SG9paG9pLA0KIA0KVGFhciBpcyBnZWVuIGlqc2xhbmRlciwgbWFhciBpbmRlcmRhYWQsIHplIHdh
cyBnaXN0ZXJhdm9uZCAocm9uZCAxOC4wMHUuICkgaGVsZW1hYWwgd2FybSBiaWogZCdyIGhhbHMg
ZW4gdm9vcmhhbmQuIElrIG1hYWt0ZSBtZSBlciBub2cgem9yZ2VuIG9tLCB3YW50IGhldCBsZWVr
IHByZWNpZXMgb2YgemUga29vcnRzIGhhZC4NCiANClplIGhlZWZ0IHRyb3V3ZW5zIG92ZXIgZCdy
IGhlbGUgbGlqZiBidWx0amVzLCBsaWprZW4gaW5zZWN0ZW5iZXRlbi4gSWVtYW5kIHplaSB0ZWdl
biBtZSBkYXQgaGV0IHdhYXJzY2hpam5saWprIEhvcnplbHMgemlqbiwgbWFhciBvcCBpbnRlcm5l
dCBrYW4gaWsgZWlnZW5saWprIGFsbGVlbiBtYWFyIGxlemVuIGRhdCBkaWUgbmlldCBzdGVrZW4u
DQpJayBoZWIgdG9jaCBtYWFyIChiZWV0amUgbGFhdCkgZmxpbmsga25vZmxvb2sgaW5nZWtvY2h0
LCBkYXQgaGllbHAgdm9yaWcgamFhciBlY2h0IGhlZWwgZ29lZCwgYWwgc3RvbmsgemUgcmVnZWxt
YXRpZyBlY2h0IGhlZWwgZXJnIHVpdCBkJ3Iga29wcGllLi4uDQogDQpLYW4gaWVtYW5kIG1lIHZl
cnRlbGxlbiBvZiBpayBpbiB3aWxkZSBwYW5pZWsgZGUgZGllcmVuYXJ0cyBtb2V0IGJlbGxlbiwg
b2YgZGF0IGRpZSBvdmVyc2l6ZWQsIGdlZWwvendhcnRlICJtdWdnZW4iIGluZGVyZGFhZCBkZSBz
Y2h1bGRpZ2VuIHppam4gPw0KIA0KRGUgc3RhbGVpZ2VuYWFyIChoZWVmdCBqYXJlbmxhbmcgYXJh
YmllcmVuIGdlZm9rdCBlbiBpcyBoZWVsIG5hdHVyYWwgZW4gc2VjdXVyIG1ldCBwYWFyZGVuKSBt
YWFrdCB6aWNoIGVyIHRvdGFhbCBuaWV0IGRydWsgb20sIHZvb3IgaGFhciB6aWpuIGhldCBzdGVr
ZW4uDQogDQpHcm9ldGplcywNCkFuZ2VsaXF1ZQ0KDQoJLS0tLS1Pb3JzcHJvbmtlbGlqayBiZXJp
Y2h0LS0tLS0gDQoJVmFuOiBJbmdyaWQgZGVuIE91ZGVuIFttYWlsdG86Zm9ydW1AcGFhcmRuYXR1
dXJsaWprLm5sXSANCglWZXJ6b25kZW46IGRpIDE2LTMtMjAwNCAxOTo1MyANCglBYW46IGEuaXBw
ZWxAaGV0bmV0Lm5sIA0KCUNDOiANCglPbmRlcndlcnA6IFtQTl1ad2V0ZW4gKGRvb3IgZGUgd2Fy
bXRlKQ0KCQ0KCQ0KDQoJSG9pLA0KCQ0KCU1lZXIgZWVuIHZyYWFnamUgdm9vciBzaGV0LSBlbiBp
