Frans Veldman schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 0:04:


Ja met Frans eens. Heb het zelf ook ooit willen doen. Lekkere kruiden wei. Nou vergeet het maar. Alleen ongewenste kruiden doen het weelderig. Zo ook met de grassen. 11 soorten ingezaaid. Alleen de sterkste overleven het. Maar ik wil het wel eens uitzoeken, maar nu niet meer. Ik ga ook slapen.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 0:07:

Ja stom he van mij. Zo´n computerexpert ben ik dus haha.

Groeten,
ingrid

Hoi,

Vandaag wat extreems met Isabella gedaan.
Hier bestond het motorcross circuit 25 jaar en er is daarom gratis entree bij de Ned.Kampioenschappen het hele weekend.

Nu was ik in eerste instantie niet van plan er naar toe te gaan, maar al wandelend in het bos en het geraas van de motors steeds in onze oren (het ligt op nog geen km afstand van huis) besloot ik toch eens te kijken hoe dicht ik erbij kon komen met Isabella. Nou heel dicht dus.

Ik stond niet op het circuit, maar wel buiten op de aanrijroute van de motoren. Er was wel gras, dus liet ik Isabella grazen. Ze keek soms wel als de hele groep voorbij raasde en het ging zo hard dat ik haar nauwelijks kon toespreken. Maar ze schrok totaal niet. Alleen af en toe van een papiertje of zo dat opwaaide (teken dat ze wel alert was). Mensen vonden het prachtig en ik ook. Ik had niet gedacht dat ze dit zou doen hoor want op 5 m. afstand reden behoorlijk wat motoren voorbij en op 10 m afstand de racers zelf. Echt geweldig. Ze moet me toch wel erg vertrouwen. We zijn over de weg onder de vlaggen door teruggelopen en vele mensen waren verbaasd mij met mijn pony van het circuit te zien komen. Nog even bij de ingang met de mensen die de boel regelden staan praten. Ze vonden het ook leuk en dat ze zo mak was vonden ze wonderbaarlijk (ik ook wel, want het ging hard hoor).

´sMiddags ben ik met mijn moeder teruggegaan om echt het circuit op te gaan, dus helemaal in het motorgeronk en midden op het veld. Toen vroegen we weer aan zo´n man waar de ingang was en ik vertelde dat ik er al geweest was met de pony. O ja, die pony, ja daar hadden ze volop over gesproken. Ze waren zelfs al door mensen aangehouden of ze dat altijd deden bewaking met pony´s ipv honden.
haha dat vond ik erg leuk om te horen.

Mijn brave mafkees op het motorcircuit als waakpony.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 0:15:

Ik voer in de winter 4 tot 5x per dag. Dat is vrij veel, maar Isabella krijgt zo weinig te eten (1,5 plak hooi) dat heeft ze anders in een goed uur op. Dus wat verdelen. Dus altijd wel even knuffelen bij langskomen.

Dan nog uitmesten, enz. Gewoon wat poetsen wat spelen, wat aanklooien, wandelen. En als we gaan rijden ben je al een half uur aan het inspannen en net zo lang bezig met uitspannen en verzorgen. Maar ik rij niet ieder dag.

Tja wat zal dit zijn bij elkaar opgesteld. Soms ben ik er maar 10 minuten, even voeren en door naar het werk en soms ben ik er wel 3 uur achter elkaar.

Moeilijk in te schatten.

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 0:19:
Hoi Elsbeth,

Voor zover mij is verteld door de boer waar ik hooi haal, heeft dit er niets mee te maken. Eiwitrijk hooi is van een andere grassoort, of beter op een ander tijdstip gemaaid. Als het gras in bloei heeft gestaan en je dus aren ziet in je hooi, is het veel minder eiwitrijk en dus beter geschikt voor je paarden. Het hooi is vaak grofstengelig en het andere eiwitrijker is met veel blad.

Ik heb het eerst en dan nog uitgebloeid, dus zeer lage energiewaarde ook.

Het laten liggen van het hooi is echt alleen om het gehele gistingsproces uit te laten werken, vooral van de kruiden.

