Marsha de Blieck schreef op Wed, 5 May 2004 11:01:26:


Weet ik, ik had ooit 5 ijsco's. Daarom vroeg ik naar de leeftijd, of ze niet te jong met haar begonnen zijn. Maar ik zag dat Jo ook al een aardige reaktie had gegeven, heb ik voor het moment ff niets aan toe te voegen. Groet, Pien

Marsha de Blieck schreef op Wed, 5 May 2004 11:01:26:


Weet ik, ik had ooit 5 ijsco's. Daarom vroeg ik naar de leeftijd, of ze niet te jong met haar begonnen zijn. Maar ik zag dat Jo ook al een aardige reaktie had gegeven, heb ik voor het moment ff niets aan toe te voegen. Groet, Pien

In het boekje van les 3 & 4 staat dat je 3 uur

3 uur is echt te lang om mee te beginnen, in het boekje staat dat je gerust tot 3 uren ermee door kunt gaan met een hoop friendly game ertussen,maar niet vanaf het eerste moment. Een goede regel is dat je begint met een paar minuutjes en je stopt op het moment dat het goed gaat, dit geldt voor alle nieuwe dingen die je haar aanbiedt. Nooit eindeloos doorgaan, ook niet als ze het leuk vindt. Je kunt aan Flenna zien dat haar motivatie wegebt als ze haar hoofd steeds van je wegdraait of als ze gaat staan gapen (teken van geestelijke vermoeidheid). Eigenlijk ben je dan al te lang doorgegaan en weet je voor de volgende keer dat je eerder moet stoppen, dat is de kracht van oefenen. Veel mensen zijn geneigd er net dat extra schepje bovenop te doen als het net lekker loopt, laat je daardoor niet verleiden, het moet, zoals je zelf zegt, leuk blijven.

Een probleem bij Ijslanders is dat ze meer gesloten kunnen zijn dan andere paarden, HIERMEE ZEG IK NIETS TEN NADELE VAN DE IJSLANDER, sterker nog ; ik heb een warm hart voor ze,maar mijn ervaring is dat het werken met een Ijslander meer geduld kan vergen dan bijvoorbeeld met een Arabier. Zie ook het verschil tussen beide rassen : Een Ijslander komt uit een koud klimaat waar alles erop gericht is af te sluiten om warm te blijven (dikke vacht, kleine neus, korte oren, introvert) en de Arabier komt oorspronkelijk uit een warm klimaat waarbij alles erop gericht is warmte af te geven, dunne huid, grote neusgaten, extrovert, vuur.
Als je zo je paardje bekijkt opent dat misschien weer nieuwe mogelijkheden. En anders vraag je maar hoor, groet, succes, Pien

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 5 mei 2004, 11:50:


Nou, Ilona, ik ben het helemaal met je eens behalve dat van dat zweverige. Jij hebt toch ook de relatie met je paard eerst verdiept voordat je aan wijken voor druk bent begonnen ? Je gaat toch niet boempats je paard zonder enige voorbereiding laten wijken voor druk als je niet eerst de voorbereidende oefeningen gedaan hebt ? In feite zeggen we dus allebei hetzelfde. Hij moet het toch doen.... Pien

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 5 mei 2004, 12:37:


Toch ben ik het volledig eens met Huertecilla, jouw merrie heeft misschien een traumatische ervaring, maar ik blijf er net als Huertecilla bij dat de hele club bij elkaar toch het allermeest natuurlijk is, hoeven wij ons niet zoveel te bemoeien met het dekgedrag, dat kunnen ze dan zelf regelen. Als ik mijn merries geloof had ik elk jaar wel een veulen, dat zijn me toch af en toe een stel dellen. Maar er zullen altijd uitzonderingen zijn, gelukkig dat het voor jou en Isabella niet uitmaakt.
Nog een paar daagjes en dan wordt de volgende hengstig, dan mag ie, -komt ie logeren, de aanstaande papa. En vanaf volgend jaar staat er permanent een hengst in mijn groep, ik weet het nu zeker. Peter, bedankt voor je goede info ! Pien.

Hoe zou het komen dat mijn merries dan zo dellerig reageren op al het mannelijks dat ze tegenkomen, ruin of hengst, de merries hengstig of niet? De shetlanderruin van een vriendin van mij heeft mijn Apaloosa geprobeerd te dekken (ze was toen wel hengstig), nou, die ging vet door de knieen (letterlijk). Ik moet er wel bijzeggen dat ze als ze niet hengstig zijn wel een voorkeur hebben. Er is een speciale ruin die erg veel bij hun losmaakt, ook al zijn ze niet hengstig : Ze worden het acuut ! Allebei. En dat terwijl mijn merries pas 2 maanden bij elkaar staan. Op die manier is het voor mij soms bijna niet te zien of ze nu echt hengstig zijn of gewoon horny. Pien

.

