Huertecilla schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 12:01:
> Spirithorses schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 11:42:
>
>> Alleen de nazaten pluk ik er denk ik dan toch maar uit als ze
>> geslachtsrijp zijn.
> Of je ent ze en laat ze insemineren met zaad van een andere
> hengst
> in het jaar dat je wel een veulen wil. Daarna kan ze weer terug
> in de groep.
> OK, is niet 'natuurlijk' maar in het wild houdt een hengst ook
> maar zelden langjarig een groep bij elkaar en dan je dus in de
> wei na 4 jaar of zo de hengst moeten wisselen.
Hmm, interesting, ik kan weer verder. Nu we het toch over een hengst hebben het volgende : Ik werk met een Arabier, hengst, 5 jaar oud waar nog niets mee gedaan was voor hij bij mij kwam. Hij was dus ook niet opgevoed, maar wel goudeerlijk van karakter, het vlot bijzonder goed met de training (lees : grondwerk en opvoeding) en hij heeft bij zijn eigenaar een uitloopstal pal naast een Haflingermerrie, ook van die eigenaar. Weet zich tegenover die merrie super te gedragen, zelfs als ze hengstig is houdt alleen het schrikdraadje hem van haar weg. Nooit een probleem geweest, tot de kennismaking met mijn Arabier die net over haar hengstigheid heen was. Toen was ineens het draadje en mijn houten omheining nauwelijks genoeg om hem binnen te houden. Sindsdien gieren de hormonen pas echt door zijn lijf. Hij is ook degene die mijn merries op natuurlijke wijze mag gaan dekken bij de eerstvolgende hengstigheid, hij komt dan gewoon een tijdje logeren.
Maar ik vrees de tijd die erna komt, als hij eenmaal de smaak van het dekken te pakken heeft. Hij gaat weer terug naar huis (onze directe buren) en zal zich moeten blijven gedragen. Voor mij maakt dat weinig uit, ik kan best met hem werken, maar de eigenaresse is niet zo'n held. Zij overweegt om hem te castreren, ik begrijp haar volkomen, maar het is zo jammer, je ontneemt hem zijn trots en dat is nu juist wat hem zo prachtig, bijzonder en sprankelend maakt. Ook ik ben van het standpunt : Een ruin is geen hengst maar in een aantal gevallen, zeker in dit geval, spreken we over een paard dat al 5 was toen hij voor het eerst opgevoed werd. Ik denk dat een hengst die van jongs af aan in een groep staat en op een paardse manier door soortgenoten (merries) wordt opgevoed zich veel beter weet te gedragen dan een 5 jarige blije jolige energieke feestneus die ontploft bij een prachtig dansende dellerige Arabische knijperige merrie. Toch ???? Pien.