijdens onze buitenritten in de stad. Daar zet ik rust en regelmaat naast, geen ander grondwerk dan wandelen en fietsen, altijd hetzelfde poetsritueel met voeten uitkrabben op de hoefstandaard (dat wat niet gemakkelijk gaat heeft vooral behoefte aan regelmaat). Drie maal in de week gaan we op pad. De bak slaan we nog geheel over, al zal dat ook een keer aan de beurt komen. Als ik vier maal per week weg ga dan merk ik al dat dit minder goed valt.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:


Afgewezen worden, dat is de motor. En daaraan is helaas "niets" te doen, dat is een instinctieve reactie die iedereen heeft en buiten de bewuste gedrags controle valt van ons rationele brein. Je moet je gewoon verdedigen tegen afwijzing, omdat ons reptielenbrein het opvat als een doodsbedreiging. Dat hebben we gemeen met all kuddedieren, buiten de kudde geraken betekend dood gaan. Het is een oude evolutie ervaring ingeprent in ons brein. Als je de verdediging al niet uit, dan houden de gedachtes erover ons wel bezig, afwijzing mobiliseert de meeste energie. Er is niets dat meer energie opwekt dan afwijzing, dodelijk vermoeiend dat ook natuurlijk. Het ontaard in domheid en beledigingen als het niet fysiek uitgevochten word.

Begrijpen hoe het werkt, helpt al een beetje er verstandiger mee om te gaan. Belangrijk is vervolgens, niet direct te reageren, maar eerst proberen zo neutraal mogelijk die brief met afwijzing erin te lezen. Dat eerste bericht is namelijk altijd het minst dom, en word geschreven met gemeende kritiek ... weliswaar opgemerkt door een donker gekleurde bril, dat is niet te voorkomen tussen strijdende partijen die elkaar niet hoog hebben zitten. De grote kunst is vervolgens, te ontdekken dat waarheden in die kritiek vervat zit. In elke kritiek zit altijd een kern van waarheid verborgen, echter zelden op de manier waarin het verwoord word. Als je vervolgens op dat nivo reageert, dan voldoe je volledig om binnen de kudde geaccepteerd te blijven en verdwijnen langzaam aan de afwijzingen en verdwijnen de donkere brillen om je heen. Dat is één manier, gewoon uit de kudde gaan en een andere opzoeken kan ook.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:31:


Leuke oefening ja, het werkzame principe ... richting het contact met diegene die je irriteert, is volgens mij zo: De donkere bril waarmee je kijkt naar die ander, vervang je in die oefening voor even door een roze bril, daarna ben je een stukje brilozer geworden iets naars mengen met iets positiefs, werkt immers altijd!

Groet, Michiel

Verzameling naast de fiets vragen is m.i ook mogelijk. Ik ben weer naar Antoine de
Bodt geweest maandag in Zeewolde en zijn verzamel opdrachten nog eens goed kunnen bekijken. Naast de fiets vond hij een prima oefening, over het verzamelen naast de fiets ga ik hem de volgende keer nog eens gericht bevragen. In ieder geval werken zijn principes (tussen " .. ") daar ook:

*"Een paard dat niet recht is kan niet verzamelen."*
Dat is eigenlijk de grootse beperking,want naast de fiets kun je niet recht richten.
*"Voorwaartse paarden zijn de beste paarden".*
*"Een recht paard moet eerst voorwaarts zijn voor dat je met een ophouding verzameling kunt vragen" en "Het enige doel van voorwaarts vragen is dat het paard vervolgens met ophouding gaat verzamelen".*
Als ik Luna naast de fiets voorwaarts heb dan neem ik iets mijn tempo terug, een seconde of 10, daarna versnel ik weer even om vervolgens weer iets in te houden. Dit alles aan een doorhangend leidtouw, want ze beweegt dan synchroon met me mee. *"In de ophouding zal dat voorwaartse moeten doorklinken, pas dan gaat een paard verzamelen.*

Zo heeft AdB een heel stel simpele wijsheden te delen vind ik. Rechtrichten komt dus voor verzameling vragen. Over het rechtrichten zegt hij: *"Het liefst heb ik een paard met de bolle zijde op de volte (stelling naar binnen) en met de bolle zijde op de hoefslag op een rechte lijn (stelling naar buiten)".*

Groet, Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 16:51:


Nu ben ik maar een groentje en toch zie ik de scheve paarden die bij Antoine de Bodt in de les lopen, het eerste half uur niet verzamelen. Het swingt niet en het paard treed niet voldoende onder, valt over de schouder of loopt weg naar buiten. Die ruiters leert hij hoe ze hun paard recht kunnen rijden en dan is er nog steeds geen verzameling! Omdat de spieren (vermoed ik) nog steeds te stijf zijn en aan de andere kant te los. Dat duurt dus een klein uurtje, afhankelijk hoe erg het met het paard gesteld is, en dan plotseling zie je een heel ander paard, dat verzameld gaat lopen als dat gevraagd word. Volledig begrijpen doe ik het ook niet, het zien gebeuren en het kunnen doen zelf, is belangrijker

