Esther schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 8:23:

Sluit ik me helemaal bij aan. Kan je er geen speelfilm van maken? :)
Groeten
Piet

Janet vraagt zich onder het filmpje af hoeveel tijd er voor nodig is voor een paard dit kan.
Mijn idee is dat dit wordt opgebouwd in kleine stapjes.Maar dat vooral ook de, in dit geval, begeleider dit moet kunnen. De aanwijzingen met de handen en met het lichaam (vooral net voordat het paard keert) zijn hier goed te zien Wat denken jullie ervan?
Groeten
Piet

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 10:56:

hoi ingrid,
Hier is maar 1 advies voor. Neem een grondmonster en vraag een bemestingsadvies. Ik denk dat je op google wel een adres kunt vinden.
Groeten
Piet

Maaike schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 18:00:


http://www.happydranch.com/ is een van de vele amerikaanse sites over compostwormen. Als je er meer wilt vinden moet je even googlen. compostworms, red wigglers zijn wat trefwoorden.
Ik heb op je vraag tot mijn spijt alleen maar een zwak antwoord: ik heb er nooit goed over na gedacht hoe het mest probleem voor een manege op te lossen is. Natuurlijk kan het, want het principe blijft hetzelfde of je nou veel mest of weinig hebt, alles wordt omgezet tot humus. In Australie is een heel stadje wat al het verteerbare afval door wormen laat omzetten. Maar of het voor een Nederlandse manege rendabel is weet ik niet. Je zou er dan een hele organisatie naast krijgen. De humus zou verkocht moeten worden want meestal is er te weinig weide rond om het allemaal kwijt te raken. Misschien als een aantal maneges samenwerkten en de mest op een centrale plaats gingen omzetten met een centrale verkoop?..... maar hoe zit het dan weer met de wetgeving?
Misschien dat er voor iemand die er werkelijk in wil duiken het antwoord te vinden is. Want het produkt wat overblijft is perfect.

succes met je verslag
Piet

Ik denk dat ze zo heten, wij noemen ze hier dazen.
Mijn nieuwe mooie :) paardje heeft er veel last van. Wat is de beste remedie er tegen? Bedankt voor de hulp
groeten Piet

Esther schreef op woensdag, 9 juni 2004, 8:26:


trailer laden ging prima, het was de tweede keer dat hij in zo'n ding ging.De reis ging ook goed. Halverwege even gekeken en het bleek dat hij wel erg bezweet was, van de zenuwen natuurlijk. Je kon wel voelen dat hij schrok van viaducten in het begin. Maar gelukkig had hij er al heel wat gehad voordat we bij de ultieme test kwamen, De westerscheldetunnel van 6,6 km. Ik had van te voren bedacht dat hij 2 dingen kon doen bij het ingaan ervan, dat was het gelaten accepteren of ontploffen in de trailer. Gelukkig was het het eerste. Pfff al die flitslichten ineens boven zn hoofd!
Op ons adres aangekomen wilde hij in het begin er niet uit. Touwtje zwieren voor z'n neus (bedankt Frans) werkte perfect. Langzaam maar zeker achteruit de trailer uit. Het is een schat van een paard, ik vind hem helemaal niet extreem nerveus of bang. Ik heb al buiten met hem gelopen, geleerd me te volgen. Gaat allemaal goed, alles is nieuw natuurlijk, maar honden , kippen een dichtklappende schuurdeur.... allemaal geen probleem :) Kortom het klikt perfect. I am very much in love haha.
Groeten
Piet

Frans Veldman schreef op woensdag, 9 juni 2004, 14:14:


. Ik ben ook al een poosje aan het zoeken naar de beste methode om een bak aan te leggen. Het hangt er denk ik ook nogal vanaf waar je woont in Nederland, dus welke ondergrond je hebt. Stel dat je op zware kleigrond zit dan is draineren vooraf, iets waar je veel plezier van kan hebben. Ook kan het nuttig zijn je af te vragen of je misschien een tussenlaag nodig hebt tegen het wegzakken van het zand, bv anti-worteldoek op veengrond. Als je zelf een flinke put graaft in je grond loop je de je kans dat je een ontgrondings vergunning nodig hebt. Voor er zand ligt kan je alles nog aanpassen, dus bv even vragen bij mensen in de buurt, waar allang een bak ligt, of zij ergens spijt van hebben ( wat hun bak betreft :) kan geen kwaad!
groeten
Piet

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 9 juni 2004, 17:04:


Juist , ik bedoel dus dazen.
Dank je wel Ingrid

Het is voor het eerst dat ik met een paard van 2 jaar omga. Zijn vorige bazin zei al dat hij van mannen niets moest weten. Met enorm veel geduld kan ik hem zover krijgen dat ik zijn halster kan pakken, maar hij voelt zich op dat moment overvallen en schrikt, rent twee meter achteruit , maar geeft zich dan toch wel over. Omdat ik niet wil dat hij van me schrikt en dat ik moet knokken om het halster vast te houden, heb ik een andere strategie bedacht. Nu ben ik de wei in gelopen met een klein bakje voer. Een handje gevoerd, dat wil hij dan wel, maar op zo'n manier dat hij me heel goed in de gaten houdt of ik zijn halster niet zal pakken , want dan is ie weer weg.
Nu handje voer gegeven en gevraagd of hij met me mee wou lopen. Het werd een spel. Dan weer beetje voer. Hard weggelopen en hij in draf achter me aan, handje voer. Allerlei bochten en tempi, vooruit, achteruit, klein rondje rond een pallet, plotseling ho houden, alles met af en toe heel klein beetje voer. Hij ging in mijn ogen van pret lopen bokken, en met zijn hoofd slaan, een rondje rond de wei en weer op me af. Ik vond het prachtig en heb het idee dat het onze verhouding een stuk verbeterd heeft.Op het laatst kon ik hem kriebelen over zn rug en onder zn manen.
Ik weet dat het me absoluut niet in een dominante positie plaatst. Voer geven, voor hem weglopen e.d..... ik heb nergens gelezen dat dit de manier is. Maar aan de andere kant..... Het paard is bang voor me, dus moet ik niet eerst dat proberen weg te werken door gewoon spelletjes te doen, te zorgen dat hij mij de geweldig leuke vent gaat vinden die ik ben? en dan later maar eens zorgen dat ik de baas wordt? Ik denk dat ik dat voeren wel weer af kan leren en opdringerig is hij nog lang niet.
Wat vinden jullie hiervan?

Esther schreef op donderdag, 10 juni 2004, 21:58:


Ga ik doen Esther. Inderdaad heb ik een paard met een verleden gekocht, de eigenares zei al dat ze hem ('t is een ruin) "gered" had uit een klein schuurtje , waar hij stond met kale plekken van touwen aan zijn hals. En puur toevallig was de dierenarts die hem op mijn verzoek gekeurd heeft ook degene die hem een paar maanden gecastreerd heeft. Ik had natuurlijk gewoon een DA daar in de buurt gebeld. Dus dat zal wel allemaal meespelen denk ik.
Ik heb trouwens zijn naam aangepast. Shy is Shiny geworden, omdat ik hem zo mooi vond glimmen in de zon :)
groeten
Piet

HannahFroukje schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 4:29:


Reguliere of alternatieve middelen.....Ik weet het allemaal niet, bij mij gaat het vaak zo dat wanneer iemand zegt dat het goed geholpen heeft dan probeer ik het ook.Ik weet dat dat absoluut geen garantie is dat het dan bij mij ook helpt, maar zo gaat het dus meestal.
Misschien is dit voor sommige mensen een belangrijk verhaal, het heeft niks met manen en een staart te maken want die heeft ze niet, maar jeuk des te meer! Dus vergeef me als het wat off-topic is.
Het bertreft mijn schoonmoeder, toen 78 jaar oud. Ze heeft al 50 jaar last van psoriasis( schrijf ik dit goed?) ALLE middelen gebruikt, zalven zon, zee, licht, handoplegging, iriscopie, homeopathie, Jomanda, noem het maar en ze was er of had het. Wel eens wat tijdelijke verlichting natuurlijk, maar nooit jeukvrij. Totdat ....... ze een kennis ontmoette met hetzelfde probleem die helemaal schoon was. Hij vertelde dat hij dagelijks een joint rookte. Dus ik moest voor schoonmama naar de koffieshop, even gevraagd wat voor haar het beste zou zijn en een minimale hoeveelheid wiet in een sigaret gedaan. Ze voelde niks maar had prima geslapen :), ietsje meer de volgende dag en die hoeveelheid hebben we 5 dagen aangehouden.
Ik denk dat ze in totaal nog geen halve gram, verdeeld over een week heeft gerookt........ Twee weken later was ze schoon...... Het mens is inmiddels hartpatient en durft het jammer genoeg niet meer te gebruiken, want dan was ze nu nog schoon geweest.
En wat denk je? Een paar jaar later is dan dit middel als medicijn op de markt gekomen, maar niet als middel tegen psoriasis.....
Ik geloof en dat deed ik ervoor al, dat er kruiden zijn waarvan we nog niet eens beginnen te snappen wat ze kunnen betekenen voor mensen. De bomen en planten uit de regenwouden, chinese paddestoelen e.d het gebruik van paddo's tegen de verschrikkelijke clusterhoofdpijnen, alle alternatieven worden amper onderzocht als er niet een enorme markt voor is later. Terwijl van veel middelen al vanuit de oudheid de werking van bepaalde ingredienten gewoon volkskennis is.
Is de wetenschap ook niet o.a. begonnen met de schil van een wilg? Weten niet heel veel mensen dat je iets kunt kopen tegen brandnetelsteken, maar dat je net zo goed weegbree of paardenbloemblad kunt kneuzen en dit over de bobbels kunt wrijven?Dus wat is wijsheid....
groeten
Piet