Groeten,
ingrid

Hoi,

Nou ik melde me vandaag ook weer eens aan tijdens het koken door in dit geval. Nou aangebrand ei en zojuist Isabella´s lijnzaadpapje nog net van het droogkoken kunnen redden.

Dus bij mij gaat het tussen de bedrijven door. Op het werk, bij mijn ouders, tijdens het eten, enz. Huishoudelijk werk laat ik graag liggen, dus het forum is een zeer mooi excus. Maar Isabella gaat altijd voor. Die zal niet te laat haar eten krijgen (alleen aangebrande pap dan soms haha).

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 1:49:
Ja heb ik gezien en ik heb er zelf eentje op maat geknutseld. Laatst toen een kennis kwam met hoefsmidervaring, maakte hij handig gebruik van mijn knutselwerk. Maar als ik het wil gebruiken, begrijpt Isabella er ineens helemaal niets van natuurlijk. Moet ik daar mijn voet opzetten, nee hoor dat lukt me nu even niet tuttut.
Vreselijk irritant voor mij, maar ja, ze pest nu eenmaal graag.

Groeten,
Ingrid

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 1:49:

Hoi,
Ik heet geen Nick maar wel even reageren. Ik werk dus ook als vrijwilliger bij het Huifbed. Wij laten meervoudig gehandicapten rijden. Meestal beseffen ze geeneens dat ze op paarden liggen, maar het gaat puur om de ontspanning. En dat is er zeker. Dat zie je gewoon direct. Ze komen ook altijd heerlijk warm van de paarden af. Ze hangen dmv een constructie tussen de paarden in en maken dus contact van schoft tot kont. Door het lopen van de paarden vindt de massage plaats. De paardjes weten zich ook keurig te gedragen overigens. Ook zij voelen hoe belangrijk het werk is dat ze doen.

Laat ik je een mooi verhaal vertellen. Een meisje had door een ongeval een dwarsleasie opgelopen (kan zijn dat het foutief gespeld is). Ze had altijd paardgereden en wilde perse met paarden verder gaan. Maar omdat ze niet meer zelfstandig kon zitten is ze op het huifbed gaan rijden. Al vrij snel kreeg ze wat gevoel terug en ondanks dat haar benen gevoelloos waren is ze toch gaan paardrijden. Zadel laten aanpassen en benen vastgesnoerd. Ze heeft zelfs wedstrijden gereden, springen wel te verstaan.
Het ging steeds beter, tintelingen in de benen en later zelfs wat gevoel. En wat denk je, nu na jaren paardrijden ... ze kan weer lopen. Niet ver, maar ze kan de rolstoel uit en naar de kantine lopen zonder op haar achterwerk de trap op te bobsen. Dit is toch geweldig. Is niet zo dat dit bij iedereen zo zal kunnen gaan, maar het kan dus.

Groeten,
Ingrid (die een ongeduldige man achter heeft staan want die wil zijn laptop hebben, dus ik ga er even uit).

e m kraak schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 15:51:
Hoezo als ik vragen mag? Mag je niet zonder ijzers rijden of met schoenen?
Of begrijp ik dit helemaal verkeerd?

Op de shetlandkeuringen mocht je niet mee doen als je shet alleen voor beslagen was (zoals Isabella destijds was). Rondom mocht wel bij hengsten, maar ik hoorde zelfs dat merrie die aan de keuring deelnemen helemaal geen ijzers mochten dragen omdat ze zo naturel mogelijk moesten lopen. Met ijzers zouden ze hoger opgooien en het zou het beeld tov een onbeslagen pony kunnen vertekenen.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 16:20:

Hoi,
Nee daar had ik ook al aan gedacht. Bij ons (het huifbed) komen zeer zwaar gehandicapten. Sommigen zien en horen niets, kunnen niet lopen, praten, zijn autistisch of alles bij elkaar. Sommigen zijn echt werkelijk waar net een kasplantje (sorry dat ik het zo moet stellen), maar toch zie je iedere keer dat het rijden ontspannend is. We leggen ze er soms zo stijf als een plank op met angst en spanning in de ogen, maar na een kwartier ontspannen ze, vallen in slaap of gaan geeuwen.

En wat heel frapant is, bij alle gebruikers komt de darmwerking op gang. Sommige kinderen kunnen heel moeilijk de ontlasting kwijt, maar na een half uurtje huifbed rijden, zit de broek letterlijk vol hoor.

