Nick Altena schreef op maandag, 21 februari 2005, 21:28:


Zucht... ik heb nergens geschreven dat brok beter is dan een ander
middel... "als zou alleen brok goed zijn" ..

Inderdaad, want die meneer voerde zijn veulen al brok en vroeg tot welke leeftijd veulens bijgevoerd moeten worden. En als je dan brok geeft, moet je dus het beste tot het 3e jaar veulenbrok geven en niet op jongere leeftijd al overschakelen op gewone brok.


Ja, ik heb nog net het benul om dat zelf te weten, maar dank je voor deze overbodige opmerking.

Allemaal goed en wel maar doe dat dan op behoorlijke argumenten en niet met kreten als 'chemische' brok en meer van dat soort..

Je zou er ook eens over kunnen nadenken dat er in mijn woorden, en de manier waarop jij je soms tegenover anderen uitspreekt, een kern van waarheid in zit als iemand jou een waakhond noemt. Meer dan eens vind je het nodig om mensen te vertellen dat ze eerst maar moeten leren lezen, dat ze hier niet op bokt zitten ( zie boven!) enzovoorts.. misschien wil jij er ook eens bij stil staan dat niet iedereen behhoefte heeft aan een belerend toontje, en ik vind het evenmin prettig als 'meelezers' maar voor dom versleten worden - mijn hemel, iedereen zal wel eens een fout maken, maar jij doet soms alsof de hele wereld buiten jou om uit dummies bestaat die niet voor zichzelf kunnen denken. Dat herhaaldelijk waarschuwen voor het 'gevaar' dat jij telkens ziet opdoemen, komt mij ook wel eens de keel uit. Wie ben jij dan wel?

Idem jouw reactie op dat clickeren! Alsof niet iedereen wel weet dat je met een paard dat bepaalde dingen niet zou moeten doen vanwege spier of andere problemen, niet meteen volop aan de gang moet gaan. Gelukkig heb ik jouw goedkeuring of raad in dit geval niet nodig en zoek ik kontakt met de persoon die mij het beste op weg kan helpen, Alexandra Kurland. Die heeft tenslotte de clickertraining met paarden uitgevonden en zij vind het alleen maar leuk als iemand enthousiast de eerste beginselen van haar methode wil ontdekken.
Ik heb ook, na overleg met haar, het plan al gelanceerd om haar naar Nederland te halen voor het toekomstige Horse Event.

Ach schei toch uit. Dat 'kraken' is niet aan mij besteed. Maar wees blij, ik ben het hele gebeuren al zo zat dat ik er nu echt mee stop. Misschien ga je je pijlen op iemand anders richten. Want als je mijn schrijfsels zo storend vind, dan vind ik je afwezigheid bij de uitermate grove en valse teksten die Trudy hier af en toe wenst te plaatsen wel erg opvallend. Dat wordt kennelijk getolereerd. Best - je doet maar.


Gr. Marianne, nu echt voor het laatst. Het zal een opluchting voor je zijn!

Hans van Keeken schreef op maandag, 21 februari 2005, 23:01:


En die kluif ben ik dan zeker! Nou mensen oppassen, ik ben taai en oud!!

Marianne

Piet schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 19:05:


Kan iemand zich voorstellen dat ik verbijsterd ben door de milde reactie die Piet neer neerschrijft op Inge's ironische tekst?
Verbijsterd, want kennelijk mag alles wat zij noemt nu opeens wel (ik mis een toepasselijke tirade van Nick Altena) en wordt toegedekt met 'och, het komt wellicht ooit eens goed'...

Verbijsterd omdat ik het woord brok maar van het toetsenbord hoef te laten komen en de heren gaan volop in de aanval.
En die aanval is doorspekt met allerlei falsificaties, uit verband getrokken opmerkingen, insinuaties en zo meer. En we zitten een dag lang met een 'discussie' opgezadeld die al lang niet meer gaat over het originele onderwerp maar meer en meer begint te lijken op een persoonlijke vendetta. Want ik heb het B-woord gebruikt...