Frans Veldman schreef op maandag, 14 juni 2004, 9:35:

Ik geef geen menig over welke geneeswijze dan ook, bij het woord "chinees" had ik het over paddestoelen, omdat namen als shii-take, maitake, ganoderma e.d. bij Nederlanders nog verre van bekend zijn. Inmiddels is er wetenschappelijk onderzoek naar dat soort paddestoelen gedaan en begint door te sijpelen dat er soorten bij zijn die toch wel heel goed de bloeddruk verlagen en het weerstandsvermogen verhogen en zijn er proeven met muizen gedaan waaruit bleek dat bepaalde soorten kankers bestreden/ vernietigd worden door het eten van de paddestoel die wij alleen kennen van bij de chinees in de champignon soep.
Het punt wat ik wilde maken met de wiet en de wilg is dat er nog steeds zo verschrikkelijk veel onbekend moet zijn. Dat er mogelijke geneesmiddelen gewoon nog nooit onderzocht zijn komt naar mijn mening alleen omdat er geen of heel moeilijk patenten op te krijgen zijn, of omdat zonder uitgebreid onderzoek het chemisch nog niet na te maken is. Pas als er geld mee te verdienen is komt het op de markt. Een goed voorbeeld is de choresterol verlagende margarine van unilever. Uit zeer vertrouwde bron weet ik dat hun laboratoria enkele jaren geleden zeer veel, voor insiders bekende soorten, paddestoelen hebben onderzocht. Of ze er ook inzitten? Ik weet het niet, want dat maken ze nu net niet bekend en zij hebben zoveel macht dat het ook niet bekend wordt.. Maar het is wel gebleken dat het een gat in de markt was en ik verwacht dat de choresterol verlagende stof direkt uit paddestoelen komt.
Daarom geloof ik heilig in de werking van kruiden en nee, je kan beter geen weegbree stengeltjes gebruiken om een wond te hechten, want ik geloof niet dat een zakkenstopnaald met zo,n groot oog zo lekker zal aanvoelen :) Maar dat het ontsmettend werkt weet ik wel.
Wat dan weer niet weg neemt dat een spuit peniciline wellicht beter werkt. Maar was dat ook geen schimmel? Exact hetzelfde waar de bovenvernoemde paddestoelen allemaal uit bestaan?
groeten
Piet

Het gaat geweldig met mijn shiny en zijn baas. Wat leert dat beest snel! Ik zie nu echt veel verschil tussen een paard van twee jaar en de afgekeurde springer van middelbare leeftijd waar ik een paar jaar geleden mee begonnen ben. Volgen aan een slap touwtje op anderhalve meter, halt houden, achteruitgaan, hoofd laten zakken, zijwaarts wijken voor druk, langs druk verkeer lopen, langs blikkerende tanden van waakhonden; het gaat allemaal prachtig.
Gisteren hebben we ook nog trailerladen aan een slap touw geoefend. Wel is het zo dat ik voorop liep,(dat zal moeten veranderen ) maar ik vond het al heel wat dat het me vier keer is gelukt. Een aantal keren liep hij er eerst fijn naast i.p.v. erin. Dat heb ik aangepakt door hem even heel korte rondjes te laten lopen. Daarna hobbelde hij zo achter me aan, zonder dat de lijn strak kwam te staan. Achteruit ging heel voorzichtig , stapje voor stapje.
Gewoon een tof paard joh!
Hij staat nu bij een minishetlander en een grote welsh van 41 jaar in de wei. De oude knar is duidelijk de baas, hij wil hem wel eens wegjagen, maar och arme, hij is zoveel sneller. :)
Het sterft hier trouwens ook van het Jakobskruiskruid. We hebben besloten om het eerst te spuiten, met round-up of met een groeimiddel (ik weet niet precies waar het het beste aan dood zal gaan) daarna wachten totdat het begint te vergelen en dan uit te trekken. Ze eten er niet van als het groen is, dus pleksgewijs spuiten is geen probleem en als ik wacht totdat de blaadjes geel worden weet ik ook zeker dat het niet meer terug komt, omdat Roud-up eerst naar de wortel getransporteerd wordt en van daaruit de plant begint te verwoesten. Dus als de bladeren vergelen is de wortel eigenlijk al kapot.
groeten
Piet

Esther schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 9:00:

Hij komt de laatste twee dagen naar me toe van achter uit de wei en ik kan hem zo pakken. Hij staat nog wel met een halster om maar ik denk dat ik het eigenlijk wel af kan doen. 'T is een stukje veiliger he zonder halster in de wei.
Wat bedoel je nou met die laatste zin?
groeten Piet

Esther schreef op dinsdag, 15 juni 2004, 9:00:

Hij komt de laatste twee dagen naar me toe van achter uit de wei en ik kan hem zo pakken. Hij staat nog wel met een halster om maar ik denk dat ik het eigenlijk wel af kan doen. 'T is een stukje veiliger he zonder halster in de wei.
Wat bedoel je nou met die laatste zin?
groeten Piet