Ik kan me geen zwaarder gehandicapten voorstellen. Maar oke, wij laten ze dan ook wel op een heel andere manier rijden.
Er komen overigens ook mensen bij ons die wel in een rolstoel zitten, maar normaal kunnen communiceren hoor (gelukkig wel, anders was het voor ons ook maar saai rondjes rijden, maar we doen het ook niet voor ons plezier hoor, maar echt voor de gebruikers).

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Sorry voor de onsmakelijke titel, maar ik heb vandaag weer een voorraad hooi gehaald en ontdekte bij thuiskomst en opbergen (toen ik letterlijk met mijn neus in een pak hooi hing omdat ik hem niet snel over het hek kon gooien) dat een aantal pakken heel erg naar de zeik ruikten. Van muizen neem ik aan. Of van de kat van die boer, zou ook kunnen hoor, want er lagen een muizenkeutels in de aanhanger. Hoe dan ook, die pakken stinken behoorlijk.
Ik heb ze even apart gelegd, met de ruikende kant naar boven. Maar ik heb dit nog nooit meegemaakt.

Kan ik dit toch voeren?

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 21:56:


Jeetje, wat belachelijk.

Mijn vorige hoefsmid vertelde me eens dat een van zijn klanten (een hele tijd geleden al eens overigens) werd aangehouden door de politie omdat ze zonder ijzers met haar paard op straat liep.

Ze wilden haar een bekeuring geven, want dat zou niet mogen. Viel volgens de agent onder dierenmishandeling. Nou na wat bakkeleien over regeltjes, blijkt er inderdaad (gelukkig maar) niets over in de wet te staan, dus ging ze vrij uit met haar paard.

Ik heb die vraag ook wel eens gehad hoor. In de winter reden we altijd zonder hoefijzers (ze werd alleen in de zomer beslagen, nu dus niet meer overigens), maar toen riep een voorbijganger ons ook toe dat we niet zonder ijzers op de weg mochten met een kar er achter.

Stom he, hoezo zitten oude gebruiken erg ingebakken.

Groeten,
Ingrid

Hoi Nick,

Ik heb je hele verhaal gelezen hoor, erg indrukwekkend.

Maar ik wil even op het laatste reageren. Dat je schrijft dat niemand van ons ooit over het communiceren dmv hinniken praat. Daarom maar dit kopje aangemaakt. Ik heb er op de yahoo lijst al ooit eens een heel stuk over geschreven. Maar de mijne heeft een heel scala van verschillende manier van geluid produceren.
Ik ontdekt er vaak nog bij hoor. Ze kan van alles van piepen tot knorren van zacht tot hard, van normale hinnik tot boze hinnik.

Ik ken er inmiddels zoveel dat ik exact weet hoe haar bui staat. Soms piept ze ook als ik haar per ongeluk bij het halster om doe ergens raak waar ze niet van gediend is bijvoorbeeld. Maar ze kan blazen, snuiven en gillen (dat laatste vooral naar soortgenoten die net even wat te ver gaan met haar aanraken).

Het is veel te veel om hier op te noemen welke geluiden ze wanneer maakt. Maar als er liefhebbers voor zijn, of als dit een uitgebreider onderwerp wordt, dan wil ik het graag met jullie delen.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 22:14:

Zo ook ´kijk dat paard heeft geen gebit in´

Ken iemand die liet zijn paardje alleen maar beslaan omdat het zo mooi klonk als deze dan over het betonnen platje liep.

Maar opmerking over de schoenen krijgen wij ook heel erg vaak hoor.

De mooiste is:
O zijn dat andere hoeven: het blinkt toch ook?

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 22:37:


Nou, dat ligt er maar aan hoe Isabella´s nacht is geweest hoor.
Soms inderdaad dat lieve hinnikje, vrijwel altijd een drafhinnikje. Ik zie haar nl. niet als ik de oprit op kom, maar hoor aan het geluid dat ze dan maakt dat ze aan het draven is. Dat is echt een leuk geluidje.

Maar soms ook een harde boze hinnik hoor, vooral op de zondag als ik meestal een uurtje later kom.

Groeten,
Ingrid