anNsYW5kZXJiZXppdHRlcnMgKG1hYXIgZGUgcmVzdCBtYWcgb29rIHJlYWdlcmVuIHVpdGVyYWFy
ZCkuIFp3ZXRlbiBqdWxsaWUgcGFhcmRqZXMgb29rIHpvIG1ldCBkaXQgd2Vlcj8NCglJc2FiZWxs
YSB3YXMgZ2lzdGVyYXZvbmQgdGVnZW4gMjAuMDAgdXVyICh2b2VydGlqZCkgYmVob29ybGlqayBu
YXQuIE1hYXIgb21kYXQgemUgZ29lZGUgZWV0bHVzdCBoYWQsIG1hYXIgbmlldCB0ZSB2ZWVsIG92
ZXIgbmFnZWRhY2h0Lg0KCQ0KCVZhbm1pZGRhZyBoYWFsZGUgaWsgaGFhciBvcCB2b29yIGVlbiB3
YW5kZWxpbmcsIG1hYXIgemUgaGFkIGdlZW4gemluIGVuIHdhcyBvb2sgYWwgYmVob29ybGlqayBu
YXQgdmFuIGhldCBuaWV0cyBkb2VuLiBUb2NoIGhhYXIgbWVlZ2Vub21lbiBoZXQgYm9zIGluLiBB
bCB6dWNodGVuZCBsaWVwIHplIHNqb2trZW5kIG1lZSBlbiBhbCBzbmVsIG1hYXIgbmFhciBodWlz
IGdlZ2Fhbiwgd2FudCB6ZSBoYWQgaGV0IHppY2h0YmFhciB3YXJtLiBUb2VuIGdpbmcgemUgaW4g
ZWVuIGRyYWZqZSBvcCBodWlzIGFhbiwgZW4gZWVubWFhbCB0aHVpcyB3YXMgemUgbm9nIG5hdHRl
ciBnZXdvcmRlbiBlbiBnaW5nIHplIGRpcmVjdCB3ZWVyIHJvbGxlbi4NCgkNCglIZXQgbGlndCB3
YWFyc2NoaWpubGlqayBnZXdvb24gYWFuIGhldCB3ZWVyLiBJayB0cm9rIG1pam4gd2ludGVyamFz
IHVpdCB2YW5kYWFnLCBtYWFyIHppaiBoZWVmdCBoZW0gbm9nIGFhbi4gSGV0IGlzIGhpZXIgMTgg
Z3JhZGVuIGdld2Vlc3QuDQoJTWFhciB6aWpuIGVyIG1lZXIgb25kZXIganVsbGllIGRpZSBkaXQg
dmFuZGFhZyBoYWRkZW4/DQoJDQoJSWsgZGFjaHQgb29rIGV2ZW4gYWFuIGRhdCBwYWFyZCBtZXQg
ZGllIGhvZWZ6d2VlciB2YW4gS3Jpc3RlbC4gTWlzc2NoaWVuIHRlbHQgZGUgdGVtcGVyYXR1dXIg
b29rIG1lZSBkZXplIGtlZXIuDQoJDQoJR3JvZXRlbiwNCglJbmdyaWQNCgkNCgk9PT09PT09PT09
PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09PT09DQoJ
RGV6ZSBlLW1haWwgaXMgZG9vciBFLW1haWwgVmlydXMgU2NhbiB2YW4gSGV0IE5ldCBnZWNvbnRy
b2xlZXJkIG9wIHZpcnVzc2VuLiBaaWUgdm9vciBtZWVyIGluZm9ybWF0aWU6IGh0dHA6Ly93d3cu
aGV0bmV0Lm5sL2V2cy8NCgkNCg0K

