special schreef op dinsdag 14 februari 2006, 10:16:


Ik denk ineens wel aan iets anders, nl de singel die tegen de benen kan slaan als je hem omlaag laat vallen om vast te maken.
Wij hebben westernzadels en de singel wordt bij het afzadelen rechts aan een flapje gegespt zodat ie niet los over het zadel blijft hangen.
De singel kun je losmaken vanaf de linkerkant (dus over je paard heen) om vervolgens onder de paardebuik door vast te maken, en het wil wel eens gebeuren dat de singel dan met de gesp net tegen het gewricht van het rechtervoorbeen aanvalt. (Een westernsingel heeft één zware gesp). Bij een Engels zadel kan dat ook gebeuren, lijkt mij. Daarom nooit de singel van het zadel afgooien maar rustig omlaag laten glijden.

Als je verder de singel al bij het opzadelen in één keer straktrekt (dus niet pas aansingelt als je opstapt) maak je je paard cinchy (ojé, wat is het woord in het NL, singelnijd?). De volgende stap is dan dat je paard zich gaat verzetten tegen het zadel en protesteert als je al maar komt aanzetten met het zadel.
Daarbij merk je dat wanneer je de singel eenmaal hebt vastgemaakt (aangesingeld) het verzet over is (over lijkt).

Is meer een algemene tip hoor. Niet specifiek voor jouw pony, maar toch, misschien kun je er wat mee.
Lekker simpel geschreven he.... Zie je het voor je?
Tja, het kon niet ingewikkelder, ik heb er echt over moeten nadenken

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Cledisa schreef op dinsdag 14 februari 2006, 12:39:


Nu heb ik van mijn osteopaat geleerd dat er een relatie is tussen een vastzittend tongbeen en neusuitvloei.
maw : Paarden met een vastzittend tongbeen kunnen neusuitvloei hebben, gewoon helder snot, kan wat dikker zijn, maar beslist niet geel.
Een van mijn paarden heeft dat ooit gehad.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Peet schreef op dinsdag 14 februari 2006, 12:51:


Jawel, maar ik ga nu even herhalen wat Henny Wittenaar mij ooit vertelde:
"Paarden hebben in het voorjaar vooral extra Magnesium behoefte.
Dat halen ze oa. uit wilgenblad en schors. Maar ook uit meerdere kruiden.
In het najaar hebben ze extra behoefte aan ijzer. Dat halen ze vooral uit eikenblad en schors."

Ijzer dus. Dat kan kloppen want Jovarna is drachtig.
Maar je zit ook met dat looizuurverhaal.
Ik weet zeker dat Henny je daar meer over kan vertellen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Gerard Wevers schreef op dinsdag 14 februari 2006, 13:32:


Met je eens, maar dit alles valt bij mij ook onder de categorie grondwerk.
dwz alles wat je met je paard vanaf de grond kunt doen zonder erop te gaan zitten. Niet alleen maar leiden, volgen, stilstaan, maar ook dit wat jij beschrijft en verder. Denk bijvoorbeeld ook al eens aan het laten wennen van je paard aan sprayflacons, vlaggen, spuitbussen (vliegenspul), honden, rennende kinderen, parapluus, over plastic lopen, in mond- neus en oren friemelen, de uier aanraken, trailermak maken, vastgebonden leren staan, los stilstaan, wennen aan afspuiten met de tuinslang, naast de fiets lopen, over bruggetjes gaan, over putdeksels, langs de fanfare, en de hele raffel. .
Als dat lukt ga je enge dingen met mekaar combineren, weer een uitdaging erbij. Met zwiepend touw, met plastic op zijn rug, vooruitlopend voor een parapluu uit, met springerige kinderen achter hem over een put lopen enz. enz.

Genoeg te doen voorlopig, dacht ik zo.
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Piet schreef :

Ik ben het met je eens Piet (nooit geweten dat jij hier ook zo over denkt).
In mijn omgang en trainen -ik blijf het een rótwoord vinden- met mijn paarden heb ik ondervonden dat ik volledig kan vertrouwen op dat wat mijn gevoel mij zegt. En dat leer je niet uit een boekje.
(En ik ben echt niet zo goed met dat gevoel hoor, alleen wel in relatie tot mijn paarden).
Daarom ook geloof ik niet in 'die ene' allesomvattende methode, omdat ieder individu zijn of haar eigen karakter/temperament/bagage heeft en je per paard, per situatie moet kunnen en durven kiezen voor een eigen persoonsgerichte benadering/aanpak.