In principe doe ik niets anders dan wat Inge doet: ik pas mij aan, aan de waan van de dag en ik draag uit wat mijn ervaring en kennis is en wil daarin ruimte laten voor andere meningen en ervaringen en anderen de kans te geven om te groeien.
ik ben niet van plan om mij tot een soort 'natuur-religie' te bekeren en in de pas van een aantal forumschrijvers te lopen. Ik ben ook er de persoon niet naar om een ander achter na te kletsen, zonder het zelf proefondervindelijk uit te proberen. Ik zit al meer dan 50 jaar dagelijks tussen de paarden, werk ermee, leef ermee. Ik ben niet door PN 'bekeerd' tot Natural Horsemanship, maar door de visie en zienswijzen die ik van mijn eigen familie, anderen én mezelf aangereikt heb gekregen. En hoe vervelend sommigen dat ook vinden om dat te horen: dat 'anders omgaan met paarden' doe ik al heel wat langer dan de meesten hier. Dat is geen feit waarmee ik mezelf op de borst klop, maar gewoon een gegeven.

Ik heb ooit de illusie gehad dat ik vanuit mijn ervaring en van mijn leermeesters, van mijn fouten en vergissingen, een bijdrage zou kunnen leveren aan dit forum. Kennelijk wekt mijn manier van schrijven aversie op en voelen sommigen zich bedreigd. Dus worden alle belangrijke issues ondergesneeuwd met ruzie, met jammerend huisvrouwen gekwaak en beteuterde reacties. Als de site beheerder met grote stelligheid iets schrijft vindt bijna iedereen dat prachtig. Als ik hetzelfde doe, is de beer los.

In het licht van wat hier in de afgelopen dagen gepasseerd is, vind ik een reactie zoals hierboven door Piet geschreven een voorbeeld van 'vriendjes onder mekaar' en het ontbreken van een minstens even felle reactie van Nick Altena op Inge's tekst ongelooflijk hypocriet. Meten met twee maten. En erg onrechtvaardig.
Een schril kontrast.

Hoe graag ik ook de humor als verlichtend element wil zien - dat kan ik nu niet meer. Ik heb ooit eerder geschreven dat ik mensen met twee gezichten niet moet, en die twee gezichten staren mij nu flagrant duidelijk aan.

Dit is dus, ondanks dat ik van verschillende kanten aangemoedigd werd om toch te blijven schrijven hier, nu mijn definitieve afscheid van dit forum. Ik ben zeer teleurgesteld. Teleurgesteld in de kleinzieligheid, het gebrek aan menselijk waarderen, het benepen gedoe van een clubje onder elkaar. Het onverzettelijk en volhardende doorzeuren over een verkeerd woord. Bah! Ik wordt er niet goed van. Ik ga liever met paarden om, die zijn eerlijk, rechtlijnig, en houden er geen geheime agenda's op na.
En helaas .... een kopje eikeltjesthee van Egon ( die ik hogelijk waardeer) met of zonder prozac, helpt niet meer. Hier regeert het onbenul, met een aantal verassende, leerzame en prettige personen en posten nadrukkelijk uitgezonderd.

Nick, the floor is yours! Enjoy. Je hoeft je in het voortaan niet meer te verlagen tot benedenmaatse postjes, zoals eerder vandaag in je 'uitlokkertje' in antwoord op Lisette's vraag. Bah! En dan nog zo stom zijn om dan later te zeggen dat je dit even 'voorbereid' had.
Reageren? Commentaar? Bespaar je de moeite, het is aan mij niet meer besteed.

Marianne

Piet schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 23:38:


Kijk, dat bedoel ik: 'allesoverheersende drang je ergens op te pakken.. alweer zo'n insinuatie. Man schei toch uit, je bent doof en blind voor wat ik jou en Nick verwijt, maar je bevestigd het uiteindelijk zelf met deze woorden:

Dan ben je genuanceerd. Maar mij worden allerlei kwalijke zaken toegedicht, zoals:


Nog afgezien van het feit dat ik TOTAAL GEEN INTENTIE had je familie te beledigen, en het alleen maar door jou zo opgevat en gelezen werd, ben ik niet zo kleinzielig om te denken "pfff.. wat een flauwekul opmerking' en ben ik zelfs bereid om te zeggen dat ik het vervelend vind dat mijn woorden blijkbaar ruimte voor jouw interpretatie open lieten. Ik vind mezelf een groter mens als ik kan en wil proberen een ander tegemoet te komen. Dat heb ik gedaan. Jij vindt dat helemaal niet van belang en waardeert het evenmin. Je gebruikt het gewoon nog eens een keer om je ongenoegen nog even aan te zetten. Daarmee toon je mij wie je bent.