Nog maar een keer proberen...

Hoihoi,

Taar is geen ijslander, maar inderdaad, ze was gisteravond (rond 18.00u. ) helemaal warm bij d'r hals en voorhand. Ik maakte me er nog zorgen om, want het leek precies of ze koorts had.

Ze heeft trouwens over d'r hele lijf bultjes, lijken insectenbeten. Iemand zei tegen me dat het waarschijnlijk Horzels zijn, maar op internet kan ik eigenlijk alleen maar lezen dat die niet steken.
Ik heb toch maar (beetje laat) flink knoflook ingekocht, dat hielp vorig jaar echt heel goed, al stonk ze regelmatig echt heel erg uit d'r koppie...

Kan iemand me vertellen of ik in wilde paniek de dierenarts moet bellen, of dat die oversized, geel/zwarte "muggen" inderdaad de schuldigen zijn ?

De staleigenaar (heeft jarenlang arabieren gefokt en is heel natural en secuur met paarden) maakt zich er totaal niet druk om, voor haar zijn het steken.

Groetjes,
Angelique

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 19:45:

Hoi Henny,



Ja, dat had ik gisteren dus ook. Wel hele grote... Meestal ben ik de eerste die gestoken wordt, maar dit keer ben ik er veilig uit gekomen. Tara dus niet, maar die had al de hele dag "plezier" van dat gezelschap.
Dank je voor de geruststelling !


Dank je ! Ik ga daar even naar op jacht, want die poeder is aardig lastig klaarzetten vind ik (snippers vond ze DE oplossing, maar die waren er niet)


Taar stinkt alleen uit d'r mond, na het eten. Precies als ik lekker even stilletjes van d'r geniet... Verder ruik ik ook niets. Maar gelukkig het ongedierte wel. Het hielp echt fantastisch vorig jaar !

Groetjes,
Angelique

Marianne schreef op woensdag, 17 maart 2004, 12:09:


Hoi Marianne,

Ze zijn wel heel duidelijk, ongeveer 5 mm doorsnee.
Op dit moment zit ze nog op een beetje Pavo veulenbrok (zou tot 3 jaar nog goed zijn), ze is nu 21 maanden. Daar zit wel wat extra eiwit in, maar ze is nog druk aan het groeien (en dan bedoel ik ECHT DRUK). Zou ik toch al rekening moeten houden met eiwitbultjes ?

Bedankt voor je hulp !
Groetjes,
Angelique

Hoi Ingrid,

Euhm... Een russische ?
Het gebeurt alleen als ik via webmail probeer te antwoorden en dan ook niet altijd. Geen idee waarom, maar het houdt de boel wel levendig, toch ?

Groetjes,
Angelique

Hoi Ingrid,

DIE hadden Taar en ik dus ook op bezoek. Ik durfde het zelfs geen muggen te noemen omdat ze zo groot en gemeen eruit zagen.
Wel waren ze nogal traag. We konden ze doodslaan tegen de muur zonder veel moeite.

We hebben dit jaar nog geen mazzel met die ondieren he ?

Groetjes,
Angelique

Linda schreef op woensdag, 17 maart 2004, 19:46:


Hoi Linda,

Ik geniet nog steeds van al je verhalen en haal er ook nog de nodige lering uit.

Sinds twee weken is Tara verhuisd naar een stal waar voornamelijk Western gereden wordt en waar Natural Horsemanship GEEN vies woord is.

Ze staat nu dus ook alweer bijna hele dagen buiten, op een uitloopje, met 3 anderen. Een echte mini-kudde dus...
Gisteren was ze zo moe van de hele dag buiten staan en rangorde bepalen (je had waarschijnlijk al bedacht dat ze NIET onderaan staat), dat ze echt niet vooruit te branden was toen ik d'r eindelijk even voor mezelf had. Ze sjokte een paar meter achter me !

Verder gaat het heel goed met d'r, ze is vrolijk, rustig, dominant en zondag gaan we voor het eerst door het dorp wandelen.

Behalve de vlekken herken ik nog steeds dagelijks Tara in jouw verhalen, dus da's nog niet veranderd. En meegaand is ze altijd in zekere zin geweest, zolang het haar uitkomt doet ze meestal wel wat ik wil.

Alleen dat steigeren, dat doet ze dus niet. Maar dat komt ook omdat ik haar op d'r vorige stal niet los kon laten. Alleen in de paddock, maar dat was een luxe modderbad.
Nu mag ze wel los, en heeft ze dus meteen laten zien dat ze heel goed kan longeren. In de round pen vindt ze het heerlijk om eens een paar rondjes te sprinten langs de hoefslag.
Ik weet ZEKER dat dit geen aangeleerd gedrag is, haar fokker en vorige eigenaar hadden namelijk geen round pen.

Groetjes,
Angelique

Hoi Ingrid,

Ik heb eens aandachtig bij de andere paarden gekeken en sommige hebben inderdaad ook bulten.

We hebben een hoogzwangere dame staan. De eigenaar had haar even in een kleine uitloop gezet en was erbij gebleven. Uit medelijden sloeg ze de mugachtige monsters zelf dood op haar paard, en haar handen zaten onder het bloed.

Ze zijn dus inderdaad traag, en ze prikken dus ook inderdaad.

Ik heb gehoord dat eiwitbulten vrij gelijk van vorm zijn, en dat zijn deze dus niet. Ik heb dus maar de conclusie getrokken dat de eigenaar van Jo onder andere het bloed van Taar aan d'r handen heeft.

