Marianne schreef op dinsdag, 29 juni 2004, 14:49:


Een "pro-MSM" site naar ik aanneem, doch ook daar vind ik: "MSM is a natural constituent of most foodstuffs, both animal and vegetable, present in small quantities. It is a natural precursor of the essential amino acids methionine and cysteine."

DMSO is een herkende "transporter", maar daar ging het niet om.
DMSO2 (MSM) is het "afvalprodukt" van DMSO...
Een organische zwavelverbinding, prima, maar het zit zowat overal al in! Er zit een genoteerde halveringstijd van een week aan, dus zou je nog kunnen denken dat het in die tijd iets doet; maar dat is NIET het afgeven van zwavel. Uit onderzoek blijkt dat je een "overdosis" (wat is overdosis van iets dat zo ongeveer ad libitum voorkomt?) gewoon weer uitpist.
Het verhaal doet me zo aan biotine denken; ook zoiets waar je pony normaalgesproken niet gauw een tekort aan heeft maar waar wel hele guru-verhalen aan zijn opgehangen.

Groeten, Egon

Piet schreef op woensdag, 30 juni 2004, 12:48:


In aanvulling op het hoefslag-artikel waarin de kans op ontwikkeling in anaërobe fermentatie van kuil al gegeven wordt:

De bacterie Clostridium botulinum komt nu eenmaal overal in de natuur voor, zelfs in honing. Vanwege de nog niet volledig ontwikkelde darmflora zijn jonge dieren inderdaad extra gevoelig. Infantiel botulisme is overigens iets dat ook bij mensen voorkomt - de klachten zijn dan een verminderde eetlust, sloomheid en obstipatie, gevolgd door spierzwakte en verlammingen. De incubatietijd is een halve dag tot een week.
Er bestaan ook nogal wat verschillende stammen van Cl. bot., voor het gemak tot A, B, C, etc. benoemd. Daarvan zijn de anaërobe varianten de gevaarlijkste, en daarmee komen we op het eventueel toegevoegde gevaar van kuil luchtdicht in plastic rollen...

De sporevorm van de bacterie Clostridium botulinum is bij voorbeeld bij de meeste vogels (i.v.m. mijn bezigheden in vogel- en natuuronderzoek kwam ik daar ook het eerst mee in aanraking; 1976 was een rampjaar in de Oostvaardersplassen) inactief aanwezig in het maagdarmkanaal. Vooral de omstandigheden bepalen of er een optimale situatie ontstaat waarbij de bacterie zich kan ontwikkelen. Door dit groeien worden dan de zeer gevaarlijke toxinen gevormd:
-aanwezigheid van een geschikt groeisubstraat voor Cl. bot., meestal een kadaver.
-aanwezigheid van een gunstige temperatuur in het groeisubstraat; minimaal 20° C.
-AFwezigheid van zuurstof in het groeisubstraat.

Als we nu 1 en ander logisch bij elkaar optellen, zal het iedereen duidelijk zijn dat wanneer er kadavermateriaal terecht komt in verpakt ingerold hooi - maar veel meer nog kuil (omdat het vochtpercentage daar hoger van is) - dat een enorm extra risico is. Dat komt naar mijn indruk vaker voor dan het artikel op http://www.dehoefslag.nl/include/lib/frontend/standard2.asp?subsectionId=11&itemid=27 aangeeft. Ik heb al een paar maal vernomen dat er bij nacontrôle een (vogel) kadaver in de kuil werd aangetroffen. Voor de rest een uitstekend artikel overigens!

Botulismevergiftiging komt bij mensen dus ook voor, met name bij babies. Maar in tegenstelling tot wat het hoefslagartikel voor paarden aangeeft meen ik dat het wel degelijk in een ziekenhuis te behandelen is. Waarom bij paarden dan niet, vooropgesteld dat het tijdig ontdekt wordt?

Groeten, Egon.

e m kraak schreef op woensdag, 30 juni 2004, 13:32:


Er wordt wel aan gewerkt blijkbaar:

http://www.cep.be/PDF/dier_wer/68/dier-68-nl.pdf

en

http://bigfive.jl.co.za/microbiology2.htm

Groeten, Egon.

jan seykens schreef op donderdag, 1 juli 2004, 0:07:


Het is maar wat je dikwijls noemt... het blijft een uitzonderingscategorie binnen het scala aan mogelijke doodsoorzaken natuurlijk ("slager" staat nog altijd met stip op nr. 1). Maar toch is het ook zo dat wat niet herkend wordt (zeg je zelf ook) ook niet in de boeken komt.