Blind en doof. En je kunt er niet tegen dat je op je eigen discrepanties gewezen wordt. Ook jij kunt van kritiek leren, ook jij kunt proberen je bloeddorst waar het mijn schrijfsel betreft eens op te schonen. Ik heb meermalen getoond dat ik wel van kritiek kan leren en open wil staan voor wat een ander zegt. En fouten toegeef . En dat is méér dan dat jij en Nick ooit getoond hebben.

Discussie wat mij betreft verder totaal gesloten.
Het ga jullie goed.

Marianne

Piet schreef op woensdag, 23 februari 2005, 9:18:


Piet,

je laatste wanhoopspoging om mij definitief onderuit te schoffelen op het forum, wekt in mij boosheid op en ja, ik ben dan inderdaad zo dom om mij nog één keer te weer te stellen.
Mensen die mij, binnen en buiten het PN forum, kennen, weten dat ik geen mails met 'grove schuttingstaal' verzend. Ik kan scherp zijn, te gehaast reageren, bot zijn soms en bazig .. maar
veel daarvan wordt ook, zoals Egon zegt, door de ontvanger bepaald. Want net zo min als ik ooit bedoeld heb anderen, of jou en je familie te beledigen ( was jouw reacties daarop dan niet minstens even beledigend voor mijn familie?) zul je toch in ieder woord wat ik zeg een 'lading' toevoegen die niet de mijne is. Maar ook daar heb ik me in een latere mail aan jou duidelijk proberen te maken. Kennelijk was het niet genoeg, want ondanks je uitgesproken woorden 'het er verder niet meer over te zullen hebben' en het misverstand te laten voor wat het is, gloeit het onder de oppervlakte nog steeds maar door en erupteert in mails zoals je die nu geschreven hebt. Dat tekent jou, net zoals mijn reageren nu, mij tekent.

Je bent er misschien op gebrand deze woordenstrijd met mij te 'winnen' - welnu, die eer heb ik je gegund - ook door het forum de rug toe te keren.
Wat jij of anderen nu van mij denken of vinden, het zal me een zorg zijn. En vertrek met een opgelucht gemoed en in de wetenschap dat ik nog nooit een poging heb ondernomen om iemand tot mijn slachtoffer te maken, of tot mijn "gelijk" te hebben willen overtuigen.
Wees wijs en besteed je tijd niet meer aan mij. Maar inderdaad op jouw manier aan paarden en de zaken die eromheen hangen.

Marianne

e m kraak schreef op vrijdag, 25 februari 2005, 14:59:


Sorry, maar hiervoor onderbreek ik mijn zelfopgelegde stilte.
Wat een kul: wat is nu erger.. een hengst castreren of een (te jonge)
merrie laten aborteren? En dan de boel over de verzekering heen uitvechten.Nou, nou, nou - 't is weer fjn inconsequent en super-natuurlijk!

Marianne

jlelias1956 schreef op maandag, 28 februari 2005, 23:12:


Jean-Luc,

ik mailde je gisteravond al maar je e-mail adres reageerde niet; het is inderdaad Ridderzuing zoals Egon al meldde; de verschillende ontwikkelingsstadia van de plant zie je op dit site-adres in beeld:

http://www.kulak.ac.be/facult/wet/biologie/pb/kulakbiocampus/images/lage%20planten/Rumex%20obtusifolius%20-%20Ridderzuring/

Ridderzuring is noch in verse vorm, noch in gedroogde vorm giftig, tenzij het paard het in zeer grote hoeveelheden gaat eten. En dat doen ze meestal niet. Het is wel een indicatie van een slecht onderhouden of verwaarloosd land. Boeren zullen dit kruid altijd willen bestrijden - niet vanwege het gif maar vanwege het feit dat het zich enorm verspreid en de plaats van goed gras gaat innemen. De zaden blijven ook tientallen jaren vruchtbaar.