En dat ik de oorlog verklaar aan die kleine vampieren.

Ben benieuwd of ze vandaag al stinkt...

Groetjes en bedankt,
Angelique

Even tussendoor
Want dit heb ik nog niet horen noemen.

Bij ziektekosten verzekeringen voor paarden worden de gevolgen van een
castratie NA het derde jaar niet gedekt. VOOR het derde jaar dus wel.

Toen ik een dierenarts vroeg waarom dat was, vertelde ze me dat de
ingreep na het derde jaar veel zwaarder was (niet exact op de dag, maar
ze moeten een grens trekken). Alles is dan veel verder ontwikkeld
(bloedvaten e.d.) en de risico's zijn groter.

Misschien is dit vaak ook een reden om het paard ruim voor het derde
jaar te ruinen ?

Groet,
Angelique

Jo:

Maar ik zit wel eens meer met de vraag: waarom is een paardhouden voor
veel mensen alleen dat rijden?
Aan het gedrag, kudde vormen, observeren, band opbouwen, er zijn zonder
is te moeten van elkaar........daar besteden niet zoveel mensen tijd
aan.
Voor mij is het berijden dan ook maar een heel klein onderdeel van het
omgaan met de paarden.

Hoi Jo,

Grappig dat je dit zegt...
Ik ben nu bijna een jaar aan het spelen met mijn nu 22 mnd oude merrie,
en daar komt natuurlijk geen rijden aan te pas. Mijn omgeving (op 2
pensionstallen, de derde blijkt heel andere mensen aan te trekken) heeft
me nu al 100x gevraagd wat ik er nu aan vind. "Je KUNT toch helemaal
niets met zo'n jong paard !!!". Grondwerk en gewoon wandelen, grazen of
observeren valt dus schijnbaar NIET onder leuk bezig zijn met je paard.

Zelf merk ik dat ik het rijden helemaal niet mis. Ik heb wel les op een
ander paard, om over een jaartje Tara te kunnen inrijden met Bosal, maar
eigenlijk vind ik alles wat ik met haar doe veeeeel leuker dan rijden.

Ik ben het dus helemaal met je eens !

Groetjes,
Angelique

Euhm... Geduld ?

"it never takes more than 2 days"

Werkte perfect toen ik met mijn veulen begon.
Ik ben blij dat jij geen sleutel gebruikt in het leerproces, en ik
geloof ook inderdaad niet dat dat soort drastische maatregelen nodig
zijn.

(Mijn twenter is niet bepaald de meest onderdanige, ze is hard op weg om
de leider van de kudde te worden, dus lijkt me een goed voorbeeld dat
die fase 7 niet nodig is)

Heerlijk in het zonnetje tegen een paardelijf aan leunen, die staat te
eten.
En kijken naar hoe alle paarden tevreden rondscharrelen.
Vooral als er een paar jonge paarden tussen zitten die elkaar
uitdagen............heerlijk.

Van dat soort momenten kan ik echt helemaal genieten...
Ik leer heel veel van het kuddegedrag van onze nieuwe kudde (4 merries
en 1 ruin, sinds een maand of twee samen op de uitloop).

Ze zijn een wandelend boekwerk, ook al omdat ik veel meer leven zie in
deze groep dan in de groepen op de verschillende pensionstallen.

Groetjes,
Angelique

Hoi Linda,

Weet waar je aan begint ! (vragen naar Tara)

Het gaat heerlijk met ons. Ze is ineens flink in level 2 bezig, en heel
goed ook. Vanaf vandaag wordt de weidegang opgebouwd (een uurtje meer
per dag) en dan kan ze de hele zomer 24/7 buiten. Lekker veilig NIET
langs de openbare weg, en in een heel leuke groep.

Volgens mijn lesgeefster heb ik echt veel mazzel met d'r. Ze heeft goeie
overgangen, draagt zich goed, en is echt super cool in d'r hoofd. Dat
laatste vind ik ook een stukje mijn resultaat )

1x iets gedaan wat sommigen een join-up noemen, maar wat ook echt heel
veel op de Catching game lijkt, en dat is me wat minder bevallen.
Ze veranderde in een super-braaf paardje a la Parelli-video (zo eentje
die doodstil blijft staan tot je het volgende vraagt, en alles precies
goed uitvoert). Misschien fantastisch volgens sommigen, maar ik schrok
er echt heel erg van.

