Wil schreef op maandag 24 juli 2006, 10:29:


Oh tof, die zou ik ook ooit wel eens van dichtbij willen zien... En eentje die zeker niet te koop is

Spirithorses schreef op maandag 24 juli 2006, 14:48:

Wauw super! gelukt dus, dat is goed nieuws
Tof dat hij zo dicht bij komt te staan ook, dan zie je hem nog wel eens passeren..

Groetjes,
Elke

Wil schreef op maandag 24 juli 2006, 21:38:


Ik ook, vandaar liefst eentje die absoluut niet te koop is


Nee, ik heb zelfs nog nooit eentje in het echt gezien denk ik.

Oh, ik wil al jaren eens langs de hunebedden! Komt dat even goed uit

Groetjes,
Elke

sandratien schreef op dinsdag 25 juli 2006, 0:09:


Dat is dan jouw manier om in het leven te staan. Je zou ook ja kunnen zeggen en er aan meehelpen dat er op een manier gereden en verzorgd kan worden die paardvriendelijk is. Mensvriendelijk is het nl. beslist al wel.

Wat een antwoorden zeg. Hippotherapie is prachtig, en het werkt! De paarden en ponies die ik al aan het 'werk' gezien heb hebben geen rugklachten. Die zijn gezond en wel op pre-pensioen.
Jullie zitten aan hobbelende scheefzittende paralympicstoestanden te denken (ook niet mijn favoriete onderdeel) maar het is echt wel veel meer en gewoonlijk iets compleet anders dan dat. Gewoon zelfstandig een paard aaien of borstelen kan al een uitdaging zijn voor iemand met beperkte verstandijke of fysieke mogelijkheden. Je hebt er geen idee van hoe makkelijk contact met een paard mensen kan motiveren om een stapje verder te zetten dan wat ze dachten te kunnen.
Enzovoort.. je kan er hele boeken over volschrijven.

Elke

Huertecilla schreef op dinsdag 25 juli 2006, 12:09:

Ik ben zo iemand van het zachter-is-meer-beter type en ik heb er eentje met een wollige onderzijde. De bovenzijde is hetzelfde kunstvilt als dat wat hier al besproken werd. Het model was niet 100 % voor het zadel, maar ik heb er creatief de schaar in gezet en nu is het helemaal ok

Ele

Green Distance schreef op dinsdag 25 juli 2006, 22:40:


Erg interessant allemaal
Misschien moeten we eens een zadelkijktrip ondernemen.
En erg gevaarlijk, want bij jou zijn die zadels dus wel degelijk te koop
Vooral die Gaston Mercier (Levezou) zadels eigenlijk, ooit gezien op een beurs en daar droom ik sindsdien stiekem al jaren van. Op een dag zucht

Groetjes,
Elke

Christel Provaas schreef op woensdag 26 juli 2006, 17:40:


Ik zou mijn ruin toch ook niet bij een hengst in de wei durven gooien. Ik denk dat je toch heel erg moet opletten met het karakter van beiden. Geen merrie, geen dekdrang, dat kan je erg ruim zien. Je paarden kunnen een merrie die 200 meter verder achter een andere draad staat als die van hun zien bijvoorbeeld.
Ze kunnen verder ook competitie houden om jouw aandacht. Of over het eten enz..
Als je denkt dat het kan lukken zou ik het proberen, maar met genoeg veilige vluchtruimte en zeker met toezicht.

Groetjes,
Elke

Snoopy schreef op donderdag 27 juli 2006, 18:45:

Snoopy schreef op donderdag 27 juli 2006, 18:45:


En kan jij nog enigzins normaal lopen Annemieke? Lang niet meer echt gereden en dan gelijk een dik half uur zonder beugels op een wakker paard, dat was moedig haha
Je kan de kleinere maat eens testen als we eens op boswandeling gaan (na de dazenplaag..).

Groetjes,
Elke

Wil schreef op dinsdag 1 augustus 2006, 13:23:


Lees ik dit nu juist? Dit homeopathisch 'geneesmiddel' wordt ingeënt?
Groet,
Elke

Marianne Sychold schreef op dinsdag 1 augustus 2006, 21:55:


Zonder de discussie (of non-discussie) over homeopathische middelen hier nog eens te willen aanwakkeren: ik vind dit te gek om los te lopen! Zelf je paarden, honden en katten wat gaan injecteren met een middel dat wetenschappelijk gezien geen werking heeft en wanneer je zelf denkt dat het misschien eens nodig is?? En 19 € per prik is natuurlijk niks..

Elke

Wil schreef op dinsdag 1 augustus 2006, 23:11:


Heb ik even doorgelezen, en ik zie nergens wetenschappelijke onderbouwing. Over de werkzaamheid van plantenextracten in dit soort van geneesmiddelen wil ik nog twijfelen, over homeopathie echter niet.. maar goed, die discussie werd hier in het verleden dus al meermaals gevoerd.
Het ging me eigenlijk om het zelf inenten, en meer bepaald van katten en honden. Je kan een klein dier als een kat namelijk behoorlijk 'beschadigen' met een fout geplaatste naald. Een groot dier overigens ook, maar de kans is kleiner


SeMe klanten iedere ochtend een kopje groen thee geven helpt in sommige gevallen ook..


Gelukkig!

Groet,
Elke

Nick Altena schreef op woensdag 2 augustus 2006, 1:02:

Dat is dan eens wat anders....
Groet,
Elke

Marianne Y van den Assum-Witmer schreef op zondag 6 augustus 2006, 22:24:


Mijn pony heeft ooit een zware koliek gehad van een appelboom (een grote hoogstam), maar die was wel uitgebroken en had vervolgens al het gevallen half rot fruit én alles waar ze aan kon aan de boom in één keer opgevreten, dus ja.. dat lijkt me zowiso niet de bedoeling.
Wel weer goed gekomen hoor,
Groet,
Elke

Capricho is een schatje (selectief schatje wel ). Mooie foto's van de hele bende. Zo'n groepje paarden is pakken spannender dan de televisie

Gr,
Elke

e m kraak schreef op woensdag 16 augustus 2006, 12:57:


Ik heb een kniptang van www.loesdau.de, met prima prijs-kwaliteit verhouding vind ik. Deze:


Groet,
Elke