Bij Björk is gisteren met bekappen een hoefzweer weggesneden.mooi helder bloed. Geen pus toestanden godzijdank. Ze was ook niet kreupel voor die tijd. Hoogstwaarschijnlijk heeft er een spijker o.i.d. gezeten. We hebben een soort drukverbandje gemaakt met een sok en wat tape, omdat het behoorlijk bloedde, dus het is in ieder geval goed schoon gebloed. Inmiddels is het drukverbandje er al af. Ik heb haar droog neergezet op de stenen. Vandaag komt de bekapper weer kijken hoe het gaat, en zullen we de achterbenen verder bekappen omdat dat gisteren dus niet ging, dit gebeurde bij het derde been dat aan de beurt was, en hebben dus even beide achterbenen laten zitten. Maar wat ik me afvraag, de wei is nu nogal blubberig, kan ik haar wel weer terug in de blubber zetten? Het bloedt niet meer, of beter om haar toch voorlopig droog te houden? Nu is de wei trouwens wel vrij droog omdat de boel is bevroren. Maar misschien vanmiddag wel weer bagger. Ze kan er goed op staan trouwens en is niet kreupel, je kunt ook beide achterbenen opppakken zonder dat ze er een kik om geeft. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt, dus ik schrok behoorlijk van dat bloed. En weet eigenlijk totaal niets van hoefzweren en oorzaken.

Groeten Esther

Peter Donck schreef op maandag, 24 januari 2005, 9:21:


Wat is HAC?? Is dat iets van soda ofzo? Gisteren hebben we een gaasje met biotine erin gedrukt, inmiddels is alles er wel uitgevallen. En de tape is er ook afgegaan. Strakjes komt de bekapper weer, en dan even zien hoe het er nu uitziet.
Het ging heel raar trouwens, het was net een springende puist, we waren de hoefzool aan het schoonkrabben en PLOP! Gelukkig was er dus een ervaren iemand bij, een gediplomeerde smid (Amerika) die heel erg geinteresseerd is in natuurlijk bekappen, en ons daar mee helpt bij Björk omdat ze moelijke voeten heeft.

Groeten Esther

Marianne schreef op maandag, 24 januari 2005, 19:26:


Ik ben zo blij met alle reacties!! Ja er zat wel pus bij met de PLOP, daarna bloedde ze als een rund. De bekapper zei ook hardgrondelijk shit, juist omdat we niets van de zool afhalen, we krabten enkel het vuil van de de zool los, en het leek een dopje wat er afsprong zeg maar. Vandaag is hij teruggeweest om te zien hoe het gaat, je ziet dus echt een soort gat in haar hoef. De wei is idd niet goed om haar in te zetten, in een ander seizoen had ik het wel gedaan, maar ze zakt tot op haar enkels in de bagger. Toevallig is het zo dat Björk en Falka in de huiswei staan omdat ze echt te dik worden in het natuurgebied. Ik moet ze echt gecontroleerd voeren. Dus ze moeten hier dus gecontroleerd op dieet.
Ze staat nu droog, en we behandelen haar idd met wat drukverband en betadine. Wat ook opvallend is, is dat ze op sommige plekken een zool heeft die je in kan drukken. Omdat ze echt afwijkende hoeven heeft zijn we begonnen met Strasser, maar er is inmiddels al ruim een half jaar niet meer in haar zool gesneden, toch kun je haar zool of sommige plekken wel indrukken met je vinger, wel met kracht, maar die zool is echt anders als bij de rest van de paarden, ook erg plat. De witte lijn sluit inmiddels wel aan.
Maar is nog wel breed. Ik ben in ieder geval in deze situatie erg blij om hulp te hebben van iemand die weet wat er bij een ongezonde hoef komt kijken.
Haar hoeven zijn gewoon erg gek. Alle andere paarden lukt aardig, op Ör het oudje na nog, die moet ook eerst in fases netjes op de pootjes.
Die hele platte zool van Björkie met de zwakke plekken in haar zool en die witte lijn durven we niet aan zonder begeleiding. De bekapper maakt zich niet echt zorgen om de zweer, gewoon omdat als we er wat op drukken ze enkel haar voet terug wilt, maar niet echt als pijn reageert, het is gevoelig en dat is het. Het schoonhouden en de twijfels van wat is nu het beste, daar zit ik nog wel mee. Lopen lijkt me goed, en in de paddock kan ze lopen, is iets van 12 bij 7 en droog. Als de wei geen moeras was had ik daar voor gekozen. In het natuurgebied vreet ze zich nu nog dood, er staat gewoon teveel eten voor een dikkerd.

Groeten Esther

Ivanhoe schreef op maandag, 24 januari 2005, 21:06:


Dit paard heeft echt verwaarloosde zieke hoven gehad, met Strasser is ze er echt bovenop gekomen, ze is de eerste jaren van haar leven nooit bekapt geweest. De witte lijn sloot niet mooi aan en was erg uitgerekt.
We hebben absoluut heel veel aan Strasser gehad met haar.
De steunsels zijn goed bijgesneden , is nu ook wel door ons zelf bij te houden, maar de scheve groei van de hoeven durven we zelf niet. We raspen regelmatig, maar op een bepaalde manier groien haar hoeven steeds scheef, de buitenkant groeit enorm hard, heel anders als bij de rest. Dit paard doen we echt onder begeleiding. Jammer dat ik kleuren niet kan zien, dus ik weet niet wat je met donkere laag bedoelt, en ik denk dat met een ongezonde hoef je ook wel begeleiding moet hebben.
De rest van de paarden kunnen we zonder echte problemen zelf, maar deze hoef is geen normale gezonde hoef. De bekapper is er trouwens wel behoorlijk tevreden over hoor. Maar die dunne plekken, en dat platte is misschien ook wel iets wat bij haar hoort? We zijn nu al zo een anderhalf jaar bezig met haar.