Hebben jullie dat ook weleens meegemaakt ?
Ik weet niet of ze nou heel erg in Harmony is, en vertrouwen in mij
heeft, of dat ik haar karakter brak.

In haar dagelijkse leven moet ze elke dag even uitproberen of ze echt
niet ietsje hoger in rang kan komen. Dat doet ze met de SUPER DOMINANTE
Fjordendame die met het optrekken van een wenkbrauw een paard kan
wegjagen, met de heel dominante, jagende en ook nog snelle 4-jarige dame
(die ze nu dus langzaam aan aan het passeren is), met het schrikdraad
(het kan tenslotte dat die tweebeners vergeten zijn er prik op te zetten
vandaag), en normaal gesproken ook met mij.
Elke dag weer opnieuw.

Behalve sinds een paar dagen dus. Ze probeert mij niet meer uit. En na
die joinup/catching game zelfs geen verlies van aandacht meer.

Het is ook nooit goed naar mijn zin...

Hoi Kim,

Ik had al een tijdje een spelletje geleerd van Taar:
Zij rent rondjes in de roundpen, dat doet ze echt omdat ze het leuk
vindt... Als ze stopt zonder naar me toe te komen, voer ik de druk op,
en als ze stopt en wel naar me toe komt, laat ik haar. Ze moet dan wel
een zekere afstand houden. Als ze dan weer weg loopt, voer ik de druk
weer op. (Weglopen = werken)

Naar mijn gevoel was dit helemaal vrij. Ze leek het leuk te vinden, leek
zich ook echt uit te leven en kon soms ook echt uitdagend wegspurten !
En soms juist echt lang bij me blijven...

Nu kreeg ik de raad om haar niet meer zelf naar me toe te laten komen,
om twee redenen.
1) Ze kan besluiten om gefrustreerd naar me toe te komen met maaiende
benen
2) Het is verwarrend, omdat ik het met dit spel wel goed vind en met
b.v. de Circling game niet.

En daar kwam de "join up" om de hoek kijken. Nu moet ze ontspannen
worden met het rondrennen (niet perse likken, ik blijf eigenwijs) en dan
geef ik aan dat ze stil mag staan. Daarna geef ik aan dat ze naar me toe
mag komen. Ze mag dus niet meer zelf het initiatief nemen.

Bij de Catching game moet ze bij druk op de achterhand besluiten dat ze
liever bij mij is (= rust). Dan mag ze wel direct naar me toe komen. Dat
is eigenlijk het enige verschil tussen wat ik nu gedaan had en de
Catching game.

Er zit wel meer vast aan die game (fases en trouble shooting
bijvoorbeeld), maar dit is voor mij de essentie.

Ik moet er nog bij zeggen dat ze met haar zelf bedachte spelletje ook
alleen maar naar me toe kwam als ze ontspannen was. Zolang haar hoofd
hoog was, dacht geen haar op d'r hoofd eraan om te stoppen met lopen !
Dus daarin zat eigenlijk geen verschil met die join up.

Ik geloof graag dat ze mij als de leider beschouwt, alleen vind ik het
niet logisch. De Fjord is ook heel indrukwekkend, en toch probeert ze
haar elke dag even uit.

Zou ze toch ???

Hoi Linda,

---Leuk! Straks streef je Tamara en mij nog voorbij hihihi...kan Tara
Tamara ---nog wat leren

Je wilt niet dat Taar iets aan haar leert... Iedereen zegt dat haar
koppie regelmatig "rottigheid" in de zin heeft (positieve dan)

---Dat is leuk voor Taar! Lekker in een groep en lekker naar buiten...
---hoe is het nu met haar 'bak'-probleempje? Ze was toch zo onrustig in
de ----bak?

Ja, dat was bij haar vorige stal. Ze is er redelijk overheen gekomen
(het probleem was het binnengaan), met de Squeeze game. Als je het over
geduld hebt, DAAR heb ik het bij geperfectioneerd... De eerste keren
gewoon een kwartier gewacht en uitgenodigd.
Bij deze nieuwe stal is het nog niet ontstaan. Ze vindt het alleen
weleens vervelend als Jappie (de jager) haar opwacht. Maar verder rolt
ze alsof het haar eigen veilige stal is, en slaapt ze zelfs in de
uitloop (Samen met Jappie, zij aan zij).