Er is op een niet-chemische manier te bestrijden; als de plant jong is trek je hem het best uit (penwortel) - als er veel staat in het land kan het gespoten worden, maar ook verwijderd worden met de weed-eater, een project van studenten : www.weed-eater.nl

Gegroet, Marianne

Idunn schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 8:58:


Het is NIET giftig, tenzij je er grote hoeveelheden van eet. Het wordt in veel 'boeren-streekgerechten' gebruikt:
Ridderzuring zuivert de lever dat zegt een oude spreuk, maar is dat ook zo?

Ridderzuring (met als volksnaam paterstokken) heet in het Latijn Rumex acetosa L. Rumex betekent pijl of speer. De plant heeft dan ook pijlvormige bladeren.
Er zijn verschillende soorten zuring. Zo heb je schape-, ridder-, kluwen-, water-, moeras- en krulzuring om er maar enkele te noemen. Als je niet zeker bent, plant dan een echte veldzuringplant in je tuin. Dan voorkom je problemen.
In de lente smaken de eerste lentezuringblaadjes zachter dan die van in de zomer. Zuring is geen moeilijke klant. Je kan hem overal planten. En als de plant een beetje beschut staat, groeit hij het hele jaar door.

Zuring die je in een plekje schaduw plukt, smaakt niet zo zuur als de blaadjes die je in volle zon plukt, vertelt Dr. Paul van den Bon in zijn boek Kruid of munt.

Hoeveel mag je van die zuring gebruiken?

Zuring mag je enkel in kleine hoeveelheden gebruiken. Vroeger beweerden onze voorouders wel dat zuring goed was tegen scheurbuik en bloedend tandvlees. Het deed de ronde dat veldzuring vol vitamine C zat. Nu, niks dan goed nieuws zal je denken. Maar let toch maar heel goed op dat je niet overdrijft met deze plant. Zuring mag je enkel mondjesmaat gebruiken.
Zeker mensen die last hebben van nier- en galstenen, reumalijders en mensen die problemen hebben met maagzuur moeten de zuringblaadjes best uit hun menu schrappen.

Wat kan ik met zuring maken?

Met zuring kan je lekkere gerechten maken. Hier een suggestie

Veldzuringpannenkoekjes
Ingrediënten: 500 g bloem
½ liter water
1 ei
1 liter melk
een sprits zout
30 g boter of olijfolie
100 g veldzuringblaadjes

Afwerking: 250 g platte kaas
5 eetlepels fijngesnipperde bieslook
een snuifje peper

Was de zuringblaadjes en laat ze 2 tot 3 minuten blancheren.
Laat ze uitlekken. Ze zijn dan heel zacht en vallen bijna uit elkaar.

Het deeg:
Doe de bloem, het ei, melk, water en zout in een kom.
Meng alles en laat wellen (=dik worden).
Doe er nadien de zuring onder en mix die in het deeg fijn.
Doe een klontje boter (of olijfolie) in je pan en bak goudgele pannenkoekjes.
Serveer ze met de kaas, gemengd met peper en fijngesnipperde bieslook

Eet ze!

M.

e m kraak schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 10:58:


Haha, ik dacht al, wanneer komt-ie want ik zag na het verzenden van het receptje dat het over tuin(veld)zuring gaat. Je was wakker!
Maar.. de indicatie over gif blijft in grote lijn hetzelfde ( dus niet te veel eten) en hier in mijn omgeving wordt de 'echte' ridderzuring ook voor gerechten gebruikt ( niet lekker, een mengsel van karnemelkse pap, gort, zuring en krenten - beetje slijmerig en bobbelig prutje).

Groet, M.