Groeten Esther

Ivanhoe schreef op maandag, 24 januari 2005, 21:09:


Ik moet gaan graven naar fotoos, maar ik ben laatst een en ander kwijt geraakt. Ze had werkelijk enorme pannekoeken anderhalf jaar terug, de hoef groeide alle kanten op, en ze was ook niet te bekappen, ze liet zich vallen en steigerde enz. Nu is het de braafste ponnie met bekappen.

Groeten Esther

Ivanhoe schreef op maandag, 24 januari 2005, 22:05:


Ze stond eerst NIET goed op haar voeten en struikelde altijd maar. Na Srasser liep ze beter, en is ook van haar hoefsmidangst afgekomen.
Zij had niet een goede hoef, en de strassermethode is bij haar ook heel mild en geleidelijk gegaan, en ze heeft nooit pijn gehad. Wel liep ze gevoelig over de schelpenpaadjes. Björk is echt beter gaan lopen denken we, maar ze is ook nog maar net onder het zadel, in de wei heeft ze nog lekker mogen spelen. Ze loopt in ieder geval onder het zadel nu heel soepel en niet kreupel of kort. Echt op de harde weg is ze nog niet onder het zadel, wel aan de hand.

Groeten Esther

Hans Arendse schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 14:01:


Voor er verwarring ontstaat ik heet ook Esther, maar dat stukje is niet van mij hoor !

Groeten Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 17:21:


Tsja, ik vraag me alleen af hoe het kan bij Björk die heeft dunne plekken in haar zool, het gaat dus om wat dunne plekken, niet de hele zool is zo dun.Ze wordt hetzelfde als de anderen bekapt, maar ook haar vorm is heel anders. Nu had ze natuurlijk ronduit slechte hoeven. Ze loopt ook op harde bodem, en op gras. De hoeven zijn al enrom verbeterd trouwens, de witte lijn sluit nu goed aan.

Groeten Esther

Arabesk schreef op donderdag, 27 januari 2005, 11:59:


Bij ons heeft een traditionele hoefsmid meer gesloopt dan goed gedaan, wekelijk waar het was bedroefend, dit was voor ons de reden om het zelf te gaan leren. Wel met begeleiding, omdat een van de paarden niet een normale gezonde hoef heeft. Met de jaarling vragen we ook nog begeleiding. De rest kunnen we zelf beter dan die verkeerde smid. Een van de paarden was werkelijk niet te bekappen, liet zich vallen, steigeren enz. Nu is het de braafste met voet geven en bekappen. Zij is wel degene met de probleemhoeven.
Met een gezonde goede hoef is het goed te doen, desnoods vraag je de eerste keren wat hulp als je er onzeker onder bent. Zodra wij ergens over twijfelen vragen we ook hulp van een ervaren bekapper.

Groeten Esther

e m kraak schreef op maandag, 31 januari 2005, 18:06:


Het kwam ter sprake in een gesprek met mij. Het was een ongeluk in de wei bij de paarden van een vriendin van me. De ex weidegenoot van ons oudje is een dominante dame, die kwam ook op een nieuwe plek, bij de paarden van een vriendin van me, die collega van ons oudje spoort niet helemaal en mept er op los. Ze mepte het oudje van mijn vriendin, en die brak haar been. De hoef bungelde erbij, en stierf heel erg snel af. Toen de DA er was, was de hoef al afgestorven en moest haar oudje inslapen.
Ze stond erbij te grazen alsof ze geen pijn had, maar kon niet meer van haar plek. Als dit bekend was dat het een mogelijkheid had kunnen zijn was er nog een keuze geweest.
Heel droevig allemaal.

Groeten Esther

Ivanhoe schreef op maandag, 31 januari 2005, 22:04:


Waar staat dit paard, staat het ook op stal???
Ik zelf ben behoorlijk blind en zie weinig contrast of kleur, maar doet me wel denken aan pisplekken.

Groeten andere Esther

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag, 2 februari 2005, 9:45:


http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/natuurlijkbekappen/index.html
Bedoel je deze??

Groeten Esther

Carla van der Deure schreef op maandag, 7 februari 2005, 15:55:


Is dat zo met die hoefbevangenheid?? IK vraag me met onze Björk ook af hoe die verbrede witte lijn is gekomen, ook zij heeft enorme platvoeten, en toen ze bij ons kwam leken het wel enorme pantoffels, de witte lijn sluit nu wel al beter aan, en de vorm is ok nu, maar wel platvoeten en dunne zolen.
Hoe kun je zien of een paard bevangen is geweest?? Er is iets met een richeltje ofzo over de hoef??

Groeten Esther

Ivanhoe schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 16:42:


24 uur per dag weidegang is ook voor natuurlijk bekappen een voorwaarde!!!!

Groeten andere Esther

FalkaenEsther schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 19:57:


Sorry zag nu pas dat er meer reacties waren van gelijke strekking, heb nu ook gelijk antwoord op mijn vraag die ik een tijd geleden stelde toen ik vroeg of het pisvlekken waren op de hoeven. Toen vroeg ik hal waar en hoe het paard stond. Ik wil je heus niet afvallen Esther, maar het kan gewoon niet natuurlijk bekappen als een paard maar paar uurtjes beweging heeft.
Probeer in godsnaam een plek te zoeken waar dat wel kan, dit heeft nu zo op deze manier geen enkele zin.

Groeten Esther