---Hahaha, dat coole zal ook wel komen omdat er Quarter-bloed in zit. Er

---staat een leuke bonte bij Tamara waar ook Quarter-bloed in zit, super
---leuk beestje joh! Kun je het bij Tara al zien dat er Quarter in zit? ---(grotere kont enzo hihihi)...en dat ze zich zo goed gedraagt ligt ---inderdaad vast ook aan jouw engelen-geduld :)
---Tara boft ook met jou hoor als ik het zo hoor...

Klopt, paps heeft een rotkarakter (Jetalito Jetset voor de liefhebbers)
maar Paint/Quarter bloed kruipt waar het niet gaan kan...
En ja, ik ben helemaal verliefd op d'r kont ! Mooie stevige gespierde
billen.
Haar bouw is quarter, haar koppie is New Forest, en haar karakter een
goeie kruising van beiden (New Foresters zijn heel werkwillig en
ondeugend)

---Ja, kan ik me voorstellen. Zeker als ze normaal gesproken niet zo
rustig
--- is misschien

Ze is juist heel rustig de laatste maanden (hoezo is een uitloop in de
winter ook heel belangrijk ??? Sinds ze weer hele dagen buiten mag
staan, is ze weer helemaal terug haar coole zelf...)

---Tja, dat ligt eraan hoe snel en hoe je zo'n soort join-up doet. Het
maakt ---vaak echt veel indruk op een jong paard. Ik heb het met Tamara
eigenlijk ---nog niet zo gedaan, ondanks dat we toch met level 2 bezig
zijn. Ik heb ---het geluk dat Tamara gewoon wel naar me toekomt, ik heb de Game =E9=E9n
keer ---gedaan maar het was eigenlijk niet nodig. Tenminste, niet met
het doel ---Tamara mij te laten volgen en naar me toe te laten komen. Dat doet ze
dus ---al... maar was het echt de Catching Game of heb je het anders
gedaan? Op ---zich natuurlijk wel heel goed dat ze rustig was, maar het
moet niet zo ---zijn dat je het gevoel krijgt haar 'te breken' zeg maar...

Was het maar zo dat het nodig was ! Het kwam allemaal door dat spelletje
dat Taar en ik hadden bedacht. Voor Taar een manier om haar frustraties
van het wennen aan de kudde (zwaar werk hoor, hogerop klimmen) er even
uit te galopperen, en voor mijn gevoel een leuke manier om haar wat meer
conditie te geven.
Onze opzet bleek wat risico's te hebben en toen kreeg ik in m'n les dat
advies om een paar dingen anders te doen. En toen werd het ineens een
bijna-echte join up! (Gruwel, ik had mezelf zo beloofd dat ik nooit zou
joinuppen met Taar)
Ik had al een mailtje gestuurd met het verhaal over de join-up, catching
game en ons spelletje, misschien kun je die even nalezen en me raad
geven ?

Jij hebt natuurlijk ook alle ervaring met jonge paarden (en Taar en
Tamara lijken vaak erg op elkaar), dus dat zou ik echt heel erg
waarderen !!!
---Hahaha, wel grappig, ik zie dat bij Tamara ook. Ze probeert niet meer
zo ---vaak mij te domineren/uitproberen, maar de paarden waarmee ze
samenstaat ---dus echt wel. Pasgeleden nog, er was een nieuwe ruin
(pony) bijgekomen, ----ook heel dominant. Madam stormt erop af en
negeert dat beest gewoon als ----hij z'n tanden laat zien

Zie je wel ! Precies Taar ! Staat Jappie heel dreigend te wezen, en Taar
kijkt echt heel uitgestreken terug...

---Leuk om te horen dat jullie al met Level 2 bezig zijn
trouwens...wanneer ---kunnen we jullie op de volgende Parelli-demo
verwachten? hahaha...

Euhm... Het schijnt dat veulens level 3 paarden zijn. Voorlopig kan ik
zelfs m'n rooie touwtje niet krijgen (zelfde probleem als jij had ?)
Ik denk dat jij eerder in die demo rijdt dan ik...

Groetjes,
Linda

Groetjes,
Angelique