In aansluiting op Frouk's vorige post: Ik denk niet dat je kunt stellen dat Equest ( bevat moxidectine) niet goed zou zijn; het werkt wel zeker langer dan gewone ivermectine en dat is uitgebreid getest. Maar, het is wel een 'straf' middel, dat je aan een koliekgevoelig paard beter niet kunt geven, en veulens onder vier maanden mogen het wel helemaal NIET hebben.

Ik had Frouk al privé gemaild dat ik van een advies als twee van dit soort irriterende kuren ( wormkuur, zandkuur) niets begrijp. Wanneer leren sommige DA's hun hersens eens gebruiken? En dan zeker met zo'n sterk middel als Equest!

Hoe het ook zij, ter algemene informatie even een stukje over wormen uit de vakliteratuur. Hierbij is vooral het deel over de inhibitie van larven en het loskomen van de ingekapselde larvae een aantal weken ná de wormkuur van belang. Daardoor ontstaat er opnieuw een wormbesmetting, terwijl de meesten denken dat de zaak onder controle is. (NB het betreft niet de gewone migratie van een bepaalde soort wormen). Op basis van wat Van Gils (paardenarts kliniek Moergestel)schrijft, zou het wellicht aan te bevelen zijn om één maal per jaar kort op elkaar te ontwormen met ivermectine ( 1 x geven, 3 weken later opnieuw, dan weer 1 x na 3 weken).

Vanwege de lengte van het stuk van Van Gils, gaat dat in een volgende post.

M.

Maagdarmkanaalaandoeningen

Tekst: Hans van Gils. DA van de PK Moergestel

Over routinematig en repevntief gebruik van wormmiddelen bestaat veel verwarring. Bij volwassen paarden spelen eigenlijk twee groepen wormen een rol: strongyliden en lintwormen.
Grote en kleine Strongyliden zijn rondwormpjes, die als ze volwassen zijn wit of rood ( de zgn. ‘bloedwormen) van kleur zijn en één tot enkele centimeters lang. Vooral de grote strongilyden maken een traktocht tijdens hun larvale stadia door het lichaam, terwijl de kleine, ook wel cyathostominae genoemd, als larven alleen in de darm(wand) te vinden zijn. De effecten van deze strongyliden kunnen variëren van conditieverlies en vermagering tot diarree en koliek.
De andere groep, de lintwormen, staat zeker de laatste jaren nogal in de belangstelling. Deze wormen zouden veel invloed hebben op de darmbewegingen en zodoende een rol spelen bij allerlei vormen van koliek. Op dit moment loopt er aan de Faculteit der Diergeneeskunde aan de Universiteit in Utrecht een onderzoek naar dit verband in Nederland.

Als paarden dagelijks uitloop of weidegang krijgen, is besmetting met wormen onvermijdelijk. Besmetting vindt plaats doordat met de mest uitgescheiden wormeieren zich ontwikkelen tot infectueuze larfjes die rechtstreeks (strongyliden) of via een tussengastheer, de grasmijt (lintwormen) met het gras opgenomen worden van de bodem. Als het niet te koud is, kan de ontwikkeling tot besmettelijke larve plaatsvinden. Een wat hogere temperatuur in combinatie met vochtige omstandigheden is hiervoor ideaal. In het Nederlandse klimaat bouwt de infactiedruk zich op vanaf het voorjaar tot een piek in de nazomer. Bij de kleine strongilyden is bij larfjes een fenomeen bekend dat inhibitie heet, te vertalen als een soort winterslaap. Een deel van de larfjes zal dit fenomeen vertonen, terwijl de rest zich normaal tot volwassen worpje ontwikkelt, dat ook gaat voortplanten door middel van wormeitjes. Deze geïnhibeerde larfjes kapselen zich in in de darmwand, om daar stilletjes en zonder symptomen te wachten op wat komen gaat. Als er in het voorjaar en de (na)zomer onvoldoende vaak of helemaal niet ontwormd wordt, zullen er heel veel larfjes ingekapseld worden. Als dan het stalseizoen begint, geven de meeste mensen in ieder geval een wormkuur, ook omdat zij weten dat op dat tijdstip de larven van de paardenhorzel bestreden dienen te worden.
Het bekendste, effectiefste en veiligste middel hiervoor is nog steeds ivermectine, dat bijna 25 jaar geleden op de markt verscheen. Ivermectine werkt nog steeds prima op alle stadia van de strongyliden, behalve op de ingekapselde cyathostominae-larven.
Door de rest van de strongyliden te doden, komt er bij de in inhibitiestadia verkerende larven waarschijnlijk eeen biologisch wekkermechanisme op gang. Massaal kruipen de larfjes na een paar weken na het ontwormen uit hun kapsel. Ze beschadigen hierdoor de darmwand zodanig dat het paard onvoldoende voeding uit de darminhoud kan opnemen. In extreme gevallen kunnen waardevolle eiwitten uit het bloed zelfs weglekken via de beschadigde darmwand, waarbij ook veel vocht verloren kan gaan. Dit uit zich in het beruchte beeld van lusteloosheid, zeer snele vermagering en waterdunne diarree. Vooral bij jonge paarden komt deze aandoening, cyathostominose genaamd, voor, overigens ook door een andere stressfactor. Dus als een eigenaar in het najaar of in de winter veertien dagen na het ontwormen veel bloedwormen in de mest vindt, is dit niet het gevolg van het onwerkzaam zijn van ivermectine, maar wél het gevolg van een enorme infectiegraad.
Zeer waatschijnlijk is in de zomermaanden slecht of niet ontwormd. Bovendien lijkt het erop dat in dezelfde koppel, het éne paard gevoeliger is voor worminfecties, dan het andere.