Oké, als ik het goed begrijp is het Skinner gebeuren 'slechts' een aanvullende of ondersteunende theorie die mij vertelt hoe het paard leert, maar waarom heb ik er elke keer dat ik het bestand (de link) open toch zo'n aversie tegen?
K vind het zo'n doodsaaie en werkelijk oninteressante kost.

En ik vind dus ook niet dat ik nu mijn paard minder begrijp en mijn paard mij niet zo goed snapt.
Gaat het er niet gewoon om dat je op het juiste moment de juiste handeling verricht? Wel op precies het juiste moment.
En dat je goed leert in te spelen op dat wat het paard jou aanbiedt?
Dat je kijkt, dat je voelt. Ik kan het niet genoeg benadrukken.
Dat je verder uit ervaring leert dat je best kunt vertrouwen op dat gevoel en je intuïtie? Want ja, je krijgt het gelijk terug

Zonder opschepperig over te willen komen heb ik wel het gevoel dat ik van ieder van mijn 9 paarden precies weet hoe ze die dag in hun vel zitten, nouja goed, daar stem je dan je dag op af he.
En er zit er echt wel eens een bij die die dag gewoon geen zin heeft, nou.... dan niet. Of juist wel.

Ik kan daar zoveel theorieën op loslaten, en of dat vrije wil is, eigen keuze of aangeleerde hulpeloosheid, maar feit is dat er soms heel veel kan zijn en soms gewoon effe niks.
En soms moet je daar doorheen, dan ís er gewoon even geen vrije wil, en soms moet je het toch echt even loslaten en gewoon niks willen.
Zoals vandaag toen Winner de drie koudbloeden even vierkant het hek doorschopte omdat wij even dachten ze in een andere volgorde te moeten voeren. (Hadden we met ons alleen weer onze portie adrenaline voor vandaag)
En wat was het een fijn gevoel toen we dat hek weer gerepareerd hadden.

Heel basaal. En toch heb ik het zo eigenlijk het liefst....
Want dat dwingt mij erbij te blijven met mijn gedachten en te blijven kijken.

Dan heb ik het maar niet begrepen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship - Natuurlijk Bekappen

Denk eens even aan jullie leren zadels en hoofdstellen, laarzen, schapenwollen ondervacht. Daar is ook een dier voor gestorven en paardrijdspullen zijn toch redelijk luxe-artikelen.

Kijk, je kunt het zo bewust mogelijk doen, maar feit is dat je het nooit helemaal geregeld krijgt omdat we nou eenmaal mens zijn, en dit is de prijs voor zoveel ' nadenkendheid'.
Dus hoever ga je?

Ik ben in elk geval vegetarier geworden na de dood van Cherokee een aantal weken geleden, dat heeft zij wel met me gedaan, zover ben ik al.
Voor mij ligt de grens bij het leven dat het dier gehad heeft.
Onze kippen hebben een supervrij leven, die zou ik best durven opeten.
Ik koop wel dierproefvrije make-up ja, maar rijden op een plastic zadel zie ik nou weer niet zitten en mijn dieselauto laat ik ook niet staan, want dan kan ik geen water naar mijn dieren brengen.
Ieder heeft zijn eigen grens hierin waarbinnen hij/zij zo bewust mogelijk omgaat binnen de eigen mogelijkheden.
Dan ben je ook al een heel end.

Pien

e m kraak schreef oa:

Effe gauw Egon, ik heb eigenlijk geen tijd - moet gaan paardjes pesten

Zo te lezen komen we er op deze manier niet uit. Jij doet je zoveel moeite en het wordt niet begrepen / meegenomen door de lezers hier terwijl ik gewoonweg wel weet dat het Skinnergebeuren een zeer welkome aanvulling zal zijn op de manier waarop mensen naar hun dier zouden kunnen leren kijken.
Zoals jij jou ken (oké , nu ook weer niet zo heel goed, maar toch) verwacht ik eigenlijk wel dat we niet zo heel veel zullen verschillen in onze manier van kijken naar - en werken met de paarden.
Jij bent alleen meer van de theoretische achtergrond en ik van de praktijk, mag ik dat zo stellen?

