ik ben ongeveer 9 jaar zelf aan het bekappen.
de reden was dat mijn smit zijn afspraken niet nakwam,op de manege gingen als hij wel kwam de paarden met ijzers of degene die een wedstrijd hadden voor. de rest kwaam in de loop van de week,dat liep nogal eens uit.
in die tijd was het niet makkelijk een ander te krijgen terwijl ik stad en land afbelde. de een had geen plaats ,de ander ging mij telefonisch uitleggen hoe ik het zelf kon doen en de volgende zei dat ze niet in elkaars gebied mochten werken.
dus ik boekjes en spullen gekocht en werd al bang van de foto's en de uitleg maar met behulp van de dierenarts toch begonnen want de hoeven groeien natuurlijk wel door.

nu had mijn paardje hoge overhoef gekregen en dat kwam er op 18 jarige leeftijd uit op de foto's waren de verbeningen goed te zien en te voelen ook .
allemaal harde bobbels boven de kroonrand, niets aan te doen en in laten slapen was het advies.
ik schrok me rot, had haar vanaf haar 4e jaar en onafschijdelijk.
ik besloot iedere dag haar los te laten lopen over de hoefslag in stap totdat ze na verloop van tijd haar achterhoef in de afdruk van haar voorhoef zette.
daarna hetzelfde in draf en galop. het duurde ongeveer een jaar maar het ging goed ,dit was nog op de manege toen de smit sporadisch langs kwam.

we kregen de mogelijkheid een huis te kopen met grond en besloten haar samen met een ander paardje in een bak van 20 bij 20 mtr. los te laten lopen met open stal.
ben toen zelf gaan bekappen,na een jaar kwam er een smit van een vriendin langs en gaf mij een 9 ,had zelf rotstraal verholpen.
mijn paardje is 29 jaar oud geworden, natuurlijke dood gestorven en de bultjes waren wonderbaarlijk verdwenen.
ik heb nog 4 jaar met haar gereden ,ook opstraat en heeft niet meer onregelmatig gelopen.

toen ik ermee begon en alle enge foto's en verhalen uit de gangbare boekjes zag was ik vreselijk bang iets verkeerd te doen.
ongemerkt was ik op de goede weg, ben een pietje presies met veel geduld en het enige wat ik anders deed was de steunsels laten zitten en de toon te lang laten.
ik ben nu 9 jaar verder en heb nog meer ervaringen die ik een andere keer zal vertellen.
groet een gelukkige bekapster

hier ben ik dan weer,vindt het ontzettend leuk en leerzaam wat ik hier allemaal lees.
ik wist niets van natuurlijk bekappen af, ben gaan zoeken op internet naar nieuwe spullen daar mijn oude versleten waren.
kwam zo op deze site terrecht en meteen boek en d.v.d. aangeschaft.
toen ik zag hoe makkelijk alles gedaan en uitgelegd werdt wist ik het zeker, ik hoef niet meer bang te zijn wat fout te doen.
heb ik vragen dan stel ik ze gewoon hier, net een grote familie .

ik kocht 4 jaar geleden een hengstveulen van een vriendin die een kind verwachte (moest hem kwijt).
heb mijn oude smit gebeld en een afspraak gemaakt ,hij zou komen kijken of de stand van zijn benen goed was en of ik nog wel goed bezig was.
nooit meer van hem gehoord. ben toen zelf begonnen en hij is nu 4 jaar,prachtige voeten ,.wel heb ik totdat ik met de natuurlijke manier van bekappen begon hem achter en voor waarschijnlijk met een te lange toon gelaten en te hoge hak.
hij had vanaf zijn 2e jaar een zachte bult in het rechterachter spronggevricht.
ik dacht dat het kwam doordat hij nogal eens tekeer was gegaan in zijn dolle buien.
nu ben ik 4 weken verder, heb de onderkant met de zool gelijk gemaakt en zag na 2 dagen dat het bultje bijna weg was.
hij stond trouwens ook bijna altijd in rust , dan dacht ik dat hij ontspannen was.
het gekke is dat hij ook altijd een soort van franse stand had, nu de zool is aangehouden is de stand ook verbeterd.
had ik het allemaal maar jaren eerder geweten.
hij eet nu terwijl hij bijna vierkant staat . de zachte plek is bijna verdwenen en staat zelden in ruststand .
zijn gangen zijn veel ruimer geworden.
ik krab iedere dag de hoeven uit en krab behoorlijk de zool schoon ,het valt mij op dat er iedere dag veel losse rommel vanaf komt ik hoop dat ik op deze manier de natuur een beetje kan nabootsen alsof ze over een rotsachtig pad lopen.
volgende keer schrijf ik weer verder.