Bart, ik ben het niet helemaal met je eens : Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar ik heb dit forum gekozen omdat ik WEL terug naar de natuur wil wat o.a. mijn paarden betreft: Hun verzorging, het omgaan en rijden, daarnaast mijn weidebeheer, bemesting, etc. Ik meen op dit forum aansluiting te vinden op dat wat ik al jaren doe, denk, en in praktijk breng. Graag wissel ik ervaringen uit met gelijkgestemden en hoop ik dat mijn ervaring een aanvulling kan zijn op hetgeen mijn mede-forumbezoekers bezigt. Pas recentelijk ben ik actief op dit forum, en ik leer hier nog steeds van, gelukkig.
Er lijkt alleen zoveel welles / nietes gediscussieer te ontstaan, zo'n ego tripperij ( "ik heb meer ervaring dan jij, dus wat ik zeg is meer waar"). Als iedereen nou eens dat ego gedoe opzij zou willen zetten en gewoon doorgaan waarmee hij/zij bezig was.... Het gaat ons tenslotte om onze PAARDEN, we hebben immers een gemeenschappelijk doel.... Ik kan ook mijn mond houden of weggaan, maar ik voel me nog net veilig genoeg om me te blijven uiten. Tja, en dan loopt het af en toe leeg, het kaf en het koren. We moeten er wel voor waken niet bewust te kwetsen of uitspraken uit hun verband te rukken, en dat gebeurt helaas nogal eens. Ik laat me toch niet wegjagen. Ik blijf !!!! UGH..... Pien

Als ik 'uit'rijden ga controleer ik de hoeven meestal vooraf maar ik maak ze pas schoon na het rijden. Ook mijn paarden hebben geen ijzers en ik ga veel met ze op grindachtige paadjes, evt. steentjes blijven dan in de aarde / zand / klei zitten en die verwijder ik achteraf. Tenzij de hele handel er al met kluit en al onderuit gevallen is tijdens een galopje. Klei en zand drogen lekker uit, ideaal dus tegen te zachte hoeven. Pien

Frans Veldman schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 0:42:


Kim, Frans : Ook hier mijn bijdrage, ik sluit mij volledig aan bij hetgeen Kim zegt. Had me voorgenomen me niet meer te bemoeien met de welles / nietes- en de afbreek- en aanvalsdiscussies maar kan het toch niet laten je even een hart onde de riem te steken, Frans.
Tja, je steekt je nek uit, en ik weet heel goed waarvoor, dan kan dit de consequentie zijn , heeft m.i. nog steeds te maken met dat stukje bewustwording..... Pien

Eigenlijk hadden we het over het standaard gebruik van hulpstukken zonder toegevoegde waarde : peesbeschermers in alle kleuren en designs, hulpteugels, slofteugels, weet ik veel hoe het allemaal heet (volgens mij weten,velen zelf niet eens hoe het heet en waarvoor het allemaal dient) ik bedoel, als je nou eens bewust kiest voor iets omdat je een probleem bij je paard wilt aanpakken kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar wat er momenteel gebeurt. Tjonge jonge, trek je paard van voren in de krul en hij loopt "verzameld" ????
Ik vind dat heel erg. Want als het vriendinnetje ze gebruikt kan de ander niet achterblijven. Ik heb zelfs meegemaakt dat iemand peesbeschermers gebruikte als ze met zadel reed en ze niet omdeed als ze zonder zadel reed ?!.....Toen ik vroeg waarom wist ze dat zelf ook niet.

Wat ik ook heel eng vond, eergisteren, is dat ik bij een paard was met zo'n engelse dichtgesnoerde neusriem, het paard was nota bene benauwd en niemand kwam op het idee die neusriem eraf te slopen.... Die dingen zijn er alleen maar om het paard te verhinderen zijn mond open te doen, wisten jullie dat ? Bij navraag dacht de eigenaresse dat het niet mogelijk was om zonder neusriem te rijden, want dat hangen de bakstukken zo.... Verdrietig word ik hiervan. Nog veel werk aan de winkel.

