Frans Veldman schreef op dinsdag, 23 september 2003, 10:59:


Ook een misverstand is dat ze bevangen kunnen raken van teveel eiwit. Dat wordt door fructosen veroorzaakt die in het gras zitten en die komen juist weer meer voor in onbemest grasland (als gras wil groeien maar niet kan).

Er is speciaal graszaad voor, maar ik kan het tot op heden nog niet aankomen. Iemand een idee waar ik dit kan vinden???

Ook in bemest grasland komt dat voor hoor. De buren mesten ieder jaar (injecteren en kunstmest), maar volop kruiskruid erin en dat is inmiddels uitgezaaid naar onze wei. Sinds de geiten bij de buren zijn verwisseld voor paarden staat het daar ook volop (kennelijk eten geiten het dus zonder problemen).

Dit jaar geen mest gebruikt, maar ook totaal geen grasgroei gehad en er kwamen zelfs boterbloemen (ook giftig) van het niet bemesten.
Wil nu in het voorjaar toch weer mest gooien, maar liefst gewone koemest. Waar haal je dat vandaan? Dat gedroogde spul is wel erg duur hoor voor 500 m2 en injecteren kan niet (te klein voor traktor).

Groeten,
Ingrid

Ik heb het dekenverhaal op deze site gelezen en ben het er in grote lijnen mee eens, maar niet helemaal. Daarbij denk ik ook dat de ontstane warmte bij het dier een groter probleem vormt. Ik focus even op mijn shetlander. Die krijgt een dubbele vacht, voorzien van een vette vetlaag. Die heeft het echt niet koud, al vriest het 20 graden en valt er sneeuw of hangen de ijspegels onder haar buik. Ze maakt heus wel eens een sprintje in de sneeuw. Dat is best, daar pakt ze geen kou door. Maar laat ik haar even goed werken, nou dan loopt het zweet in straaltjes tot over haar hoeven. Dan ben ik eerder bang dat ze bezwijkt door de hitte. Uitstappen heeft geen zin, want ze raakt al bezweet van een gewone wandeling. Na een rit of fikse wandeling kijk ik gewoon even tot hoever die vacht nat is. Is het alleen de bovenlaag, dan gaat ze zo de wei in, maar is deze door en door nat, dus ook door de tweede laag tot op de huid, dan krijgt ze een fleecedek tot de ondervacht droog is, de buitenkant droogt vanzelf. Want niemand maakt mij wijs dat een paard in de natuur, ook niet als hij een keer moet vluchten, zich totaal in het zweet rent zoals wij van onze dieren vragen.

Frans zei ook dat een paard in de natuur ook 60 km per dag loopt.
Tuurlijk dat is heel wat, maar dat loopt hij over de hele dag. Hij doet dit niet in volle galop, maar in een rustig slakkegangetje, grazend en wel. Wij willen echter actie van onze paarden en in dat ene uurtje lopen ze minder km, maar worden ze wel zwaarder belast.

Groeten,Ingrid

Hoi allemaal,

Sinds ik Isabella van de ijzers heb gehaald zo'n 2 maanden geleden alweer, ben ik veel gaan lezen over natuurlijk bekappen, maar ook over natuurlijk houden van paarden. Veel dingen deed ik al van nature, en ik had al veel boeken, maar toch, je leert altijd weer bij. Ik ben er ook een echte voorstander van, maar het lukt natuurlijk niet altijd om geheel natuurlijk je paard te houden. De ruimte is toch al snel beperkt.
Maar vandaag op de manege viel het me eens te meer op dat veel mensen zich helemaal niet bezig houden met "paard natuurlijk". Iemand heeft bijv. 3 maanden geleden een paard gekocht. De hoeven groeien over de ijzers heen, maar ze zitten nog vast dus is er toch niets aan de hand??? En het was koud en nat vandaag, ja dan moet hij echt een deken op want anders is het zielig ???? Ben ik nou gek of heb ik inmiddels zoveel geleerd dat ik "anders" lijk? Ik was echt de enige die continu op- en aanmerkingen had. Ik moet me er toch maar minder druk om maken denk ik, maar hebben jullie dat nu ook? Dat je dus jezelf inmiddels gaat ergeren aan al die andere "paardenmensen" die een geheel andere denkwijze hadden (maar wel eentje die ikzelf vroeger ook wel een beetje had, maar nu dus niet meer). Hoe overtuigen jullie die mensen van "de andere manier" van omgaan met paarden? Ben benieuwd naar reacties.
Groeten,Ingrid

Hoi Joke,

Uiteraard begrijp ik dat jullie andere omstandigheden hebben dan hier in Nederland. Maar er zijn toch ook nog wel paarden daar die buiten staan zonder ijzers (ik neem aan dat ook in Noorwegen paarden niet met ijzers aan geboren worden of wel?). Ik vind het bovendien nogal link om een paard "op scherp" te zetten in de vrije natuur. Als ze gaan liggen kunnen ze zichzelf behoorlijk verwonden.

