Niet dat het veel helpt als je Kudelstaart in vult ))
Daar zou ik toch echt even een atlas bij moeten pakken!
Om diezelfde reden vul ik ook altijd maar Emmen in, in plaats van Nieuw
Weerdinge (en daar woon ik ook buiten). Veel mensen hebben van Emmen
tenminste nog een vaag idee waar het ligt.

Harriët*

Dat vind ik nu altijd zo gek, die mensen die blijkbaar nooit afstappen
tijdens een buitenrit!
Wij stappen altijd wel af. Om iets te eten, te drinken of gewoon omdat we op
een mooi plekje aangekomen zijn!
En dan is het toch verdraaid handig als je je paard vast kunt zetten, niet
dat die van ons zo wegloperig zijn, maar mijn grote knol gaat anders graag
midden op een fietspad of weg staan

Het lijkt mij dat je het beste weer kunt proberen het vertrouwen van het
paard terug te winnen. Maar als ik het goed begrijp ging het vastzetten goed
tot hij bij de ogen af wilde stoffen. Kan ik begrijpen, daar schrikken zelfs
die van mij van als je het onverwachts doet!
Voorlopig dus niet afstoffen en alleen heel rustig en vriendelijk bezig bij
het hoofd als het paard vast staat. Eventueel iets te knabbelen geven,
hooinetje ofzo, zodat het vaststaan als prettig ervaren wordt.
In elk geval, zoals hier al gezegd, absoluut niet met sterker materiaal vast
gaan binden. Daar krijg je alleen maar ongelukken mee! Als het paard los wil
en niet los kan komen, kan die in paniek raken en dan heb je pas echt
brokken. Dan kun je nog beter beginnen te oefenen met een dun touwtje wat
makkelijk breekt. Scheelt je ook een kapitaal aan haken

Bij heel veel maneges e.d. is het trouwens ook een behoorlijke handicap als
je je paard niet vast kunt zetten. Los staan is prima, ik zet de mijne ook
nooit vast als het niet nodig is, maar vast kunnen staan is toch wel heel
handig!

Harriët*


van te voren net als je paard??

marjolijn schreef op vrijdag, 17 september 2004, 15:02:


Voor de kar weet ik het niet. Maar we hebben Joseph wel eens blootsvoets meegenomen op vakantie waar we in plaats van de verwachte zandweggetjes allemaal bestraatte wegen aantroffen. We waren toen hele dagen met hem aan het rijden en zagen letterlijk zijn hoeven in een hoog tempo slijten. Na een dag of 4 zijn we maar naar een plaatselijke hoefsmid gegaan, die gelukkig zelf ook grote paarden had en dus ook grote ijzers, en hebben hem laten beslaan.
Dat was trouwens voor ik iets afwist van blootsvoets lopen of hoefschoenen. Maar ik denk niet dat we de rest van de vakantie zo hadden kunnen door rijden met blote voeten, zonder problemen.

Ik ben trouwens benieuwd of je hoefschoenen in Shire maat kunt vinden, zelf ben ik ze nog niet tegengekomen.

Groetjes,
Harriët*

Ingrid den Ouden schreef


Dat is in elk geval handig om te weten, ik heb de site gelijk even bij mijn favorieten gezet. We wilden deze winter toch ook weer eens wat vaker met de wagen weg en dan zit je toch meer vast aan bestraatte wegen. En eigenlijk wil ik Joseph niet meer op ijzers hebben.
Het duurde de vorige keer zo lang voor zijn hoeven weer hersteld waren van die dingen!

Harriët*

Arabesk schreef op dinsdag, 21 september 2004, 12:34:


Dta noemen ze squash )
Maar ik ben het met je eens dat veel van die speeltjes en hulpmiddelen pure onzin zijn.

Harriët*

richard schreef op maandag, 11 oktober 2004, 10:42:


Volgens mij gaat het prima met een geit erbij. Die eten ook allerlei onkruid wat paarden niet graag lusten. Alleen let wel op wat voor geit je er bij zet. Sommigen vreten heel graag paardestaarten kaal!
Dat overkwam een vriendin van me. Inmiddels heeft ze nu een staartvriendelijke geit bij haar paard staan

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 10:45:


Dat is mij ook al vaker opgevallen. Ik heb een heel groot paard (1.85) maar die kijkt ook niet naar boven. In elk geval niet boven zijn hoofd!
Ik vermoedde het al een paar jaar omdat ik nog nooit paarden naar boven had zien kijken en merkte dat ze dingen boven zich wel hoorden maar er niet naar keken.
Maar toen we afgelopen zomer bezig waren met het staldak wist ik het wel zeker! De paarden liepen alledrie in de stal terwijl wij boven hen tussen de balken bezig waren. Als je ze riep keken ze zoekend om zich heen maar wisten je niet te vinden!
Op gegeven moment heb ik Josephs hoofd zo ongeveer aan zijn voorlok omhoog gehaald om hem te laten zien dat ik boven hem was. Hij keek een seconde en rukte snel zijn hoofd weer los om vervolgens weer zoekend om zich heen te gaan staan kijken. Voor mijn gevoel is het niet alleen dat hij niet naar boven kijkt, maar zelfs dat hij weigert te geloven dat daar iets is!

