eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 19:38:


Is extra beweging nu nodig of niet nodig bij paarden die 24 uur rond in de wei staan? En hoeveel dan? Er zit meer in dit topic verwijten maken of je aangevallen voelen.

En hoe weet je hoe veel goed is dan? Is dat te zien aan te vet of te mager? Of aan de hoefslijtage? Of beide? Hoe weet ik of 3 maal per week genoeg is? Wat is aan te raden als minimum en maximum voor het gemiddelde paard? Is wandelen vergelijkbaar met de step of is draven naast de fiets echt nodig voor een beetje work out? Eddy's 20 km per dag is een fixe training lijkt me. Ik zit nu ongeveer 3 maal per week op 10 km naast de fiets en ben aan het opbouwen. Kikkuli zijn trainings schema gaat van 12 km naar 16 km alvorens de paarden bereden worden met 3 km. Maar goed dat zijn endurence paarden die uit zich zelf niet terug vallen in stap tijdens de training, aanmoedigen mag niet namenlijk. Kortom hebben we hier een cultuur omslag richting duurtraining of niet?

Groet, Michiel

muriel schreef op vrijdag 18 september 2009, 10:40:


En toch is het onzin om één korter been van een ijzer te voorzien.
Zoiets heeft alleen nut als het paard vierkant stil staat. Bij elke andere beenstand (iets een voetje naar voren) en tijdens alle bewegingen maakt het niet uit, omdat beenlengte verschil opgeheven wordt door de paslengte. Dat die merrie problemen had bij het verwijderen van dat ene ijzer, is niet raar dat gebeurd wel vaker met het verwijderen van ijzers.


Natuurlijk is het goed open te staan voor ijzeroplossingen, wie is echter in staat kritisch te kijken, of het wel echt een verbetering is, zo zie je maar, beenlengte verschil wordt zomaar opgelost met een verhoging, bij mensen al niet anders, totdat je een mensendieck therapeut erover hoort die de onzin ervan uitlegt, mij dus overkomen.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 18 september 2009, 23:52:


Wel maakt het uit hoe groot dat beenlengte verschil is, dat hoort er wel bij. Een half been kan nooit door paslengte gecompenseerd worden. Wat wel hangt af van de flexibiliteit van de heupgewrichten. Paarden hoeven niet te lopen op een biljartlaken om gezond te blijven. Voor een mens is 2 cm verschil ook geen probleem, misschien wel meer, dat zou ik mijn peut moeten vragen. En wie zou dat weten voor paarden? Een ijzeroplossing is zo snel aangeraden.

Groet, Michiel

Cindy Helms schreef op dinsdag 22 september 2009, 21:13:


Cindy is het net als bij mensen, hele jonge kinderen en (oude) mensen met een zwakke gezondheid, kunnen de hulp van artsen nodig hebben bij griep?

Groet, Michiel

verasita schreef op zaterdag 26 september 2009, 21:11:


Lijn(zaad)olie goed in laten trekken werkt prima en is natuurlijk + gezond, en dat samen met een niet roestbare afzetting van de bijtranden: Plaatje zink?

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 24 juli 2009, 15:40:


Nou vandaag is Tessel voor 't eerst op Luna gestapt! Op een van de mooiste plekjes van Zwolle, naast een bankje aan de rand van een bosmeertje. Ze bleef rustig staan voelen en luisteren en toen er aan de andere kant er weer vanaf. We hebben haar vandaag precies een jaar en ze is 4,5 jaar nu. Veel geleerd samen. 3 maal is Tessel er kort op en af geweest, ook een maal van de rechter kant er op. Ons plan is doorgaan met fietsen haar conditie opbouwen van de 10 km die we nu hebben tot tot dat wat in 2 a 3 uur mogelijk is. En 1 maal in de week een stap wandeling met een van ons er kort tot langer op.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op dinsdag 29 september 2009, 9:26:


Behalve om te verkennen, gebeurd dit schrapen ook bij een innerlijk conflict (bijv. ik wil wel maar durf nog niet) als de spanning hoog genoeg is. Bij voorkeur laat ik de spanning niet zo hoog oplopen. Twijfelen zonder schrapen en dan er over is mooier maar niet altijd mogelijk.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op dinsdag 29 september 2009, 11:15:


Het is maar net waar je mee bezig bent, ik noemde twijfel als oorzaak van schrapen. omdat dit nog niet gezegd was, en toch wel een belangrijk gegeven is, als een paard schraapt uit twijfel.

