e m kraak schreef op vrijdag 4 september 2009, 3:56:
> Ik snap helemaal niets van het voor mij redelijk nieuwe
> verschijnsel dat paarden periodiek een tandarts nodig zouden
> hebben. Dat geldt temeer voor paarden die voldoende ruwvoer ter
> beschikking hebben. Sinds ik zelf mijn eigen paarden erop na
> houd (1987) is er nog geen paardentandarts op mijn erf
> verschenen (en daarvoor ook niet want "paardentandarts" moest
> toen nog uitgevonden worden).
>
> Uiteraard zijn er paarden met een werkelijk afwijkend gebit.
> Eveneens komt het bij (zeer) oude paarden voor dat (een deel
> van) het gebit "op" is. Tijd voor de slager.
Je hebt gelijk dat een paard bij volop structuurrijk voer ook voldoende maalt en kauwt en het gebit in goede conditie blijft. Dit zou kunnen op gaan bij paarden tussen circa de 5 en de 15 jaar.
Daarvoor (de eerste 5 levensjaren van een paard) en daarna (wanneer het paard ouder wordt) is een tandarts onontbeerlijk
Ondanks onbeperkt ruwvoer had Jovarna nu op haar onderste kiezen wat haken zitten. Oorzaak: haar voortanden werden te lang.
Wanneer de voortanden wat te lang zijn, sluiten de kiezen niet meer mooi op elkaar aan (zit er ruimte tussen de bovenste en onderste kiezenrij) waardoor geen optimale maalbeweging en dus slijtage plaatsvindt. En zo onstaan er haken (scherpe randjes).
Haken op zich belemmeren ook weer de optimale maalbeweging en dus optimale slijtage, en is bovendien pijnlijk bij het eten en rijden.
Banouck had twee doppen die niet goed los kwamen; deze heeft de
TA er af gehaald. Ook had ze een loszittend wolfstandje, wat pijnlijk is bij het eten. Ook deze heeft hij verwijderd. En verder had ze veel haken. En hierover vertelde hij me dat dit dus altijd het geval is bij jonge paarden die wisselen.
Uitleg hierover heb ik op de site gezet; bij deze een kopietje van de betreffende alinea:
"Daarnaast hebben jonge paarden tijdens het wisselen vrijwel altijd scherpe haken op de kiezen; dit ontstaat omdat de boven- en onderkiezen die op elkaar staan en elkaar in evenwicht houden, niet tegelijkertijd gewisseld worden. In feite is de mond constant in beweging, waarbij de kiezenrijen tijdens het wisselen nooit mooi op elkaar aangesloten staan. Hierdoor vindt een slechte tot geen afslijting plaats, met als gevolg scherpe randen (haken) op de kiezen, wat erg pijnlijk is wanneer deze in de wangen en/of tong gedrukt worden tijdens het eten en rijden (straks meer over haken)."
> Maar daar gaat dit niet eens over. Iedere keer dat een
> "tandarts" aan paardentanden vijlt gaat dit ten koste van de
> levensduur van die tanden, die van een doorgroeiend type zijn
> maar wel een keer uitgegroeid zijn (oftewel: "op"). Het
> gerotzooi aan het gebit verminderd dus de mogelijke levensduur
> van je paard.
Het is niet zo dat een
TA de kiezen vijlt, maar de scherpe randen (haken) die op de kiezen ontstaan.
Warboel
