van lennep schreef
> Thanks Conrad!
> Als ik Pien , Piet , of jou lees , dan denk ik echt van , ja!
> dat bedoel ik nou ook!!!...Maar het komt er gewoon niet altijd
> uit , of ietwat verrot...
> Beetje Eddy gevoel
>
Veel hangt of staat met hoe je zelf in je vel zit, hoe zeker je bent, of je je emoties los kunt laten en dat paard páárd laten zijn.
De momenten dat je zelf kwetsbaar, bang of onzeker bent zijn nooit goede trainingsmomenten.
Als je volgens een van te voren vastomlijnd programma werkt kan het zijn dat je je zo gaat verdiepen in dat programma waardoor je de signalen van het paard niet meer voldoende oppikt (vaak gezien bij het
Parelli programma) dus niet meer kunt inspelen op de behoefte/signalen van je paard op dát moment. Dan wordt het te technisch, daar is niemand meer bij gebaat (en de methode schiet zijn doel voorbij).
Sommige trainingsmomenten gaan onverwacht snel, andere momenten lijken eeuwig te duren, het is de kunst om niet ellenlang te blijven hangen in iets, dat is Saai en Dodelijk voor je programma, bovendien verlies je zo de aandacht van je paard. Te snel is ook niet goed, dan sla je al gauw stappen over en denk je dat het lekker gaat maar in werkelijkheid ga je voorbij aan belangrijke momenten.
Dat is waarom ik altijd roep dat ik 'op gevoel' train, ik houd me heel erg bezig met wat dat paard die dag, op dat moment aan mij laat zien en daar speel ik op in. Soms betekent dit dat ik iets anders dat ik gepland had laat vallen omwille van iets anders dat mij die dag aangereikt wordt door dat paard.
Een paard geeft heel veel signalen, je moet alleen in staat zijn ze op te pikken
Groet, Pien
Warboel