Michiel

van lennep schreef op dinsdag 29 september 2009, 14:04:

Mooie berichten Esther, en heel fijn dat het met 3 paarden en wisselend gescheiden houden nu houdbaar is, vanaf hier alleen maar beter toch?


Je bedoelt ernaast staand/lopend (of erop zittend) en dan teugel opdrachten geven? Wat is je plan verder met het beleren van Namkje?
Bij Luna denk ik amper aan of de stuurhulpen wel goed gaan. Het plan is dat Tessel er op zit en ik leid (of andersom) en dat Luna alle hulpen van zit, been en teugels spontaan oppakt tijdens de vele wandelingen die we zo zullen gaan maken. En al snel zal dat leidtouw los kunnen vermoed ik.

Groet, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 29 september 2009, 21:53:


Er aan toegevoegd, dat het ook een goed training principe is, om eerst het gedrag te hebben en daaraan een signaal te koppelen. Tom Dorrance heeft het over het berijden in de kudde, waar de ruiter mee gaat met waar zijn paard naar naar toe wil, om zo de hulpen te installeren. Moet je geen paard hebben dat slechts wil grazen Dan toch maar liever met z'n 2en op een buiten wandeling.

Groet, Michiel

cindy altorf schreef op woensdag 30 september 2009, 23:46:


Ik zou zeggen, gewoon zo doorgaan met gratis mensen met paarden te helpen en daarnaast meeloop dagen aanvragen bij anderen die al professioneel bezig zijn. Dan gaat het allemaal vanzelf wel goed komen.
Het is al goed

Groet, Michiel

Caatje schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 20:13:


Ze zijn wat melig van smaak en heel weinig vruchtvlees met een dikke pit voor zo'n kleine vrucht. Veel ervan voeren lukt denk ik niet, of je zou je paarden in een bos meidoorns moeten laten grazen. Handjevol lijkt me prima kunnen dagelijks, voor ons en voor 't paard.

Uit het uitgebreide boek van: www.florae.nl :
Bloemen, jonge bladeren en bessen bevatten diverse geneeskrachtige stoffen die hart regulerend (stimulerend en kalmerend) werken en bevatten vit c + b. Je kan in januari nog aan appel-besjes drank maken van meidoorn, en in maart een heerlijke salade maken van het blad met roquefort en sinaasappel en in april een stampot meidoornblad.

Leuk boek voor wie onze eetbare natuur wil ontdekken!
Met deze kennis was de honger winter geen probleem meer.
Ongelooflijk wat is er veel eetbaar voor ons mensen.

Groet, Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:07:


De eerste reactie van wat een boer niet kent dat vreet tie niet
Overigens de grote berenklauw is zwaar giftig, ik zeg het maar even, bij het recept hoort een heel boek. Laurette van Slobbe eet rauw net als ik, leuke overeenkomst.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:25:


Sorry ook mijn eerste reactie, de 2de dan:
Gelijk natuurlijk van dat Hymalaya zout, waarschijnlijk kan dat ook gewoon zout zijn. Het is als een baby bullShit! vinden omdat die nat is onder z'n neus. Of het rijksmuseum verwerpelijk vinden omdat er ergens een schilderij te vinden is dat je slecht vind. Het onderwerp "eetbare natuur" is te rijk om te vallen over een zoutkorrel.

Groet, Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:48:


Dat vermoeden lijkt me onjuist, was het maar waar dat je meer wist dan Laurette, dat zou echt fatastisch zijn. Ik heb haar boek en je indruk hieronder is er inderdaad in terug te vinden. Onze lijven zijn te zeer gewend aan dood en slap voedsel om de kracht van wilde planten te kunnen verdragen, anders dan in kleine hoeveelheden. Een avocado en een tomaat blijft schitterend voedsel om mee te combineren.


Groet, Michiel