Zullen we dan nu, bij wijze van 'verdieping' eens het volgende doen:
Ik ga een aantal voorbeelden noemen van de manier waarop ik met mijn paarden omga, ze train, lesgeef e.d en jij laat er jouw Skinner theorie op los. Wat denk je daarvan ?
Zouden we allemaal wel wat van kunnen leren, denk ik, en het vertaalt bovendien het theoretische in het praktische.
Hier zouden zeer interessante discussies uit kunne ontstaan.

Ik hoor het wel - moet nu echt weg, de mensen zitten al op het paard en ik zit hier nog thuis.
Doei !
Pien

Hoi Chantal, (Sky) welkom op deze site trouwens.
Leuk hier he

Ik ga even reageren via de reaktie van José.



Heeft imo alles met traditioneel te maken.
Weet je wel ; Die wereld van zwepen, bitten, sporen, bandages, slofdingesen, neusriemen , stalarrest en ijzers.

De meeste rijders die hier bij mij komen, komen allemaal vanuit de wat ik noem traditionele wereld waarbinnen ze moesten drijven (voorwaarts rijden heet dat toch he) aan de teugels moesten hangen (neerwaarts) om het paardenhoofd omlaag te trekken.
Sturen is dan aan een teugel trekken of, erger nog : De spanning van die teugel afhalen en het paard gaat om. En aansporen met het binnenbeen (ze laten het paard om hun been heendraaien en blijven zitten op dat binnenzitbeen).
Dan blijven ze in de bocht op het totaal verkeerde zitbeen zitten en brengen hun paard zo uit balans waardoor het paard niet anders kan dan naar buiten afwijken en uit zijn stelling vallen.
Met als resultaat voor zoveel onbalans een tik met de zweep want paard is onwillig!
Dressuurles anno 2006. Dit wordt zo aan de mensen geleerd !!!!
Want anders was dit niet beginnersfout nummero uno hier bij bijna alle nieuwe rijders.

Vervolgens:
Denkende dat ze hun paard moeten aansporen ("hij doet niet wat ik wil") en in plaats van hem de tijd en het recht op zijn 3 seconden reageertijd te geven gaan tegelijkertijd met dat aansporen de handen omhoog.
Te vergelijken met de automobilist die achter zijn stuur moet niezen en tegelijkertijd per ongeluk op het gaspedaal drukt.
Of het paard maakt een reuzesprong vooruit door dat aangespoor en zij blijven achter in beweging met als resultaat opgeheven handen en een ruk aan de neus van het paard.
Want ze moeten zich toch ergens aan vastgrijpen, anders lazeren ze d'r af.....
Niet voor niks krijg ik het hier telkens te horen dat de ruiters er erg aan moeten wennen dat ze 'niks' meer in hun handen hebben....
Hoezo onafhankelijke zit?


Ja, mee eens. Maar sommigen krijgen het echt nooit onder de knie, die zouden beter een andere hobby kiezen.
Niet leuk als ik ze dat laat merken. Vandaag nog, verdorie..
Zo'n scheef ruitergewicht belast de paarden zo erg.
En als ik dan vraag of de rijder het niet in de gaten heeft zegt ie doodleuk van wel.
Waarom ga je dan niet gewoon rechtzitten, vraag ik mij af.
Maar blijkbaar is dat niet voor iedereen zo gewoon.
Als je dát al niet voelt....
Hoef ik niet aan te verdienen, dat geld kan toch regelrecht naar de osteopaat. Dan liever zonder, minder rugpijn, minder ergernis en discomfort voor mijn paarden.


Niks balanceren, hij draagt de ruiter niet als een extra gewicht, maar hij moet één worden met dat ruitergewicht.
Een ruiter hoort niet op een paard te zitten, maar erin.
Met zijn zit, met zijn gevoel.
Met heel zijn wezen een verbinding aangaan met dat paard.
Pas dan ontstaat balans. (En dus niet met een omhoogtorenend topzwaar in beweging achterblijvend gewicht bovenop zijn rug).


Mee eens, maar hoevelen blijven hier niet in hangen?
Lees mijn opmerking bij stelling 1.

