Ik herken het geheel wel een klein beetje. Samenrijden is in principe geen punt, maar dan moet je niet met iemand rijden die nog wel eens plots links of recht afslaat, of aangalopeerd ofzo. Dan word het onoverzichtelijk en chaos en dan gaat ie over de zeik.
Of hij gaat dan rennen, of ik kan hem bij me houden maar dan gaan de voorbeentjes van de grond. Niet heel erg, maar genoeg om het niet leuk te vinden.
Ik wissel het af. Ga regelmatig alleen op stap en met het samenrijden kies ik er ook af en toe voor om hem aan de hand mee te nemen. Gek genoeg is hij dan perfect op stem te remmen, terwijl dat niet goed lukt als ik erop zit. Nou ja, zo gek is het ook niet, mijn rijkunsten zijn natuurlijk niet perfect. Maar goed, schoppen of lelijk doen tegen andere paarden doet ie absoluut niet.
Het tussendoor alleen rijden houdt hem rustiger in zijn hoofd, ik merk het heel snel als ik te vaak samenrij.
Groetjes Karin
LisetteThijs schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 16:43:
> En hoe ging jij er mee om Connie? Gewoon maar niet zoveel met
> anderen rijden, of ... ?
>
> Connie Tuk schreef op Sun, 20 Feb 2005 16:01:50:
>
no one else can speak the
words on your lips