Wat de hoefschoenen betreft, ik heb op maat gemaakte, die schijnen niet snel uit te gaan, maar ook zijn ze toch niet zo duur (54 euro per stuk). Overigens zijn er ook schoenen (ik dacht die van Marquis) waar je in de zool ook noppen kunt schroeven of andere attributen. Kijk eens op www.horsebalance.nl (dacht ik). Moeten ze langere tijd om dan maakt dhr. Smit (www.smit-rijssen.nl) waar ik ze vandaan heb gaatjes in de schoenen voor de ontluchting.

Maar nogmaals, mijn ervaring is gewoonweg dat Isabella met ijzers niet tot nauwelijks kon lopen in sneeuw en ijs en dat ze zonder ijzers gewoon loopt te draven en te galopperen zonder te struikelen, te vallen of te glijden. En dan was ze ook nog eens normaal bekapt.
Ook harde hobbelige bodem deed haar niet veel. Maar dat alles was nog voordat ze problemen kreeg.

Groeten,
Ingrid

joke schreef op dinsdag, 23 september 2003, 18:46:


Weet je wat het voor grasmengsel is?

Ik heb zo'n pony die overal graast, ook daar waar ze mest. Maar ik mest wel de wei 2x per dag uit, dus het ligt er nooit lang, maar toch. Het onkruid is bij mij wel een probleem omdat het stukje klein is (ca. 500 m2) en dan gaat het onkruid overheersen. Ik trek het er met de hand uit, maar J.kruiskruid en boterbloemen kun je niet eenvoudig bestrijden. Ze eet het niet op, maar hoe meer niet gewenst onkruid, hoe minder gras ik dan weer heb. In grote gebieden maakt dit misschien niet zoveel uit, in mijn kleine wei wel.

Overigens Isabella komt ook uit een kudde van 20 paarden op heel veel grasland. Ze heeft bij ons echt moeten inleveren wat dat betreft. Maar ze weet wel dondersgoed wat wel en niet eetbaar is. Zelfs per seizoen verschilt dat zo te zien.

Groeten,
Ingrid

joke schreef op dinsdag, 23 september 2003, 18:50:


En als allergisch mens ook niet, want ik heb er zelf nl. ook last van. Dit jaar viel gelukkig mee, maar vorig jaar zat ik ook continu op mijn kop te krabben en stikte ik van de bultjes. Moest echt met een petje op naar de pony en dan staken ze net onder het randje. Dan wil je inderdaad overal met je kop langsschuren, wat een jeuk .
Weet dus wat zo'n pony voelt.

Ingrid

joke schreef op dinsdag, 23 september 2003, 20:20:


Hihi, dan ben ik een rare Nederlander, want ik kan totaal niet schaatsen en geef er ook geen moer om.
Het lijkt me wel een mooi land dat Noorwegen, maar de komende maanden ook zo donker. Heb je dan nog wel tijd om te rijden (te paard) of zijn dat "donkere" ritten (bij maanlicht of anders).

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik lees dat meerderen er last van hebben, maar ik kan de helft van de tijd niets verzenden. Dan heb je een hele waslijst getypt en niets. Ik word hier zo moe van, dat ik het gewoon niet meer ga proberen ook. Misschien lukt dit, misschien ook niet.

Ingrid

Knolleke schreef op zondag, 28 september 2003, 17:43:


Wij hebben de onze op het Zuiden gericht. Met een beetje schuin aflopend dak (naar beide kanten, maar dus ook naar de voorkant). Dit om inregenen te voorkomen, en het werkt prima (het wordt dus niet nat bedoel ik dan). Wel hebben wij aan de zijkant een groot open raam gemaakt. Minder handig, waar daarin wordt het wel nat (westkant en geen afdak).

Groeten,
Ingrid

hester schreef op zaterdag, 11 oktober 2003, 13:12:

Hoi,
Beetje heeft hij wel gelijk (wie het ook was). In de periode dat ik overspannen thuis zat, zocht ik steun bij mijn pony Isabella, maar al snel veranderde die vrolijke pony in een lusteloos beestje. Daar door ging ik mij op mijn beurt weer zorgen maken over die pony en echt op den duur liepen we allebei te zuchten. Tot iemand mij vroeg (die de pony ook kende en wist hoe we op elkaar gesteld waren) of ik mij wel lekker voelde. Nou nee dus, helemaal niet. Bleek Isabella dus inderdaad mijn neerslachtigheid over aan het nemen te zijn. Toen ik dat wist moet ik dus echt aan mijzelf gaan werken om die pony weer levenslustig te krijgen. Omdat ik dat wilde ben ik er zelf ook weer bovenop gekomen en inderdaad; Isabella werd ook weer de oude. Dus ja die man had zeker weten gelijk.