Naar rechts sturen is bij ons: Focus, sturen met je navel, rechterhand uitsteken naar rechts (jaaaaah, van de hals af , alsof je een deur opent), gaan zitten op je linker zitbeen en linkerkuit aanleggen, knie laten zakken, oftewel vergelijkbaar met wijken voor druk.
In de tradi wereld blijven ze maar op dat binnenbeen zitten, dat drukt je paard dan toch net naar buiten?!.

Ook tegengesteld: Naar voren leunen (is forward motion) om te stoppen.

Hierin ben ik het wel eens met José, die zegt hierbij JA.
In tegenstelling weer tot Nick en HC.

Ja, ik communiceer met minimale bewegingen met een paar van mijn paarden en dat zijn mijn vier meest gevoelige en intelligente paarden : BD, Holly, Diesel en Bombita.
En zij communiceren terug naar mij : Opgetrokken neusje, grimas om de mond, wanneer ruiter teveel druk geeft of teveel van hen wil waaraan zij niet willen voldoen omdat bijvoorbeeld dat contact er (nog) niet is of nooit komen zal.
Op mijn beurt weet ik dan wat mij te doen staat, en dat is een halt toeroepen aan dat wat de rijder bovenop die rug zit te doen, want ik wil geen technische acties van mijn paarden met opgetrokken neusjes.

Als het wel goed gaat laten ze dat ook zien ; een rustig oog, een vriendelijke blik, die ik begrijp, en natuurlijk het willen werken.

Zo communiceert Bombita van een afstand naar ons dat wij haar moeten helpen langs die enge Bay te komen, want zij durft dat niet.
Gewoon : Ze seint. Wij draaien ons om en zij staat achter ons.
Je voelt het in je rug prikken hoor

Onze paarden lopen nu altijd in de paddocks en de bak, de bak is de enig droge plek op het moment.
Ik stuur ze met één lichte vingerwijzing de bak uit.
Ik hoef maar naar de uitgang te kijken en ze weten wat ik van ze vraag.
9 stuks, tegelijktertijd!

Er zijn maar een paar van onze paarden metwie Jack en ik dat hebben, het zijn toch de meer intelligentere onder hun hoor, die dit allen pas ontwikkeld hebben nadat ze vanuit een stalverleden bij ons gekomen zijn. Daar heb ik nooit enig iets voor gedaan, het was er ineens, van de paarden uit.

Rijdend op deze paarden precies hetzelfde, alleen is dat neusje niet zo te zien, maar dan moet je het van je gevoel en verbintenis hebben.

Wanneer ik focus, met mijn navel "kijk' in de richting waarheen ik wil gaan volgt het paard. En het kan nóg minimaler : Door alleen maar te denken.
Dat is er of dat is er niet en het is een samenspel tussen 2 individuen.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :

Hoi Ans, ik kan mij niet herinneren dat het resultaat niet blijvend is.
Als je je paard gedesensibiliseerd hebt voor een spuitbus of een paraplu, en je hebt dat goed gedaan, is het solid en dus blijvend .
Dus niet stoppen als paard bang is, maar juist wanneer paard rustig is.

Daar komt het in grote lijnen op neer.
Groet, Pien

Nick Altena schreef :


Ja, sorry, ik las te makkelijk : "Is onmogelijk".
Je hebt gelijk, het is niet makkelijk, maar niet onmogelijk!
Groetjes, Pien

Marlies schreef :

Hoi Marlies, ja, ik wist welke Marlies jij bent hoor
Dank voor je bemoedigende woorden !
(En ook Els K , Belinda, Miriam).
Doet me goed, want ik heb eerlijkgezegd vaak het gevoel dat ik de gek ben tegen de rest van de wereld.
Terwijl het toch allemaal zo simpel zou kunnen zijn.


Ik zit hier breeduit te grijnzen want ik herken je verhaal !
Wat moet ik hier nu nog aan toevoegen?

Weet je, Marlies. Om ons heen wordt de wereld steeds technischer. Mensen gaan steeds meer 'in hun hoofd' in plaats van in hun gevoel, hetgeen een enorme verarming van gevoel en verbinding teweeg brengt.

Ik merk dat ik steeds meer de neiging heb om in een soort van bewust verstilde simpelheid te gaan waarbinnen ik steeds warser word van het traditioneel aangebodene, want dat is de weg nou eenmaal niet.
Dat zal ooit anders zijn geweest. Ik kan alleen maar praten in het nu.