Het ontwormschema voor paarden met weidegang is dus eigenlijk simpel: regelmatig alle paarden uit een koppel tegelijkertijd behandelen met een goed middel. Met Ivermectine betekent dit elke acht tot tien weken, moxidectin elke twaalf tot veertien weken en pyrantel elke vijf weken.
Moxidectin is bij juiste dosering veilig, behalve voor veulens jonger dan vier maanden. Gebruik per seizoen steeds hetzelfde middel om resistentieontwikkeling te voorkomen. Wat de lintwormbesmetting aangaat, is het advies om een of twee keeer per jaar een wormmiddel toe te dienen dat ook tegen lintworm werkt. Pyrantel zou in dubbele dosering effectief zijn, maar vooral praziquantel is een bewezen goed en veilig product hiervoor.

M.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 12:34:


Eh... dat beloven ze niet! Equest geef je om de 12-14 weken! (Drie tot drieëneenhalve maand dus) !

M.

Martinii schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 18:08:


Gewoon *zéggen* meid , dat je niet wilt slaan! Ze zal je heus niet wegsturen hoor ( tenslotte verdienen ze geld met lesgeven). Vraag haar maar of ze je niet op een andere manier kan leren het paard vooruit te krijgen, op je zit bijvoorbeeld of door je benen wat beter te gebruiken.
(En dat betekent niet: schoppen met een spoor aan hoor).

Laat je niet kisten!
Succes, Marianne

grenshupke schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 20:57:


Helaas.... in de afvalcontainer ermee! Niet voeren!
En de volgende zak wortels vorstvrij opslaan.

M.

Collane schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 23:40:


Wat is daar vreemd aan? Als je paard zwaarder is koop je dus twee spuiten en geeft net zoveel als nodig is. Vandaar ook die handige streepjes per 100 kg op het in te drukken gedeelte van de injector..



Ja, uiteraard...

Ik heb het lang geleden al eens op dit forum geschreven, maar wellicht strekt het geheugen niet zo ver: via deze site kun je het gewicht van je paard berekenen.

www.tekstotaal.com/cpaardengewicht.html

Niet op de gram nauwkeurig maar aardig in de buurt. Bij mijn paard scheelde het 7,5 KG ( gecontroleerd op de weegbrug in Utrecht).

Wat betreft overdosering: natuurlijk niet voor 200 kg extra geven, maar als je schat dat je paard ong. 450 kg weegt, geef dan liever voor 500 kg, dan minder. Met te weinig wormmiddel kweek je mogelijk resistentie. En die vervelende discussie hebben we hier al eens gehad.

Marianne