hoi fred ,ik las je verhaal.
mijn verhaal staatbij de vorige nummers en ben nog lang niet uit geschreven.
even iets over de hoefschoenen,daar geloof ik best wel in.
een kennis van mij gebruikte ze voor samengestelde wedstrijden(dressuur,springen,soort cros).in het begin ging het prima want ze waren op maat gemaakt ik weet alleen niet welk merk.
op den duur groeide de hoeven ,werden breder aan de onderkant en gingen irriteren bij de achterkant van de hoef.
eigenlijk kwam het omdat opdat momentde maat niet meer overeen kwam met de schoen.
wanneer je zelf de hoeven kunt bijhouden hoef je niet meer afhankelijk te zijn van de smit en passen de schoenen altijd goed.

Peter Donck schreef op donderdag, 15 september 2005, 15:19:


hallo, ik kwam nog bij het terrugkijken het onderwerp BOKHOEFJE tegen.
ik wilde nog over mijn 2 shetjes vertellen waarvan er een keurige makkelijke hoefjes heeft en de ander achter 2 bokhoefjes. het zijn broertjes.
5 jaar geleden stonden ze nog bij een boer en werden daar door de stalsmid bekapt.
de smid probeerde de voeten te corrigeren daar ze pas 1 jaar oud waren, hij was er dus waarschijnlijk mee geboren.
zijn achterbeentjes zijn bijna recht , de smid bekapte de hoefjes en sneed de zool recht af zodat de beentjes recht kwamen te staan.
na eenige tijd groeiden de hoefjes gewoon op dezelfde manier scheef ,het was geen gezicht hij zette ze ook met de punten naar binnen neer.
wanneer hij in de zool sneed begon het te bloeden, hij zei hij heeft erg dunne zooltjes .
ze zijn kort daarna thuis komen te staan en ik was al een tijdje zelf aan het bekappen (zie mijn andere ervaringen). en ben gaan nadenken wat ik er aan kon doen. eigenlijk bleef het toch telkens scheef en heb ik de voetjes wel achter na verloop van tijd flink laten zakken in de hielen,anders werden ze steeds stijler.
nu ben ik een paar weken op de nieuwe manier bezig en ben bij deze pony alleen maar de ZOOL gaan volgen en wat denk je een prachtig stel achterhoefjes wat bleek nou automatisch als je de voetjes recht wilde krijgenbegon ik ze kort te maken op de verkeerde kant dus de kant met het dunne zooltje ze hadden trouwens nouwelijks stralen omdat de steunsels ook scheef meegroeide het arme beeste was gewoon invalide.
ik dacht dan altijd ik heb hem nu eenmaal van de slacht gered (4 maanden oud) op de paardenmarkt hij hoeft toch geen schoonheidsprijs te winnen.
nu een paar weken verder scheurt hij net zo hard als zijn broer zeer ruime gangen en stevig op de pootjes CONCLUSIE HOUD DE ZOOL ALTIJD AAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.

ik zal zo snel mogelijk met foto's komen maar daar moet mijn man bij helpen.tot schrijfs

perdida schreef op maandag, 3 oktober 2005, 10:52:


hoi perdida,
ik ben nu al een aantal weken bezig op de natuurlijke manier, lees mijn andere bevindingen na 9 jaar zelf bekappen.
ik haal niets meer van de sraal af maar iedere dag ga ik met de punt van de hoevenkrabber flink over de zool en krab behoorlijk de groeven naasst de straal.
LEES niet dieper maar met de kant van de zool mee zodat de groeve ongeveer gelijk blijft met de zool . je krabt dan vanzelf de steunsels weg.
de hoornlaag geeft iedere dag vanzelf aan hoe ver je kunt gaan.
je merkt ook dat je paard het lekker gaat vinden.
ook raak je zo vanzelf de oude steunsels kwijt die je er eerst niet afkreeg,het lijkt wel of ze losgroeien.
dit kun je zelf ook gewoon tussendoor bijhouden en komt er steeds meer ruimte voor de straal.