Omdat de mens het zelf niet meer kan maakt hij gebruik van hulpmiddelen en die hulpmiddelen worden gebruikt als dwangmiddelen.
Het is een groot probleem te zien dat veel mensen die een paard hebben eigenlijk alleen maar bang zijn voor hun paard.
Vanuit die angst doen ze stomme dingen, en ze denken met macht overwicht te krijgen, gewoonweg omdat ze de taal van het paard niet kunnen/willen spreken en geen vertrouwen durven hebben en dat heeft weer met gevoel te maken.
Vertrouwen is geen verstandelijk iets, het is de taal van het hart.
Wederom verbinding, daar begin het mee.
Alleen maar als je werkelijk contact kunt maken met het paard ontstaat dat vertrouwen, die basis.
Dit is een stukje dat ik even van mijn site geplukt heb, ik wil het jullie niet onthouden:

Kracht of Macht

"Kracht" kun je verbinden aan je gevoel.
Kracht heeft te maken met gelijkwaardigheid, persoonlijke groei, met 'in je kracht gaan staan'.
"Macht" is een uiting van dominantie, ongelijkheid, beter willen zijn, willen bepalen.

Nu gaan we dit vertalen naar paardrijden:
Vanuit je kracht rijden is gecentreerd rijden, een verbinding aangaan met je paard, vanuit samenwerking een eenheid vormen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van zo min mogelijk hulpmiddelen (minder is meer).

Vanuit je macht rijden is 'op het paard zitten', het paard vanuit jouw dominantie bewegingen laten maken die JIJ wilt, het is een technisch rijden vanuit je hoofd, veelal met gebruik van druk en hulpmiddelen.

Bij kracht gaat het om het innerlijke (bewustwording), bij macht gaat het om het uiterlijke (prestige).
Zeg maar hoe jij wilt rijden.... Wij kiezen voor Kracht....

Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship - Natuurlijk Bekappen

ps : Ik heb dat NH er ook alleen maar bijstaan om dat het iets aangeeft, ergens zeer herkenbaar voor staat, maar ik ben aan het denken over een andere ondertekst bij mijn logo.

Verder : Maak je over die 15 jarige, Chantal (sky) maar geen zorgen, zij rijdt sinds kort bij mij. Die heeft nog een mooie toekomst voor de boeg!

Els Kleverlaan schreef (ik heb wat moeten knippen) :


Niks nooit meer inhalen.
Het is voor ons allemaal begonnen vanuit onvrede met het traditionele.
En vervolgens ga je op zoek naar andere mogelijkheden, hoe het ook anders kan.
Ja, en dan moet je soms oude dingen, oude patronen loslaten.
Mooi proces toch eigenlijk? (Jeezes, ik word al 42....)

Dat van die zitbeenknobbels; ik ben er zeer veel mee bezig en ik zag zoveel scheve tegenstrijdigheden in rijden en dus heb ik er het volgende van gemaakt:

In feite laat je je paard ook in een wending wijken voor druk.
Je 'sluit' hem aan de buitenkant op :
Buitenteugel tegen de hals (zonder spanning), buitenknie verlengen, op je buitenzitbeen gaan zitten, buitenkuit zachtjes aanleggen.
Vergeet je focus en het sturen vanuit je navel niet.
Daarmee maak je je paard mooi rond.

Aan de andere kant (de kant waar je heen wilt gaan) 'open' je.
Been en hand lichtjes van het paard af.
Je gebruikt daarbij je arm als aanwijzer.
Het paard dat geleerd heeft te wijken voor druk zal dit begrijpen en naar de opening toegaan.
De sturende hand wijst de richting aan, je focust, stuurt met je navel, maar het been 'duwt' je paard om. (nouja duwt.... maar je snapt me vast wel)
Dit is de meest simpele en logische vorm.