Bij 1 van onze honden (een brak) valt mij trouwens hetzelfde soort gedrag op, maar dan bij ramen. Je kunt voor het raam roepen en zwaaien, ze blijft stug richting deur kijken! Of in de situatie ik binnen ben en zij buiten, heb ik wel eens het raam opengedaan en haar naar mij toegeroepen. Dan doet ze haar uiterste best om mij in het raamkozijn te negeren! Terwijl ze wel stug zoekend om zich heen blijft kijken. Toen mijn man haar uiteindelijk naar het raam bracht zodat ik haar door het raam kon aaien werd ze doodnerveus en stond helemaal te trillen. Zodra ze de kans zag ging ze heel snel weer bij het raam weg, om vervolgens weer zoekend rond te gaan staren. Totale ontkenning volgens mij. Anders kan ik ook niks maken van dit gedrag.

Harriët*

Karin schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 18:19:


** Bij onze 2 windhonden is het geen enkel probleem, die spotten je onmiddelijk, ook al zit je op de 7e verdieping. Maar van die brak heb ik wel eens het idee dat ze een heel beperkt wereldbeeld heeft en zo bijvoorbeeld weigert ramen als openingen in het huis te accepteren.


** Dat zal waarschijnlijk bij elk paard verschillend zijn. De mijne wilde boven zijn hoofd echt niks aanpakken, terwijl hij het toch duidelijk moest kunnen zien en ruiken. En het dak zit intussen op de stal dus oefenen wordt lastig, of ik zou op een ladder moeten gaan staan )
Van een plaatje wat ik ergens zag met hoe een paard de wereld ziet, kreeg ik ook de indruk dat dat meer een soort van horizontale band om zich heen was (behalve precies midden voor en achter dan). Misschien ervaart het paard de wereld wel zo en heeft buiten dat gezichtsveld niks te zoeken?

Harriët*

Lilian Boon schreef op vrijdag, 5 november 2004, 18:34:


Ik heb mijn paard nog steeds niet laten chippen, moet trouwens zelfs nog ontheffing aanvragen!

En doorgeslagen? Een beetje maar
Er is al een disco waar je jezelf kunt laten chippen, met dat tegoed op jouw chip kun je dan automatisch je drankjes afrekenen. Hoef je geen geld meer mee te nemen! Er schijnt nog animo voor te zijn ook!?!

Harriët*

cindynl68 schreef op zaterdag, 6 november 2004, 9:43:


Mijn paard vind zulke dingen prachtig! Het is me wel eens overkomen dat ik in de bak geoefend had met slalommen om paaltjes en de volgende dag buiten ging rijden. Toevallig kwamen we wegwerkzaamheden tegen, waar soortgelijke paaltjes stonden. Voor ik er op verdacht was begon mijn enthousiaste rijdier spontaan om die paaltjes heen te draaien, tot verbazing van de wegwerkers

Harriët*

We zitten hier met een probleempje. Onze paarden staan in een open stal vanwaaruit ze vrij de bak in kunnen lopen als ze dat willen. Alleen is het pad (ong.12 bij 3 meter), wat er deze zomer nog zo mooi bij lag, nu in een hoog tempo in een modderbad aan het veranderen.
De onderlaag is veen, vermengd met geelzand en bovenop lag nog een halve meter geel zand. Het was de bedoeling het te bestraten maar dat gaat voor de winter niet meer lukken.
Zijn er ook andere oplossingen om het pad een beetje beloopbaar te houden? Want als we willen rijden zakken we zelf ook bijna kuitdiep weg, en dat kan voor de paarden ook niet prettig lopen. Ik zie ze ook wel eens staan kijken richting bak, maar dan blijven ze blijkbaar toch liever in de stal dan zich door die zompige zooi te wagen!
Het lijkt me dat in de natuur ze een andere route zouden zoeken, maar aangezien de buren geen paarden over hun terrein willen hebben )

Ik heb wel eens gehoord van een of ander vlies ofzo wat wel bij koeiendrinkbakken gebruikt wordt, maar weet niet precies wat dat is en of dat een oplossing zou zijn.

Maar als iemand suggesties heeft om de bak deze winter bereikbaar te houden, heel graag!

Harriët*

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:16:


Ik ben nu 45 en had tot ik 6 jaar geleden mijn Shire Joseph kocht nauwelijks op een paard gezeten. Wilde altijd wel leren rijden, maar ja... life gets in the way!

Grappig was wel dat niet alleen ik alles moest leren (10 manegelessen voor we hem kochten, verspreid over een dik half jaar helpen niet echt), maar ook Joseph had eigenlijk alleen ervaring voor de wagen.
Met behulp van een boek zijn we gewoon maar begonnen. Een stalgenoot die aan nh deed gaf ons tips en na een heel intensief half jaar kochten we een veewagentje en gingen we met Joseph op vakantie naar de achterhoek en twente.
De laatste tijd heb ik door verbouwingen heel weinig gereden, En als ik nu op wil stijgen merk ik toch wel duidelijk dat ik geen 18 meer ben! Maar verder denk ik niet dat als je puur voor je plezier (en dat van het paard) rijdt, het veel uitmaakt hoe oud je bent als je begint.

Harriët*