Monique Meijer schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:40:


hallo jasmijn,
eerst even dit de houtsnippers in de bak zijn dat van die onverteerbare snippers ? zo ja dan zitten er wel eens scherpe tussen die in een zachte straal of straalgroef blijven zitten.(je paard heeft in nattig land gestaan?
zo niet dan wil ik vragen waaraan je kan zien dat de hoeven snel slijten, zijn het soms de hoefwanden die gaan brokkelen?.
dan kan het juist lijken dat ze hard slijten maar is het misschien zo dat de natuur zijn werk doet en de zool aan wil houden waardoor de wanden brokkelen.
dit maak ik n.l. mee bij een andalusier ,zijn hoeven rasp ik om de week en de eigenaar zei dat ze zo hard slijten maar eigenlijk was het de zool die terug trekt en de wanden te lang blijven.
slijt het ergens anders dan lees ik het graag.
conny

jasmijn schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:12:

hoi jasmijn,

ik heb jouw verhaal gelezen,het is voor jouw denk ik wel een probleem dat straks de wei te nat is jouw paard op de tegels gevoelig loopt en in de bak misschien nog last heeft van scherpe houtsnippers.
die van mij lopen de hele dag los in een bak alleen met zand van 20 bij 20mtr daar zitten stallen aan vast.
de wanden slijten telkens glad af ,ze groeien wel zodat ik ze moet vijlen maar krijgen geen brokkels. de andalusier die ik doe staat ergens snachts op stal,overdag in de wei en rijden in een bak met zand en vloerbedekking lapjes of zo.
tussendoor lopen ze een rondje over asvalt.
om de week zijn de hoeven weer zo hard gegroeid dat ik weer een behoorlijk stuk kan raspen.
ik denk dat het als het kan , mooi zou zijn als je een stukje zou hebben waar de tegels tijdelijk uit kunnen zodat jouw paard een stuk heeft waar zijn hoefwand,zool en straal kunnen uitharden.
ook is het opvallend hoe snel je de steunsels weer weg kunt halen jouw paard is na de ijzers misschien ook niet gewend die te voelen drukken.
ik raad trouwens iedereen aan het boek en de dvd te bestellen en misschien rasp en mesje.
het is n.l. zo lekker dat je de hoefwand tussendoor zelf glad kunt vijlen de steunsels bij kunt houden en je uit het boek zoveel informatie kunt halen.
ook de dvd was voor mij een superles, ik had al 9 jaar ervaring maar heb zoveel tips gekregen dat het eigenlijk een must is voor ieder.

CooLLady schreef op dinsdag, 27 september 2005, 13:53:

hallo ik ben nieuw op deze site, wel was ik sinds kort bekend met de hoefsite.
ik was dus oude vragen aan het nakijken en toen kwam ik dit onderwerp tegen.
ik heb mijn paardjes altijd buiten staan in zandbak van 20 bij 20 mtr.
2 loopstallen met rubber matten (tevens 3 stalmatten te koop van schoonzus) waarop niets ligt ,dit voor makkelijk schoonvegen en hygiene.
hier krijgen ze op de grond voer.
mijn oude paard 29 jaar geworden heeft zo 5 jaar geleefd na 24 jaar altijd op manege gestaan te hebben met deken en zelfs geschoren geweest.
welsh pony staat ondertussen 9 jaar zonder deken met hetzelfde verhaal.
ook heb ik een arabier van 4,5 jaar die toen hij kwam 4 maanden oud was en nog nooit een deken op heeft gehad en we hebben behoorlijke kou gehad.
ze worden gewoon teddyberen.
ze staan graag op stal als er veel vliegen zijn of als het echt plenst of stormt.
voor de rest staan ze gewoon in de regen.
let wel op dat je ze niet te veel borsteld in de winter,zeker boven op de rug .
ik doe dat een keer in de week.
ja in het voorjaar heb je een hoop werk.
nog een tip: probeer de manen en de staart bij de wortel goed te borstelen zodat alle losse haren weg zijn, voor de rest bortel je de manen en staart gewoon uit dan breek je de oude haren niet. doe je dit niet omdat je bang bent dat het haar afbreekt gaan ze juist zelf schuren dan ontstaan er weer wondjes waar die steekvliegjes op af komen. en de paarden zo een alergie opbouwen voor de vliegjes, het cirkeltje is dan rond
je zult trouwens zien dat ze juist mooie manen en staart krijgen
tot schrijfs conny

hallo allemaal, een paard wat ik natuurlijk trim al enige tijd.
bevangen geweest heeft nu in voorvoet in de toon aande onderkant een zweer. er zit nu een gat in de zool van ongeveer 1,5 cm. is dit een oude zweer die nu boven komt omdat de hoef geneest of is het ressent en wat is dan de oorzaak.

de dierenarts heeft deze week een opening gemaakt maar paard heeft nog pijn.
regelmatig mustangrol gemaakt waardoor de eendesnavel bijna verdwenen is en zodat ze met de toon de grond niet raakt.aan de voorkant van de hoef zie je er dus niets van.
paard moet van arts in biotex en in het weiland met zak om been, snachts op stal gaat de zak er af.
weten jullie genoeg of hebben jullie meer informatie nodig dan hoor ik het wel. groet conny

Monique Meijer schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 14:40:


hoi monique,
ja de opening die de dierenarts gemaakt heeft is heel klein, alleen het gat eromheen wat weggesneden is is in de rondte en diepte 1,5 cm..
vandaar ook dat ik niet weet wanneer die onsteking ontstaan is,het zit n.l. zo diep.
ook heb ik van de eigenaar niet gehoord hoe het spul eruit zag dat er uit kwam.
ik vraag mij ook af of de zak er niet dag en nacht om moet i.v.m. vuil.

Monique Meijer schreef op vrijdag 7 oktober 2005, 8:18:


hoi monique, bedankt voor jouw andwoord.
ik bel degene van het paard meteen op en haar uitleggen wat ze moet doen, vooral ook omdat het paard telkens bevangen is.
ook zal ik zeggen dat ze voorlopig de zak niet af mag laten tot er een vliesje op zit.
ja misschie is dit onderwerp allang besproken jan, maar ik ben nog niet zo lang lid.
heb al gezocht maar er staan zoveel dingen op dat ik het niet zo snel kon vinden.
ben ook niet zo'n computermens.
toch denk ik dat ik hier heel wat mee kan.
de vraag was trouwens en ik zie dat ik die ook niet gesteld heb of het gevaarlijk is ,kan een onsteking naar binnen slaan was de vraag van de eigenaar als ik de volgende keer trim moet ik dan gewoon doorgaan met de ontsteking die aan de toon nabij de witte lijn zit vrij van de grond te houden om zo de druk weg te halen?
groetjes allen conny

Monique Meijer schreef op zaterdag 8 oktober 2005, 13:17:


hoi monique,
ik heb mijn vriendin net weer gebeld om te vragen hoe het gaat.
er is naast de zweer nog een andere zweer ontstaan,komt dit soms omdat er toch vuil in het gaatje is gekomen toen ze s'nachts op stal stond zonder zak?.de dierenarts heeft ook gezegd dat de ontsteking naar binnen is gegaan.
ze is ook weer bevangen en nu zegt de dierenarts dat ze zo min mogelijk mag bewegen,toen heb ik verteld dat ze beter van te voren niet op stal had moeten staan,maar de paarden mogen s'nachts niet meer in het land en de uitlopen dat vindt ze s'nachts een beetje eng.
nu denk ik dat ze wel de zak om zal houden s'nachts.
de dierenarts heeft ook een verband om haar been gedaan.
ze mag ook alleen maar hooi.dat had ik ook al gezecht maar veel mensen denken nog steeds dat ze hun paard daarmee te kort doen.
conny