In mijn hoefijzertijd gebruikte ik boots (neopreen peesbeschermers) om de schokken van het asfalt op het paardenbeen op te vangen, want het neerkomen van het paardebeen met zo'n ijzer geeft een harde klap op pezen en gewrichten, zo wijs was ik wel, maar nu....
Af en toe met barrel-racen of pole-bending, als het er hard aan toe gaat (en geloof me, op een Arabier, dat gaat vanzelf) gebruik ik ze nog omdat BD in haar felheid haar benen kan verwonden en ik er nog steeds niet helemaal zeker van ben of dit geraas wel natuurlijk is voor een paard, zeker met gewicht van de ruiter erop.
Voor de rest liggen die dingen in de kast, mooi te zijn. Pien.

Eigenlijk hadden we het over het standaard gebruik van hulpstukken zonder toegevoegde waarde : peesbeschermers in alle kleuren en designs, hulpteugels, slofteugels, weet ik veel hoe het allemaal heet (volgens mij weten,velen zelf niet eens hoe het heet en waarvoor het allemaal dient) ik bedoel, als je nou eens bewust kiest voor iets omdat je een probleem bij je paard wilt aanpakken kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar wat er momenteel gebeurt. Tjonge jonge, trek je paard van voren in de krul en hij loopt "verzameld" ????
Ik vind dat heel erg. Want als het vriendinnetje ze gebruikt kan de ander niet achterblijven. Ik heb zelfs meegemaakt dat iemand peesbeschermers gebruikte als ze met zadel reed en ze niet omdeed als ze zonder zadel reed ?!.....Toen ik vroeg waarom wist ze dat zelf ook niet.

Wat ik ook heel eng vond, eergisteren, is dat ik bij een paard was met zo'n engelse dichtgesnoerde neusriem, het paard was nota bene benauwd en niemand kwam op het idee die neusriem eraf te slopen.... Die dingen zijn er alleen maar om het paard te verhinderen zijn mond open te doen, wisten jullie dat ? Bij navraag dacht de eigenaresse dat het niet mogelijk was om zonder neusriem te rijden, want dat hangen de bakstukken zo.... Verdrietig word ik hiervan. Nog veel werk aan de winkel.

In mijn hoefijzertijd gebruikte ik boots (neopreen peesbeschermers) om de schokken van het asfalt op het paardenbeen op te vangen, want het neerkomen van het paardebeen met zo'n ijzer geeft een harde klap op pezen en gewrichten, zo wijs was ik wel, maar nu....
Af en toe met barrel-racen of pole-bending, als het er hard aan toe gaat (en geloof me, op een Arabier, dat gaat vanzelf) gebruik ik ze nog omdat BD in haar felheid haar benen kan verwonden en ik er nog steeds niet helemaal zeker van ben of dit geraas wel natuurlijk is voor een paard, zeker met gewicht van de ruiter erop.
Voor de rest liggen die dingen in de kast, mooi te zijn. Pien.

cornelie schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 16:59:


Ik kan daar h e l e m a a l niet meer om lachen, is dat zoals men tegenwoordig denkt met paarden om te moeten gaan ? Stalbandages aan ? Geen tijd om haar paard fatsoenlijk uit te stappen ? Ik heb meer en meer zin om me op een eilandje op te sluiten maar ik voel dat ik het aan onze paarden verplicht ben om mensen telkens weer van dit soort dingen bewust te maken, ja sorry hoor, en dan voelen mensen zich ook nog gekwetst als je er wat van zegt. En al die paarden dan ? Ik begin te geloven dat ik van een andere planeet kom.... Pien

cornelie schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 17:55:


Ja, zucht, Cornelie. Ik weet het, en dan komen ze bij ons met hun totaal verklooide paarden. "Niets meer mee te beginnen, rijp voor de slager, " etc. Dan spreken we over paarden van nog geen 10 jaar oud, die normaalgesproken in de bloei van hun leven zouden moeten zijn. Ik kom regelmatig paarden tegen die het etiket "probleempaard" opgeplakt hebben gekregen, terwijl de eigenaar of zelfs de trainer meer het probleem is. Sta je naast het opvoeden van het paard ook de eigenaar op te voeden. Maarja, daarnaast voel ik ook de blijdschap en de dankbaarheid als je zo'n paard en eigenaar geholpen hebt te leren communiceren met elkaar. Pien

Spirithorses schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 18:41:


Hihi, ben ik nou zweverig ? Of eh, is dit een misplaatst soort dierenliefde ? of ben ik nou juist te hard ? (voor de mens dan).
Ach ja, "there's horsepeople and people with horses...." Pien.

Piet schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 21:00:


Is die vrouw ziek of gefrustreerd ofzo ? Hier word ik ff helemaal niet goed van. Is er eigenlijk een officiele club van NH -ers ? Pien