Groet, Michiel

e m kraak schreef op zaterdag 31 oktober 2009, 20:22:


Wat ik nu zo inschat, heb je gelijk dat AdB, die stuwing vanuit de achterhand verzameling noemt. Het gaat dus alleen maar om %en. Stuwing levert "10 %" meer dragend gewicht naar de achterhand en jij vindt dat verzameling pas zo genoemd kan worden bij "30 %" meer gewicht verplaatsing. De cijfers mogen verschillen, het gaat om het achterliggende idee. De belangrijkste oefening van AdB (na recht richten) zijn ophoudingen geven als er die stuwing er is. Stuwing traint rugspieren, ophouding traint buikspieren en die laatste heb je nodig voor meer oprichting en ondertreden. Hij werkt dus wel naar steeds meer verzameling toe.

Groet, Michiel

Peter Donck schreef op zondag 1 november 2009, 15:01:


Dan hebben we het wel over een sterke verzameling. Er zijn echter vele lichtere vormen van verzameling die wel lange tijd vol gehouden kunnen worden. Ik merk het aan mezelf, wandelend op blote voeten, waardoor verzamelen makkelijker gaat dan met schoenen aan. Op mijn site zie je het aan die eerste tekening, het jochie dat met schoenen aan staat en loopt met een iets holle rug en de kont naar achteren en land op zijn hakken. Zijn vriendje echter loopt verzameld, land op de bal van zijn voet (dat is de wendbare positie) en heeft een rechte rug en trekt zijn billen iets onder zich met behulp van zijn buikspieren. Vandaar dat dit een verzamelde gang is die we bij paarden graag zien. Die buikspieren moeten wel getraint worden, met heuvelwerk of met ophoudingen tijdens voorwaarts zijn. En dan moet het paard net als mensen zijn slechte loopgang (onder de ruiter) afleren, en dat doe je door de opdracht tot verzamelen te geven. Niet alles is dus het extreme verzamelen en daarnaast niets. Christel van wie en waar heb jij les trouwens?

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op maandag 2 november 2009, 10:22:


Het grootste probleem met de halsring zie ik in het gras duiken. Heb jij daar ervaring mee,hoe hier mee om te gaan? Als je met meerdere paarden een buitenrit maakt, dan gaan ze wel met elkaar mee, en dat remt het gras duiken. Maar toch, door de grotere vrijheid en het zwak te sturen hoofd, is het toch verleidelijk even te gaan eten en dan de rest met een draf weer in te gaan halen. Wandel en fiets je met 1 paard, zoals ik meestal op pad ben, dan is het nog lastiger het gras duiken te voorkomen zonder halster op de halsring. Ik merk dat ik daar mijn leidtouw daar best voor nodig heb.

Groet, Michiel

e m kraak schreef op maandag 2 november 2009, 23:23:


Gaan we proberen! Sowieso gebruiken we de teugel amper, we rijden 1 maal per week zo'n 3 km met het leidtouw nog voorop. Om zo de hulpen aan te wennen.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 19:38:


Nadat ik bij Eddy geweest was heb ik direct een fietsbroek aangeschaft en 14 rijlessen genomen.

van lennep schreef op woensdag 4 november 2009, 20:46:



Esther ga je maandag middag of avond me naar Antoine de Bodt in Zeewolde?
Ik heb geen auto dan,dus dat zou extra goed uitkomen als je meegaat.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op vrijdag 6 november 2009, 8:10:


Ook uit andere culturen kunnen soms heldere inzichten komen. Het probleem is echter helder van onzin te onderscheiden, want beide zijn er volop ook bij de oudjes. Inbakeren lijkt me prima, je baby op een aankleedkussen tussen de ouders in laten slapen is ook veel beter dan in een eigen bedje én kinderkamer. Stel je voor zeg dat je, je veulen van geboorte af aan geïsoleerd in een naastliggende weide zet, want anders kan hij later nooit alleen staan. En als hij huilt laat hem huilen, anders ben je verloren. Ook dat soort onzin wordt door oudjes en kraamcentra tot op deze dag aangeraden. In India en Afrika denken ze dat we volledig gek zijn, het zou bij wet verboden moeten worden! Vroeger lieten ze hier kinderen bij elkaar in bed slapen, door ruimte gebrek. Let je op wat kinderen zelf willen en nodig hebben, dan willen ze pas in eigen bed en eigen kamer tussen 4 en 6 jaar.

Groet, Michiel