>> marielle schreef op zondag 26 februari 2006, 13:42:
>>
>>> hoi allemaal
>>> ik ben gister sinds lange tijd weer aangevallen door mijn
>>> bijrijpaard. het is een leidende merrie en ze is heel groot dus
>>> ik schrok me kapot! k probeer altijd om haar de baas te
>>> blijven, maar ze word steeds nijdiger op me.
Hey Marielle,
Ik heb samen met een vriendin van mij ook zo'n type verzorgpony, een arabiertje van 29 jaar. Ze is in de wei ook ontzettend gemeen als je haar wilt vangen en ze kan nu alleen nog maar worden 'omgekocht' met wat lekkers. En probeer haar maar niet voor de gek te houden door te doen alsof je wat hebt, want dan wordt ze helemaal boos. Longeren kan ook nooit, want ze valt de zweep (en mij) aan. Ik heb het daarna natuurlijk zonder zweep en met een zachte aanpak geprobeerd, maar ik was mijn leven niet zeker. Ze vliegt je echt aan, ook zonder zweep.
Als je haar eenmaal gevangen hebt met behulp van voer (verkeerde aanpak, maar wat moeten we anders?) dan weigert ze ook vaak mee te komen. Dan hou ik altijd vol, al moet ik trekken en haar een tik verkopen en al duurt het een uur, zodra ze met me mee gaat beloon ik haar, niet een beetje, maar ik prijs haar helemaal de hemel in. Het gaat soms beter, maar ze heeft af en toe weer zo'n stronteigenwijze bui.
De oplossing voor het probleem heb ik niet, wij vangen haar nu met voer, maar als je haar daarmee gaat omkopen is het eind zoek, dan kan je niet meer veilig de wei in zonder voer. Het gekke is dat ze het niet doet als je haar eenmaal vast hebt en ook niet als ze op stal staat, maar wel als ze op de wei staat en ze wenst niet gestoord te worden. Waarom ze zo doet weet ik niet, ik weet wel dat ze in het verleden heel hard is aangepakt, dat heeft in ieder geval niet geholpen.
Ik wens je heel veel succes, ik hoop dat je dit gedrag er nog uit krijgt, maar makkelijk zal het niet zijn. O ja, ik heb ongeveer 2 jaar geleden nog een paar keer op mijn verzorgpony gereden en dat ging wel. Wel alleen in stap en absoluut zonder zweep of sporen. Ik had al bij een ander gezien dat dat toch niet hielp, dus ik besloot het zonder hulpmiddelen te proberen en dat ging veel beter! Van een zweep werd ze alleen maar pissig en dan was het de hele rit oorlog. Ik vroeg niets bijzonders van haar en reed alleen een buitenritje in stap, dat vond ze prima en dat ging goed.
De laatste keer dat ik op haar heb gereden bedacht ik dat we wel een galopje konden doen. Dat was een grooote vergissing. We waren met een minuut thuis, ze heeft alles gedaan wat ze kon om me eraf te krijgen. Ik ben thuis met bibberende knieen afgestapt. Het is gewoon een dominant kreng, ze is al zo oud en het zal nooit over gaan. Zo is ze gewoon.
Misschien heb je wat aan mijn ervaringen. Veel succes ermee. Groetjes, Marjolein