Sorry, hij pakte het niet ineens. Hier de rest van mijn epistel:

Maar aan de andere kant ging ik meestal naar paardrijles (manegepaard) in die periode met een misselijk gevoel zeg maar, en na de rit was ik helemaal weer opgeknapt, geen misselijkheid meer e.d. Dus ja dat werkt ook. Daarbij zijn die manegepaarden minder gevoelig dan je eigen paard denk ik zo dat je vaker ziet.

Ik werk dus al vrijwilliger bij het huifbed waar we meervoudig gehandicapten laten paardrijden (dmv een zgn. huifbed). Deze mensen leg je er vaak heel gespannen op en na een half uurtje zijn ze soms zo slap als een vaatdoek. Pure ontspanning dus. Maar ook weer omgekeerd. Onder het huifbed loopt een tweespan pony's die samen ook in marathonwedstrijden lopen. Dus getraind zijn voor het snelle werk. Zodra ze zonder kinderen lopen zijn ze pittig, maar leg er een kind op en ze zijn zo mak als een lammetje. Dat voelen ze dus ook.

Het is allemaal niet zweverig. Ik geloof er heilig in dat paarden (maar ook andere dieren overigens) het wezen mens perfect aanvoelen, beter dan dat wij denken.

Groeten,
Ingrid

maras schreef op zondag, 12 oktober 2003, 23:27:

Kijk eens op www.ponynet.nl
Daar staan alle voorkomende pony-rassen in Nederland op.
Er zijn op dit moment ca. 400 Fell-pony's in Nederland. Ik vind ze zelf ook onwijs mooi. De fokker van mijn shetlander heeft inmiddels ook een Fell aangeschaft, een jaarling. Leuk beest, beetje fel, maar dan doet hij zijn (haar) naam eer aan.
Overigens een Highlander vind ik heel mooi, maar helaas zijn er daar maar enkele tientallen van in Nederland. Ik zag ze in schotland en was er helemaal weg van.

groeten,
Ingrid

Hoi,
Gisteren nog een stevige rit gemaakt voor de wagen en met die dikke wintervacht (shetlander) was ze echt kletsnat, zweet droop er vanaf. Ik was haar in de zomer wel, maar nu zeker niet. Doordat ze zelf al direct in het zand gaat rollen, rolt ze zichzelf al droog, maar ook (hoe raar dat ook klinkt) schoon. Het zweet en het zand vermengt en daardoor droogt ze goed op. Wel is haar vacht na opdrogen stijver, maar daar krab ik gewoon even met mijn handen doorheen (geen borstel) of met wat stro. Wel zag je vandaag nog altijd de plekken van het tuig zitten (vooral singelplek en achterwerk). Borst viel mee, waar het meeste zweet zat.

Groeten,
Ingrid

ilona kooistra schreef op donderdag, 30 oktober 2003, 17:37:


Hoi,
Nou hier in dit stuk van Brabant valt het wel mee. Alleen bij grotere maneges staan paarden met deken op, maar over het algemeen staat hier alles zonder deken, of het nu een KWPN-er is of een shet. Ikzelf heb een shet en die heeft een hele dikke vacht, die heeft nu met deze wat warmere dagen echt moeite om het niet te warm te krijgen. Maar dat verbaasd me wel eens. Waarom moet een shet zo'n dikke vacht krijgen, terwijl een KWPN-er (of anders) een vele dunnere vacht heeft en toch ook goed buiten kan. Ik zou wel eens willen dat de mijne een dunnere vacht had, want bij gebruik (voor de wagen) zweet ze na 10 min. stappen al en na wat draven, drijft ze bijna uit haar vachtje zeg maar.

Groeten, Ingrid

ilona kooistra schreef op donderdag, 30 oktober 2003, 17:49:

Hoi,
Dat is ook mijn ervaring. Ik kwam hier ook terecht omdat mijn pony na afname ijzers super gevoelig liep, ook op het zand. Ik zat echt met mijn handen in het haar. Wat deed ik het beestje aan?! Maar heb haar haar gang laten gaan en hoefschoenen besteld. Toen die dingen er waren kon ik wel met haar de weg op en heb ik haar weer ingespannen. Resultaat nu na 3 maanden; ze gaat goed over de weg (in draf durf ik nog niet te proberen) en loopt ook gevoelloos over het grindpad, zelfs wel stukje in draf. Zool is van plat naar hol gegaan. Duidelijk verschil. Beweging is dus wel goed geweest, maar op zachte grond (want zachte zolen in de schoenen). Succes ermee.
Groeten, Ingrid