Nel Gommans schreef op donderdag 13 oktober 2005, 18:38:

hallo nel bedankt voor je bericht en ook monique voor jouw bericht.
ik ben dinsdag en woensdag weer bij het paard geweest,het is een behoorlijk gat presies in de witte lijn,die is in de toon vanaf de onderkant niet meer te zien.
het gat is wel dicht nu en ik heb er een gaasje in gestopt zodat er geen vuil in kan komen,ook de zak er omheen gedaan op stal.
de eigenares komt morgen weer thuis en dan zal ik haar het vertellen over de droge periode,je staat daar niet bij stil.
het paard liep gelukkig weer wat beter maar heeft achter aan de tegenovergestelde kant een gronische peesblessure dus niet zo eenvoudig.
tot schrijfs conny

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 21:38:


hier conny weer terrug,

ik wil mijn verhaal even vertellen over mijn pittige welshmountain.
deze pony stond een aantal jaren geleden op een manege in een stand naast de schuifdeur,toen de sint en zijn pieten door die deur naar binnen kwamen rennen met veel herrie,dwars door de gang waar de paarden stonden.
die kleine van mij schrok zich rot en raakte in de stres,ik was die dag al geweest.
de volgende dag kon ze geen stap verzetten,lie met rechte pootjes en zweette vreselijk.
de dierenarts laten komen en die zei spierbevangen.ze had geluk dat ze het overleefd had.
ik moest meerdere malen per dag in de paardebak stappen met nat zand.
het was vreselijk d'r pootjes konden niet buigen maar toch moest ze lopen, een kwartier lang op beide handen.
na een paar dagen zag je dat ze voorzichtig d'r beentjes ging buigen.het heeft weken geduurd. ook had ze boven op haar hals een onwijze bult die zwaar aanvoelde.
deze heeft ze tot 2 maanden geleden nog gehad.de spierbevangenheid is nu 9 jaar geleden.
sinds ik natuurlijk trim is de bult weg,de eendesnaveltjes groeien eindelijk uit en ze is de baas in de uitloop over 2 shetten en een arabier van ong. 1.60 allen ruinen.
dit even omdat ik alles las over het natte zand.
wat ik heb gezien was dat ze zo wegzakte dat ze haar pootjes wel moest buigen en de hoorn van de hoeven bleef soepel.

iss schreef op woensdag 2 november 2005, 14:55:

hallo allemaal,

ik las de vragen over de hoefsteun. ik had dit probleem ook toen mijn smid niet meer kwam opdagen jaren geleden, toen ben ikzelf gaan bekappen en nu sinds een paar maanden op de natuurlijke manier heerlijk gewoon.
mijn broer kwam toen op het idee een autosteun aan te schaffen, hij heeft bovenop de zijkanten weggeslepen.
ook kan je de hoogte zelf bepalen doordat er gaten in zitten waar een bout doorheen word vergrendeld.
het is ook een 3-poot en ik gebruik hem al 9 jaar voor een pony van 1,20 tot een paard van 1,60 en hij kan zelfs hoger.
voor mijn shetjes heb ik een caravan steun(ook 3-poot) die is lage,en kan ook in hoogte versteld worden. de autosteun is lekker zwaar dus je paard kan hem niet omduuwen. het is zelfs zo dat als je hem koopt er al aan de bovenkant een ronding in zit en waar het beentje ingelegd kan worden (die is er bij mij dus nu af).
ook houd ik het paardebeen tussen mijn knieen vastgeklemd en heb ik 2 handen vrij om te werken.
dit vond ik in het begin eng maar je paard vertrouwd je wel en blijft dan toch rustig.
ik weet niet meer wat zo'n steun kost maar ik zou hem niet meer willen missen.