Maar wat je eigenlijke eerste vraag betreft - ik kijk altijd ALLE voer zelf eerst na, en ben geen supporter van kuilbalen in de wei zetten voor het "zelf uitpakken".
Ik heb trouwens veel liever echt hooi, maar ook dat pak ik zelf uit.

Groeten, Egon

frida schreef op donderdag, 1 juli 2004, 16:31:


Hebt u ook zelf gezien dan dat het bij die vorige eigenaar zo uitstekend ging?


Mijn indruk is dat u helaas helemaal opnieuw moet beginnen met socialisatie, gewennen en beleren... met als extra handicap die kar waar ze mee over de kop is gegaan en nogal wat nare zaken zoals die kopschuwheid moet zien uit te wissen. Dat komt vast niet vanzelf.

Sterkte, Egon

astrid de rooij schreef op zondag, 4 juli 2004, 13:44:


"Aardstralen" bestaan, daar hoef je niet paranormaal voor te doen. De effecten ervan zijn op velerlei wijzen proefondervindelijk waarneembaar te maken, bijvoorbeeld met de "fruitproef" - verdeel fruit (bijv. parten meloen, of appels) over het proefvlak en wacht af welke het snelst verrotten (of juist niet - het "pyramideëffect" schijnt ook voor te komen). Die fruitproef is, lijkt mij, op simpele wijze in uw stallen en omgeving uit te voeren. Het effect kan verbazingwekkend zijn!

Ondergetekende eveneens nuchter (nog wel vandaag ), sceptisch en meestal rationeel,
Egon

Isabel van der Made schreef op zondag, 4 juli 2004, 16:01:


Dat het juist veel minder snel dan "normaal" verrot. Aardstralen komen blijkbaar voor in soorten en maten, en niet ieder soort dier of plant is er op dezelfde manier gevoelig voor. Paarden staan er in oude(re) litteratuur (o.a. Niczschwicz, W von (1586) Roß Arczeneü buch. Stutgart.) echter al wel met name en nadruk om bekend zeer slecht tegen het soort aardstralen, die fruit in to-time doet verrotten, te kunnen.

Ik snap en weet er verder ook niets van.
Occultisme boeit me totaal niet, maar ik heb zelf wel een paar keer zo een fruitproef gedaan én herhaald om toeval zoveel mogelijk uit te sluiten en kan getuigen van de resultaten. Daarom reageerde ik ook; een fruitproef geeft tastbare resultaten, wat ik handig vind voordat je bij dit soort zaken in allerlei vage theoriën en wichelarij verzeild raakt.

Tschüß,
Lelijkerd

astrid de rooij schreef op zondag, 4 juli 2004, 18:59:



Precies waar ik op hoopte. Zo een fruittest kost uiteindelijk slechts wat appels - en die vinden onze knollies tóch al lekker, dus nooit weggegooid geld
Ik ben in ieder geval zeer geïnteresseerd in het verdere verloop.

Eerst heb ik nog wat vragen, just for the record:
-is mijn aanname juist dat het plaatsen van het plaatje lood u is aanbevolen door die paranormaal begaafde genezeres?
-waarom lood?
-hoe groot is dat plaatje lood?
-hoe dik is dat plaatje lood?
-zijn de juiste maten u zo opgegeven? Zijn die van belang?
-is de exacte plaats u zo opgegeven?

Dan rest slechts het plaatsen van een appeltje precies op de plaats waar anders het loden plaatje zou moeten liggen, en wat appels er zo systematisch mogelijk omheen op 50 cm, 1 meter, en 2 meter afstand.

Er zijn natuurlijk nog veel meer vragen van belang, zoals:
-een exacte situatieschets van de stal, en die "rotte plek" daarin,
-hoe de situatie daar vroeger was (zo zou het me niet verbazen als het stalgebouw over een gedempte sloot, put, o.i.d. is geplaatst),
-hoe uw paard daar normaalgesproken in heeft gestaan e.d.,
maar dat wordt allemaal pas van belang in te vullen bij een positieve uitslag.

Wat hebben we eraan?
Wanneer die fruittest geen resultaat geeft, eigenlijk niets. Je kunt er niet uit concluderen dat "dus" het loden plaatje onzin is....
Het wordt pas echt interessant als er wel een afwijking is, in overeenstemming met wat (ok, behoorlijk obscure "toverboeken"-) litteratuur aangeeft. Mijn eerste interesse hierin is een eigentijds goed bedocumenteerde en herhaalbare casus te krijgen, op grond waarvan we misschien verder kunnen proberen te achterhalen wat er nu eigenlijk precies aan de hand is.

Groeten, Egon