Maar.... nu komt het : Je kunt ook met je binnenbeen sturen, maar wel alleen dan wanneer je paard naar binnen dreigt te vallen en/of zijn stelling naar binnen niet weet te behouden.
Je vangt hem dan met je binnenbeen op.
Terwijl je handpositie onveranderd blijft (dus op je binnenhand sturen).
Want je wilt dat dat hoofd naar binnen gesteld blijft.
Niet gauw de buitenhand het laten overnemen, want dan krijg je een paard dat alleen met zijn hoofd naar buiten loopt maar met zijn lijf naar de andere kant. (Heet dat niet over de schouder weglopen in dressuurtermen?)
Wanneer je paard naar binnen dreigt te vallen gebruik je dus binnenbeen en binnenhand om hem terug die hoefslag op te 'duwen'.

Ik vind het daarbij niet belangrijk dat het ene been bewust op de singel en het andere been erachter ligt.
Zal me eigenlijk zelfs worst wezen want wat wil je daarmee bereiken?
(Hoewel je het van nature een klein beetje zult doen, let maar eens op.)
Het enige wat ik daardoor steeds zie gebeuren is dat mensen dat been gaan optrekken, wat achter de singel 'hoort' te zijn, dus daar schiet je weinig mee op. Het brengt hun alleen maar uit balans.
En dan gaan ze scheef zitten op het verkeerde zitbeen met als gevolg nog meer tegenstrijdigheden.
Ben je echter in staat het gestrekt met de hak omlaag enigszins naar achteren te leggen om zodoende de achterhand van het paard 'mee te nemen' en tegelijkertijd op datzelfde (buiten)zitbeen te blijven zitten, zeg ik wel dat ik het ermee eens ben.
Maar je hebt er weer een onafhankelijke zit voor nodig en dat hebben er maar weinigen.

Je schreef:

Dat begrijp ik niet helemaal. Oké van de benen wel, maar niet van het gewicht want als ik het zo lees laat je je paard in feite naar jouw gewicht toe komen (leunen), dus het tegenovergestelde van het wijken voor druk.
Je drukt dus met het juiste been, maar je zit op de andere zitbeenknobbel ?!. Bedoel je dat zo?

Verder schreef je :

Is dus hetzelfde, ook andersom! Ik zou dat anders doen.


Ik snap um niet. Wat bedoel je hierin met het binnenbeen? Het been aan de kant waar je naartoe gaat?
Moet die binnenhand niet van de hals en de buitenhand tegen de hals?
(De binnenhand noem ik even de kant waarheen je wilt gaan).
Want dan klopt het. Het paard wijkt juist weg van je gewicht.


Ja, zit openen om te versnellen ja.

Maar niks knijpen om te stoppen.
Een stop is eigenlijk niet meer dan het weglaten van alle hulpen.
Dus ook zithulpen en teugelhulpen.
Niet trekken (wel teugels naar je toehalen in het 'leer'stadium van je paard, daarna niet meer) en stoppen op je gewicht en stem.
Door je bekken te kantelen, diep te zitten (zak aardappelen) uit te ademen, hakken uitdrukken (niet met je bovenlijf achterover hangen).
Maar dit is wel western hoor.

Pfff, heel verhaal, ik hoop dat je er wijs uit wordt.
(En dat ik niet ergens een verkeerd been benoemd heb....).
Anders vraag je maar he....

Groetjes, Pien

belinda defraene schreef :

2 april is er weer een cursus hierover. Je bent welkom.
Je weet nu waar we wonen.
Zie mijn site voor info.
Groetjes, Pien

(Bevalt de hoefstandaard? Geen problemen gehad met dat stuk ijzer in het vliegtuig?)

Van Cotthem Pia schreef :

Hallo Pia, jij woont ook in België he....
Hoe zit dat nu met trailers?
Wij zijn ook op zoek naar een (waar heb jij hem vandaan?), en moet elke trailer in B een eigen kenteken en jaarlijkse keuring ?
Mag je een 1,5 paards rijden met een B rijbewijs?
Het is me niet duidelijk, ik hoor zoveel verhalen daarover, misschien dat jij mij uitsluitsel kan geven.

Groetjes, Pien

Van Cotthem Pia schreef :

Hallo Pia, jij woont ook in België he....
Hoe zit dat nu met trailers?
Wij zijn ook op zoek naar een (waar heb jij hem vandaan?), en moet elke trailer in B een eigen kenteken en jaarlijkse keuring ?
Mag je een 1,5 paards rijden met een B rijbewijs?
Het is me niet duidelijk, ik hoor zoveel verhalen daarover, misschien dat jij mij uitsluitsel kan geven.

Groetjes, Pien